ΜΗ ΚΡΙΝΕΤΕ ΙΝΑ ΜΗ ΚΡΙΘΕΙΤΕ

 

Η σύντομη και τόσο σπουδαία προσευχή του Μεγάλου Αγίου μας Εφραίμ του Σύρου,

''Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα 

και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου'' 

ας γίνει καθημερινό εντρύφημα της ψυχής μας.

Εμείς λοιπόν,

τελείως απερίσκεπτα παίρνουμε την κρίση από τα χέρια του Θεού και σχολιάζουμε,

κατακρίνουμε και διαπομπεύουμε συστηματικώς αυτούς, που ο Κύριος ακόμη τους ανέχεται και τους συγχωρεί!

Πολλοί μάλιστα τολμούν, να συγκρίνονται επιλεκτικά με τους χειρότερους αμαρτωλούς ή ακόμη και μ' αυτούς,

που μπορεί,

να πηγαίνουν μεν στην εκκλησία, αλλά είναι πολύ εμπαθείς και αμαρτωλοί και έτσι βγάζουν τους εαυτούς των καλούς και αγίους!

Οι Άγιοι Πατέρες ώρισαν καθ' όλην την διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής

-περίοδο έντονης προσευχής και αυστηρής νηστείας-

να διαβάζεται σ' όλες τις ιερές Ακολουθίες στην εκκλησία,

η σύντομη,αλλά πολύ ψυχοφελής προσευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου,

που λέει τα εξής: 

''Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργείας, φιλαρχίας και αργολογίας μη μοι δως.

Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης χάρισαί μοι τω σω δούλω.

Ναι, Κύριε Βασιλευ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου,

ότι ευλογητός ει,εις τους αιώνας των αιώνων.

Αμήν''.

Πολύ πλούσια σε πνευματικά νοήματα,αλλά και αιτήματα η προσευχή αυτή.

Θα ήθελα, όμως να μέναμε στον τελευταίο στίχο, όπου ζητάει από τον Κύριο,

να του δώσει το χάρισμα ''του οράν, να βλέπει δηλαδή διαρκώς, τα δικά του αμαρτήματα και να μην κατακρίνει τον αδελφό του!

Αυτό θα έπρεπε, να είναι στόχος όλων των ανθρώπων, για να ζούμε ειρηνικά, αρμονικά και ευτυχισμένα. Να ζούμε ανθρώπινα!Γεγονός, όμως αδύνατον στην πράξη, αφού οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα δεν αποδέχονται τον Θεό και την διδασκαλία Του και αρέσκονται στην αθεία, την εγκληματικότητα και γενικώς στην παρανομία. Για όλους, όμως εμάς, που θρησκεύουμε και ποθούμε την σωτηρία μας, αυτό θα έπρεπε να είναι ''αυτονόητο.'' Δυστηχώς, όμως ο πονηρός διάβολος μας εξαπατά και μας παρακινεί, στο να αδιαφορούμε για τα προσωπικά μας αμαρτήματα, για τα οποία και θα λογοδοτήσουμε την ώρα της Κρίσεως και ασχολούμαστε, με το να κρίνουμε αυστηρά τα λάθη και τα αμαρτήματα των άλλων. Ποιός, όμως έχει το δικαίωμα αυτό; Φυσικά Αυτός, που είναι Τέλειος και Αναμάρτητος. Είναι μόνον ο Κυριός μας, ο οποίος,όμως ακόμη μας ανέχεται και περιμένει μέχρι τέλος την μετάνοιά μας.

Θα μας κρίνει, όπως και όλο το ανθρώπινο γένος κατά την ώρα της Δευτέρας Παρουσίας Του. Εμείς λοιπόν, τελείως απερίσκεπτα παίρνουμε την κρίση από τα χέρια του Θεού και σχολιάζουμε, κατακρίνουμε και διαπομπεύουμε συστηματικώς αυτούς, που ο Κύριος ακόμη τους ανέχεται και τους συγχωρεί! Πολλοί μάλιστα τολμούν, να συγκρίνονται επιλεκτικά με τους χειρότερους αμαρτωλούς ή ακόμη και μ' αυτούς, που μπορεί,να πηγαίνουν μεν στην εκκλησία, αλλά είναι πολύ εμπαθείς και αμαρτωλοί και έτσι βγάζουν τους εαυτούς των καλούς και αγίους! Μήπως, όμως ο Θεός μας διαβεβαίωσε,ότι θα μας κρίνει βάσει την ζωή των αμαρτωλών και παράνομων ανθρώπων; Αστείο πράγμα! Ο Κύριος δεν παύει, να βροντοφωνάζει, ότι η κρίση των πράξεών μας θα γίνει βάσει του Ευαγγελικού νόμου και των θείων εντολών Του. Μάλιστα συνεχώς μας υπενθυμίζει αυτό, που πρέπει, να τηρήσουμε για να μην κριθούμε και κατακριθούμε. ''Μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε'' και ''Εν ω γαρ κρίμασι κρίνετε κριθήσεσθε...'' 

