ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ ΤΗΣ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ;

Με την αναγνώριση της <<Αρχιεπισκοπής Αχρίδος>> από το <<Φανάρι>> θεραπεύθηκε το σχίσμα του 1967;
Όχι βεβαίως, παρά μόνο προσωρινά και για το <<θεαθήναι>>.
Το κράτος των Σκοπίων ομού μετά της οικείας τοπικής Εκκλησίας θριαμβολογεί, όμως -όπως πάντα- αμετανοήτως!
Ο Πρωθυπουργός του κρατιδίου δήλωσε πως <<Μολονότι με την ενέργεια αυτή δεν έχουν επιλυθεί το τελικό καθεστώς και το όνομα,
έχει ολοκληρωθεί το πιο σημαντικό και μεγάλο βήμα>>.
Το όνομα λοιπόν (της Μακεδονίας) δεν εγκαταλείπεται από τους βόρειους γείτονές μας, ούτε ως Κράτος, αλλά ούτε και ως αναγνωρισμένη πλέον Εκκλησία...
Άχρι -βεβαίως- καιρού... Οι εξελίξεις τρέχουν.
Μπροστά στο <<πανδαιμόνιο>> που επικρατεί αυτή την στιγμή σε όλη την Ευρώπη χάριν του Ουκρανικού ζητήματος χρησιμοποιούνται και
από τις δύο πλευρές (Ρωσίας-Ουκρανίας) με μπροστάρη φυσικά τις Η.Π.Α., ο πλήρης έλεγχος, η ποδηγέτηση και ο εγκλωβισμός
ακόμη και των τοπικών Εκκλησιών χάριν της κοσμικής παντοδυναμίας!
Αρωγός και σύμμαχος της αμερικανικής διπλωματίας και της δυτικοευρωπαϊκής συμμαχίας, όπως πάντα το έκπτωτο <<Φανάρι>>!

του Γιώργου Δ. Δημακόπουλου, δημοσιογράφου

Τη <<Μακεδονοποίηση>> της Σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων θα πρέπει να την αναζητήσουμε στην -υπό το κομμουνιστικό καθεστώς του Τίτο- της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας και στους γνωστούς πολιτικούς εθνικιστικούς κύκλους της εποχής. Επειδή η ιστορία αυτή είναι τόσο μακροχρόνια, θεωρήσαμε αναγκαίο να σταθούμε στις σύγχρονες εξελίξεις -της μετά του 2000-  <<νέας εποχής>>. Το 2002, η Σχισματική <<Εκκλησία των Σκοπίων>> αποτελείτο από τους κάτωθι αρχιερείς: 1. τον Στέφανο, Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος και <<Μακεδονίας>>. 2. Τον Κύριλλο, Μητροπολίτη Πόλογκ και Κουμάνοβο. 3. Τον Γορασδών, Μητροπολίτη Ευρώπης. 4. Τον Τιμόθεο, Μητροπολίτη Δίβρης και Κίτσεβου. 5. Τον Πέτρο, Μητροπολίτη Πρεσπών και Πελαγονίας με έδρα το Μοναστήρι. 6. Τον Ναούμ, Μητροπολίτη Στρούμιτσας. 7. Τον  Αγαθάγγελο, Μητροπολίτη Μπρεγαλνίτσας και 8. Τον Ιωάννη, Μητροπολίτη Βελεσών και  αρχιεπίσκοπο Αχρίδας της Κανονικής Εκκλησίας.

Η Συμφωνία του Νις που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε 

Το αυτό έτος του 2002 και συγκεκριμένα την 6η Ιουνίου φτάνουμε στη Συμφωνία του Νις, η οποία προέβλεπε την Αυτονομία που προσέφερε η Σερβική Εκκλησία στην <<Μακεδονική>>, υπό τον όρο, πως η πρώτη θα υπαγόταν διοικητικά στη δεύτερη. Η συμφωνία αυτή όμως, ουδέποτε υλοποιήθηκε καθώς με την δημοσιοποίησή της ακολούθησε αλλεπάλληλη πολιτική αναταραχή στα Σκόπια -κυρίως από το VMRO-DPMNE- κόμμα εξουσίας εκείνη την περίοδο, το σοσιαλιστικό και το αριστερό SDSM, που επιθυμούσαν πλήρη Αυτοκεφαλία και φυσικά με το όνομα της <<Μακεδονίας>>. Ακολούθησαν μακρόχρονες ενέργειες του Μητροπολίτη Αχρίδος Ιωάννη για συνταυτισμό - αμοιβαία αποδοχή απόψεων με τον Πατριάρχη Παύλο της Σερβίας, που ωστόσο κάθε φορά που ο Ιωάννης βρισκόταν στο έδαφος των Σκοπίων φυλακιζόταν από τα διάφορα καθεστώτα της χώρας και με διάφορα κάθε φορά ψευδή προσχήματα. Σε αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνουμε ρητά, πως οι ουσιαστικοί Καθοδηγητές και φυσικά Δημιουργοί της Σχισματικής Εκκλησίας της <<Μακεδονίας>> ήταν οι κρατικές αρχές ασφαλείας των Σκοπίων, συνεπικουρούμενες βεβαίως και από το υπερεθνικιστικό πνεύμα πολλών ταγών της εκκλησιαστικής αυτής κοινότητας.

Ο ρόλος της Σερβικής και της Ρωσικής Εκκλησίας

Έτσι -κατ' ουσίαν- το κράτος των Σκοπίων είναι ο ουσιαστικός στυλοβάτης της σχισματικής <<Εκκλησίας>> που μόνο αυτό αναγνωρίζει αυτή την <<Εκκλησία>>! Από τη πλευρά της, η Σερβική Εκκλησία μετά πολλών αναγνώρισε την αυτονομία της <<Σχισματικής Εκκλησίας>> των Σκοπίων, εμπεριέχουσα και τον όρο... <<Μακεδονία>>! Ο ρόλος της αδελφής Ρωσικής Εκκλησίας ήταν συμβουλευτικά καθοριστικός: <<Αναγνωρίστε με το όνομα <<Μακεδονία>> και με διοικητική υπαγωγή στην Εκκλησία της Σερβίας>>! Ο Μακαριστός Σέρβος Πατριάρχης Παύλος (+15.11.2009 πολ. ημ.) έκανε και την πρώτη χειροτονία της <<Μακεδονικής Εκκλησίας>>, αλλά τα πράγματα δεν ήλθαν όπως θα ήθελαν και οι δύο πλευρές. Αργότερα, η <<Μακεδονική Εκκλησία>> πίεζε συνεχώς για Αυτοκεφαλία από την Σερβία, η δεύτερη αρνιόταν και απάντησε πως μόνο μια Οικουμενική Σύνοδος θα μπορούσε να δώσει Αυτοκεφαλία στα Σκόπια. Από την πλευρά του και το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν έδινε Αυτοκεφαλία στα Σκόπια, αλλά αντιπρότεινε την συνεργασία του κρατιδίου με την Σερβική Εκκλησία. Στην αρχή οι ηγήτορες της Σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων διετείνοντο, πως το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα μπορούσε της να δώσει Αυτοκεφαλία, όπως είχε κάνει με την Εσθονία, αλλά τα εκκλησιατικά πράγματα είχαν ήδη παγώσει. Αίφνις, όμως προέκυψε ο τόμος Αυτοκεφαλίας που δόθηκε στην Ουκρανία...! Λίγο καιρό πριν <<δόθηκε>> η πληροφορία από πηγές θεολόγων του Α.Π.Θ., πως Ρωσία και Σερβία σχεδίαζαν εντός Μαϊου να προχωρήσουν σε αναγνώριση Αυτοκεφαλίας της <<Μακεδονικής Εκκλησίας>>, ερήμην του Φαναρίου. Και πως απλά το Οικουμενικό Πατριαρχείο <<πρόλαβε>> την επικείμενη αυτή ανατροπή αναγνωρίζοντας την <<Αρχιεπισκοπή Αχρίδος>>... Το ζητούμενο είναι ένα: Ο υφιστάμενος πόλεμος Ρωσίας - Ουκρανίας έχει πάρει παραμάζωμα τοπικές Εκκλησίες, Ευρώπη, Η.Π.Α., λαούς και πλήθος υπερεθνικιστικών ταγών, ώστε οι ανατροπές να διαδέχονται η μία την άλλη.

Η Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας σηματοδότησε την Αυτοκεφαλία των Σκοπίων...

Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Φανάρι περί της Αναγνωρίσεως της Σκοπιανής Εκκλησίας ως <<Αρχιεπισκοπής Αχρίδος>>, το πιο ουσιαστικό -προς μελέτη και ανάλυση- σημείο είναι η 2η φυσικά παράγραφος. Γράφεται: <<Επαφίησιν εις την Αγιωτάτην Εκκλησίαν της Σερβίας την ρύθμισιν των μεταξύ αυτής και της εν Βορείω Μακεδονία Εκκλησίας διοικητικών θεμάτων, εν τω πλαισίω ασφαλώς της ιεροκανονικής τάξεως και εκκλησιαστικής παραδόσεως>>. Και εδώ είναι το πιο κομβικό σημείο: Ενώ το Φανάρι αναγνωρίζει την λεγόμενη Εκκλησία της <<Αρχιεπισκοπής Αχρίδος>> και συμβουλεύει για τις όποιες διοικητικές διευθετήσεις της με την Εκκλησία της Σερβίας, το -αυτό- όμως δεν έγινε με την Σχισματική Εκκλησία της Ουκρανίας του Επιφανίου και την διοικητική της εξάρτηση από την κανονική Εκκλησία του Μητροπολίτη Ονουφρίου! Βεβαίως, στην δεύτερη περίπτωση εκδόθηκε τόμος Αυτοκεφαλίας προς την Ουκρανία, γιατί αυτό απαιτούσαν οι ΗΠΑ και ο αποχωρήσας πρεσβευτής της, Τζέφρυ Πάϊατ! Ποιός όμως γνωρίζει τί θα συμβεί εν ευθέτω καιρώ; Η Εκκλησία του Κιέβου του Μητροπολίτη Ονουφρίου ουσιαστικά καρατομήθηκε στο βωμό της εξωτερικής πολιτικής που ανέκαθεν ποιούσε το έκπτωτο <<Φανάρι>>. Μην λησμονούμε άλλωστε, πως ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας έγινε κατ' επιβουλή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, για να μπορούν αφενός να ελέγχουν και να χειραγωγούν τα Βαλκάνια κατά το δοκούν και αφετέρου να κοπεί ο <<ομφάλιος λώρος>> σύνδεσης της Ρωσίας με τις Σλαβικές χώρες! Και το Οικουμενικό Πατριαρχείο στάθηκε -έτσι απλά- σύμμαχος και αρωγός στην αμερικανική-δυτικοευρωπαϊκή αυτή εκστρατεία αλλοτρίωσης του Σλαβικού κόσμου!

Η Σερβική Εκκλησία του Πορφυρίου θα έχει την τύχη της κανονικής Εκκλησίας του Ονουφρίου;

Στο διά ταύτα: Η Σερβική Εκκλησία από το 1967 δεν είχε ευχαριστιακή κοινωνία με την Σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων. Ωστόσο, πριν από μία εβδομάδα, ο Σέρβος Επίσκοπος Ζβορνικίου και Τούζλα κ. Φώτιος ανακοίνωσε, ότι ύστερα από πολλά χρόνια συζητούν μαζί με την Εκκλησία των Σκοπίων τις προϋποθέσεις για την άρση του σχίσματος. Εφεξής, η αναγνωρισμένη πλέον από το <<Φανάρι>> Αρχιεπισκοπή Αχρίδος>> θα υπάγεται διοικητικά στην Εκκλησία της Σερβίας. Σε περίπτωση όμως, που η πρώτη -ως αναγνωρισμένη τοπική Εκκλησία- ζητήσει Τόμο Αυτοκεφαλίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, οι συνέπειες θα είναι τραγικές: αφενός, θα έχουμε σύμπλευση της Σερβικής με την Ρωσική Εκκλησία και αφετέρου νέο πιθανό σχίσμα της Σερβικής Εκκλησίας με το <<Φανάρι>> με ό,τι αυτό συνεπάγεται! Ας κρατούμε όμως <<μικρό καλάθι>>! Φαινομενικά μπορεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο να θριαμβεύει, πως δήθεν θεράπευσε τις πληγές του σχίσματος του 1967, ωστόσο γνωρίζει πολύ καλά πως τώρα <<ρίχνει το μπαλάκι>> στη Σερβική πλευρά για ό,τι <<αναπάντεχο>> τυχόν συμβεί... Και αν χρειαστεί θα δοθεί και τόμος Αυτοκεφαλίας στους βόρειους γείτονές μας! Εξάλλου, το σχίσμα που <<θεράπευσε>> με την Αρχιεπισκοπή Αχρίδος δεν είναι τίποτα απολύτως, μπροστά σε αυτό που προκάλεσε με την Ρωσική Εκκλησία και τις χώρες που επηρεάζονται από αυτήν!

