Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΔΡΕΙΑ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Δεύτερη Κυριακή, 

αλλά -όπως λέει το Συναξάριο τρίτη- αν μετρηθεί και η Κυριακή του Πάσχα, 

τρίτη Κυριακή μετά το Πάσχα εορτάζουμε τις αγίες Μυροφόρες γυναίκες, 

όπως και τους άνδρες Μυροφόρους, 

τον Ιωσήφ από Αριμαθαίας και Νικόδημο, τον νυχτερινό μαθητή του Κυρίου μας, 

οι οποίοι υπούργησαν σε μια πάρα πολύ δύσκολη στιγμή την Θεία Οικονομία. 

Επικαλούμενοι την ευχή του αειμνήστου, Σεβασμιωτάτου πατρός ημών, 

τη Χάρη του Θεού 

λέγουμε μόνον τώρα -στην αναστάσιμη περίοδο- είναι 

πάρα πολύ κατάλληλο να τιμούμε αυτές τις μεγάλες μορφές, 

που είναι εν πολλοίς άγνωστες στους πολλούς Χριστιανούς 

και οι Μυροφόρες γυναίκες και οι Μυροφόροι άνδρες, 

γιατι πιστεύουμε στα βασικά δόγματα της πίστεώς μας,  

όπως λέμε στην Ταφή του Χριστού μας και στην Ανάσταση. 

Αλλά ποιοι άνθρωποι ήταν εκείνοι, 

που ήταν κοντά στο Χριστό στην Ταφή και στην Ανάσταση, 

εννοώ τις πρώτες στιγμές; 

Ελάχιστοι άνθρωποι, μετρημένοι στα δάχτυλα της μιας χειρός ή και το πολύ και της δευτέρας. 

Τόσο λίγοι ήταν αυτοί οι άνδρες και οι γυναίκες, 

που στη δύσκολη στιγμή του Κυρίου μας τόλμησαν να βρίσκονται κοντά Του, 

ενώ όλοι οι άλλοι Τον εγκατέλειψαν... 

Τιμούμε τους Μυροφόρους άντρες και τις Μυροφόρες γυναίκες, γιατί οι μεν Μυροφόροι άντρες επιτέλεσαν την Ταφή του Κυρίου μας, όταν έμεινε άψυχο το σώμα Του -κατά το ανθρώπινον- πάνω στο Σταυρό και οι γυναίκες. Οι γυναίκες ήταν εκείνες, οι οποίες υπερέβησαν κάθε φόβο και κάθε εμπόδιο, απεφάσισαν και ήταν βέβαια μαζί του στο Σταυρό, κάτω από το Σταυρό και θεωρούσαν, έβλεπαν την Ταφή Του -που έγινε γρήγορα και βιαστικά- και μάζεψαν μύρα και αρώματα. Γι΄αυτό λέγονται και Μυροφόρες!Διάλεξαν μύρα και αρώματα για να υπάγουν με ησυχία μετά την Ταφή του Κυρίου, να τον κλαύσουν και να τον υπαλείψουν με αρώματα. 

Δηλαδή είχαν -όπως τονίζουν οι άγιοι Πατέρες- τις μεγάλες αρετές της Τόλμης και του Θάρρους, της ανδρείας και της Μεγαλοψυχίας! Και όπως διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, έτσι επέτρεψε να γίνει ο Θεός για να γίνει και μία αποκατάσταση. Όταν ο Αδάμ πλάστηκε στον Παράδεισο, ως Πρωτόπλαστος, ποιος τον είδε πρώτος από τους ανθρώπους; Ο Θεός τον έπλασε. Πρώτη τον είδε η Εύα, που πλάστηκε από την πλευρά του, διότι τον κοίμισε ο Θεός και έπλασε από την πλευρά του την πρώτη γυναίκα την Εύα. Αυτήν πρώτη είδε τον Αδάμ και τον νέο Αδάμ τον Κύριο Ιησού Χριστό θα έπρεπε να Τον δει, καθώς θα εξεγειρόταν, δηλαδή θα ανασταινόταν, θα έπρεπε να Τον δουν γυναίκες. 

Έτσι επέτρεψε ο Θεός για να θυμίσει αυτό που έγινε στην αρχή, αλλά και να φέρει και μία αποκατάσταση. Τον είδε μεν τον πρώτο Αδάμ η Εύα, αλλά σαν να λέμε δεν τον είδε για καλό. Τον οδήγησε μέσω της απροσεξίας της στην Πτώση και του μετέφερε μήνυμα θλιβερό, μήνυμα καταστροφής, μήνυμα παρακοής, να παρακούσουν στον Θεό δηλαδή, να φάγουν τον απαγορευμένο καρπό και να εξέλθουν του Παραδείσου. Αλλά τώρα, τώρα ο νέος Αδάμ επιτρέπει αυτές οι γυναίκες που τον βλέπουν αναστημένο, πρώτες αυτές να κομίσουν, να μεταφέρουν δηλαδή χαράς ευαγγέλια, να μεταφέρουν χαρμόσυνη είδηση! Η οποία, όπως λέμε αποκαθιστούσε, διόρθωνε το παλαιό πταίσμα των Πρωτοπλάστων και τώρα βέβαια στον χορό των Μυροφόρων, η πρώτη που τον βλέπει είναι η μητέρα του η νέα Εύα, η Παναγία μας! 

Όπως διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες, αυτή είναι που προεξάρχει του χορού των Μυροφόρων γυναικών! Και το πιο δίκαιο ήταν να Τον δει αυτή και χάριν αυτής να Τον δουν και οι άλλες Μυροφόρες γυναίκες, για να επέλθει δηλαδή αυτή η αποκατάσταση της γυναικείας φύσεως! Και τώρα και οι γυναίκες είναι -όπως λέμε ανδρείες- αν και η λέξις ανδρεία ταιριάζει στους άνδρες, γιατι παράγεται ακριβώς από την λέξη άνδρας: άνδρας-ανδρείος. Αλλά έλα που όλοι οι άνδρες δεν είναι ανδρείοι και όλες οι γυναίκες τώρα μπορούν να γίνουν ανδρείες! Ανδρείες στην ψυχή, στην διάθεση, στην πίστη, στην αρετή. Στην πίστη και στην αρετή δεν υπάρχει πλέον κανένας διαχωρισμός ανδρός και γυναικός, δυνατού και αδυνάτου. 

Όποιος έχει την πιο δυνατή πίστη και την πιο μεγάλη αρετή αυτός υπερέχει μέσα στην Εκκλησία. Και ποιος υπερέχει μέσα στην Εκκλησία; η Υπεραγία Θεοτόκος, η οποία είναι πάνω από όλους τους αγγέλους και όλους τους αγίους. Όπως ενώπιον του Θεού, η Υπεραγία Θεοτόκος είναι η Υψηλοτέρα των Ουρανών και καθαρωτέρα λαμπηδόνων ηλιακών, έτσι μέσα στην επίγεια Εκκλησία μπορούν πάρα πολύ εύκολα οι γυναίκες να ανέλθουν στον υψηλότερο βαθμό αρετής και αγιότητος από τους άνδρες. Άλλο τώρα, ότι έχουμε μια ιεραρχία στην Εκκλησία, ιερωσύνης -ιερατική- στην οποία συμμετέχουν μόνον οι άνδρες. Άλλο αυτό. Αυτό δεν έχει να κάνει όμως με την προσωπική αρετή, δεν έχει να κάνει τελικά, που θα σε κατατάξει και θα σε βαθμολογήσει ο Θεός. 

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας δόθηκε για την υπηρεσία, την εξυπηρέτηση των πιστών, δηλαδή όχι για να υπερέχει κανείς και να νομίζει ότι είναι ο πιο μεγάλος ''άγιος''... Μακάρι να είσαι άγιος να τιμάς την ιερωσύνη σου και να είσαι όπως λέμε άξιος, αλλά αυτό δεν είναι βέβαιο, πως μπορεί να συμβεί. Σπάνια θα έλεγα συμβαίνει, συνήθως κατά κανόνα δεν συμβαίνει, γιατι η ιερωσύνη έχει ύψος και περιοπή σαφώς, αλλά, αν δεν προσέξεις, πάρα πολύ εύκολα ''ζαλίζεσαι'' και παθαίνεις ''ίλιγγο''. ''Παίρνουν τα μυαλά σου αέρα''!

Αν δεν ζεις μέσα στην ταπείνωση του Χριστού και στην αγάπη του Χριστού, 

στην διακονία του Χριστού και στην θυσία του Χριστού, 

αν δεν ζεις σε αυτά, 

φαίρεσαι εξουσιαστικώς! 

Ενώ ο Χριστός, τι είπε στους Αποστόλους; 

ότι δεν θα υπάρχει εξουσία μεταξύ τους, 

δεν θα υπάρχει κοσμικού τύπου εξουσία, 

αλλά ο πρώτος ημών -έστω ως ο διάκονος- αυτός που είναι πρώτος μεταξύ σας, 

αυτός να ξέρει, 

ότι θα είναι σαν τους διακόνους -δηλαδή- να διακονεί όλους! 

Όπως ακούσαμε άλλωστε και στην αποστολική περικοπή σήμερα, 

από τις Πράξεις των Αποστόλων, 

πως εξέλεξαν δηλαδή τους επτά διακόνους. 

Και έπρεπε λέει να ήταν άνθρωποι ''πλήρης πίστεως και πνεύματος αγίου'' 

για να διακονούν τους ανθρώπους. 

Οι άγιοι Απόστολοι βρήκαν -δηλαδή- τους διακόνους, 

για να κάνουν -όπως λέμε- τις κατώτερες υπηρεσίες και αυτοί τις ανώτερες; 

Όχι! 

Στην διαβάθμιση και στην ιεράρχηση της Εκκλησίας, απλώς αυτοί 

θα εξέφραζαν με πιο ισχυρό τρόπο την καθ΄αυτό κλίση τους. 

Ο Κύριος, τους έκρινε και τους εξέλεξε, 

ακριβώς να διδάσκουν να τελούν τα μυστήρια, να προσεύχονται δηλαδή και να διδάσκουν. 

Αυτό, ως έργο για να επιτελέσουν το κύριο έργο. 

Δεν έχει μέσα στην Εκκλησία ανώτερο και κατώτερο! 

Ό,τι κάνεις μες στην Εκκλησία 

και το παραμικρότερο που κάνεις μες στην Εκκλησία 

προσφορά είναι!...

Απόσπασμα ομιλίας του θεοφιλεστάτου Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος 
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών,
την Κυριακή των Μυροφόρων, 
στην Ιερά Μονή Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης Φυλής Αττικής 
την Κυριακή 9 [22} Απριλίου 2017.
Απομαγνητοφώνηση, επιμέλεια και παρουσίαση κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης

της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών