Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016

ΤΗΝ ΠΑΡΘΕΝΙΑΝ ΤΩΝ ΛΟΓΙΣΜΩΝ ΣΟΥ ΠΡΟΣΕΞΕ




Δια να έλθει το δάκρυ,
πρέπει να είναι καθαρή η καρδία, ο νους,
χωρίς ξένους διαλογισμούς.
Είμαι 80 ετών Γέρων,
και ούτε μικρό παιδί δεν έχω φιλήσει.
Αγαπήστε την καθαρότητα «και πας ο έχων την ελπίδα ταύτην επ' αυτώ αγνίζει εαυτόν,
καθώς Εκείνος αγνός εστί».



Πρόσεξε ν' αποκτήσεις την παρθενία των λογισμών σου.
Μη σκέπτεσαι τίποτα πού θα σου αποσπά τον νουν από τον θεόν.
Την παρθενία των λογισμών σου πρόσεξε.
Το παν ξεκινά από τους λογισμούς και την καρδίαν.
Πρέπει να κάμει το παν ο άνθρωπος, να τους κατευθύνει εκεί που πρέπει.
Να παρακαλούμε τον Θεόν και Εκείνος θα βοηθήσει.
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ μας. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ μας να λέγωμεν
και ό Θεός θα βοηθήσει.
Διάκρισης και «τέχνη» δι' όλα χρειάζεται.



Η σάρκα δεν σε φταίει Εσύ φταις! θέλεις και γίνεται, δεν θέλεις, δεν γίνεται. Θέλω πρώτα και έπειτα λαμβάνω όργανο την σάρκα. Θέλατε και ήλθατε. Αν δεν θέλατε, δεν θα ερχόσαστε. Δεν ημπορούσε να ελθη ή σάρκα μόνη της. Το πάν ή θέλησις! Ο νους σου, που μένει; τι μελετάει; ηδυνήθη να καθαρίσεις τον νουν από τα κοσμικά; Τα μάτια σου, τ' αυτιά σου να τα προσεχής. Άσχημα να μη βλέπουν, άσχημα να μη ακούν. Απολαύσετε την πνευματική ζωή. Δεν υπάρχει τίποτε γλυκύτερο απ' αυτήν. Ό άγων είναι σκληρός, είναι γλυκείς Όπως οί στέφανοι. Δριμύς ό χειμών, γλυκύς ό παράδεισος. Στα πνευματικά, είναι ανοιχτή ή καρδία: αγάπη, χαρά. 


Την χαρά πού παίρνουμε εμείς από τα πνευματικά, δε την νοιώθει ό διάβολος, γι' αυτό μας ζηλεύει, μας φθονεί και μας στήνει παγίδες και λυπούμεθα και πέφτουμε. Πρέπει να αγωνισθούμε, γιατί χωρίς αγώνα δεν αποκτούμαι αρετή. Και να ξέρετε, αν εύκολα αποκτήσετε, εύκολα θα χάσετε. Ενώ αν με δυσκολία, με κόπο και αγώνα αποκτήσετε, δύσκολα θα χάσετε. Να προσπαθείς και να προοδεύεις εις τα Πνευματικά. Το Πνεύμα να ύψωθή. Ό νους από όλα τα άλλα, απαρηγόρητος είναι. Τα πνευματικά δίδουν χαρά και δύναμιν. Και να γνωρίζεις, όλα, απόφασης και ζήλος είναι. Αγάπησε πολύ τον Χριστό μας. Αγάπα και τους ανθρώπους, αλλά με προσοχή, ώστε ή αγάπη αύτη να μη θίξει, να μη λιγοστεύει την αγάπη σου προς τον Θεόν. Είναι όμορφη ή πνευματική ζωή. 


Όταν λίγο την γευθείς, θα σ' αρέσει πολύ και τότε δεν βρίσκεις ευχαρίστηση σε άλλα, όπως πριν. Να έχετε χαρά. Ή χαρά και ή λύπη ας σας είναι φιλοξενούμενες, όχι όμως ή απελπισία. Της απελπισίας να της κλείνετε την πόρτα! Ό Χριστιανός δεν πρέπει ούτε δειλός να είναι, ούτε απελπισία να έχη. Στην έργασίαν ή στο καθήκον σου, με χαρά να πηγαίνεις, με χαρά να φεύγεις! Προσπάθησε να είσαι απαθής. Κανένα μη λύπησης, για τίποτα μη λυπηθείς. Νουν να έχεις και νουν να μη έχεις. Γλώσσα να έχεις και γλώσσα να μη έχεις. Μάτια να έχεις και μάτια να μη έχεις. Αυτιά να έχεις και αυτιά να μη έχεις. Με καταλαβαίνεις; Το σπίτι, έχει παράθυρα, πόρτες κλπ. Δια ν' ασφαλισθώμεν, τα κλείνωμεν. Έτσι λοιπόν, δια ν' ασφαλισθώμεν, δια να διατηρήσωμεν την υγεία της ψυχής, πρέπει να προσέχωμεν τας αισθήσεις. Η κάθε ημέρα να προσέχετε πως θα περάση. Το μέλλον σας, αναθέσατέ το εις την θεία Πρόνοια! θα βοηθήσει ο Θεός! Ότι είναι θέλημα Θεού και δια την σωτηρίαν μας θα γίνη. 