Δεν αναγνωρίστηκε <<Μακεδονική Εκκλησία>>, αναγνωρίστηκε όμως το κράτος της <<Β. Μακεδονίας>>!

Θα ήταν βεβαίως άτοπο και ιερόσυλο να μην αναφερθούμε και στο <<γεωγραφικά>> προσδιοριστικό προσωνύμιο του ψευδοκράτους των Σκοπίων, ως <<Βόρεια Μακεδονία>>... Το Οικουμενικό Πατριαρχείο μπορεί να μην αναγνώρισε <<Μακεδονική Εκκλησία>>, αλλά αναγνώρισε κράτος της Βόρειας Μακεδονίας! Το γράφει στην απόφαση της Συνόδου του: <<Η Αγία και Ιερά Σύνοδος, συνελθούσα σήμερον, Δευτέραν, 9ην Μαΐου 2022, υπό την προεδρείαν της Α. Θ. Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου [...] αξιολογήσασα εις τελικήν φάσιν την υποβληθεῖσαν τη Μητρί Εκκλησίᾳ έκκλητον προσφυγήν της εκείσε Εκκλησίας, ως και τας αλλεπαλλήλους εκκλήσεις της Πολιτείας της Βορείου Μακεδονίας, ἀπεφάσισε...>>. Εδώ συμπλέει πλήρως η αγαστή σχέση του ημετέρου κράτους μετά του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που κάνει το δεύτερο να ομοιάζει -δεκάδες χρόνια τώρα- ως πληρεξούσιο <<υπουργείο Εξωτερικών>> της Ελλάδας! Και το κράτος των Σκοπίων ομού μετά της εαυτού Εκκλησίας θριαμβολογεί, όμως -όπως πάντα- αμετανοήτως! Ο Πρωθυπουργός του κρατιδίου Ντιμτάρ Κοβάτσεφσκι, δήλωσε σθεναρά και ανεπιφύλακτα: <<Μολονότι με την ενέργεια αυτή δεν έχουν επιλυθεί το τελικό καθεστώς και το όνομα, έχει ολοκληρωθεί το πιο σημαντικό και μεγάλο βήμα. Η ορθόδοξη εκκλησία μας ευρίσκεται πλέον σε κοινωνία με όλες τις ορθόδοξες εκκλησίες και η σημερινή ημέρα είναι ιστορική μετά από επτά δεκαετίες πλήρους απομόνωσης>>. Το όνομα λοιπόν (της Μακεδονίας) δεν εγκαταλείπεται από τους βόρειους γείτονές μας, ούτε ως Κράτος, αλλά ούτε και ως αναγνωρισμένη πλέον Εκκλησία... Άχρι -βεβαίως- καιρού... Οι εξελίξεις τρέχουν. Μπροστά στο <<πανδαιμόνιο>> που επικρατεί αυτή την στιγμή σε όλη την Ευρώπη χάριν του Ουκρανικού ζητήματος χρησιμοποιούνται και από τις δύο πλευρές (Ρωσίας-Ουκρανίας) με μπροστάρη φυσικά τις Η.Π.Α., ο πλήρης έλεγχος, η ποδηγέτηση και ο εγκλωβισμός ακόμη και των τοπικών Εκκλησιών χάριν της κοσμικής παντοδυναμίας! 

Ερώτηση κρίσεως: Με την αναγνώριση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο της <<Αρχιεπισκοπής Αχρίδος>>, στο μέλλον οι ημέτεροι Μακεδόνες Αρχιερείς και Ιερείς θα συλλειτουργούν μετά των αδελφών τους της <<Βορείας Μακεδονίας>>;