ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΝΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ: ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ - ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ (2ον)

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου
Οσίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ: ΕΡΓΑ Ζ'
«ΣΩΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΣΚΗΤΙΣΜΟΣ»
(Επιλεγμένα κείμενα και επιστολές προς πνευματικά του παιδιά,
με πλήθος θεμάτων πνευματικής οικοδομής και σωτηρίας).
Μετάφραση Επιμέλεια Πέτρου Μπότση. Αθήνα 2021, σελ. 20-23).
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Χωρίς να μειώσει τη διακονία της Μάρθας ο Κύριος, την παρατήρησε ότι ήταν υπερβολικά γήινη η νοοτροπία της και πως η συμπεριφορά της Μαρίας ήταν πιο ουσιαστική. Με την παρατήρησή του ο Κύριος αποκάθαρε την υψηλοφροσύνη του ασκητισμού της Μάρθας και την δίδαξε ν' ασκεί τη σωματική διακονία της με ταπεινοφροσύνη. Ακριβώς!

Ο σωματικός ασκητισμός που δεν έχει φωτιστεί ακόμα από πνευματική αντίληψη, περιέχει πάντα πολλά και υπερβολικά γήινα χαρακτηριστικά. Εκείνος που αγωνίζεται έτσι, αν και το κάνει για τη χάρη του Θεού, αγωνίζεται για τον παλαιό άνθρωπο (βλ. Εφ. δ' 22). Στον αγρό του φύονται μαζί το σιτάρι με τα ζιζάνια, δεν μπορεί ν' απαλλαγεί από την επιρροή των λογισμών και των έργων του σαρκικού νου.

Είναι ουσιαστικό για όλους μας να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στις διδαχές του Κυρίου και να εκτελούμε τα καλά σωματικά μας έργα με μεγάλη ταπείνωση, ως δούλοι που είναι υποχρεωμένοι να εκπληρώνουν το θέλημα του Κυρίου τους, αλλά δεν μπορούν να το εκτελέσουν όπως πρέπει, λόγω της αδυναμίας και της αμαρτωλής κλίσης τους. Γι' αυτούς που ασκούν σωματικό ασκητισμό είναι πολύ ωφέλιμο να γνωρίζουν πως υπάρχει κι άλλου είδους ασκητισμός, πολύ υψηλότερος.

Κι αυτός είναι ο ασκητισμός της ψυχής' ένας ασκητισμός που επισκιάζεται από τη Θεία Χάρη. «Εκείνος που δεν έχει πνευματική εργασία, λέει ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος, παραμένει ξένος των δωρεών του Πνεύματος, ανεξάρτητα από το σωματικό ασκητισμό που ασκεί». Ο μεγάλος δάσκαλος των μοναχών παρομοιάζει το σωματικό ασκητισμό, όταν αυτός δεν συνδέεται με πνευματική εργασία στο κελλί, με άκαρπες μήτρες και στεγνά στήθη. Ο σωματικός ασκητισμός δεν μπορεί να προσεγγίσει το νου του Θεού.

Το βλέπουμε αυτό στη Μάρθα. Ήταν τόσο απασχολημένη στο έργο της, τόσο πεπεισμένη για την αξία του, ώστε δε ρώτησε τον Κύριο τι θα του ήταν πιο ευάρεστο, αλλά έβαλε μπροστά τη δική της αντίληψη και συμβολή και αποφάσισε να τις εκτελέσει. Γιατί η ευαγγελική αυτή αφήγηση καθιερώθηκε από την Εκκλησία να διαβάζεται σε όλες τις εορτές της Θεοτόκου; Επειδή η μητέρα του Θεού προσέφερε στο Θεάνθρωπο την ύψιστη σωματική διακονία, καθώς και την ύψιστη πνευματική υπηρεσία, φυλάσσοντας στην καρδιά της όλα του λόγια Του, καθώς και όλα τα γεγονότα της ζωής Του από τη νηπιακή Του ηλικία (βλ. Λουκ. β' 19).

Για να εξηγηθεί αυτό, στην παρούσα αφήγηση προστέθηκε κάτι από το επόμενο κεφάλαιο του ευαγγελίου του Λουκά: την κραυγή προς τον Κύριο μιας γυναίκας που είχε ακούσει τη διδασκαλία Του: «Μακαρία η κοιλία η βαστάσασά σε και μαστοί ους εθήλασας» (Λουκ. ια' 28). Αυτή είναι η απάντηση του Θεού στην ανθρώπινη λογική! Η ανθρώπινη λογική ομολόγησε τη Μητέρα του Θεού μακαρία, επειδή Εκείνη γέννησε το Θεάνθρωπο. Ο Θεάνθρωπος εξύψωσε την αξία της Μητέρας του Θεού, καλώντας μακαρίους όλους εκείνους που ακούν το λόγο του Θεού και τον τηρούν.

Κι εδώ έχουμε επίσης την υπηρεσία του πνεύματος να υπερισχύσει της σωματικής υπηρεσίας, κάτι που στην ανθρώπινη λογική είναι αντίθετο. Ο εύσπλαχνος Κύριος καλεί όλους τους ανθρώπους να Τον υπηρετήσουν. Η διακονία στον Κύριο, συνοδευόμενη από τη σταύρωση του παλαιού ανθρώπου, και την αποκήρυξη των σαρκικών και αμαρτωλών επιθυμιών και αντιλήψεων, έχει τον αγώνα της. Ο αγώνας αυτός όμως έχει και την παρηγοριά του - την παρηγοριά που χορηγεί η αγαθή συνείδηση κι η Θεία Χάρη.

Ο ζυγός του Χριστού είναι χρηστός και το φορτίο Του ελαφρύ (βλ. Ματθ. ια' 30). Εκείνος που θέλει να τεθεί στην υπηρεσία του Κυρίου, με σκοπό να τον υποδεχτεί στον οίκο της ψυχής του και να του δώσει την ανάπαυση που ο ίδιος εντέλλεται, πρέπει να ξεκινήσει με το σωματικό ασκητισμό, με την τήρηση των εντολών του Ευαγγελίου, μέσω των ασκητικών αγώνων. Η ψυχή μας είναι δεσμευμένη στο σώμα από τη δημιουργία μας και εξαρτάται απ' αυτό λόγω της πτώσης.

Είναι μολυσμένη από αμαρτωλές αδυναμίες και πάθη, λόγω των σωματικών πράξεων. Από τις καλές πράξεις τα πάθη εξοντώνονται μέσα της, ενώ εκεί εισέρχονται οι καλές έξεις κι οι αρετές. Εκείνος που επιτρέπει στον εαυτό του να ενεργήσει σύμφωνα με τις σωματικές κλίσεις του θυμού, υποδουλώνεται στη συνήθεια που προκύπτει από το πάθος του θυμού.

Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου
Οσίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ: ΕΡΓΑ Ζ'
«ΣΩΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΣΚΗΤΙΣΜΟΣ»
(Επιλεγμένα κείμενα και επιστολές προς πνευματικά του παιδιά,
με πλήθος θεμάτων πνευματικής οικοδομής και σωτηρίας).
Μετάφραση Επιμέλεια Πέτρου Μπότση. Αθήνα 2021, σελ. 20-23).
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