ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ ΕΝ ΤΗ ΑΓΓΛΙΚΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

H Katharine Jefferts Schori, η πρώτη γυναίκα
αρχιεπίσκοπος της ''Επισκοπικής Εκκλησίας'' των ΗΠΑ.
Θητεία 2006-2015.
Η ''Επισκοπική Εκκλησία'' αποτελεί μέλος
της ''Αγγλικανικής Κοινωνίας'' (Anglican community)
με αρχηγό τον ''Αρχιεπίσκοπο'' του Καντέρμπερι
της Αγγλικανικής ''Εκκλησίας''.

Ο τίτλος της ετικέτας της ανάρτησης ''Και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης και είχε κέρατα δύο, όμοια αρνίω και ελάλει ως δράκων'' είναι καθόλα ενδεικτικός των ψευδοπροφητών της λεγομένης Οικουμενικής Κίνησης ή Παναίρεσης των Εσχάτων, που με την ανατολή του 20ού αιώνα ανεδύθησαν ίνα ''λαλούν διεστραμμένα''. Πρόκειται για μια σειρά επιστολών, ανακοινώσεων, εγκυκλίων και γενικότερα συγγραμμάτων τους, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο προάγουν τον διαχριστιανικό συγκρητισμό, αλλοιώνουν, μετασχηματίζουν και εγκαθιστούν έναν κάλπικο, πλαστό και απομιμητικό ''χριστιανισμό'', που απευθύνεται σε μάζες, γιατι ο ίδιος ο Οικουμενισμός διατίθεται σε οικουμενική, πλατιά, λαική κατανάλωση! Σε αυτούς τους ψευδοπροφήτες κατά την ''Αποκάλυψη'' του Ευαγγελιστή Ιωάννη αναφέρεται ο νέος ''Φάκελλος'' που ανοίγουμε υπό τον εμφανή, αυτοδίκαια διεκδικητικό και εμφατικό τίτλο ''Και είδον άλλο θηρίον αναβαίνον εκ της γης και είχε κέρατα δύο, όμοια αρνίω και ελάλει ως δράκων''! Σε αυτόν θα παρελάσουν όλοι οι θιασώτες της Εωσφορικής Κίνησης, αρχής γενομένης από τον πρωτοπόρο και πρωταγωνιστή του Οικουμενιστικού Θιάσου, τον Τεκτονικό μοιχεπιβάτη του Οικουμενικού Θρόνου, Μελέτιο Μεταξάκη. Τα γραπτά που συλλέξαμε, προέρχονται εκ του Τύπου -κυρίως του Εκκλησιαστικού- ημερησίου και περιοδικού και τα δημοσιεύουμε αυτούσια κάθε φορά, χωρίς σχολιασμούς και επικρίσεις. Ο κάθε καλοπροαίρετος αναγνώστης θα δύναται να συνειδητοποιήσει και να κατανοήσει την πτώση και την έκπτωση των Οικουμενιστών από τα ίδια τους τα κείμενα, ακολουθώντας την επιταγή του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου: ''Ει που την ευσέβειαν παραβλαπτομένην ίδοις, μη προτίμα την ομόνοιαν της αληθείας, αλλ' ίστασο γενναίως έως θανάτου… την αλήθειαν μηδαμού προδιδούς''. P.G. 60, 611. Εύχεσθε!

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Μέρος 5ον

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

''ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ''

Εν Κων/πόλει τη 4η Ιουνίου 1922

Έτος ΜΒ', αριθ. 22, σελ. 229-230.

ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΙΣ ΕΝ ΤΗ ΑΓΓΛΙΚΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Δύο σπουδαιότατα γεγονότα εσημειώθησαν επ' εσχάτων εν τη ζωή της Αγγλικαν. Εκκλησίας: 1) η εύρεσις βάσεως προς ένωσιν αυτής μετά των προτεσταντιζουσών εκ/στικών αποχρώσεων και 2) η υπογραφή δηλώσεως υπό 60άδος αυτής κληρικών, παρεχούσης ετέραν βάσιν προς ένωσιν μετά της Α. Εκ/σίας.

Οι φίλοι της κατά Χριστόν ενώσεως ηύχοντο πάντοτε διακαώς την ενότητα εν τοις έσω της Αγγλ. Εκ/σίας ως όρον απαραίτητον προς διευκόλυνσιν της ενώσεως αυτής μετά των έξω και χαίρουσι μεγάλως βλέποντες πραγματοποιοουμένην σήμερον την ευχήν ταύτην.

Η εσωτερική αύτη ενότης ενέχει μεγαλειτέραν καθ' ημάς σημασίαν, διότι εν τω ζητήματι της προσεγγίσεως και ενώσεως αυτής μετά της Ανατολικής παρουσιάζει την Αγγλ. Εκ/σίαν ως σύνολον την αυτήν έχον, κατά το δυνατόν, αντίληψιν περί πίστεως και Τάξεως και διευκολύνον ούτω πάσαν μετ' άλλης Εκ/σίας συζήτησιν περί ενώσεως.

Το γεγονός τούτο αποτελεί την πηγήν αφ' ης απέρρευσεν η προς τα έξω κίνησις. Η κίνησις αύτη εξαίρεται τοσούτω μάλλον όσω πρωτοστατούσιν αυτής άνδρες κατέχοντες τα σκήπτρα εν τη θεολογία και άλλη σοφία ως ο σοφός Επίσκοπος της Οξφόρδης θεοφ. κ. Gore.

