Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗ ΤΗΣ ΑΜΦΙΑΛΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

Η Θεία Λειτουργία της Αγιοκατατάξεως του Αγίου Ιωάννου του Νέου Ελεήμονος του Θαυματουργού, τελέσθηκε με απόλυτη ιεροπρέπεια, τιμή, σεμνότητα και ιερή τάξη σήμερα, Σάββατο, 15/28-4-2018, στην Ιερά Γυναικεία Μονή του Αγίου Δημητρίου, τόπο μετανοίας και κοιμήσεως του Αγίου τιμώμενου πατρός. Η αγαλλίαση, η ανακούφιση και η δικαίωση για την τέλεση της θεαρέστου αυτής ενέργειας της Αγιοκατατάξεως του Γέροντα της Αμφιάλης, ήταν τα συναισθήματα των πιστών που γνώριζαν ή είχαν μεγαλώσει με ακούσματα για τον Άγιο. 

Η ζώσα Ορθοδοξία φανερώνεται και αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πανηγυρικά. 

Η αίσθηση του αγιασμένου τόπου από τη βιοτή του Αγίου ανδρός, 

σαν ευωδία κυριάρχησε στο χώρο της μικρής γραφικής Μονής 

και ενδυνάμωσε ψυχικά όλους, όσοι παρευρίσκονταν εκεί την ευλογημένη αυτή ημέρα. 

Ευλάβεια, βαθιά ειλικρινής συγκίνηση και ιερός ενθουσιασμός 

είχε καταβάλει εσωτερικά το λαό του Θεού που προσήλθε στο Ιερό Μυστήριο 

και την Ιερή τελετή της Αγιοκατατάξεως του Αγίου πατρός και 

που προσευχητικά βίωσε την λαμπρή αυτή ημέρα. 

Τα Ιερά Λείψανα και η Αγία Κάρα του Αγίου περιστοιχισμένα 

τιμητικά από νέους ενδεδυμένους με παραδοσιακές στολές, 

καθηλωτικά τοποθετημένα, 

κυριαρχούσαν στην είσοδο του Καθολικού της Ιεράς Μονής, 

όπου οι πιστοί πλησίαζαν ευλαβικώς για να προσκυνήσουν. 

Στον Όρθρο χοροστάτησε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Καλλίνικος ο οποίος προεξήρχε στο Διορθόδοξο Συλλείτουργο όπου έλαβαν μέρος ο Πρωθιεράρχης της Εκκλησίας της Ρωσικής Διασποράς Μητροπολίτης κ. Αγαθάγγελος, ο εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Ρουμανίας Επίσκοπος Σουτσάβας κ. Σοφρώνιος, οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες ο οικείος Ιεράρχης Πειραιώς και Σαλαμίνος κ. Γερόντιος, ο Ποιμενάρχης μας Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος, ο Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριος, ο Δημητριάδος κ. Φώτιος, ο Τορόντο κ. Μωυσής, ο Αμερικής κ. Δημήτριος, ο Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανός, οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι ο Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, ο Ιασίου κ. Γλυκέριος, ο Μπακάου κ. Αντώνιος, ο Σιμπιού κ. Ευλόγιος, ο Γαρδικίου κ. Κλήμης, ο Χάιφα κ. Ρωμανός, καθώς και Ιερείς και Διάκονοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό. 

Το κυρίως μέρος του μικρού γραφικού Ιερού Ναού 

ήταν κατάμεστο από Μοναχές και Μοναχούς που προσήλθαν 

για το μέγα γεγονός της Εκκλησίας μας, 

καθώς και από τον Χορό των Ιεροψαλτών της Μητροπόλεως Πειραιώς 

ο οποίος και εξόχως απέδωσε τα μέλη, 

υπό τη διεύθυνση του Πρωτοψάλτου κ. Αθανασίου Ιωαννίδη. 

Τα της τάξεως και ομαλής διεξαγωγής του Τυπικού επιμελήθηκε άρτια 

ο Τελετάρχης ο Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως Πειραιώς, 

Αρχιμανδρίτης π. Γρηγόριος Ταυλάριος, 

με τη υποστήριξη στη λιτανευτική πομπή του Πρωτοσύγκελου της Μητροπόλεώς μας 

π. Μιχαήλ Κωνσταντινίδη. 

Άκρως συγκινητικός ήταν ο Πανηγυρικός της ημέρας τον οποίο εκφώνησε ο Ποιμενάρχης μας, 

Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Χρυσόστομος. 

Συγκλονιστικές ήταν οι περιγραφές θαυμαστών γεγονότων,

 πράξεων και εμπειριών από το σεμνό, ασκητικό, θυσιαστικό 

και γεμάτο συμπόνια βίο του τιμώμενου Αγίου. 

(για τον Πανηγυρικό της ημέρας πατήστε εδώ) 

Η Συνοδική Πράξις Διακηρύξεως του Αγίου, 

τυπωμένη ειδικώς για την Ιερά περίσταση, 

τοποθετημένη επάνω στο Ιερό Ευαγγέλιο πλησίον της Αγίας Κάρας, 

καθώς και της Ιεράς Εικόνος του Αγίου, ανεγνώσθη 

υπό του γραμματέως της Συνόδου, 

Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος 

και ακολούθως υπεγράφη από τους αγίους Αρχιερείς, 

υπό τους ήχους αργού πολυελαίου, 

ως είθισται. 

Εν συνεχεία ευλογήθηκαν τα φέροντα την Ιερά μορφή του Αγίου, περιτέχνως κοσμούμενα κόλλυβα. Τεμάχια του Ιερού Λειψάνου του Αγίου μετά Συνοδικού Πιστοποιητικού γνησιότητος παρεδώθησαν από τον Μακαριώτατο κ. Καλλίνικο στον Σεβασμιώτατο και Πρωθιεράρχη της Ρωσικής Διασποράς και στους Αντιπροσώπους της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρουμανίας. Ο οικείος Μητροπολίτης, Σεβασμιώτατος κ. Γερόντιος ανέγνωσε τον ευχαριστήριο λόγο απευθυνόμενος πρωτίστως προ τον Κύριόν μας που μας επιφύλαξε τη μεγάλη δωρεά της σημερινής ημέρας, προς όλους, όσοι παρευρέθησαν, καθώς και όσους κοπίασαν και συνέβαλαν στην προετοιμασία, οργάνωση και διεξαγωγή της ευλογημένης ενέργειας της Αγιοκατατάξεως. (για τον ευχαριστήριο λόγο πατήστε εδώ) 

Προ της Απόλυσις πραγματοποιήθηκε λιτανεία της Ιεράς Εικόνος, 

των Ιερών Λειψάνων και της Αγίας Κάρας, 

φερόμενων ανά χείρας υπό Αρχιερέων και Ιερέων, 

πέριξ της μικράς, αλλά ιδιαιτέρως οικείας και αγαπημένης Ιεράς Μονής, 

της κατάμεστης από το συγκινημένο παριστάμενο λαό. 

Χάριν ευλογίας 

διενεμήθη μικρή αναμνηστική εικόνα του Αγίου Ιωάννου, 

προς όλους τους προσελθόντας πιστούς. 

Ακολούθησε τράπεζα, προς όλους τους Αρχιερείς, Ιερείς και Διακόνους. 

Ο Μακαριώτατος κ. Καλλίνικος διένειμε ευλογίες στους Κληρικούς 

στους δε Αρχιερείς, φιλοξενούμενους και οικείους, προσέφερε την Εικόνα του Αγίου 

και την Ιερά Ακολουθία Αυτού, 

η οποία συνεγράφει υπό του Σεβασμιωτάτου Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού, 

καθώς και ως ευλογία, 

μικρό τμήμα Ιερού Λειψάνου του Αγίου για όλες τις Μητροπόλεις και Επισκοπές της Εκκλησίας της Ελλάδος και εξωτερικού, 

με σχετικό συνοδευτικό Συνοδικό Πιστοποιητικό γνησιότητος. 

Η ευλογημένη αυτή πράξη, 

η από καιρό επιβεβλημένη και επιθυμητή από το ευσεβές ποίμνιο της Εκκλησίας μας, 

η απόδοση της τιμής στο πρόσωπο του αγιασμένου ανδρός, η αναγνώριση της προσφοράς, 

της παρουσίας της Χάριτος, 

της Θείας μεσιτείας και της Αγιότητας του Γέροντος των πτωχών, 

όπως τον έλεγαν, 

δικαίωσε πανηγυρικά και στον κόσμο τούτο την ασκητική εκείνη 

Ιερά μορφή. 

Όσοι παρέστησαν στο μεγαλειώδες γεγονός της αποδόσεως της δέουσας τιμής και του πρέποντος επαίνου, της επισήμου Αγιοκατατάξεως του Αγίου Ιωάννου του Νέου Ελεήμονος του Θαυματουργού, έγιναν δέκτες της ευλογίας και της διάχυτης Χάριτος που ο Θεός επιτρέπει να αισθανόμαστε στις ιερές αυτές στιγμές. Η επίσημη αναγνώριση και Αγιοκατάταξη του Αγίου παπά Γιάννη, του οικείου και προσφιλή Γέροντα ο οποίος στήριξε έντονα το Ορθόδοξο ποίμνιο σε χρόνια δύσκολα, αποτελεί θρίαμβο της ζώσας Εκκλησίας, απόδειξη και παρηγοριά για τους Ορθοδόξους, ελπίδα και ενθάρρυνση για το μέλλον. Έρχεται δε, και λαμβάνει χώρα ως γεγονός, σε στιγμή καίρια τόσο για την Εκκλησία μας, όσο και για το Έθνος, την πατρίδα μας. Έλληνας, Ρωμιός, ορμώμενος από τα αρχαία Ελληνικά χώματα της Μικράς Ασίας, σήμερα, κατατάχθηκε επισήμως στο Χορό των Αγίων της Εκκλησίας μας. Η χαρά, ο ενθουσιασμός και η πληρότητα είναι τα συναισθήματα που περιγράφουν την κατάσταση κάθε Ορθοδόξου για το μέγα γεγονός. 

Ας ευχηθούμε 

η μεσιτεία του Αγίου Ιωάννου του Νέου Ελεήμονος του Θαυματουργού 

να συνοδεύει τους Αρχιερείς, τον Ιερό Κλήρο και το ευλαβές ποίμνιο της Εκκλησίας μας. 

Οι ευχές του να σκεπάζουν, 

να καθοδηγούν και να ενώνουν τους απανταχού Ορθοδόξους Χριστιανούς

Εκ της ιστοσελίδας της Ιεράς Μητρόπολης Αττικής και Βοιωτίας 
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών ΕΔΩ!
Eπιμέλεια, παρουσίαση

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΝΕΟΣ ΕΛΕΗΜΩΝ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

Προς τιμήν του νεοφανούς αγίου Ιωάννη του Ελεήμονος Ομολογητή, του εν Αμφιάλη διαλάμψαντος, επιλέξαμε, συλλέξαμε και καταγράψαμε κάποια χρονικά περιστατικά του αγίου -καθ΄όλα ομολογουμένως- βίου του από την ομιλία του θεοφιλεστάτου Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 7 [20] Απριλίου 2018 στην Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Αχαρνών Αττικής. Τα κάτωθι λεχθέντα παρουσιάζονται αποσπασματικά μεν, αλλά με μια ισορροπημένη, διηγηματική και ιστορική ακολουθία, μιας και ήταν αδύνατο να καταγράψουμε ολόκληρη την ομιλία διάρκειας σχεδόν δύο ωρών! Με λεπτή διάκριση και προσεκτική παρέμβαση σε κάποια -ελάχιστα- σημεία επιχειρήσαμε κάποιες μικρές, λεκτικές ''επιδιορθώσεις'', που μπορεί να ήταν συχνά επαναλαμβανόμενοι λόγοι, προκειμένου το κείμενο ν΄αποδοθεί πιο σωστά αναγνωσματικά. Άλλωστε είναι γνωστό, πως διαφέρει- παρασάγγας- ο προφορικός από τον γραπτό λόγο και για τούτο και μόνο επιχειρήσαμε -αυτό που λέμε- να ''χτενίσουμε'' και να ''στρώσουμε'' το κείμενο, προκειμένου να καταστεί ο αναγνώστης -με τον καλύτερο δυνατό τρόπο- έτι περισσότερο ευχαριστιακός κοινωνός του χαρισματικού λόγου του θεοφιλεστάτου! Η ανάρτησή μας χωρίζεται σε δύο μέρη ακολουθούμενη πάντα με το σχετικό βίντεο της ομιλίας προκειμένου η ανάγνωση να είναι ολοκληρωμένη από κάθε άποψη. 

Μέρος 2ον. 

Τελευταίον!

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

{...} Οι κύριες ασχολίες του αγίου Γέροντος Ιωάννου ήταν οι ιερές ακολουθίες 

-ήταν λειτουργός δηλαδή- 

και η κύρια πνευματική του εργασία ήταν πνευματικός πατέρας. 

Δεν είχε δηλαδή κάποιο άλλο διακόνημα, 

όλο το 24ωρο να αφιερωνόταν δεν του έφτανε ως πνευματικός πατέρας. 

Είχε καθιερωθεί ως αφανής πνευματικός Μοναχών και λαικών και 

όπως είπαμε και αυτού, του αγίου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου! 

Ως προς την αποδοχή των πιστών του νέου ημερολογίου 

αρχικώς ήταν απορριπτικός, 

δηλαδή δεν ήθελε να εμπλακεί με πιστούς του νέου ημερολογίου 

που έρχονταν και του ζητούσαν την πνευματική του βοήθεια, κάλυψη και συμβουλή. 

Μόνο συμβουλή έδινε, αλλά δεν αναλάμβανε. 

Αλλά σιγά-σιγά καθώς καθιερώθηκε ως πνευματικός και η φήμη του απλώθηκε, 

χωρίς να το θέλει πλέον, 

δηλαδή ένα κύμα ανθρώπων ήρχοντο προς αυτόν και ζητούσαν πνευματική βοήθεια.

 Ένα απόγευμα πριν κάνει τον Εσπερινό είδε μια ομάδα ανθρώπων αγνώστων, 

που δεν ήταν φυσικά του πατρίου, 

ζήτησαν δε εξομολόγηση και αυτός τους απέπεμψε. 

Είπε ότι δεν μπορεί να τους αναλάβει. 

Μετά πήγε να κάνει Εσπερινό και όταν μπήκε στην εκκλησία, 

του φάνηκε πως είδε στο τέμπλο του ναού που είναι οι εικόνες, 

του φάνηκε σαν να υπήρχε μια οθόνη κι εκεί του φάνηκαν οι ψυχές των ανθρώπων. 

Πως είναι οι ψυχές, δεν ξέρουμε, είδε όμως όραμα! 

Άκουσε τότε μια φωνή που του έλεγε: 

''Ιωάννη, γιατι δεν δέχεσαι αυτούς που ήρθαν στην εξομολόγηση 

και τους διώχνεις έτσι άσπλαχνα;''

Βέβαια να πούμε και αυτό, όχι για μυστηριακή εξυπηρέτηση αδιάκριτη, αλλά για διαφώτιση, βοήθεια, ώστε σιγά-σιγά όσοι από αυτούς ήταν καλοπροαίρετοι να προσέλθουν και στο πάτριο. Αυτό ήταν το σκεπτικό. 

Σε μια άλλη περίπτωση 

ενώ έκανε τον μοναχικό του κανόνα, 

μία νύχτα του παρουσιάστηκε ο ίδιος ο Κύριός μας 

ως καλός ποιμήν 

και στα δεξιά Του -λέει- είχε πρόβατα, κανονικά, λευκά και ωραία και 

στα αριστερά Του είχε πάλι πρόβατα, 

αλλά ήταν μαυρισμένα, καψαλισμένα, 

ήταν δηλαδή σε μια κατάσταση αξιοθρήνητη. 

Τρόμαξε ο Γέροντας που είδε αυτό το θέαμα, 

που είδε τον Κύριο ζωντανό μπροστά του κι αναρωτήθηκε, 

τι συμβαίνει, γιατι είναι αυτά τα πρόβατα έτσι μαυρισμένα. 

Και του είπε ο Κύριος: 

''Τα καμμένα πρόβατα είναι τα νεοημερολογίτικα τέκνα μου, 

που στέλνω για να τα φωτίζεις κι εσύ τα διώχνεις. 

Θα σου τα ζητήσω εν ημέρα Κρίσεως, 

διότι δεν είναι δικό σας δικαίωμα 

-αυτό είναι σημαντικό που λέει ο Κύριος-  

να τα επαναφέρετε στη Γνησία Ορθοδοξία. 

Αυτό -λέει ο Κύριος- εγώ το διευθύνω!'' 

Το καταλαβαίνουμε; 

Εσείς -λέει- να τα δέχεσθε και 

όσα επιστρέψω εγώ θα γυρίσουν στην ορθή γραμμή της δεξιά μου! 

Τι θέλει να πει με αυτό Κύριος; 

Για να στραφεί κάποιος από το νέο στο πάτριο, 

ο ίδιος ο Κύριος το διευθύνει!

{...} ''Για τις αμαρτίες του λαού -του είπε ο Κύριος'' επέτρεψα αυτόν τον διχασμό της Εκκλησίας!'' Με τις αμαρτίες του λαού έγινε και η Μικρασιατική Καταστροφή και κάποιοι θέλησαν να την ολοκλρώσουν και ως πνευματική καταστροφή. Αν δεν υπήρχαν αμαρτίες δεν θα το παραχωρούσε αυτό ο Θεός. Γιατι έγινε διαίρεση παλαιού και νέου στην Ελλάδα; Το σκεφθήκαμε ποτέ; Ο Κύριος πάντως το λέει εδώ ''για τις αμαρτίες του λαού. ''Εσύ -είπε- δέξετέ τα και προστάτευσέ τα αυτά που σου στέλνω''. Έτσι του είπε μόνο ο Κύριος και Τον έχασε από μπροστά Του! {...} Μάλιστα ο Θεός τον αξίωσε στη βάπτιση μιας μεγάλης γυναίκας που έκανε -είτε ετερόδοξη, είτε αλλόδοξη δεν το ξέρουμε αυτό- στον Άγιο Δημήτριο Αμφιάλης να δει και αγγέλους που ήταν παρόντες στη βάπτιση δεξιά και αριστερά της κολυμβήθρας, οι οποίοι συμπαραστέκοντο και φυσικά έτσι γίνεται και στην λειτουργία σε όλα τα Μοναστήρια. Κάποτε ο Θεός επιτρέπει να φανούν αυτά για να μας ενισχύσει.

Στην μεγάλη εποχή του διωγμού -το '51, '52- επί Σπυρίδωνος Βλάχου 

έγιναν και εφαρμόστηκαν φοβερά μέτρα 

αποσχηματισμού, συλλήψεως και διώξεως, εκτοπίσεως και εξορίας των ιερέων μας. 

Ο πατέρας Ιωάννης δεν εξαιρέθηκε, 

επέδραμαν και εναντίον αυτού, ενώ ήξεραν τι αγαθός άνθρωπος ήταν και 

πόσο καλό και αγαθό έργο επιτελούσε, δηλαδή ευεργετικό. 

Δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν, ούτε είπε και κακό για κανέναν. 

Κι όμως εναντίον και αυτού επέδραμαν αστυνομικά όργανα, με εντολή ανωτέρων. 

Δύο φορές του επιτέθηκαν στο Μοναστηράκι του και τις δύο φορές γλύτωσε θαυματουργικά! 

Δεν επέτρεψε ο Θεός να συλληφθεί, ούτε και να πάθει κανένα κακό. 

Την μία φορά ήταν εκτός ακολουθίας και ο άγιος ήταν μέσα στο ιερό του Ναού, 

δίπλα από την αγία τράπεζα γονατιστός και προσηύχετο. 

Μπήκαν οι αστυνομικοί μες στο Ναό, δεν τον είδαν, όρμησαν και μέσα στο ιερό βήμα 

-μη σεβόμενοι φυσικά τίποτα- πήγαν 

γύρω - γύρω από την αγία τράπεζα, 

έψαξαν τα πάντα κι έφυγαν άπρακτοι...! 

Απλά ο Θεός τον κατέστησε αν όχι αόρατο, πάντως τον διεφύλαξε και τον ''σκέπασε'' 

κι αυτός ήταν δίπλα και γονατιστός...! 

Άλλη φορά έκανε ακολουθία μέσα στο Ναό, 

όρμηξαν οι αστυνομικοί και ο άγιος 

-ενώ τους άκουσε- 

συνέχιζε την ακολουθία και αισθάνθηκε ότι ήρθαν με κακό σκοπό, 

ωστόσο εκφωνούσε πιο δυνατά και του έλεγαν οι Μοναχές να σιγάσει, 

γιατι ήρθαν οι αστυνομικοί να τον συλλάβουν. 

Αυτός όμως έλεγε με θεία ζέση και ιερό ζήλο: 

''Να σας πω, 

εμείς θα κάνουμε την ακολουθία μας όσο πιο δυνατά και έντονα και 

η Παναγία μας τους παίρνει την ακοή και φεύγουν!'' 

Και δεν ακούστηκε τίποτε, 

όπως και έγινε!...

{...} Είναι γνωστά, αυτά δημοσιεύθηκαν και πρόπερσι που κάναμε την αγιοκατάταξη του πρώην Φλωρίνης κ. Χρυσοστόμου, ότι ο άγιος Ιωάννης έλαβε τις προηγούμενες ημέρες θεία ειδοποίηση, να πάει να ενημερώσει τον άγιο Χρυσόστομο, ότι επίκειται το τέλος του, έχει τελειώσει ο αγώνας του και έχει ετοιμασθεί ο θρόνος του εν ουρανοίς! Γιατι πράγματι, ο άγιος Ιωάννης ''είδε'' τους δύο αγίους -τον Τίμιο Πρόδρομο και τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο- να φτιάχνουν ουράνιο θρόνο και ότι έμεινε ακόμη λίγη εργασία... Και του είπαν: ''Πατέρα Ιωάννη, πήγαινε να ειδοποιήσεις τον πρώην Φλωρίνης, διότι γι΄αυτόν είναι αυτός ο θρόνος! Τελείωσε η αποστολή του, ο θρόνος του είναι έτοιμος!'' Κι ο άγιος έλεγε: ''Μα πως να πάω και να πω τέτοιο πράγμα;'' '''Οχι -έλεγαν- θα του το πεις''. Και πήγε την παραμονή 6 Σεπτεμβρίου του 1955 -ο άγιος Χρυσόστομος εκοιμήθη στις 7- στο σπίτι του, που έμενε με την ανηψιά του στην Κυψέλη, αλλά, όταν πήγε ο άγιος Ιωάννης, έλειπε ο πρώην Φλωρίνης. Τον περίμενε -ο άγιος πρώην Φλωρίνης ήταν στα 85 του τότε- και μόλις ήρθε του είπε: ''Δυσκολεύομαι να σας το πω, αλλά έχω λάβει μία αποκάλυψη για σας. Τότε του είπε κι ο άγιος πρώην Φλωρίνης: ''Να μου το πεις πατέρα Ιωάννη, γιατι κι εγώ έλαβα μια πληροφορία, ''φεύγω! Το ξέρω!'' Και πράγματι τον εξομολόγησε τελευταία φορά και την ίδια βραδυά εκοιμήθη...!

{..} Ο άγιος Ιωάννης της Αμφιάλης ήταν φιλάσθενος άνθρωπος. 

Κάποτε όμως τον ''έσφιξαν'' τόσο πολύ οι πόνοι και 

προσευχόταν γονυπετής να τον απαλλάξει ο Χριστός μας 

λίγο από τους πόνους που τον πλάκωσαν. 

Κι άκουσε αυτή την φωνή που άκουγε -την χαρακτηριστική- να του λέει: 

''Ιωάννη! 

Αυτά (οι πόνοι) είναι ο σταυρός σου. 

Θέλεις να σου τον αφαιρέσω; 

Με αυτόν θα στεφανωθείς'' του είπε ο Κύριος! +

Και βέβαια αυτός του απάντησε: 

''Γεννηθήτω το θέλημά Σου Κύριε!'' 

Είχε μεγάλο πόθο να πηγαίνει στους Αγίους Τόπους. 

Τότε δεν πήγαιναν με αεροπλάνο, πήγαιναν με πλοίο. 

Επτά φορές πήγε στους Αγίους Τόπους και κάθε φορά είχε μεγάλη, πνευματική χαρά, βαπτίστηκε στον Ιορδάνη ποταμό 

με προτροπή του ιερού Χρυσοστόμου μας! 

Σ΄ένα τέτοιο ταξίδι ξέσπασε πυρκαγιά φοβερή και κινδύνευσε το πλοίο. 

Ο άγιος Ιωάννης έσπευσε με τον σταυρό στα χέρια και έκανε θερμή προσευχή να τους γλυτώσει ο Κύριος, 

αφού πήγαιναν στους Αγίους Τόπους. 

Και πράγματι έσβησε θαυματουργικά η φωτιά!

{...} Κάποτε στην Θεία Λειτουργία ένιωσε φοβερό πονοκέφαλο και πόνους στην κοιλιακή χώρα σε τόσο φοβερό βαθμό, που διπλώθηκε στα δύο μέσα στο ιερό. Πώς έβγαλε την Λειτουργία εκείνη την ημέρα δεν ξέρει. Μετά βίας την έκανε, μετά ξεκουράστηκε και το βράδυ είχαν αγρυπνία, γιατι ξημέρωνε μια εορτή. Το βράδυ καθώς θυμίαζε, πήγε μπροστά σε μια γυναίκα που ήταν δαιμονιζομένη, η οποία πετάχτηκε και του είπε: ''Είδες Ιωάννη, τι σου έκανα το πρωί στην Λειτουργία για να σταματήσεις; Με αναίδεια ο δαίμονας. Οπότε ο άγιος επετίμησε το δαινόνιο και αυτό εξήλθε και είπε: ''Φεύγω, γιατι με έκαψες!''

Κάποτε -λέει- εξομολόγησε μια γυναίκα, 

την οποία κρατούσε ο διάβολος ''δεμένη''. 

Γιατί ήταν -δαιμονικά- τώρα αυτή ''δεμένη'';  

Γιατί ό άγιος της ανακάλυψε κρυφά αμαρτήματα 

που τα έκρυβε και πιθανόν αυτή να τα ξέχασε, 

αλλά ήταν σοβαρά και βαριά. 

Και της είπε, 

αν δεν φύγουν αυτά, το ''δέσιμό'' σου δεν φεύγει. 

Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το λέμε και να το τονίζουμε 

για όσους και όσες αισθάνονται ''δεμένοι'' ή ''δεμένες''. 

Και νομίζουν, 

πως θα σου διαβάζουν μια ευχή και ''λύνεσαι''. 

Μακάρι να ήταν έτσι εύκολα. 

Αν δεν φύγουν αυτά, τα οποία έχουν συσσωρευθεί, 

δεν ''λύνεσαι'' με τίποτα, 

όσες ευχές και να σου διαβάσουν. 

Αυτό είπε ο άγιος σ΄αυτήν. 

Της τα ανακάλυψε, της τα ανέσειρε, της τα απέσειρε 

και μόνο τότε ''λύθηκε'' 

κατόπιν της ''συγχωρητικής ευχής'' που της διάβασε. 

Ο άγιος Ιωάννης, όπως και όλοι οι άλλοι οι άγιοι 

είχε υπερβολική αγάπη στην Παναγία μας, 

την οποία αξιώθηκε σε αυτή την ζωή να την δει τρεις φορές! 

Μάλιστα κάποτε 

άκουσε ότι κάποιοι άνθρωποι είχαν έλθει από την Αμερική 

-Έλληνες επηρεασμένοι από αιρετικούς- 

κατηγορούσαν την Παναγία μας ή μέχρι και βλασφημούσαν. 

Και αναγκάστηκε παρ' όλο που δεν είχε καταπιαστεί με τέτοια θέματα 

 -με θεία φώτιση- 

να γράψει ένα ειδικό βιβλιαράκι, πάρα πολύ καλό 

-το οποίο σώζεται ιστορικά, αλλά δεν υπάρχει σε διάθεση- 

''Ο Βίος της Υπεραγίας,  Δεσποίνης ημών και Θεοτόκου Μαρίας'' 

Πειραεύς 1963. 

Το '63 το εξέδωσε, 

τρία χρόνια πριν κοιμηθεί και το οποίο έδωσε σε αυτούς τους ανθρώπους,

οι οποίοι μετεστράφησαν και μετενόησαν, 

όταν διάβασαν για την Παναγία μας πράγματα που δεν γνώριζαν...

{...} Η Σύνοδός μας στο τέλος της χρονιάς που πέρασε αποφάσισε την επίσημη διακήρυξη της αγιότητάς του. Την πρώτη τιμή του αγίου, την έκανε στην μνήμη του στις 26 Ιανουαρίου. Μια μέρα νωρίτερα -για να μην συμπέσει με τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο- ο Σεβασμιώτατος Πειραιώς κ. Γερόντιος, εκεί στο Μοναστηράκι του αγίου στην Αμφιάλη, ήταν από βραδύς εκεί με τα λείψανά του και λέει, ότι ενώ το βράδυ τον έβγαλαν και τα λείψανά του ήταν κανονικά και δεν έβγαζαν τίποτε, την άλλη ημέρα το πρωί που πήγε στην ακολουθία του Όρθρου και στην Θεία Λειτουργία, η κάρα του -ειδικώς και όχι τα υπόλοιπα οστά- ήταν σαν να είχε βραχεί, είχε παρουσιάσει σαν να λέμε εμφύδρωση. Είχε αναδύσει ένα ''υγρό'', το οποίο ήταν ευώδες! Όσοι προσκύνησαν εκεί, μπορούν να το εξιστορήσουν. Ήταν μια φανέρωση της ευαρεσκείας του και θα έλεγα της παρουσίας του, της πνευματικής!...

Υ.Γ.1: Η φωτογραφία της ανάρτησης προέρχεται από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

του Ιερομονάχου π. Ακακίου του Ι. Ησυχαστηρίου Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Ευβοίας 

υπό τον τίτλο: 

''ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΦΙΑΛΗΣ ΠΕΙΤΑΙΩΣ, 
Ο ΓΕΡΩΝ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΗΡ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ'' 2006.

Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης

της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών

ΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΕΝ ΑΜΦΙΑΛΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΔΙΑΛΑΜΨΑΝΤΟΣ

   ΑΣΜΑΤΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΑΜΦΙΑΛΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΕΗΜΟΝΟΣ by ΓΙΩΡΓΟΣ  Δ. ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ on Scribd

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΝΕΟ ΕΛΕΗΜΟΝΑ

Ομιλία στον  Άγιο Ιωάννη της Αμφιάλης τον νέο Ελεήμονα Ομολογητή by ΓΙΩΡΓΟΣ  Δ. ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ on Scribd

Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΕΝ ΑΜΦΙΑΛΗ Ο ΝΕΟΣ ΕΛΕΗΜΩΝ

Η σεπτή εικόνα του Αγίου Ιωάννη του εν Αμφιάλη νέου Ελεήμονος, 

όπως αγιογραφήθηκε από το ''Εργαστήριο Εκκλησιοποιημένης Εικονογραφίας'' ΕΔΩ

της Ιεράς Μονής Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, Φυλής Αττικής.

Ταις του Αγίου πρεσβείαις
ο Θεός
ελέησον και σώσον ημάς.
Αμίν!

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΝΕΟΣ ΕΛΕΗΜΩΝ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

Προς τιμήν του νεοφανούς αγίου Ιωάννη του Ελεήμονος Ομολογητή, του εν Αμφιάλη διαλάμψαντος, επιλέξαμε, συλλέξαμε και καταγράψαμε κάποια χρονικά περιστατικά του αγίου -καθ΄όλα ομολογουμένως- βίου του από την ομιλία του θεοφιλεστάτου Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 7 [20] Απριλίου 2018 στην Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής Αχαρνών Αττικής. Τα κάτωθι λεχθέντα παρουσιάζονται αποσπασματικά μεν, αλλά με μια ισορροπημένη, διηγηματική και ιστορική ακολουθία, μιας και ήταν αδύνατο να καταγράψουμε ολόκληρη την ομιλία διάρκειας σχεδόν δύο ωρών! Με λεπτή διάκριση και προσεκτική παρέμβαση σε κάποια -ελάχιστα- σημεία επιχειρήσαμε κάποιες μικρές, λεκτικές ''επιδιορθώσεις'', που μπορεί να ήταν συχνά επαναλαμβανόμενοι λόγοι, προκειμένου το κείμενο ν΄αποδοθεί πιο σωστά αναγνωσματικά. Άλλωστε είναι γνωστό, πως διαφέρει- παρασάγγας- ο προφορικός από τον γραπτό λόγο και για τούτο και μόνο επιχειρήσαμε -αυτό που λέμε- να ''χτενίσουμε'' και να ''στρώσουμε'' το κείμενο, προκειμένου να καταστεί ο αναγνώστης -με τον καλύτερο δυνατό τρόπο- έτι περισσότερο ευχαριστιακός κοινωνός του χαρισματικού λόγου του θεοφιλεστάτου! Η ανάρτησή μας χωρίζεται σε δύο μέρη ακολουθούμενη πάντα με το σχετικό βίντεο της ομιλίας προκειμένου η ανάγνωση να είναι ολοκληρωμένη από κάθε άποψη. Μέρον 1ον!

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

''{...} Η Ιερά Σύνοδός μας 

-όπως είναι γνωστό εδώ και μερικά χρόνια- 

έχει ως μια προτεραιότητά της να παρουσιάσει άγνωστες μορφές κληρικούς κ.λ.π., 

οι οποίοι διέπρεψαν εν Οσιότητι, εν Αγιότητι, εν Ομολογία, 

για να τους παρουσιάσει σαν πρότυπα των πιστών μας. 

Παλαιότερα -στην Εκκλησία μας του πατρίου ημερολογίου- 

ίσως, επειδή υπήρχαν τέτοιες μορφές, πιο γνωστές, 

πιο έντονα, πιο συχνά, πιθανόν δεν υπήρχε τέτοια ανάγκη. 

Αλλά στις ημέρες μας υπάρχει τέτοια ανάγκη, είμαστε σε δύσκολα χρόνια, 

το ξέρουμε όλοι 

και έχουμε ανάγκη υποδειγμάτων, παραδειγμάτων 

και άλλωστε θα έλεγα, ότι αυτό είναι και ο καλύτερος απολογητικός τρόπος 

έναντι αυτών που μας μέμφονται, 

μας κατηγορούν 

-όπως είναι γνωστό- αντιμετωπίζουμε εναντίον μας μία επιθετικότητα από τους καινοτόμους, 

από αυτούς που έχουν ξεφύγει, από τους οικουμενιστάς κ.λ.π. 

ή από τους αδιαφόρους ή από σχετικούς μεν, 

αλλά που θέλουν να έχουν ένα άλλοθι όπως λέμε, 

να ξεφεύγουν δηλαδή και να μην αναλογίζονται τις ευθύνες τους έναντι των αιρετικών ποιμένων τους και να λένε: 

''μένουμε κι εμείς εκεί, γιατι έχουμε αγίους κ.λ.π., ενώ εσείς τι έχετε'' μας λένε, έναντι του πατρίου; 

Έχουμε μεγάλους αγίους, 

αυτό μόνο αρκούμαστε να πούμε και ένας από αυτούς τους μεγάλους αγίους είναι ο άγιος 

που θα μιλήσουμε απόψε και θα κάνουμε την διακήρυξή του 

-πρώτα ο Θεός- αυτό το Σάββατο (Σάββατο 15 [28] Απριλίου εκκλ. ημερ.), 

σ΄αυτό το Μοναστηράκι που έζησε, 

στον Άγιο Δημήτριο στην Αμφιάλη 

και φυσικά θα είναι καλό να ευρισκώμεθα όλοι εκεί, 

αν μπορούμε. 

Η ομιλία μας αυτή έχει ακριβώς αυτήν την έννοια, να προετοιμάσει δηλαδή το έδαφος, εφόσον δεν είναι γνωστός πολύ αυτός ο άγιος. Ο άγιος Ιωάννης ο νέος ελεήμων -όπως τον επονονομάζουμε- ο εν Αμφιάλη διαλάμψας, ο Ιωάννης, ο οποίος κατά το επώνυμο ήταν Βαξεβανόπουλος κι εμείς τον ονομάζουμε στην ομιλία μας σήμερα ο ελεήμων ομολογητής. 

Ήταν πάρα πολύ γνωστός ως ελεήμων, 

είχε την προσωνυμία αυτή όσο ζούσε και μετά, 

όσοι τον ενεθυμούντο και διατηρούσαν την μνήμη του ζωντανή, τα πνευματικά του τέκνα, 

όσοι τον εγνώρισαν. 

Εθεωρείτο ο Γέροντας της Αγάπης -όπως τον έλεγαν- 

ή ο Γέροντας των Φτωχών 

ή ο ελεήμων Πνευματικός, 

γιατι η κύρια ασχολία του ήταν η πνευματική του πατρότητα που καθοδηγούσε πάρα πολλούς πιστούς. 

Εμείς τον ονομάζουμε και Ελεήμων Ομολογητή 

για να συνδέσουμε ακριβώς αυτό το χάρισμα που είχε, της Ελεημοσύνης με το χάρισμα της Ομολογίας, που ίσως δεν τονίζεται και τόσο ιδιαίτερα. 

Δεν ήταν πιθανόν στην πρώτη γραμμή της Ομολογίας με τον Άγιο που πρόπερσι διακηρύξαμε, 

τον ηγέτη της εθνικής μας πορείας και καταστάσεως, Άγιο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο. 

Αλλά αρκεί να πούμε, 

ότι αυτός ήταν ο πνευματικός του Αγίου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου και αυτό τα λέει όλα. 

Κατά μία άποψη και ο ίδιος, 

ο πατέρας Ιωάννης, 

ο άγιος Ιωάννης εξομολογείτο στον Άγιο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο. 

Δηλαδή ένας εξομολογείτο στον άλλο και από αυτό μπορούμε να διακρίνουμε και την διακριτικότητα και την αναγνώριση που είχε ο ένας μεγάλος άγιος για τον άλλον. 

Ένας άγιος -άλλωστε- μπορεί να καταλάβει καλύτερα έναν άλλο άγιο! 

Εμείς οι υπόλοιποι κάτι λίγα μπορούμε να καταλάβουμε και αυτά τα λίγα 

θα προσπαθήσουμε να πούμε. 

Η διήγησή μας είναι στηριγμένη κυρίως σε κάποιες σημειώσεις -σε μορφή φυλλαδίου- που έβγαλε ένας κληρικός, τώρα πάρα πολύ γέρων και υπέργηρος, κάποιος πατέρας Ακάκιος, ο οποίος είναι σε ένα Μοναστηράκι κάπου στην Εύβοια, στην Μονή Μεταμορφώσεως. Είναι ένας γέροντας που ήταν πρώην Αγιορείτης, ο οποίος είναι τώρα σε πολύ μεγάλη ηλικία, μπορεί να είναι ενενήντα ετών, ίσως και παραπάνω. Αυτός, πριν λίγα χρόνια διετέλεσε πνευματικό τέκνο του Αγίου και διέσωσε μέσω των μαρτυριών που πήρε από μοναχές που ήταν στο Μοναστηράκι, διάφορα περιστατικά ακόμα για τον Άγιο Ιωάννη και τα κατέγραψε. Και με την βοήθεια κάποιου καθηγητού, ο οποίος κατάγεται από την Εύβοια, αλλά διαμένει στην Αμερική, ο καθηγητής Πανεπιστημίου κ. Ιωάννης Καλλιανιώτης, έγραψαν ο καθένας από αυτούς και από ένα ένα φυλλάδιο για τον Άγιο. Αυτά βέβαια δεν υπάρχουν και δεν κυκλοφορούν. Στο διαδίκτυο μπορεί να τα βρει κανείς, αλλά θα έλεγα είναι σε μια γλώσσα έτσι κάπως ''αρχαιοπρεπή'' και με τρόπο γραμμένα λίγο μη μεθοδολογικό, λίγο ακατάστατα κι έτσι ένας μέσος πιστός δεν μπορεί να τα παρακολουθήσει. 

Υπάρχει και ένα άλλο φυλλάδιο που έγραψε 

ένα πνευματικό τέκνο του Αγίου Γέροντος Ιωάννου, 

ένας γιατρός ο κ. Απόστολος Συρακόπουλος 

-επίσης δεν κυκλοφορεί και αυτό- 

και υπάρχει και ένα δημοσίευμα στην εφημερίδα ''Ορθόδοξος Τύπος'', 

εφημερίδα που είναι του νέου ημερολογίου, 

η οποία το 1975 έγραψε για τον Άγιο Ιωάννη, 

γιατι τότε ο Άγιος έκανε ένα μεγάλο θαύμα! 

Δηλαδή δέκα χρόνια μετά την κοίμησή του εμφανίστηκε σε κάποιον εργάτη, 

που είχε πάει να εργαστεί σε ένα άλλο Μοναστηράκι που είχε στην Ν. Πεντέλη, 

της Αγίας Τριάδος. 

Εκεί εμφανίστηκε στον τεχνίτη, που είχε πάει να κάνει μία κατασκευή 

και τον βοήθησε να κάνει αυτή την κατασκευή για αρκετή ώρα που ήταν μαζί. 

Εκ των υστέρων φυσικά αυτός αναγνώρισε, 

ότι ο Γέροντας που ήταν μαζί του ήταν ο κεκοιμημένος Άγιος Ιωάννης. 

Δεν τον γνώριζε, 

αλλά από φωτογραφία που είδε έπειτα τον αναγνώρισε ποιος ήταν. 

Και επί τη ευκαιρία αυτή, 

ο ''Ορθόδοξος Τύπος'' έκανε μια αναφορά στον Άγιο Γέροντα Ιωάννη, 

χωρίς -βέβαια εννοείται- να λέει πως ο Γέροντας ήταν της Εκκλησίας του πατρίου ημερολογίου 

για... ευνόητους λόγους. 

Αλλά θέλω να πω, 

ότι ακόμα και άνθρωποι που ήταν εχθρικά διακείμενοι σ΄εμάς και έγραφαν άσχημα εναντίον μας, 

δεν μπορούσαν και ν΄αποκρύψουν τόσο μεγάλους Αγίους 

και διέσωσαν ένα τόσο μεγάλο περιστατικό, 

μίας τόσο μεγάλης, συγχρόνου αγίας μορφής!

''{...}Ήταν σκεύος εκλογής, δηλαδή ήταν άνθρωπος προσευχής με ιδιαίτερη αγάπη στην ανάγνωση του Ψαλτηρίου. Του άρεσε πάρα πολύ η ανάγνωση του ''Ψαλτηρίου''. Είχε πάντα ένα ''Ψαλτηράκι'' μαζί του και όποτε είχε κενό χρόνο το διάβαζε. Και μάλιστα -πως είναι τώρα, όταν είσαι αγαθός άνθρωπος, πως σε καθοδηγεί ο Θεός- ενώ καμμιά φορά -λέει- ξεχνιόταν, που θα μπορούσε να διαβάσει ''Ψαλτήρι'' που ήταν -ας το πούμε έτσι η ευχαρίστησή του και ας το πούμε έτσι η ψυχαγωγία του- όταν είχε κενό χρόνο και θα μπορούσε να διαβάσει ''Ψαλτήρι'', αλλά έκανε κάτι άλλο ή δεν έκανε τίποτε, άκουγε λέει μέσα του σταθερά μια φωνή που του έλεγε: ''Γεώργιε διάβασε το ''Ψαλτήρι'' σου!'' Και αμέσως ''συνήρχετο'' και έψαχνε το βιβλιαράκι του. Και μάλιστα εκείνη την εποχή που ήταν νέος ακόμη -του ήρθε κάτι φυσικό βέβαια και όχι τόσο σπάνιο ή  εντυπωσιακό-  είχε αντιμετωπίσει ισχυρό, σαρκικό πόλεμο. Σ΄εκείνο τον σαρκικό πόλεμο που πέρασε ως νέος, έναν πολύ ισχυρό ''κλονισμό'' -ας το πούμε έτσι- μελετούσε συστηματικά το ''Ψαλτήρι'' για πέντε ολόκληρα χρόνια! Για πέντε ολόκληρα χρόνια πλέον το ''Ψαλτήρι'', το είχε μάθει απ΄έξω! Τόσο πολύ είχε δοθεί, είχε επιδοθεί στην μελέτη του. Όχι έτσι γρήγορα - γρήγορα να τελειώνουμε, χωρίς να καταλαβαίνουμε τι λέει, αλλά με κατανόηση. Δηλαδή ανάγνωση -σαν να λέμε- με επίγνωση! Καταλάβαινε από ένα σημείο και πέρα, διότι του ''άνοιξε'' ο Θεός τον νου, κατανοούσε το ''Ψαλτήρι'' πλέον πολύ καλά και το θεωρούσε ως φάρμακο και το συνέστηνε και σε άλλους για τους σαρκικούς πειρασμούς. Διότι έλεγε, ''αν σε πειράζει σαρκικός πειρασμός να διαβάζεις -μετά προσοχής και προσευχητικά- όχι γρήγορα και αδιάφορα''. Με επίγνωση και κατανόηση να διαβάζεις το άγιο ''Ψαλτήριο'' και θα βρεις ανακούφιση. Προφανώς αυτό το έλεγε από την πείρα του. Μέσα του, καθώς προχωρούσε ο καιρός και περνούσε, του ωρίμασε βέβαια και η σκέψη του Μοναχισμού! 

{...} Μάζεψε λίγα πραγματάκια, 

μπήκε σε κάποιο βαπόρι του Πειραιά 

και αποφάσισε να πάει στο Άγιον Όρος για να γίνει Μοναχός. 

Καθώς ταξίδευε στο Άγιον Όρος είδε ένα όραμα, 

είδε ζωντανά στον ουρανό τρεις σταυρούς φωτεινούς!  

Κι άκουσε μία φωνή που του έλεγε επί λέξη: 

''Γεώργιε επίστρεψε πίσω, διότι έχεις αναλάβει'' 

του είπε εδώ η φωνή, αν και έχει δει τρεις σταυρούς, 

του είπε 

''έχεις αναλάβει τέσσερεις σταυρούς:'' 

την μητέρα σου και τις τρεις αδελφές σου. 

Σε προορίζω να γίνεις κληρικός και θα σώσεις πολλές ψυχές!'' 

Η φωνή ήταν τόσο επιτακτική, που δεν σήκωνε σαν να λέμε αναβολή. 

Τώρα δεν γνωρίζουμε αν πήγε στο Άγιον Όρος 

κι αν επέστρεψε μετά με το ίδιο καραβάκι 

ή αν έκανε μια στάση στη Θεσσαλονίκη ή κάπου αλλού, 

όμως δεν προχώρησε περαιτέρω. 

Αλλά επειδή είναι απλή ψυχή βλέπετε και παραδομένη στο θέλημα του Θεού 

δεν δυσκολεύεται ν΄αλλάξει το σχέδιό του και να πει: 

''Θεέ μου πάλι πίσω με στέλνεις, αφού από εκεί έφυγα''. 

Εδώ όμως άκουσε κάτι άλλο, 

ότι πρέπει να φροντίσει για την οικογένειά του, 

την μητέρα του και τις τρεις αδελφές του 

και ότι τελικά προορίζεται και για κληρικός 

και ότι θα σώσει και ψυχές!

Υπακούοντας λοιπόν στην Θεία Βουλή επέστρεψε στον Πειραιά προς μεγάλη χαρά της οικογενείας του, που τον είχαν πίσω. Είμαστε στην εποχή που ήδη το '24, δύο μόλις χρόνια μετά, αφού ήρθαν οι πρόσφυγες απ΄την Μ. Ασία, προηγήθηκε η ημερολογιακή καινοτομία, η γνωστή ημερολογιακή μεταρρύθμιση του 1924. Μόλις, μετά δύο χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, τώρα επρόκειτο για μια Πνευματική Καταστροφή πλέον. Είχαμε προηγουμένως εθνική καταστροφή και μετά από δύο χρόνια -σαν αυτοί που το έκαναν ήθελαν να ολοκληρώσουν το κακό- έκαναν και πνευματική καταστροφή. Να διαιρέσουμε λοιπόν και τον λαό για να βάλουμε το νέο ημερολόγιο του Πάπα για να συνεορτάζουμε, να ''εκσυγχρονίσουμε'' την Εκκλησία, να πνεύσει ''νέος άνεμος'' και στα εκκλησιαστικά. Η Εκκλησία ν΄ακολουθήσει την Πολιτεία, γιατι με πολιατική παρέμβαση έγινε αυτό και κυρίως για να εφαρμοστούν πράγματα στην Εκκλησία, τα οποία δεν ήταν κατά το θέλημα του Θεού! Η αλλαγή του ημερολογίου δεν ήταν θέλημα Θεού! 

{...} Οι άνθρωποι όμως σαν τον Γεώργιο Βαξεβανόπουλο 

και τόσες άλλες εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι 

δεν ήταν δυνατό να εξαπατηθούν! 

Αυτοί που αντέδρασαν στην ημερολογιακή καινοτομία, 

οι πρώτοι, 

κάτι λίγοι λαικοί και κάτι λίγοι κληρικοί αρχικώς, 

μετά φούντωσε -ας πούμε- η αντίδραση 

κι έγιναν χιλιάδες και εκατομμύρια.

 Ήταν καθοδηγημένοι από το Πνεύμα του Θεού, γι΄αυτό κι ο Θεός έδινε τόσα θαύματα, τους στερέωσε με θαύματα. 

Συν το μεγάλο θαύμα του Σταυρού το '25, εδώ στον Υμηττό. 

Θαύμα με εμφάνιση του Τιμίου Σταυρού πρέπει να ξέρουμε ότι έγινε και στην Κρήτη το 1937. 

Όπως ακριβώς το '25 εμφανίστηκε εδώ στον Υμηττό ο Σταυρός, 

έτσι σε αγρυπνία των Παλαιοημερολογιτών της Κρήτης σε ένα βουνό, στα Αστερούσια Όρη, 

σε μια κορυφή, 

οι του πατρίου 

(τρεις ιερείς με πάρα πολύ κόσμο, τρεις χιλιάδες) 

έκαναν αγρυπνία του Σταυρού και εμφανίστηκε πάλι του Σταυρού με το πάτριο, 

ο Τίμιος Σταυρός στον ουρανό! 

Αυτό έγινε γνωστό σε χιλιάδες κόσμο, υπήρξαν μάρτυρες.

 Από κάτω από αυτό το όρος είναι μία Μονή, 

που είχε μείνει επίσης με το πάτριο και διώχθηκε γι΄αυτό και αργότερα άλλαξε, 

η Μονή του Κουδουμά, 

μια πολύ γνωστή Μονή στην Κρήτη που ανέδειξε μεγάλους αγίους στις αρχές του 20ου αιώνος, 

τους αδελφούς Παρθένιο και Ευμένιο 

και άλλους μετά μεγάλους Πατέρες που αναδείχθηκαν από αυτή την Μονή 

και ήταν και υπερασπιστές του πατρίου. 

Όπως και ένας ιερεύς που ήταν σ΄αυτήν την αγρυπνία, 

ο πατέρας Χαράλαμπος Σταματάκης, 

ο οποίος εκοιμήθη το 1972, 

πολύ άγιος ιερέας, 

που το '35 με θαύμα του Θεού εστράφη στο πάτριο. 

{...} Το όνομα Ιωάννης που έλαβε στην μοναχική κουρά του ήταν προς τιμήν του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, όχι του Τιμίου Προδρόμου και αυτό το όνομα στην κουρά του αποκαλύφθηκε από Θεού! Ήταν δηλαδή κατόπιν θείας αποκαλύψεως να ονομαστεί στην κουρά του Ιωάννης, προς τιμήν του αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστή Ιωάννη! Και μόλις στο 1943, μέσα στην Κατοχή δηλαδή, στα πάρα πολύ αυτά δύσκολα χρόνια, χειροτονήθηκε διάκονος και ιερέας, τον Οκτώβριο του 1943 από έναν Επίσκοπο του πατρίου, των Κυκλάδων κ. Γερμανό Βαρυκόπουλο. 

Ήταν ένας επίσκοπος 

που χειροτόνησαν οι πρώτοι αρχιερείς του '35, 

που εξήλθαν με το πάτριο ημερολόγιο: 

Δημητριάδος Γερμανός, πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος και Ζακύνθου Χρυσόστομος. 

Αυτοί χειροτόνησαν τέσσερεις Επισκόπους, μόλις επέστρεψαν στο πάτριο. 

Ένας από τους τέσσερεις που χειροτόνησαν 

ήταν και ο Κυκλάδων Γερμανός Βαρυκόπουλος. 

Αυτός ο Επίσκοπος λοιπόν χειροτόνησε τον πατέρα Ιωάννη το '43 

για κληρικό και πνευματικό. 

Ο Επίσκοπος Κυκλάδων Γερμανός ήταν γνωστός για τον ζήλο του, 

ερχόταν κι εδώ στην Μονή που είμαστε, της Αγίας Παρασκευής. 

Είναι αυτός που έκανε το παρεκκλήσιο της Θεοτόκου 

και έκανε τα εγκαίνια του ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου το 1936. 

{...} Κι όπως είναι γνωστό 

εδώ μόναζε κι ο άγιος Γέροντας Ιερώνυμος ο Κρης, 

ο κτήτορας της Μονής. 

Δεν ξέρουμε, 

αν εγνωρίζοντο με τον πατέρα Ιωάννη, 

γιατι ο άγιος Γέροντας Ιερώνυμος εκοιμήθη ακριβώς την χρονιά 

που αυτός έγινε κληρικός το '43. 

Τον Ιανουάριο του '43, 

ο άγιος Γέροντας Ιερώνυμος εκοιμήθη και την ίδια εκείνη την χρονιά, 

τον Οκτώβριο, 

ο άγιος Γέροντας Ιωάννης χειροτονήθηκε από των Κυκλάδων Γερμανό 

ιερεύς και πνευματικός. 

(Τέλος του 1ου Μέρους) 

Υ.Γ.1: Η φωτογραφία της ανάρτησης προέρχεται από το οπισθόφυλλο του βιβλίου 

του Ιερομονάχου π. Ακακίου του Ι. Ησυχαστηρίου Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Ευβοίας 

υπό τον τίτλο: 

''ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΦΙΑΛΗΣ ΠΕΙΤΑΙΩΣ, 

Ο ΓΕΡΩΝ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΗΡ ΤΩΝ ΠΤΩΧΩΝ'' 2006.

Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης

της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών