Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2016

ΔΙΩΞΕ ΤΗΝ ΜΝΗΣΙΚΑΚΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ




Εἶναι μεγάλο σφάλμα πού δέν ἀγαπᾶς τήν μητέρα σου 

καί τήν ἀντιμετωπίζεις μέ τόση καχυποψία. 

Προσευχήσου νά σοῦ δώσει ὁ Θεός δύναμη, 

μακροθυμία καί ἀνεξικακία, γιά νά μπορεῖς νά συγχωρεῖς. 

Πρέπει νά σταματήσεις τίς ἔντονες ἀντεπιθέσεις σου, 

τό συχνό καί πεισματικό ἀναμάσημα, 

ὅτι σοῦ φέρθηκε ἄσχημα στό παρελθόν. 

Δέξου, ἐπιτέλους, αὐτό τό παρελθόν 

σάν ἕνα μέρος τοῦ σχεδίου τοῦ Θεοῦ γιά τήν ζωή σου, 

καί διῶξε τήν μνησικακία ἀπό τήν καρδιά σου. 


Ξέχασέ τα ὅλα. Διατηρώντας μέσα σου ἐχθρότητα ἐναντίον ἐκείνων ποὺ διαμόρφωσαν τὸ παρελθόν σου, δὲν κάνεις τίποτε ἄλλο, παρὰ ν᾿ ἀνοίγεις πόλεμο μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τὶ παραλογισμός! ᾿Επιπλέον, ἂν θέλεις νὰ δεῖς τὰ πράγματα καθαρὰ καὶ τίμια, θὰ διαπιστώσεις ὅτι ἡ ζωή σου ὁλόκληρη δὲν ἦταν σκληρὴ καὶ βασανισμένη, ὅπως λές. Ξέρω, ὑπῆρχαν πικρὲς στιγμές. 


λλά, τώρα τὸ πιὸ σωστὸ ποὺ ἔχεις νὰ κάνεις εἶναι νὰ τὶς ξεχάσεις. Καὶ νὰ καλλιεργήσεις μέσα σου τὴ σκέψη, ὅτι κανένας ἄνθρωπος δὲν εἶναι ὑπεύθυνος γι᾿ αὐτές. Σὲ θεώρηση οὐράνια καὶ ὄχι γήϊνη, οἱ ἄνθρωποι δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρὰ ἐργαλεῖα στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ κάνε κουράγιο. 


Θεὸς θὰ σὲ ἀμείψει, ἂν μὲ ταπείνωση ἀποκαλύψεις τὶς ἀνοιχτὲς πληγὲς τῆς ψυχῆς σου σ᾿ ἕναν ἔμπειρο πνευματικό. Θὰ σὲ ὁπλίσει μὲ τὴ δύναμη ποὺ χρειάζεσαι γιὰ ν᾿ ἀπαλλαγεῖς ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες σου... Θὰ σοῦ πῶ καὶ κάτι ἄλλο, ἀλλὰ πρόσεξε μὴ μὲ παρεξηγήσεις: Δὲν θέλω γιὰ κανένα λόγο νὰ μειώσω τὴν ἀξία τοῦ καθημερινοῦ σου κανόνα προσευχῆς καὶ πατερικῆς μελέτης. 


Θέλω νὰ σ᾿ ἀφήσω ἐντελῶς ἐλεύθερη, εἴτε νὰ τὸν συνεχίσεις ἀπαράλλακτο, εἴτε νὰ τὸν τροποποιήσεις, ἀνάλογα μὲ τὶς ἀνάγκες σου, τὶς δυνατότητές σου καὶ τὸ φωτισμὸ τοῦ Θεοῦ. Παρ᾿ ὅλ᾿ αὐτά, πρέπει νὰ θυμᾶσαι ὅτι ἡ ἀγάπη γιὰ τὸν πλησίον εἶναι ὁ πρῶτος στόχος γιὰ τὸν ὁποῖο πρέπει ν᾿ ἀγωνίζεσαι. «Ἐάν τις εἴπῃ ὅτι ἀγαπῶ τὸν Θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης ἐστίν· ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν ὅν ἑώρακε, τὸν Θεὸν ὅν οὐχ ἑώρακε πῶς δύναται ἀγαπᾶν;» (Α´ ᾿Ιωὰν. δ´ 20). 


Καὶ δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ βγεῖς ἔξω ἀπὸ τὸ σπίτι σου γιὰ νὰ βρεῖς τὸν πλησίον. Ὁ σύζυγός σου εἶναι αὐτὸς ὁ πλησίον. Ἡ μητέρα σου εἶναι αὐτὸς ὁ πλησίον. Καὶ τὰ παιδιά σου ἐπίσης.


 

Μιά τελευταία συμβουλή: 

Μήν ἀποθαρρύνεσαι, πού ἡ προσευχή σου εἶναι στεγνή, ψυχρή, ἀκατάνυκτη. 

Συνέχισε, ἔστω κι ἔτσι. 

Καί παράλληλα ταπείνωνε τόν ἑαυτό σου μέ κάθε τρόπο, σέ κάθε εὐκαιρία. 

Μόνο οἱ ταπεινοί μποροῦν νά προσεύχονται ζωντανά, καθαρά, καρποφόρα. 






Εκ του Περιοδικού: «῞Αγιος Κυπριανός», ἀριθμ. 334,
Σεπτέμβριος-᾿Οκτώβριος 2006, σελ. 336. 
Στάρετς Μακαρίου τῆς ῎Οπτινα, Πνευματικές Νουθεσίες (ἀπό τίς ἐπιστολές του), 
σελ.158-159, 
ἔκδ. β´, ῾Ιερᾶς Μονῆς Παρακλήτου, ᾿Ωρωπός ᾿Αττικῆς 1991. 
Ἐπιμέλ. ἡμετ. Επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου