Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ ΚΑΤΕΤΕΘΗΣ ΧΡΙΣΤΕ

Η ζωή εν τάφω

 

κατετέθης, Χριστέ,

και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο,

 

συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.

Η ζωή, πώς θνήσκεις;

πώς και τάφω οικείς;

του θανάτου το βασίλειον λύεις δε,

 

και του Άδου τους νεκρούς εξανιστάς.

 Μεγαλύνομέν σε,

 

Ιησού βασιλεύ,

και τιμώμεν την ταφήν και τα πάθη σου,

 

δι’ ων έσωσας ημάς εκ της φθοράς.

Μέτρα γης ο στήσας

 

εν σμικρώ κατοικείς,

Ιησού παμβασιλεύ, τάφω σήμερον,

 

εκ μνημάτων τους θανόντας ανιστών.

Ιησού Χριστέ μου,

 

βασιλεύ του παντός,

 τι ζητών τοις εν τω Άδη ελήλυθας,

 

το γένος απολύσαι των βροτών;

 

Ζωγραφική: Παρασκευή Αρβανίτη