Πατρίδα του αειμνήστου π. Αρτεμίου ήταν τα Δολιανά Ιωαννίνων.
Οι γονείς του Αθανάσιος και Κωνσταντίνα Ξούγγου, απέκτησαν τρία παιδιά
μεταξύ των οποίων τον Αναστάσιο και μετέπειτα π. Αρτέμιο.
Οι δυσκολίες της αγροτικής ζωής της οικογένειάς του κάτω από τον Τούρκικο ζυγό,
δεν του επέτρεψαν να πάρει περισσότερες από του -τότε του Σχολαρχείου- τις γνώσεις.
Έπρεπε να εργασθεί λοιπόν για να προσφέρει στα προς το ζην'',
να μετριάσει κάπως το βαρύ φορτίο των γονέων του.
Το εφηβικό, όμως μυαλό του, αναζήτησε κάποιο τρόπο για να κερδίζει τα απαραίτητα,
μακρυά από τις πολύ κοπιαστικές και με ελάχιστη απόδοση αγροτικές ασχολίες.
Αποφάσισε λοιπόν, παρακινούμενος ίσως, να ξενιτευθεί για ένα διάστημα στην Αίγυπτο,
πιστεύοντας ότι εκεί θα επιτύχει κάτι καλύτερο απ' ό,τι στο χωριό του.
Η βουλή όμως του Θεού, που ενεργεί χωριστά για κάθε έναν μας,
δεν του επέτρεψε να πραγματοποιήσει τον σκοπό του.
Και ενώ βρισκόταν σε ένα καφενεδάκι, σε μια γωνιά της Αθήνας, του αιχμαλωτίζει την ψυχή με την αγάπη προς το Πανάγιό Του Πρόσωπο. Και να, πως συνέβη αυτό: Είχε έλθει στην Αθήνα για να κάνει τις απαραίτητες προετοιμασίες για το ταξίδι του στην Αίγυπτο. Κουρασμένος πολύ, κάποια ημέρα, κάθισε σ' ένα καφενείο για να συγκεντρωθεί. Σε λίγο, στο διπλανό τραπέζι βλέπει να κάθονται ένας μοναχός με δύο λαικούς, που φαίνοντο να συζητούν κάποιο σοβαρό τους ζήτημα. Χωρίς να το θέλει, τ' αυτί του πήρε λίγες λέξεις του μοναχού. Τον εντυπωσίασαν πολύ και μετά προσηλώθηκε στην συζήτηση. Ο μοναχός με παραδείγματα συμβούλευε τους άλλους δύο. Μεταξύ δε των άλλων, τους ανέφερε και το περιστατικό με την Αγία Μεγαλομάρτυρα Θέκλα και τους διώκτες της.
Ότι δηλαδή, κάποτε στη σπηλιά που ασκήτευσε η Μεγαλομάρτυς Θέκλα, την επισκέφθηκαν νύχτα, νεαροί ειδωλολάτρες με κακό σκοπό. Ο Θεός όμως δεν επέτρεψε να γίνει το θέλημά τους και αοράτως τους ακινητοποίησε έξω από την σπηλιά της Αγίας. Έμειναν όλη την νύχτα έτσι και το πρωί, σαν αντίκρυσαν την Αγία να βγαίνει από το ασκητήριό της, μετανοημένοι της εξομολογήθηκαν την αμαρτία τους και ζήτησαν συγχώρεση. Η Αγία τους νουθέτησε και τους έλυσε από το αόρατο εκείνο δέσιμο. Όλο αυτό το θαυμαστό γεγονός εντυπωσίασε ιδιαίτερα τον νεαρό Αναστάσιο, που με απορία και θαυμασμό είπε στον εαυτό του: ''Ώστε τόση μεγάλη χάρη και δύναμη λαμβάνουν οι Άγιοι από τον Θεό!'' Χωρίς πολύ να σκεφθεί τότε, κάνει την μεγάλη εκείνη στροφή της ζωής του. Αντί προς τον νότο (Αίγυπτο), παίρνει τον δρόμο προς τον βορρά.
Φεύγει για το Άγιον Όρος. Καταστάλαξε στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος, όπου έζησε ως μοναχός επί τριάντα ολόκληρα χρόνια. Για τα τριάντα όμως χρόνια, της εκεί καλογερικής ζωής του δεν μιλούσε συχνά ο π. Αρτέμιος. Γνωστό είναι μόνο, ότι υπετάχθη σε γέροντα που τον δοκίμαζε πολύ σκληρά. Στις αρχές της υποταγής του, τον έστειλε να κόψει πουρνάρια για τον φούρνο. Ο υποτακτικός, παιδί ακόμη, για να μην τρυπήσει τα χέρια του, προσπαθούσε να πιάσει από χαμηλά και πολύ προσεκτικά το πουρνάρι, οπότε ο γέροντας του έπιασε τα τρυφερά του χέρια και τα ακούμπησε στο άγριο και αγκαθωτό θάμνο. Και οι παλάμες του μάτωσαν!