Η παρουσία αυτού επί κεφαλής των υπογραψάντων την Δήλωση είνε εγγύησις αρκούσα σοβαρότητος μεθ' ης ούτοι επελήφθησαν του έργου της προσεγγίσεως. Αν λάβωμεν υπ' όψιν εις ποιον σημείον ευρίσκοντο προ ολίγου ακόμη αι ενωτικαί προσπάθειαι και διαθέσεις των Αγγλικανών κατανοούμεν σαφέστερον πόσον το άλμα το οποίον εσημείωσαν επ' εσχάτων είνε μέγα.

Και είνε μεν αληθές ότι υπάρχουσι τα χρήζοντα εν τη Δηλώσει διασαφήσεως και συμπληρώσεως σημεία, αλλά και ούτως έχουσα αποτελεί η δήλωσις αξιοσημείωτον προσέγγισιν προς την διδασκαλίαν της Ανατολικής Εκ/σίας. τούτο άλλως τε συνάγεται και της εκφραζομένης υπό του Γραμματέως της E. C. U. κ. A. Pinchard γνώμης ότι η δήλωσις δεν θα εξασφαλίση την παραχώρησιν παντός κληρικού της Αγγλικανικής Κοινωνίας.

Το βέβαιον είνε ότι το χωρίζον την ημετέραν από της Αγγλ. Εκ/σίας μέγα χάσμα πληρούται κατά μέγα μέρος διά της ειρημένης δηλώσεως.

Έχομεν δεν την ελπίδα ότι θα ευρεθώσι και άλλοι κληρικοί οι οποίοι μιμούμενοι τους 60 επιλέκτους συναδέλφους των θα θελήσωσι να αρθώσιν υπεράνω φραγμών και εμποδίων. Το πνεύμα της αγάπης το οποίον ιδία κατά τα τελευταία ταύτα έτη εξεχήθη τόσον αφθόνως υπό της Εκ/σίας της εν Αγγλία και Αμερική και των παραφυάδων αυτής, και η φιλανθρωπεία αυτής η ανιδιοτελής και άνευ όρων, προς τους δεινά πάσχοντας χριστιανούς της Ανατολής και της Ρωσσίας, έχουσι προειδοποιήση αρκούντως το έδαφος της προσεγγίσεως.

Το αυτό πνεύμα της αγάπης εμπνέει και την κατ' Ανατολάς Εκ/σίαν και καθοδηγεί εν ταις σχέσεσιν αυτής μετά της Αγγλικανής. Η αγάπη του Χριστού αποδεικνύεται ο συντελεστικώτερος παράγων  της ειρηνεύσεως Εκκλησιών και λαών. Και τα επιστημονικώτερα επιχειρήματα χάνουσι την δύναμιν αυτών, όταν ταύτα δεν συνοδεύη το αίσθημα της αγάπης.

Τα εν εκάστη Εκ/σία διάφορα περί την εξωτερικήν της πίστεως παράστασιν έθη και αι ποικίλαι παραδόσεις, ανώδυνοι καθ΄εαυτάς, θα θεωρώνται πάντοτε άνευ της αγάπης βουνοί και όρη παρακωλύοντα την επαφήν των εξ' αιτίας αυτών κεχωρισμένων Εκ/σιών. Εύκαιρον να αναφέρωμεν, ώς πρόσφορα τη περιστάσει, τα του Ιστορικού Σωζομένου: 

''εύηθες γαρ και μάλα δικαίως, εθών ένεκεν αλλήλων χωρίζεσθαι, περί τα καίρια της πίστεως συμφωνούντες. Ου γαρ δη τας αυτάς παραδόσεις περί πάντα ομοίας, καν ομόδοξοι οίεν εν πάσαις ταις Εκ/σίαις ευρείν έστιν'' (Σώζ. βιβλι. Ζ', ΙΘ').

Αν, πρωταρχούσης της αγάπης, γίνηται λελογισμένη χρήσις του κανόνος τούτου, αι απ' αλλήλων κεχωρισμέναι Εκκλησίαι του ενός και μόνου Κυρίου Ιησού Χριστού θέλουσιν ανασυνδεθή και πάλιν υπό τον αυτόν Ποιμένα υπό την αυτήν Κεφαλήν, τον Χριστόν.

Η υπό τοιούτον πνεύμα γενομένη απαρχή υπό εξεχόντων θεολόγων της αδελφής Αγγλικ. Εκ/σίας ενισχύει την ελπίδα, ην έχομεν, ότι ταχέως θέλει ευρυνθή ο κύκλος της διαγραφομένης ενωτικής κινήσεως.

Ελπίζομεν και ευχόμεθα ίνα μη καταισχύνη ημάς η ελπίς αύτη. 

Συνεχίζεται

Σημ. ημετέρα: Η ''Εκκλησιαστική Αλήθεια'' -απόσπασμα της οποίας δημοσιεύσαμε-

 ήταν εκκλησιαστικό περιοδικό του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, 

εκδιδόταν επί 43 συνεχόμενα χρόνια (1880-1923)

 και απηχούσε επισήμως τις απόψεις και τα δρώμενα αυτού. 

Μεταφορά στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, έρευνα, επιμέλεια, παρουσίαση 

ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.