ΕΝΟΧΑ ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΤΗΡΙΑ ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΤΙΚΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Διαρκούσης της Ληστρικής Ψευδοσυνόδου στην Ακαδημία της Κρήτης, 

ο ναός της Αγίας της του Θεού Σοφίας στην Πόλη 

μεταβλήθηκε σε εαρινό, θεατρικό ''παλκοσένικο'' ιμάμηδων, 

η Κύπρος ''πήρε φωτιά'' στο απερίγραπτο και ανεκλάλητο άκουσμα του μειοδοτικού λογυδρίου του Αρχιεπισκόπου της, 

ενώ στο Αιγαίο καθημερινά οι κόκκινοι, διαβολεμένοι φερεντζέδες 

αλυχτούσαν αφεγγάρωτα προς μια απούσα, κατοχική και ανερμήνευτη Κυβέρνηση, 

που συμπλέει με μια συγκοινωνούσα, προκλητική ομόνοια, 

με μια επίσης απούσα, καινοτόμο Εκκλησία. 

Και η συνέχεια  ήταν αρκούντως ''ιδεατή'' της νοσηρής, οικουμενιστικής φιέστας του Κολυμπαρίου, 

αφού η μωαμεθανική ''κατάληψη'' της Αγίας Σοφίας συνεχίζεται ως μη ούσα, 

οι ενχώριοι, παγκοσμιοποιημένοι κυβερνήτες υπόσχονται την ίδρυση Τζαμιών σε όλη την επικράτεια της χώρας 

κι ένας κωφεύων, δυσερμήνευτος και προπαντώς ανιστόριτος υπουργός Παιδείας 

μετεβλήθη σε αγαπημένο ''γιουσουφάκι'' νεότουρκων νενέδων. 

Τα Σημάδια του Θεού, 

οι αγαπολόγοι Οικουμενιστές της Πανθρησκείας δεν τα βλέπουν; 

Την Οργή του Θεού δεν την αντιλαμβάνονται; 

Ιδού, 

τι συνέβη με την έτερη, 

ομογάλακτη -σχεδόν- Ψευδοσύνοδο 

της Φερράρας - Φλωρεντίας:

Όταν ξεκινούσε για την Φερράρα η βυζαντινή αποστολή προκειμένου να υπογράψει την επαίσχυντη συμφωνία με τους Παπικούς, συνάντησε πολλά εμπόδια. ''Πολλά κωλύματα επήγαγεν ο Θεός προς το μη γενέσθαι την Σύνοδον, είπερ προσέχειν τούτοις και οι ημέτεροι'' γράφει ο Συρόπουλος. Μόλις αγκυροβόλησαν στο λιμάνι της Κωνσταντινούπολης τα καράβια των Ενετών που θα παραλάμβαναν τους Έλληνες, ''ευθύς σεισμός εγένετο μέγας''! Κάποιοι θεώρησαν αμέσως τον σεισμό ''ως θεομηνία'' και ''έναν εκ των απαισίων οιωνών'', ενώ άλλοι τελούσαν παντελώς αδιάφοροι. Αργότερα ήλθε και ''δεύτερον σύμβολον θεομηνίας'' την 27η Νοεμβρίου του 1437. 

Την ώρα που ο αυτοκράτορας Ιωάννης ο Παλαιολόγος επιβιβαζόταν στην Βασιλική τριήρη, ''ευθύς πάλιν σεισμός μέγας εγένετο''. Ούτε σε αυτό το ''σημείο'' όμως έδωσαν σημασία οι Έλληνες και με την ανατολή του ηλίου, το Βασιλικό πλοίο απέπλευσε ακολουθούμενο από τα Ενετικά καράβια, τα οποία έφταναν τα 700! Σημειώθηκε όμως και τρίτη ''θεομηνία''. Την ώρα που το βασιλικό πλοίο σταματούσε στην Μάδυτο έγινε μεγάλος σεισμός, που ξεσήκωσε πάντες έξω από τα σπίτια. Ήταν τόσο δυνατός, ώστε τον κατάλαβαν και αυτοί που βρίσκονταν μέσα στα πλοία. Κανείς όμως δεν σκέφθηκε να αναβάλλει το ταξίδι... 

Είναι επίσης χαρακτηριστικό και αυτό: Οι Βενετοί παρεχώρησαν στους Έλληνες έναν ναό προκειμένου να τελέσουν την Θεία Λειτουργία. Σύμφωνα με την γραπτή ομολογία του Δούκα (ενωτικού συγγραφέως, ''Ιστορία Βυζαντινή σελ. 213'', οι Βενετοί έμειναν εκστατικοί...! Συγκινήθηκαν τόσο πολύ από την Θ. Λειτουργία, ώστε μετά το τέλος της έλεγαν: ''Κύριε, Συ φύλαξον την Εκκλησίαν Σου άτρωτον από τα βέλη του πονηρού. Συ, ένωσε Ανατολήν και Δύσιν. Αφαίρεσε από την μέσην τα σκάνδαλα. 

Διότι ημείς, οι οποίοι δεν είχομεν ιδεί ποτέ Έλληνας Ορθοδόξους και δεν είδαμεν ποτέ την Ορθόδοξον λατρείαν των, ηκούαμεν δι' αυτούς από μακρινές μόνον φήμες και τους εθεωρούσαμεν, ως βαρβάρους. Τώρα, όμως είδαμεν και εβεβαιώθημεν., ότι αυτοί είναι ''οι πρωτότοκοι της Εκκλησίας υιοί και πνεύμα Θεού έστι το λαλούν εν αυτοίς''. Ούτε όμως και αυτές οι φωνές των Βενετών στάθηκαν ικανές, ώστε να αποτρέψουν τους Βυζαντινούς από την διαβολική Ένωση. Μέχρι το τέλος παρέμεναν ασυγκίνητοι!...

Δεν υπήρξε μέχρι σήμερα καμμία 

- έστω υποτυπώδης- διαμαρτυρία 

του λαλίστατου περί άλλων γενομένων Ποντίφικος της Πόλης! 

Ενώ στην ιδεοληπτική, διαιρετική συνεδρία πάντων, 

των εν τη γη αντιχρίστων Οικουμενιστών του Κολυμπαρίου 

εξεδήλωνε την -μετά δακρύων σχεδόν- θλίψη του 

για την απουσία του... προέδρου της ''Ευαγγελικής Εκκλησίας'' 

και την θαυμαστή ευχαριστία του προς τους Κρήτες κληρικούς, 

που ξενάγησαν όλο το συνοθύλευμα των αιρετικών ''αδελφών'' στους ναούς και στις μονές τους, 

ο Πατριάρχης της Αποστασίας έδειξε ακόμα μια φορά 

τα -εγνωσμένης κακοδοξίας και αφροσύνης- διαπιστευτήρια καλής 

και πειθαρχημένης Σιωπής του!... 

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος