ΕΡΓΟΧΕΙΡΟ ΜΕ ΤΟ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ

Επισκέφθηκαν κάποτε τον αββά Λούκιο, που έμενε στο Ένατο, 

κάποιοι μοναχοί που ανήκαν στους λεγόμενους ''Ευχίτες''. 

Κι ο Γέροντας τους ρώτησε: 

- Ποιο είναι το εργόχειρό σας; 

- Εμείς δεν αγγίζουμε κανένα εργόχειρο, απάντησαν εκείνοι, 

σύμφωνα με το λόγο του απόστολου Παύλου 

που είπε να προσευχόμαστε αδιαλείπτως, συνέχεια. 

- Καλά, δεν τρώτε; τους ρωτάει ο Γέροντας. 

- Τρώμε, απαντούν. 

- Κι όταν τρώτε, τους ξαναρωτά, 

ποιος προσεύχεται για σας; 

Εκείνοι σιωπούν. 

Τους ρωτάει πάλι: - Δεν κοιμάστε; - Ναι, απαντούν. - Κι όταν, λοιπόν, κοιμάστε, ποιος προσεύχεται για σας; Κι εκείνοι κοιταζόντουσαν με απορία, μην έχοντας τι ν’ απαντήσουν. Και τότε τους λέει ο Γέροντας: - Συγχωρήστε με, αλλά απ’ ό,τι λέτε , φαίνεται καθαρά πως δεν πράττετε, όπως διδάσκετε. Να σας πω, λοιπόν, κι εγώ το εργόχειρό μου, για να ιδήτε, πως και το εργόχειρό μου δεν αφήνω, και η προσευχή μου είναι αδιάλειπτη, χωρίς καμία διακοπή. 

Έτσι, κάθομαι μπροστά στο Θεό, αφού έχω βρέξει τα βλαστάρια από τα φύλλα των φοινίκων και πλέκοντας μ’ αυτά το σχοινί, λέω το ''Ελέησόν με ο Θεός κατά το μέγα έλεός σου και καλά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου''. Αυτό δεν είναι προσευχή; - Ναι, απάντησαν εκείνοι. Και συνεχίζει ο Γέροντας: - Όταν λοιπόν δουλέψω σ’ αυτή την εργασία όλη την μέρα, βγάζω ένα μεροκάματο γύρω στα δεκάξι νουμία. 

Απ’ αυτά προσφέρω τα δυο σ’ όποιον έρθει στη θύρα μου και τα 'χει ανάγκη και τα υπόλοιπα κρατώ εγώ για τη δική μου διατροφή. Και μ’ αυτό τον τρόπο, όταν εγώ τρώγω ή κοιμούμαι, προσεύχεται για μένα εκείνος που πήρε μερίδιο από τα δύο νουμία. Έτσι, με τη χάρη του Θεού, σ’ εμένα εφαρμόζεται ο λόγος του Αποστόλου, δηλαδή το «αδιαλείπτως προσεύχεσθαι».

Εκ του βιβλίου του Παντελή Πάσχου: ''Το Έαρ της Ερήμου''. Μικρό Γεροντικό Α'.'' 

Εκδόσεις ''Ακρίτας'', έκδοση στ'. 

Επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.