Αν στην ζωή μας ενεργούμε σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου και μετρούμε τους άλλους με το μέτρο της αγάπης, του ελέους και της ευσπλαχνίας, τότε και Αυτός, όταν θα έλθει η ώρα, να λογοδοτήσουμε θα μας μετρήσει με το ίδιο μέτρο. Αν με επιείκεια ελέγχουμε τις αμαρτίες των άλλων,τότε και ο Κύριος θα είναι επιεικής στις δικές μας αμαρτίες. Αν,όμως μετράμε με το μέτρο του μίσους και της χαιρεκακίας και κοινολογούμε τα σφάλματα των αδελφών, τότε και εμάς ο Κύριος Ιησούς Χριστός, θα μας αντιμετωπίσει ανταποδίδοντάς μας, τα όσα πράξαμε κατά την διάρκεια της επιγείου ζωής μας και θα μας ανταποδώσει με το ίδιο μέτρο κατά την ημέρα της Κρίσεως. Ας παύσουμε επιτέλους, να ασχολούμαστε με την ζωή των άλλων. Με τα λάθη και τα αμαρτήματά τους. Ας σταματήσουμε, να ''τρώμε'' ανθρώπινες σάρκες με το ακατάσχετο κουτσομπολιό και τις άδικες και άσκοπες κρίσεις μας. Δεν συμφέρει στην ψυχή μας. Απλώς ικανοποιούμε το πάθος της περιέργειας και της κακίας μας, που είναι σοβαρά αμαρτήματα.

Το επιχείρημα πολλών, ότι το κάνουν από ενδιαφέρον και αγάπη είναι αμαρτωλή πρόφασις. Διότι,όποιος έχει αληθινή αγάπη και πονάει τα σφάλματα του αδελφού του, θα μιλήσει στον ίδιο κατ' ιδίαν και όχι σε τρίτους και μάλιστα εν απουσία του, όπως συμβαίνει και θα τον συμβουλεύσει με όμορφο και καλοπροαίρετο τρόπο. Ακόμη θα προσευχηθεί με πόνο για τον αδελφό του. Είναι προτιμότερο, όμως να ενδιαφερθούμε για τα δικά μας λάθη, τα πάθη και τα αμαρτήματά μας. Είναι τόσα πολλά και χρειάζεται έντονη και συνεχή προσπάθεια. Ο ίδιος ο Κύριος μας συμβουλεύει. ''Έκβαλε πρώτον την δοκό εκ του οφθαλμού σου και τότε διαβλέψεις εκβαλείν το κάρφος εκ του οφθαλμού του αδελφού σου. Ακόμη θα πρέπει να γνωρίζουμε, ότι, όταν ασχολούμαστε με την διόρθωση των προσωπικών μας ελαττωμάτων και παθών 1. Δίνουμε στους άλλους το καλύτερο παράδειγμα, 2. Διακρίνουμε έντονα την κακία και την αντίδραση του διαβόλου σε κάθε προσπάθεια Μετανοίας και διόρθωσεώς μας και διαπιστώνουμε,πόσο δύσκολος είναι ο αγώνας κατά των παθών και έτσι... 3. Γινόμαστε επιεικείς στα λάθη και στις αδυναμίες των αδελφών μας.

Όταν, όμως κρίνουμε τους άλλους και τους εξουδενώσουμε, δείχνουμε,ότι ζούμε τον φόβο των δικών μας ενοχών και ψάχνουμε τρόπο φυγής από τον έλεγχο της συνειδήσεώς μας. Έτσι μας βολεύει, να δικάζουμε και να κακολογούμε τους άλλους, για να ξεχνάμε τον κακό εαυτόν μας και να καλλιεργούμε τον άρρωστο φαρισαισμό, ότι εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους αμαρτωλούς ανθρώπους. Με τον τρόπο αυτό συνειδητά εξαπατούμε τους συνανθρώπους μας, αλλά δυστηχώς περισσότερο τον εαυτό μας και τον αφήνουμε αδιόρθωτο, αμετανόητο, εμπαθή και πνευματικά άρρωστο, κλείνοντας έτσι τον δρόμο της σωτηρίας μας.

Αδελφοί μου

 

Η σύντομη και τόσο σπουδαία προσευχή του Μεγάλου Αγίου της Εκκλησίας μας, 

Εφραίμ του Σύρου, 

''Κύριε Βασιλευ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου'' 

ας γίνει καθημερινό εντρύφημα της ψυχής μας, ας γίνει ο στόχος της ζωής μας. 

Έτσι θα βιώνουμε μια μακαρία κατάσταση ειρήνης,αγάπης και ευτυχίας.

Θα απαλλαγούμε από την Κρίση του Κυρίου μας κατά την αδιάψευστη υπόσχεσή Του

 και θα επιτύχουμε σίγουρα και εύκολα την σωτηρία της αθανάτου ψυχής μας,

που εύχομαι ο Κυριός μας να χαρίσει εις όλους μας.

Αμήν!

Μετ' ευχών

 

Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Αγιοκυπριανίτης

Καθηγούμενος Ι. Μ. Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης

Λαμπέτι Ηλείας.