Επίσης γνωστό είναι, ότι μετά την εφαρμογή του νέου ημερολογίου στην Ελλάδα, ο γέροντας εγκατέλειψε την Μονή της Μετανοίας του, διότι παρ' όλο που κι' αυτή ακολουθούσε το παλαιό ημερολόγιο, δεν έπαυσε το μνημόσυνο του καινοτόμο Πατριάρχου. Πήγε τότε σε μια καλύβα της σκήτης, όπου παρέμεινε μέχρι, που βγήκε στον αγώνα. Μόνο το ημερολογιακό σχίσμα, δηλαδή, ήταν εκείνο που τον απέσπασε από το Άγιον Όρος το 1927 και αρχίζει την δράση του σε διάφορες γωνιές της Ελλάδος. Είναι μερικές περιοχές, όπως η Τήνος, η Πάτρα, τα Βάτικα, η Βόνιτσα και η Αμφιάλη Πειραιώς, που έχουν ζήσει πιο έντονα τους θαρραλέους αγώνες του. Τον Μάιο του 1934 βρίσκεται στην Τήνο. Γεμάτος θείο ζήλο και θάρρος Χριστού αναζητά κατάλληλο τόπο για να κηρύξει... Και βρίσκει την κεντρική πλατεία του ναού της Παναγίας της Τήνου.
Και μιλάει εκεί, γιατι άλλο, παρά για το ημερολογιακό σχίσμα, που τόσο τον έκαιγε. Ενημερώνει τους συγκεντρωμένους, καταδικάζει τους υπαίτιους... και λαμβάνει δύο κλήσεις από το αστυνομικό τμήμα. Τον καλούν να παρουσιασθεί στον Αρχιερατικό Επίτροπο, για να δώσει λόγο σχετικά με τις ενέργειές του: ''Προσηλύτιζε στο Παλαιό Ημερολόγιο'' πρώτον, και δεύτερον και σοβαρότερον λειτουργούσε χωρίς την άδεια του νεοημερολογίτη Αρχιερέως. Ο π. Αρτέμιος αδιαφορεί για τις κλήσεις και ''εις απάντησιν'' εκτοξεύει από το βήμα του ιερού ναού ''πύρινο λόγο'' κατά των καινοτόμων. Στον αστυνόμο παρουσιάζεται, όταν μετά από λίγες μέρες, παίρνει βάσιμες πληροφορίες ότι κινδυνεύει η ζωή του, αν δεν εγκαταλείψει αμέσως το νησί. Ο αστυνόμος, που ήταν καλά ενημερωμένος για την περίπτωσή του, του υπέδειξε να φύγει από το νησί, διότι διαφορετικά δεν θα μπορούσε, να του εγγυηθεί για τίποτε. Και του έλεγε αλήθεια, διότι δεν πέρασαν πολλές ημέρες, Ιούνιος μήνας ήταν, και τα όργανα των σχισματικών έβαλαν έξω από το δωμάτιό του δυναμίτες. Θέλησαν έτσι να ησυχάσουν μια για πάντα από τον π. Αρτέμιο.
Ο Θεός όμως δεν τον άφησε να χαθεί. Τον έσωσε με θαύμα Του, διότι τον είχε προορίσει και για άλλους αγώνες. Η αστυνομία μετά την απόπειρα αυτή κατά του π. Αρτεμίου έσπευσε να λάβει τα ''δέοντα'' μέτρα της. Αντί να ερευνήσει για τους δράστες, σφραγίζει τον ναό και διατάζει την απομάκρυνση του Ιερέως από το νησί. Όλα αυτά, μας τα περιγράφει εύγλωττα και το τηλεγράφημα, που ο π. Αρτέμιος έστειλε τότε από την Τήνο προς ένα πνευματικοπαίδι του στον Πειραιά: Κύριον Σωφρόνιον Αργυρόν οδός... αριθμ. 18 Παλαιά Κοκκινιά, Πειραιεύς. ''Κακοποιά στοιχεία μεσάνυχτα έρριψαν βόμβας δυναμίτιδος έμπροσθεν δωματίου μου. Θαύματι εσώθην. Διαταγή Χωροφυλακής Κυκλάδων προτροπή Μητροπολίτου αστυνομία έκλεισε Εκκλησία Ορθοδόξων.
Είμαι υπό απέλασιν. Ενταύθα επικρατεί αναβρασμός. Γνωστοποιήσατε αρμοδίους και πάντας Ορθοδόξους. + Ιερομόναχος Αρτέμιος. Αναγκαστικά εγκαταλείπει τότε την Τήνο και έρχεται ανανεωμένος και έτοιμος για καινούρια δράση. Και η εντολή δίδεται: Η Πάτρα είχε ανάγκη από την παρουσία ενός δυναμικού Ιερέως. Εγκαθίσταται εκεί, όπου και εργάζεται υπεράνθρωπα. Λειτουργεί τακτικά στο εξωκκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, εξομολογεί και νουθετεί πλήθος πιστών που έρχονται για να πάρουν την συμβουλή του. Και ποτέ δεν χάνει την ευκαιρία να ''πει δυο λόγια στους πιστούς'', που προς δόξαν Θεού, ημέρα με την ημέρα πολλαπλασιάζονται... Αυτή του η δημιουργική προσπάθεια στην Πάτρα δεν πέρασε απαρατήρητη από τον μεγάλο διώκτη των Γ.Ο.Χ Αρχιερατικό Επίτροπο Γερβάσιο Παρασκευόπουλο.
Έτσι στις 24 Αυγούστου του 1934 κάλεσε τον π. Αρτέμιο να απολογηθεί. Του έγραψε συγκεκριμένα: ''... εξακολουθείς παρά τους θείους και ιερούς Κανόνες, τον Καταστατικόν νόμον και την ημετέραν εντολήν να παραμένεις ενταύθα, αλλά και να ιεροπραττείς εν τω εξωκκλησίω Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, αλλά και ταραχάς εμποιών και θορύβους επί αναστατώσει της εκκλησιαστικής τάξεως''.
Την απάντηση στην πρόσκληση αυτή αναλαμβάνει να δώσει δια δικαστικού κλητήρος, ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Παραρτήματος Πατρών Σ. Σπυρόπουλος, ο οποίος στην πεντασέλιδη εξώδικο μεταξύ των άλλων, του παρατηρεί αυστηρά: ''...δεν αναγνωρίζεται κανένα δικαίωμα τους νεοημερολογίτας να καλούν τον Ιερέα των Γ.Ο.Χ π. Αρτέμιον προς απολογίαν διότι ανήκει στην Ιερά Κοινότητα των Γ.Ο.Χ και ουδέν άλλο πράττει, ει μη τα καθήκοντά του ως Ιερεύς και διαφωτίζει τους πιστούς επί των υγειών βάσεων της αμωμήτου ημών Πίστεως''. Τελειώνοντας, τον καλεί χάριν της εκκλησιαστικής ειρήνης, να παύσει στο εξής να ενοχλεί τον Ιερέα τους, ''ίνα ούτω προλάβει τυχόν άτοπα και θλιβερά επεισόδια''.
Και το χωριό Οβρυιά Πατρών εξυπηρέτησε ο γέροντας
και ενίσχυσε όσο ημπορούσε.
Όλοι οι κάτοικοι αυτού του χωριού ακολουθούσαν το Παλαιό Ημερολόγιο
και τακτικά ο π. Αρτέμιος τους λειτουργούσε στον κεντρικό ναό,
η ''Κοίμησις της Θεοτόκου''.
Στο πανηγύρι του ναού ελειτούργησε ανενόχλητα και ειρηνικά.
Την ίδια ημέρα η αστυνομία έσπευσε κατόπιν εντολής της Μητροπόλεως να σφραγίσει τον ναό.
Ο γέροντας δεν μπόρεσε ν' ανεχθεί αυτό για πολύ.
Και στις 14 Σεπτεμβρίου, εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού,
βοηθούμενος και από τους πιστούς έσπασε τις σφραγίδες, που είχε βάλει η αστυνομία
και ετέλεσε ιερή αγρυπνία μετά Θείας Λειτουργίας.
Στην ομιλία του μάλιστα εκείνη, έδωσε θάρρος στους πιστούς
να σταθούν σταθεροί στην πίστη των Πατέρων τους και άφοβοι
στις ''μικροενοχλήσεις'' των σχισματικών. (Συνεχίζεται...)
Εισαγωγή στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Απόσπασμα εκ του ιστορικού, ορθοδόξου περιοδικού: ''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ''
του αειμνήστου Επισκόπου Πενταπόλεως των Γ.Ο.Χ κ. Καλλιοπίου Γιαννακουλοπούλου.
Τόμος Β΄, Ιανουάριος - Φεβρουάριος - Μάρτιος 1977, αριθμός τεύχους 5, σελίδες 46 - 51,
Πειραιεύς 1977.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου