Ο ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΟΣ ΠΑΤΗΡ ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ

Γι' αυτό που πρόκειται να σας ειπώ, σας έχω ήδη μιλήσει πρόχειρα.

Αλλά και τώρα δεν θα βαρεθώ 

να σας μιλήσω εκτενέστερα για όσα αφορούν τους δαίμονας, γιατί η υπόμνησης αυτή θα σας εξασφαλίσει.

Όταν ο Κύριος ήλθε στη γη,

ξέπεσε ο εχθρός και αδυνάτισαν οι δυνάμεις του.

Γι' αυτό και δεν μπορεί να κάμει τίποτε. 

Σαν τύραννος όμως που είναι, δεν ησυχάζει, καίτοι έπεσε, αλλ' απειλεί έστω και με λόγια μόνον.

Μαζί με τ' άλλα ας το σκέφτεται καθένας από σας κι' αυτό και θα μπορεί να καταφρονεί τα δαιμόνια.

Και αν μεν ήσαν ντυμένοι τέτοια σώματα,

σαν τα δικά μας,θα μπορούσαν να λένε,

ότι κρύβονται οι άνθρωποι και δεν τους βρίσκουμε,

αλλ' άμα τους βρούμε τους βλάπτουμε,θα μπορούσαμε κι' εμείς να κρυβόμαστε,

ώστε να μη μπορούν να μας βρουν,γιατί θα τους κλείναμε τις πόρτες. 

Όμως δεν είναι έτσι.

Αλλά μπορούν να μπουν και με κλειστές τις πόρτες και βρίσκονται σ' όλον τον αέρα 

κι' αυτοί και ο πρώτος μεταξύ τους διάβολος.

Είναι και κακοθελητές και έτοιμοι να βλάπτουν και όπως είπεν ο Σωτήρ: «Είναι εξ αρχής ανθρωποκτόνος ο πατήρ της κακίας διάβολος» ΙΩΑΝΗ,44. Αλλά εμάς δεν μπόρεσε να μας φονέψη πνευματικά και ζούμε τώρα κατά τον τρόπο του Χριστού και πολιτευόμεθα όλο και περισσότερο εναντίον τους. Είναι φανερό πως δεν περνάει τίποτα απ' το χέρι τους, μιας και ούτε ο τόπος τους εμποδίζει να μας επιβουλεύονται,ούτε μας βλέπουν σαν φίλους των για να μας λυπηθούν, ούτε φιλάγαθοι είναι για να μας διορθώσουν. Αλλά μάλλον είναι πονηροί και τίποτε δεν τους απασχολεί,παρά να βλάπτουν αυτούς που αγαπούν την αρετή και τους θεοσεβείς. Επειδή όμως δεν έχουν τη δύναμη τίποτε να κάνουν,γι' αυτό και δεν το κάνουν, παρά μονάχα φοβερίζουν.

Διότι, εάν μπορούσαν, δεν θ' αργοπορούσαν, αλλ' ευθύς θα ενεργούσαν το κακό, γιατί είναι έτοιμοι και προδιατεθειμένοι σ' αυτό και μάλιστα εναντίον μας. Και να, αλήθεια, τώρα που συγκεντρωθήκαμε, μιλάμε εναντίον τους και ξέρουν καλά, ότι, εφ' όσον εμείς προκόβουμε, αυτοί αδυνατίζουν. Εάν λοιπόν, είχαν την εξουσία, κανέναν από μας τους Χριστιανούς δεν θ' άφηναν να ζει. «Διότι αυτό που σιχαίνεται ο αμαρτωλός είναι η θεοσέβεια» ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ,25. Κι επειδή δεν έχουν καμιά δύναμη,γι' αυτό μάλλον τους εαυτούς των πληγώνουν, γιατί δεν μπορούν να κάμουν τίποτε απ' όσα απειλούν. Έπειτα για να μην τους φοβόμαστε,πρέπει να σκεφτόμαστε και το εξής: Εάν είχαν τη δυνατότητα, δεν θα ερχόταν τόσοι πολλοί, σαν όχλος, ούτε θα έκαναν φαντάσματα, ούτε θα μηχανεύοντο πως να αλλάζουν διαρκώς μορφές και τρόπους εμφανίσεως, αλλά θ' αρκούσε να έρθει ένας και μόνον, για να μας κάνη αυτό που και μπορεί και θέλει. Πολύ περισσότερο,διότι όποιος έχει την εξουσία,δεν σκοτώνει με φαντάσματα,ούτε με το πλήθος του φοβερίζει. Αλλά ευθύς ως το θελήσει, κάνει κατάχρηση της εξουσίας του.

Αλλά οι δαίμονες, επειδή δεν μπορούν να κάμουν τίποτε, παίζουν σαν ηθοποιοί επί σκηνής, αλλάζουν τις μορφές των και φοβίζουν τα μικρά παιδιά με τη φαντασία του πλήθους των και με τις εναλλαγές μορφών, πράγματα δηλαδή, από τα οποία οφείλουμε περισσότερο να τους καταφρονούμε, σαν αδύνατους. Ο αληθινός άγγελος, που στάλθηκε από τον Κύριο κατά των Ασσυρίων, δεν έλαβε ανάγκη να συνοδευθή από πλήθος, ούτε από εξωτερική (των ενδυμασιών και της μορφής) φαντασία,ούτε από κτύπους ή κρότους,αλλά έκαμε ήρεμα χρήσιν της εξουσίας του και σκότωσε αμέσως εκατόν ογδόντα πέντε χιλιάδες. Δ.ΒΑΣΙΛΕΩΝ Ιθ,35. Αυτά κάνει ο άγγελος, ο Ισχυρός. Αλλά οι αδύνατοι δαίμονες τίποτε δεν μπορούν να κάμουν, τέτοιοι που είναι, έστω κι αν προσπαθούν να εκφοβίσουν με τα φαντάσματά τους.

ΟΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΙΩΒ ΚΑΙ Η ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Εάν σκεφθεί κανείς τα παθήματα του Ιώβ και ειπεί: Γιατί λοιπόν όταν βγήκε ο διάβολος (από την παράστασή του ενώπιον του θεού), τα έκαμε όλα κατ' αυτού; Και τον απογύμνωσε από τα υπάρχοντά του,σκότωσε τα τέκνα του κι εκείνον τον χτύπησε με πληγή φρικτή και οδυνηρή; Ας ξέρη πάλιν αυτός που ερωτά, ότι δεν ήταν ο διάβολος ο Ισχυρός, αλλά ο Θεός, που του παρέδωσε τον Ιώβ για δοκιμασία (της πίστεως και της υπομονής του). Και επειδή δεν μπορούσε να κάμει τίποτε, ζήτησε από το Θεό την άδεια και, μόλις την έλαβε, έκαμε ότι έκαμε εναντίον του Ιώβ. Ώστε κι απ' αυτό βγαίνει περισσότερο επιβαρημένος ο εχθρός, διότι, καίτοι ήθελε, ούτε εναντίον και ενός μόνον δικαίου ανθρώπου μπόρεσε να κάνη τίποτα διότι, αν είχε δύναμη, δεν θα ζητούσε την άδεια επειδή τη ζήτησε, όχι μια, αλλά και για δεύτερη φορά, απ' αυτό φαίνεται ότι είναι ανίκανος και δε μπορεί να κάνη τίποτε.

Και το θαυμαστό βέβαια, δεν είναι ότι δεν μπόρεσε τίποτε εναντίον του Ιώβ, αλλά ότι ούτε κατά των κτηνών του θα γινόταν καταστροφή, εάν δεν το επέτρεπε ο Θεός, μα ούτε κατά των χοίρων έχει την εξουσία. Διότι, όπως γράφει το Ευαγγέλιο, «Παρακαλούσαν τον Κύριο, λέγοντας: Επίτρεψέ μας να απέλθομε στους χοίρους» ΜΑΤΘΑΙΟΣ Η,31. Εάν λοιπόν δεν έχουν εξουσία, ούτε στους χοίρους, πολύ περισσότερο δεν έχουν εξουσία στους ανθρώπους, πού' νε πλασμένοι κατ' εικόνα Θεού.

ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ «ΤΟΥ ΠΑΤΕΙΝ ΕΠΑΝΩ ΟΦΕΩΝ ΚΑΙ ΣΚΟΡΠΙΩΝ»;

Άρα,το Θεό μονάχα πρέπει να φοβούμεθα,κι' αυτούς να τους καταφρονούμε και να μην τους φοβόμαστε καθόλου. Αλλά,όσο περισσότερο πράττουν αυτοί αυτά, τόσο και περισσότερο να επαυξάνομε εμείς την άσκησή μας εναντίον τους. Διότι μέγα όπλο κατ' αυτών είναι η ορθή (ακριβής και σωστή) ζωή και η πίστης προς τον Θεόν. Φοβούνται πράγματι την νηστεία των ασκητών,την αγρυπνία,τις προσευχές, την πραότητα,τον ήσυχο χαρακτήρα,τον αφιλάργυρο,τον ακενόδοξο (την έλλειψη ψωρουπερηφάνειας),την ταπεινοφροσύνη,το φιλόπτωχον,τις ελεημοσύνες,το αόργητον και προ πάντων την ευσέβεια προς τον Χριστό. Γι' αυτό βέβαια και τα κάνουν όλα,για να μην υπάρχουν ενάρετοι,που θα τους καταπατούν. Διότι ξέρουν καλά τη χάρη που δόθηκε εναντίον τους από τον Σωτήρα στους πιστούς,όπως ο ίδιος το είπε: «Ιδού σας έχω δώσει την εξουσία να πατάτε πάνω σε φίδια και σκορπιούς (να εξουδετερώνετε ανθρώπους δόλιους σαν φίδια και επικίνδυνους σαν τους σκορπιούς) και πάνω σ' όλη τη δύναμη του εχθρού». ΛΟΥΚΑ Ι,19.

ΠΩΣ ΠΡΟΛΕΓΟΥΝ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ;

Αν λοιπόν μερικές φορές υποκρίνονται ότι προλέγουν τα μέλλοντα,ας μην τους το παραδέχεται κανείς. Γιατί συχνά,από πολλές ημέρες πριν,λένε για τους αδελφούς που πρόκειται να μας συναντήσουν. Και έρχονται ύστερα εκείνοι. Αλλά το κάνουν αυτό,όχι από το ενδιαφέρον τους για όσους τους ακούνε,αλλά για να τους πείσουν να τους πιστεύουν έτσι (για προφήτες) και τότε να τους καταστρέψουν,μιας και τους κάμουν υποχείριους. Γι' αυτό,δεν πρέπει να τους δίνουμε προσοχή,αλλά κι όταν κάτι προλέγουν,να μη τα παραδεχόμαστε,αφού δεν τά' χομε ανάγκη. Μιας κι έχουν σώματα ελαφρότερα των ανθρώπων και βλέπουν αυτούς που ξεκίνησαν να' ρθούν σε μας, γιατί να είναι θαυμαστόν, ότι τρέχουν,τους προλαβαίνουν στο δρόμο και μας ειδοποιούν; Έτσι μπορεί να προλέγει κι ένας καβαλάρης, προσπερνώντας αυτούς που πάνε με τα πόδια. Ώστε,ούτε και γι' αυτό είναι ανάγκη να τους θαυμάζουμε.

Διότι τίποτε από τα μη γενόμενα δεν προγνωρίζουν, αλλά μόνον ο Θεός τα ξέρει όλα προτού να γίνουν. ΔΑΝΙΗΛ ΣΩΣΑΝΝΑ,42. Αυτοί προτρέχουν σαν κλέφτες και αναγγέλλουν όσα βλέπουν. Σε πόσους ν' ανακοινώνουν τώρα,ότι συγκεντρωθήκαμε και μιλάμε εναντίον τους,προτού να φύγει κάποιος από μας και πριν τ' ανακοινώσει κανείς άλλος! Αυτό όμως το κάνει κι' ένα παιδάκι-ταχυδρόμος,άμα προλάβει άλλον που τυχόν βραδυπορεί. Να τι θέλω να πω: Αν κανείς ξεκινήσει από τη Θηβαΐδα ή από καμιά άλλη χώρα, πριν μεν αρχίσει να βαδίζει, δεν γνωρίζουν οι δαίμονες αν θα περπατήσει, ευθύς ως τον δουν να προχωρεί, προτρέχουν και προτού να φθάσει αυτός, ειδοποιούν. Έτσι συμβαίνει, ώστε οι οδοιπόροι να' ρθούν έπειτα από μέρες. Πολλές όμως φορές τυχαίνει να γυρίσουν πίσω οι ταξιδιώτες, οπότε διαψεύδονται.

Και οι κυβερνήτες πλοίων και οι γεωργοί πάλιν, παρατηρώντας από συνήθεια την κατάσταση του αέρος,

προλέγουν αν θα χειμωνιάση ή θα γίνει καλοκαιρία.

Και δεν μπορεί να πει κανείς γι' αυτό,

ότι προλέγουν από θεία έμπνευση, αλλά από την πείρα και την συνήθεια.

Εάν κάποτε λοιπόν και οι δαίμονες στοχαζόμενοι λένε τα ίδια, ας μην τους θαυμάζει κανείς γι' αυτό,

μήτε να τους δίνη προσοχή.

Διότι,

κατά τι είναι χρήσιμο σ' αυτούς που τους ακούνε,να μαθαίνουν απ' αυτούς 

μπροστά από λίγες μέρες, αυτά που πρόκειται να συμβούν;

'Η ποια επείγουσα ανάγκη υπάρχει, να γνωρίζει κανείς αυτά;

Και είναι ζήτημα αν τα γνωρίζει αληθινά.

Διότι αυτό (η πρόγνωσις) δεν είναι από κείνα που κάνουν αρετή, ούτε πάντως είναι γνώρισμα αγαθού ήθους.

Διότι κανείς μας δεν καλοτυχίζεται,

πως έχει μάθει και γνώρισε κάτι, αλλά ο καθένας μας θα κριθή,αν τήρησε την πίστη 

και αν ειλικρινώς φύλαξε τας εντολάς.

Απόσπασμα κειμένου του Μεγάλου Αντωνίου,
από το ιστολόγιο ''ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ''.
Τίτλος, επιμέλεια κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

Άγιος Αντώνιος