Μη σκέπτεστε δηλαδή και βάζετε εις τον νουν σας βάρος δια το μέλλον. Είναι σοφός ο άνθρωπος ο οποίος πιστεύει, αγαπά τον Θεόν και υπομένει. Μην ανησυχείτε δια το μέλλον σας. Αναθέσατέ το εις την Θείον Πρόνοια. Μη σκέπτεστε και βάζετε βάρος στο κεφάλι σας. Δεσμεύετε την διάνοια σας με την αγάπην του Θεού. Τον Θεόν να θεωρείται πως είναι εμπρός σας και να του λέτε τα παράπονά σας. Και οι δοκιμασίες κάνουν καλό. Μη φοβηθής. Ο Χριστός μας σαράντα μέρες αγωνίσθηκε στην έρημον, αλλά έπειτα Άγγελοι τον υπηρετούσαν. Είναι πολύ στοργικός ο Χριστός μας. Συχνά, για ωφέλεια μας, επιτρέπει και δυνατή λύπην. Για λίγο νοιώθουμε πως μας εγκατέλειψε, αλλά μετά επειδή λυπάται, μας αγαπά, μας πνίγει το ελεός Του, η στοργή Του. Μη φοβηθής ποτέ, μόνον αγάπα τον Χριστό μας. Όταν σου προσφέρουν κάτι, να το παίρνεις γιατι αν αρνείσαι, εμποδίζεις την χάριν από τον δίδοντα και όταν το παίρνεις, ταπείνωσιν δείχνεις. Εκείνος που δίδει παίρνει χάριν. Μη λες όχι. Και αν σου δίδουν κάτι που εσύ δεν έχεις, το κρατάς. 


Αν σου δίδουν κάτι που το έχεις, δίδεις εις τον μη έχοντα. Μη λέτε πολλά. Κρατήστε την γλώσσαν. Αγαπήστε την σιωπή. Αν την συνηθίσετε, μετά δεν θα θέλετε να ομιλείτε. Τόσον είναι όμορφη ή σιωπή. Να είσθε επιμελείς σε ό,τι κάνετε. Εγώ αγαπούσα και έδιδα επιμέλεια από μικρός σε όλα. Από ένδεκα χρονών, ακόμα θυμούμαι το μάθημα. Ο «πόλεμος» δεν άρχεται μόνος του, δηλαδή εάν δεν δώσουμε εμείς αιτία. Φταίνε τα πάθη μας που τα αφήνουμε και δεν τα πολεμάμε. Αφού δεν αποφεύγουμε τις αιτίες, δεν μπορεί, θά'ρθη πόλεμος. Πρόσεχε πολύ τον νου σου. Μη τον βαρύνεις με λύπην ή άσκοπα προβλήματα και άλλα πολλά Το νερό, όταν είναι καθαρό και ήσυχο, βλέπεις μέσα εις τον βυθόν του και την καρφίτσα. Έτσι είναι και ο νους. Πρέπει να μαθαίνεις τις πανουργίες του πειρασμού, δια να γλιτώσεις, δια να μη δύναται να σε βλάψει. Και προσοχή: Όταν δεν μπορεί να μας ρίξει στις πράξεις, μας ρίχνει με τους λογισμούς. Προσπαθεί να ρίχνει τον άνθρωπον και μετά του φέρνει ελεγκτικούς λογισμούς, δια να τον ρίξει στην απελπισία. 


Να τα γνωρίζεις αυτά, - ποτέ - το τονίζω, να μη δεχθείς απελπισίαν και δια τίποτε. Και εις τους λογισμούς που από τον πειρασμόν έρχονται, να λέγεις: «Και στη κόλασιν να πάω, σε καλύτερη θέση από σένα θα είμαι! Δεν φοβάμαι, διότι εγώ δύναμαι να μετανοήσω και ο Θεός είναι όλος Αγάπη. Ποτέ, και δια τίποτα απελπισία». Μη δέχεσαι θλίψεις. Μη σκέπτεσαι με λύπην και βαρύνεις τον νουν σου. Να λέγεις μόνον: Χριστέ μου, σε παρακαλώ, μη με εγκατάλειψης. Ό,τι και να σου συμβεί, μη λυπηθείς πολύ, μόνον αυτό να λέγεις: Χριστέ μου, Σύ μη με εγκαταλείψης. Και νά' χης ηρεμία, γαλήνη εις την ψυχήν σου. Ο Σολομών ζήτησε από τον Θεόν σοφία και όμως έπεσε. Εσύ μη ζηλέψεις ούτε την σοφία, αλλά ζήλεψε και ζήτησε από τον Χριστό μας, Πίστιν και αγάπην σε εκείνον. 


Πρόσεχε μην αποκτήσης συνήθειαν κακήν, διότι η συνήθεια γίνεται δευτέρα φύσις. Το πείσμα είναι ελάττωμα, αλλά συχνά είναι και άγιο. Είναι και το καλό πείσμα. Αν δεν έχει κανείς πείσμα, αι δυσκολίαι που θα συναντήση θα τον κάμψουν, θα του φέρουν φόβον και δειλία. Το πείσμα το καλό, την δυνατή θέλησιν προσπάθησε ν' αποκτήσης.



Από την ζωήν μη περιμένεις όλο χαρές.
Είναι περισσότερον ακανθόσπαρτος, παρά ανθόσπαρτος ο βίος του άνθρωπου.
Να είμαστε πρόθυμοι να υποφέρουμε.
Να αγαπούμε και την κακοπέραση:
λίγο φαγητό, λίγο ύπνο κλπ.
Εγώ πολλά πέρασα.
Και πείνασα και έξω στα δέντρα κοιμήθηκα.
Δόξα τω θεώ για όλα αυτά, λύπη δεν είχα.



Από έκδοση του 
''Ιερού Ησυχαστηρίου Ευαγγελισμού της Θεοτόκου'' 
Κυψέλη Αίγινας.
Τίτλος,επιμέλεια κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Η εικόνα της ανάρτησης ανήκει στον ζωγράφο-αγιογράφο 
Μιχαήλ Χατζηγεωργίου
τον οποίο ευχαριστούμε



Όσιος Ιερώνυμος Αιγίνης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου