 |
''Διαβάζων όσα μου γράφεις, ενεθυμήθην τα ωραία λόγια του Γέροντος Σιλουανού του Αθωνίτου: ''Μοναχοί τινες δυσφορούν και ευρίσκουν προφάσεις:ή το διακόνημα είναι φορτικόν, ή το κελλίον είναι ακατάλληλον, ή ο προϊστάμενος έχει βίαιον χαρακτήρα. Αλλά δεν καταλαμβάνουν αυτοί, ότι ούτε το κελλίον, ούτε το διακόνημα, ούτε ο Γέρων αποτελούν την πραγματικήν αιτίαν της δυσφορίας αυτών, αλλ' η ψυχή των είναι άρρωστος''. |
Αι είκοσιτρείς (23) σύντομαι επιστολαί, αι οποίαι περιέχονται εις το βιβλιαρίδιον αυτό,
είχον δημοσιευθεί εις το μηνιαίον περιοδικόν της Μονής μας ''Άγιος Κυπριανός'' κατά τα έτη 1981 - 1982.
Απευθύνονται προς τον Μοναχόν γερο - Θεόκτιστον
και κατ' επέκτασιν προς κάθε Μοναχόν και τονίζονται εν συντομία ορισμέναι βασικαί πτυχαί της μοναχικής ζωής.
Θερμώς ευχόμεθα να βοηθήσουν αι επιστολαί αυταί τον Μοναχόν και την Μοναχήν
της εποχής μας
-έστω και ολίγον-
εις το υψηλόν άθλημα της υπακοής, οπότε θα αισθανόμεθα ευτυχείς εν Κυρίω.
Τη 20ή Μαρτίου 1984 εκκλ. ημερ.
των μδ' αναιρεθέντων αγιοσαββαιτών Αββάδων
Εν Αρχιερεύσιν ελάχιστος
+ Ο Ωρωπού και Φυλής Κυπριανός
του Μακαριστού Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού Α'
Απρίλιος 1981
Αγαπητέ μοι εν Κυρίω γερο - Θεόκτιστε, Χριστός ανέστη!
Ελπίζω η χάρις του αναστάντος Σωτήρος μας να σε εβοήθησεν εις την κατανόησιν όσων μέχρι τώρα σου έγραψα.
Οφείλης να προσέξης πάρα πολύ το θέμα της ευλαβείας προς τον Γέροντά σου. Αυτό είναι ένα άλλο μέγα μυστήριον της Μοναχικής ζωής.
Όσον δηλαδή ευλαβείσαι και αγαπάς πνευματικώς τον πνευματικόν σου Πατέρα, τόσον περισσότερον ενώνεσαι με τον Θεόν!
Ο σεβασμός προς τον Γέροντα εβιώθη και υμνήθη από τους αγίους Πατέρας μας πολύ, μάλιστα δε ο όσιος Ιωάννης της Κλίμακος παρουσιάζει τους αγίους Μοναχούς του θαυμαστού Κοινοβίου (Λόγος Δ') ''έσωθεν τον Θεόν Αυτόν και τον προεστώτα ως ακέραια νήπια αναπνέοντας''!
Ο όσιος Νείλος ο Ασκητής, λέγει, ότι ''ζηλούσιν οι Δαίμονες τους εν υποταγή πατρός απαστράπτοντας και τρίζουσι κατ' αυτών τους οδόντας'' και προσπαθούν με κάθε τρόπον να προξενήσουν ψυχικήν διάσπασιν Γέροντος και υποτακτικού, ώστε ''την ψυχήν περιτινάξαντες (του υπηκόου), των αγκαλών σκορπίσωσι των πατρικών''.
Διά τούτο μη πλανηθής ποτέ και δεχθής λογισμούς κρίσεως και κατακρίσεως εναντίον του Γέροντός σου, διότι θα γίνης θηριάλωτος.
Ο όσιος Συμεών ο νέος Θεολόγος, ο οποίος υπήρξε τέλειος υποτακτικός, συμβουλεύει τους Μοναχούς:
''Και πίστιν αδίστακτον έχε προς τον πνευματικόν σου πατέρα, καν ο κόσμος άπας αυτόν λοιδορή και διασύρη, καν αυτός συ τούτον τοις οφθαλμοίς σου θεάση πορνεύοντα, μη σκανδαλισθής, μηδέ την πίστιν σου ελαττώσης την προς αυτόν, πειθαρχών τω ειπόντι ''μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε''.
Η απιστία προς τον Γέροντα και η εξ αυτής αντιλογία καταβιβάζουν τον Μοναχόν έτι ζώντα εις τον Άδην, κατά τον ίδιον Άγιον:
''Ο εμπίπτων τοις τοιούτοις κακοίς, λέγω δη τη αντιλογία και απιστία τη προς τον πατέρα αυτού και διδάσκαλον, εις πέταυρον (καταπακτήν) και βυθόν άδου έτι ζων ελεεινώς καταφέρεται και οίκος του Σατανά και πάσης αυτού της ακαθάρτου δυνάμεως γίνεται, ως απειθείας και απωλείας υιός''.
Η ταπεινή μας πείρα εις την ζωήν της Μονής μας, γερο - Θεόκτιστε, μας έπεισεν ότι αυτά, τα οποία λέγουν οι άγιοι Πατέρες δεν είναι ούτε θεωρίαι ούτε πράγματα, τα οποία συνέβαιναν τον παλαιόν καιρόν.
Υπάρχουν, δόξα τω Θεώ, και εις την εποχήν μας άγιοι υποτακτικοί, εις τους οποίους επαναπαύεται το Άγιον Πνεύμα. Θα σου γράψω πάλιν.
Τας ταπεινάς μου ευχάς εις τον άγιον Γέροντά σου.
Χριστός ανέστη!
Ευχέτης προς Κύριον
+ Ο Ωρωπού και Φυλής Κυπριανός
Μάϊος 1981
Αγαπητέ μοι εν Κυρίω γερο - Θεόκτιστε, Χριστός ανέστη!
Με την ευχήν του αγίου Γέροντός σου έρχομαι να απαντήσω εις την τελευταίαν σου επιστολή.
Διαβάζων όσα μου γράφεις, ενεθυμήθην τα ωραία λόγια του Γέροντος Σιλουανού του Αθωνίτου:
''Μοναχοί τινες δυσφορούν και ευρίσκουν προφάσεις: ή το διακόνημα είναι φορτικόν, ή το κελλίον είναι ακατάλληλον, ή ο προϊστάμενος έχει βίαιον χαρακτήρα.
Αλλά δεν καταλαμβάνουν αυτοί, ότι ούτε το κελλίον, ούτε το διακόνημα, ούτε ο Γέρων αποτελούν την πραγματικήν αιτίαν της δυσφορίας αυτών, αλλ' η ψυχή των είναι άρρωστος.
Εις την υπερήφανον ψυχήν ουδέν αρέσει, ενώ εις τον ταπεινόν άνθρωπον τα πάντα είναι ανεκτά. Μη λοιπόν ταράσσεται η καλή σου καρδία και μη αιτιάσαι τους άλλους. Το κακόν προέρχεται από την άρρωστον καρδίαν σου.
Δεν πρόσεξες εις την αρχήν, εύρε χώρον ο πειρασμός και εκυρίευσε την καρδίαν σου. Μετά από αυτό, όλα σου παρουσιάζονται διαστρεβλωμένα από τον παγκάκιστον εχθρόν, και διά τούτο σου πταίουν οι άλλοι και ιδίως ο Γέροντάς σου.
Οι άγιοι Πατέρες μας συμβουλεύουν ότι οσάκις ο λογισμός σου υποβάλλει να κρίνης ή να κατακρίνης τον Ηγούμενον, ''ως από πορνείας αποπήδησον΄ μηδόλως τω όφει τούτω άδειαν παράσχης΄ μη τόπον, μη είσοδον, μη αρχήν΄ φθέγγου δε προς τον δράκοντα:
ω απατεών, ουκ εγώ του άρχοντος, αλλ' αυτός το εμόν κρίμα ανεδέξατο΄ ουκ εγώ εκείνου, αλλ' αυτός εμού κατέστη κριτής'' (Όσιος Ιωάννης Κλίμακος).
Εάν ο Μοναχός δεν εργάζεται την βαθείαν εργασίαν της αυτομεμψίας και εάν δεν ανάγη τα συμβαίνοντα εις τον Θεόν, πιστεύων ότι τα πάντα γίνονται με την Πρόνοιαν Αυτού διά το συμφέρον της ψυχής μας, τότε θα έχη ως αχώριστον σύντροφον την θλίψιν, την ταραχήν της καρδίας και την κατάκρισιν των άλλων.
Δεν θα αργήση δε να καταφερθή και εναντίον του Θεού και βεβαίως του αντιπροσώπου Του, που είναι ο Γέροντας, ο πνευματικός Πατήρ.
Σου μεταφέρω εδώ απλοποιημένα τα παραγγέλματα του οσίου Συμεών του νέου Θεολόγου, διά να ίδης πόσον βαθείαν εργασίαν εσωτερικήν πρέπει να έχη ο υποτακτικός:
''Εάν είσαι κοινοβιάτης Μοναχός, να μη θελήσης ποτέ να εναντιωθής κατά του Πατρός σου, έστω και αν τον βλέπης να πορνεύη, να μεθύη, ή σου φαίνεται ότι κακώς κυβερνά τα πράγματα της Μονής, ή σε κτυπά και εξευτελίζη και σε υποβάλλη εις πολλάς άλλας θλίψεις.
Μη καθίσης μαζί με εκείνους, οι οποίοι τον κακολογούν, ούτε να συμβαδίσης με αυτούς, οι οποίοι εσχεδίασαν κακά εναντίον του.
Να τον υπομείνης μέχρι τέλους χωρίς να περιεργάζεσαι κανένα από τα κακά εκείνου. Όσα λοιπόν αγαθά τον βλέπης να κάνη, να τα βάζης εις την καρδίαν σου και να βιάζης τον εαυτόν σου να ενθυμήται μόνον εκείνα.
Όσα δε απρεπή και κακά λέγει ή κάμνει, αυτά να τα επιγράφης εις τον εαυτόν σου, και να τα λογαριάζης ως ιδικά σου αμαρτήματα και να μετανοής με δάκρυα, έχων ως άγιον εκείνον (τον Πατέρα σου) και επικαλούμενος την ευχήν του''.
Μεταβίβασε, σε παρακαλώ, τα σέβη και τας ευχάς μου εις τον άγιον Γέροντά σου και θα αναμένω νεώτερά σου.
Ευχέτης προς Κύριον
+ Ο Ωρωπού και Φυλής Κυπριανός
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Εκ του βιβλίου του αειμνήστου
Μητροπολίτη Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού Α'
''Προς Μοναχούς''.
'Εκδοση Ι. Μ. Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης Φυλής Αττικής,
Φυλή 1984, σελ. 10-13.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου