ΠΑΠΑ - ΑΡΣΕΝΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΗΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1873-1938)

+ ΠΑΠΑ ΑΡΣΕΝΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΗΣ 

ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ

(1873-1938)

ΜΕΡΟΣ 2ον - Τελευταίο

{...) Ούτε ο αποσχηματισμός, ούτε η κουρά εμπόδισαν τον ομολογητή π. Αρσένιο να συνεχίσει τον αγώνα του για την Ορθοδοξία. Γύρισε κοντά στο ποίμνιό του και συνέχισε -όπως και πρώτα- να εκτελεί τα εφημεριακά του καθήκοντα. Τούτο όμως αγανάκτησε τον σχισματικό Μητροπολίτη και διέταξε να συλληφθεί πάλιν ο π. Αρσένιος, με την κατηγορία της ''αντιποιήσεως αρχής!'' Τα της δίκης που ακολούθησε, τα περιγράφει η εφημερίδα ''Σκριπ'' της 11ης -5- 1928, ως εξής:

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΔΙΚΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΑΜΙΑΝ

ΚΑΤΑ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΥ

ΛΑΜΙΑ. -Το παρελθόν Σάββατον 

εν πληθούση αιθούση του Πλημμελειοδικείου της πόλεως, 

εξεδικάζετο υπόθεσις κατά του Παλαιοημερολογίτου Ιερομονάχου Αρσενίου Σακελλάρη, 

εφημερίου Βιτώλης - Πύργου της Φθιώτιδος, 

κατηγορουμένου κυρίως, 

ότι δεν έπαυσε λειτουργών κατά το Παλαιόν Ημερολόγιον, 

μολονότι η Ιερά Σύνοδος καθήρεσε τούτον, κυρίως επί τούτω, 

κατόπιν εισηγήσεως του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Ιακώβου. 

Κατά την δίκην εκλήθησαν ως μάρτυρες της κατηγορίας και δύο ιερείς αντιπρόσωποι του μηνυτού Μητροπολίτου, 

ήτοι ο τέως Γραμματεύς τούτου και ο εν Μακρακώμη αντιπρόσωπος αυτού, 

ως και δύο έτεροι εφημέριοι των προκειμένων χωρίων. 

Κατά το κατηγορητήριο, 

όπερ ανέγνωσε τυπικώς η κατηγορούσα Αρχή, 

ο εν λόγω ιερεύς καταστάς λαικός κατόπιν της επισυμβάσης καθαιρέσεως αποφάσει της Ιεράς Συνόδου, 

εξηκολούθει να ιεροπραττεί, 

αντιποιηθείς ούτω καθηκόντων Δημοσίας Αρχής... 

Ήτοι Εκκλησιαστικού λειτουργού, ακολουθούντος το Παλαιόν Ημερολόγιον. 

Ο κατηγορούμενος διά των υπερασπιστών αυτού, ήτοι των εγκρίτων δικηγόρων Αναστασίου Βενούκα, Φ. και Κώστα Γιαννακογιώργου πολιτευτού, 

απέκρουσε το κατηγορητήριον επί τω λόγω, 

ότι η απόφασις της Ιεράς Συνόδου ως αντισυνταγματική δεν είναι έγκυρος 

και ως τοιαύτη δεν πρέπει να ληφθεί υπόψιν, 

καθ' ότι αύτη δεν εδικαιούτο να καθαιρέσει τούτον ως Παλαιοημερολογίτην, 

εφόσον η μεταβολή του Εκκλησιαστικού ημερολογίου εγένετο άνευ νόμου, 

διά μιας μόνον εγκυκλίου της Ιεράς Συνόδου, εναντίου προς το Σύνταγμα και το Β.Δ. της 18ης Ιανουαρίου 1923! 

Δι' ου ορίσθη, 

ότι η Εκκλησία θα τηρήσει το Παλαιόν Ημερολόγιον, 

δεδομένου ότι η επελθούσα -ως είρηται μεταβολή διά της ρηθείσης εγκυκλίου- είναι παράνομος υπό πάσαν άποψιν. 

Συνεπώς εις ουδένα νόμον προσέκρουσεν ούτος 

ακολουθών εν τη λειτουργία το παλαιόν ημερολόγιον 

κατ΄ακολουθίαν και η καθαίρεσις αυτού υπήρξε παράνομος και άκυρος, 

τοσούτον μάλλον καθ' όσον ούτος, Αγιορείτης ων, ανήκει εις κλίμα, 

μη αποδεχθέν το Νέον ημερολόγιον, 

ουδέποτε διορισθείς εφημέριος υπό του Μητροπολίτου Φθιώτιδος, 

ουδέ χειροτονηθείς υπό τούτου, 

αλλά από των εν Αγίω Όρει Πατέρων, 

μεθ΄ων είναι πνευματικώς ηνωμένος. 

Δι' ο και δεν ανεγνώρισεν, ουδέ αναγνωρίζει την επελθούσα μεταβολήν του -κατά το Παλαιόν ημερολόγιον- εορτολογίου, ως αντικειμένην προς την Εκκλησιαστικήν παράδοσιν, την διδασκαλίαν και την υποτύπωσιν των αοιδήμων Πατέρων της Εκκλησίας, των οπαδών του Μοναχικού Τάγματος εις ο ψυχή τε και σώματι ανήκει! Το δικαστήριον ευρεθέν προ της επιμονής της υπερασπίσεως και διασκεφθέν εξέδοτο απόφασιν, αποκλείουσαν εις ταύτην το δικαίωμά του να απευθύνει ερωτήσεις, προσβαλλούσας το έγκυρον της αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου. Μεθ' ο μετά την ευθαρσή απολογίαν του κατηγορουμένου, το δικαστήριον επέβαλεν εις τούτον ποινήν φυλακίσεως ενενήντα πέντε ημερών, ακολούθως όμως ούτος αφέθη ελεύθερος, ως ενασκήσας το δικαίωμα της εφέσεως κατά της εκδοθείσης, ως είρηται αποφάσεως. Το ακροατήριον, εις ο παρευρίσκοντο και κάτοικοι των περιχώρων χωρίων, επίτηδες αφιχθέντες ενταύθα όπως παρακολουθήσωσι την δίκην τούτην, δεν εφάνη ευμενές προς την εκδοθείσαν απόφασιν, απεναντίας εξεδηλώθη δυσφορία, μετριασθείσα εκ της εντυπώσεως, ότι το δικαστήριον επέβαλεν βαρυτέραν ποινήν κατόπιν αιτήσεως σχετικής του καταδικασθέντος, ίνα δυνηθεί και ενασκήσει το δικαίωμα της εφέσεως. Εν πάση περιπτώσει μεγάλη δυσφορία επικρατεί παρ΄άπαντι τω νομιμόφρονι λαώ του τύπου και των Εκκλησιαστικών παραγόντων, όσον και κατά της Αστυνομίας Λαμίας διά την διαπόμπευσιν του εν λόγω ιερέως, βία και παρανόμως συλληφθέντος και καρέντος εν χρω εις τα κρατητήρια του Τμήματος Ασφαλείας, αφού προηγουμένως εφηρμόσθησαν επί τούτου χειροπέδες, αναμένει δε την άμεσον ενέργειαν ανακρίσεων κατά της πρωτακούστου και βανδάλου ταύτης πράξεως των αστυνομικών οργάνων Λαμίας...

Εφημερίς ''Σκριπ'' της 11ης -5- 1928

Μετά τη δοκιμασία του αυτή (1928), ο π. Αρσένιος βρήκε την ευκαιρία να συνεχίσει τον αγώνα μακρυά από την πατρίδα του. Ήλθε στην Αθήνα και για αρκετά χρόνια (μέχρι το 1931) υπήρξε εφημέριος διαφόρων ορθοδόξων ναών της Αττικής (Αγία Παρασκευή Μοναστηρίου, Άγιος Αθανάσιος Θησείου κ.α.). Το 1931, μετά παραμονή τριών χρόνων στην περιοχή Αθηνών, επισκέπτεται την πολυαγαπημένη του Βίτωλη για να γιορτάσει τα Χριστούγεννα με το πρώτο ποίμνιό του. Μόλις πάτησε το πόδι του εκεί, αστυνομικά όργανα από τη Μακρακώμη με εντολή του Μητροπολίτου Φθιώτιδος έτρεξαν να τον ''προυπαντήσουν'' ζητώντας του να παραδοθεί. 

Και εκείνος από το παράθυρο του σπιτιού του, 

με ψυχραιμία απάντησε στις αιτιάσεις των αστυνομικών: 

''Παρουσιάσατέ μοι ένταλμα συλλήψεώς μου να σας ακολουθήσω. 

Ουδαμώς επιτρέπεται εις εμέ ορθόδοξον όντα ν΄ακολουθήσω νεωτερισμόν, 

αθετών τον όρκον μου και συνεργών εις την διάσπασιν 

της ενότητας εν τη Εκκλησιαστική Λατρεία! 

Ένεκα τούτου διατηρών το εκ παραδόσεως παλαιόν και πολυχρόνιον καθεστώς της Εκκλησίας, 

ευθύς από της εορτολογικής μεταβολής εδήλωσα απόσχισιν 

από της νεωτεριστικής Εκκλησίας 

και προσχώρησιν εις την ''Κοινότητα Γνησίων Ορθοδόξων'', 

εξάλλου τυγχάνων Αγιορείτης, 

δεν ανήκω εις την διοικούσαν Εκκλησίαν της Ελλάδος πνευματικώς και διοικητικώς 

και κατ΄ακολουθίαν δεν δικαιούσθε να παραβιάσετε την προσωπικήν ελευθερίαν 

και το άσυλον της οικίας μου''. 

Τρεις ημέρες παρακολουθούσαν επίμονα το σπίτι του χωρίς αποτέλεσμα. 

Την τρίτη ημέρα για να λυθεί η πολιορκία 

ήλθεν ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Ασημόπουλος με χωροφύλακες. 

Πλήθος πιστών είχε περικυκλώσει το σπίτι, 

έτοιμοι να αναλάβουν την υπεράσπιση του π. Αρσενίου. 

Ο αστυνομικός Διοικητής αντικρύζοντας την σκηνή αυτή ενευρίασε 

και άρχισε να βρίζει και να απειλεί, 

ότι θα σπάσει την πόρτα του σπιτιού, 

προκειμένου να πάρει τέλος αυτή η κατάσταση. 

Στο άκουσμα των απειλών οι χωρικοί κινήθησαν απειλητικά. 

Ο Διοικητής τότε φοβούμενος την εξέλιξη, πήρε... γλυκό ύφος παρακαλώντας αυτή την φορά τον ιερέα να παραδοθεί, με την υπόσχεση ''επί τω λόγω της τιμής του'', να μην τον πειράξει. Και ο γέροντας τότε πεισθείς, βγήκε και με τα πόδια πήγε στη Μακρακώμη ακολουθούμενος από πιστούς. Σαν όμως απομακρύνθηκαν αρκετά από το χωριό, ο Αστυνόμος με τους χωροφύλακες οι οποίοι τους ακολουθούσαν, παραβίασε την υπόσχεσή του και έδωσε διαταγή να συλλάβουν τον παπά, ενώ διά χτυπημάτων διέλυσε τη συνοδεία του. Με χειροπέδες παρέμεινε ο γέροντας το βράδυ αυτό στο κρατητήριο και το πρωί τον οδήγησαν στον Εισαγγελέα Λαμίας. Μετά από πολύωρη ανάκριση τον άφησαν ελεύθερο και το βράδυ βρισκόταν πίσω στο χωριό του. Από τότε κρυφά λειτουργούσε και φανερά δίδασκε και στερέωνε τους Χριστιανούς. Πολλές φορές παρά τα βαθειά του γηρατειά έβαλε σε ανησυχία τους διώκτες του, που κατά βήμα τον παρακολουθούσαν. Αρκετές φορές τον έπιασαν και αναγκαζόταν να πληρώνει μεγάλα χρηματικά ποσά για να ξαναβρίσκει την ελευθερία του. Οι Χριστιανοί ήταν πάντα στο πλευρό του σε τέτοιες περιπτώσεις, όπως άλλωστε και για όλους τους πατέρες που αντιμετώπιζαν παρόμοιες καταστάσεις. Δεν μπόρεσε να στεριώσει κι αυτή την φορά στη Βίτωλη και έφυγε για την Αθήνα. Ήταν η τελευταία του φορά. Εν τω μεταξύ οι Χριστιανοί στην Βίτωλη, πιστοί στα αχνάρια που τους άφησε, με πολλούς και σκληρούς αγώνες έκτισαν ένα καινούριο, δικό τους εκκλησάκι, που το αφιέρωσαν στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Σ΄αυτό το εκκλησάκι τον υποδέχθηκαν το 1936, ένα μήνα προτού κοιμηθεί. Ήλθε στη Βίτωλη τότε με την επιθυμία να περάσει τις τελευταίες του στιγμές κοντά στο πρώτο ποίμνιό του. Στο κρεβάτι παρέμεινε αρκετές ημέρες, αλλά ποτέ μόνος.

Τα βράδια κυρίως, 

που οι Χριστιανοί τελείωναν τις δουλειές τους, 

μαζεύονταν γύρω του και ώρες ολόκληρες άκουγαν τις διδασκαλίες του 

και τις πατρικές συμβουλές του.

 Κι όταν αργά αποφάσιζαν να φύγουν, 

ο γέροντας πάντα πρόθυμα τους ''ξεπροβόδιζε'' μέχρι τη σκάλα κι από εκεί 

τους ευλογούσε και τους καληνύχτιζε. 

Μόνο ένα βράδυ δεν τα κατάφερε να σηκωθεί για να τους συνοδέψει. 

Ήταν το βράδυ που θα παρέδιδε την ψυχή του. 

Κι αυτή την φορά όμως δεν τους άφησε παραπονεμένους. 

Τους ευλόγησε και τους έδωσε την ευχή του από το κρεβάτι του πόνου. 

Και μετά τα Μεσάνυχτα κοιμήθηκε εν Κυρίω. 

Ο π. Αρσένιος υπήρξε αληθινός διδάσκαλος. 

Παντού και πάντα κήρυττε την αλήθεια της ορθής πίστεως τονίζοντας αδιάκοπα 

και τους κινδύνους, τις δοκιμασίες που διατρέχει κανείς ακολουθώντας την. 

Άλλωστε, 

ο ίδιος είχε αντιμετωπίσει πολλές φορές τις ωμότητες των Διωκτών της Πίστης. 

Κάποτε μάλιστα 

τ ο ν  έ δ ε σ α ν  π ί σ ω  α π ό  έ ν α  ζ ώ ο  

σ έ ρ ν ο ν τ ά ς  τ ο ν  έ τ σ ι,  α π ό  τ ο ν  έ ν α  μ α χ α λ ά  σ τ ο ν  ά λ λ ο... 

Κι αυτό για να τρομοκρατήσουν τους αγωνιστές ιερείς και πιστούς. 

Βαρειά η δοκιμασία αυτή, 

αλλά πάντα υπέμενε ''εν τω ενδυναμούντι Χριστώ''. 

Την κηδεία του παρακολούθησε πολύς κόσμος από τα γύρω χωριά. 

Ιερείς που παρευρέθηκαν ήταν ο π. Μηνάς, ο παπα - Γιώργης, 

καθώς και οι μοναχοί Παίσιος και Ευσέβιος. 

Χαρακτηριστικό από την κηδεία του, 

που έγινε μάλιστα απ' όλους αντιληπτό ήταν, 

ότι όταν το λείψανό του έβγαινε από τον ναό προς ενταφιασμό, 

τ ρ ί α  λ ε υ κ ά  π ε ρ ι σ τ έ ρ ι α  φ ά ν η κ α ν 

(που τέτοια δεν υπήρχαν στο χωριό) 

και πέταξαν γύρω από το τίμιο λείψανό του, 

μέχρι που τα χώματα το σκέπασαν! 

Μετά εξαφανίσθηκαν, βάζοντας σε απορία και θαυμασμό τους πιστούς. 

Την πλούσια βιβλιοθήκη, πατερικών και άλλων εκκλησιαστικών βιβλίων που άφησε, την παρέλαβαν ιερείς και διάφοροι Χριστιανοί, πνευματικοπαίδια του γέροντα. Σώζονται επίσης και μερικά χειρόγραφά του, στα οποία μπορεί κανείς να διαβάσει δυνατούς λόγους του, που αναφέρονται στα Ευαγγέλια των Κυριακών. Περίφημα είναι και τα -περί ημερολογίου- άρθρα του, τα οποία κατά καιρούς δημοσιεύθηκαν στον ''Κήρυκα των Ορθοδόξων''. Η ζωή και η δράση του π. Αρσενίου αποτελεί ένα ζωντανό τμήμα της Ιστορίας, της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. Μέχρι την τελευταία του στιγμή εργάσθηκε για την ακεραιότητα της πίστεως, με ζήλο και προθυμία. Εργάσθηκε με επίγνωση της κλήσεως και της ευθύνης του. Σαν τίμιος εργάτης του Χριστού!

Κ. Γ.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια και παρουσίαση κειμένου 

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΊΤΗΣ. 

Εκ του ιστορικού, ορθοδόξου περιοδικού 

''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ'' 

του μακαριστού Μητροπολίτη Πενταπόλεως των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών 

κ. Καλλιοπίου Γιαννακουλοπούλου, 

αριθ. τεύχους 7,

 Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 1977,

 σελίδες 82-87.

Μέρος 2ον. 

Τελευταίο.

Περιοδικό ''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ''