ΟΣΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ: ΕΡΓΑ Δ', «ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ» ΜΕΡΟΝ 3ον

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Οσίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ «Τα Πνεύματα»,
σε μετάφραση και επιμέλεια του συγγραφέα Πέτρου Μπότση, «Έργα Δ'»,
Αθήνα 2010, σελ. 51-54.
Από τα κείμενα έχουν αφαιρεθεί κάποιες εκτενείς παραπομπές, προκειμένου τα γεγραμμένα να καταστούν περισσότερο ευανάγνωστα.
«Οι προσπάθειες του διαβόλου, οι μεθοδείες του, οι πανουργίες του και οι παγίδες του στήνει καθημερινά στους χριστιανούς, είναι αναρίθμητες και άγνωστες στον απλό αγωνιστή του Χριστού, δηλαδή σε όλους μας.
Μόνο οι άγιοι μπορούσαν να δουν πίσω από κάθε δαιμονική παγίδα τί κρύβεται, να ερμηνεύσουν τις μεθοδεύσεις του, να τις αποκαλύψουν και να προειδοποιήσουν κι εμάς τους απλοϊκούς χριστιανούς γι' αυτές.
Έτσι, για να προφυλάξουμε τον εαυτό μας στον απηνή αυτόν πόλεμο που διεξάγουν εναντίον μας, δεν έχουμε άλλη λύση παρά να καταφύγουμε στα κείμενά τους, να δανειστούμε από την εμπειρία τους μα κι από τις ψυχωφελείς διδαχές τους.
Ένας από τους σημαντικούς αγίους που ασχολήθηκαν εμπεριστατωμένα με το θέμα των πνευμάτων και μας αποκαλύπτει όλες τις πλάνες, τις μεθοδείες και τις απατηλές μεταμορφώσεις τους, είναι ό όσιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ, το λαμπρό αυτό αστέρι του νοητού στερεώματος της Εκκλησίας που έλαμψε στην Ορθόδοξη Εκκλησία κατά το δέκατο αιώνα.
Ο όσιος Ιγνάντιος είχε επισημάνει την άγνοια αυτή των πνευμάτων στους χριστιανούς της εποχής του και γι' αυτό προσχώρησε στη συγγραφή του έργου αυτού.
Όπως κι όλα τα έργα του οσίου Ιγναντίου, χαρακτηρίζεται κι αυτό από την πληρότητά του.
Καλύπτει το θέμα απ' όλες τις πλευρές και δεν αφήνει πτυχή της δράσης των δαιμόνων που να μη την εξηγεί, να μη την ερμηνεύει.
Εκτός από τις προσωπικές του εμπειρίες, ο όσιος Ιγνάτιος έχει μελετήσει και λάβει υπόψη όλους τους πατέρες που έζησαν πριν απ' αυτόν και μας μεταφέρει τα παραδείγματα και τη συμπυκνωμένη γνώμη τους.
Έτσι το βιβλίο αυτό έχει τόσο τη δική του εγκυρότητα της σύνολης Εκκλησίας πάνω στο πολύ σοβαρό αυτό θέμα που απασχολεί όλους τους χριστιανούς αφού, όπως μας βεβαιώνει ο επιστήθιος μαθητής του Χριστού, <<εις τούτο εφανερώθη ο υιός του Θεού, ίνα λύση τα έργα του διαβόλου>>.
Κι ο άλλος απόστολος, ο πρωτοκορυφαίος, μας βεβαιώνει πως <<ο αντίδικος υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη>>.
Το πόσο απαραίτητη επομένως είναι η γνώση για την ύπαρξη του διαβόλου, καθώς και για τις μεθοδεύσεις και τις πανουργίες που χρησιμοποιεί για να παγιδεύσει τους χριστιανούς είναι αυταπόδεικτη».
Πέτρος Μπότσης, Οκτώβριος 2010.
(Εκ του προλόγου).
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».

Ο κόσμος των πνευμάτων φανερώθηκε μόνο στους τέλειους χριστιανούς, κυρίως σε μοναχούς, που είχαν αξιωθεί να λάβουν πνευματική διόραση. Σύμφωνα με μαρτυρία του Μεγάλου Μακαρίου όμως, ακόμα και την περίοδο μεγάλης άνθησης του μοναχισμού, τέτοιοι χριστιανοί ήταν σπάνιοι (Ομιλ. 8, 6).

Ο όσιος Ιωάννης της Κλίμακος γράφει πως όλα τα οράματα που προέρχονται από το Θεό έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Φέρνουν ταπείνωση και γαλήνη στην ψυχή, τη γεμίζουν με φόβο Θεού και επίγνωση της αμαρτωλότητας και μηδαμινότητάς της.

Τα οράματα που προκαλούμε μόνοι μας όμως, ενάντια στο θέλημα του Θεού, μας οδηγούν στην αλαζονεία και την πλάνη. Προκαλούν χαρά που κολακεύει τη ματαιότητα και το εγώ μας, κάτι που εμείς αδυνατούμε να διακρίνουμε.

Οι δαίμονες προσπαθούν να εμφανίζονται σαν άγγελοι, κολακεύουν τον άνθρωπο με επαίνους και ικανοποιούν την περιέργεια και τη ματαιότητά του. Μετά τον σπρώχνουν εύκολα στην αυταπάτη και προκαλούν μεγάλη ζημιά στην ψυχή του.

Η ιδέα πως η αισθητή αντίληψη των πνευμάτων είναι κάτι σπουδαίο, είναι λαθεμένη. Η αισθητή όραση των πνευμάτων, χωρίς πνευματική αντίληψη, δε συμβάλλει την ορθή, αλλά σε μια επιφανειακή κατανόησή τους.

Μπορεί να οδηγήσει εύκολα σε μια λαθεμένη εκτίμηση, όπου μπορεί συχνά να καταλήξει ο άπειρος άνθρωπος που ρέπει προς τη ματαιότητα. Μόνο οι πραγματικοί χριστιανοί μπορούν ν' αποκτήσουν πνευματική αντίληψη των πνευμάτων.

Από την άλλη πλευρά τώρα, άνθρωποι που έχουν αμαρτωλή ζωή είναι περισσότερο ικανοί στην αισθητή αντίληψη των πνευμάτων. Ποιός μπορεί να βλέπει πνεύματα και να επικοινωνεί μαζί τους;

Οι μάγοι, που έχουν απορρίψει το Θεό κι έχουν κι έχουν δεχτεί σαν θεό τους το σατανά, καθώς και οι άνθρωποι που έχουν δοθεί στα πάθη και προσπαθούν να τα ικανοποιήσουν. Είναι εκείνοι που καταφεύγουν στους μάγους και με τη βοήθειά τους έρχονται σε προφανή επικοινωνία με τα εκπεσμένα πνεύματα.

Απαραίτητη προυπόθεση για να το κατορθώσουν αυτό είναι ν' απαρνηθούν το Χριστό. Αυτό το συναντάμε σε ανθρώπους που είναι εξαντλημένοι από τη μέθη και την έκλυτη ζωή και σε ασκητές που έχουν πέσει στην υπερηφάνεια και την πλάνη.

Πολλοί λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να δουν πνεύματα φυσικά, με αισθητό τρόπο. Η επίσκεψη των πνευμάτων γίνεται σε πολύ λίγους ανθρώπους και τότε, σε εξαιρετικές περιπτώσεις της ζωής τους.

Στα δύο τελευταία παραδείγματα οι άνθρωποι δεν έφταιγαν, αλλά έπρεπε να προσπαθήσουν περισσότερο, για να βρουν διέξοδο στην επικίνδυνη κατάστασή τους. Σήμερα πολλοί άνθρωποι αφήνουν τον εαυτό τους να έρθει σε επικοινωνία με τα πονηρά πνεύματα, με τη μαγεία.

Οι δαίμονες συχνά εμφανίζονται σαν άγγελοι φωτός. Απατούν και πλανούν με διάφορα παραμύθια, ανακατεύοντας τις αλήθειες με τα ψέματα. Προκαλούν πάντα μεγάλη σύγχυση στην ψυχή ή και στον νου.

Σαν μέθοδο χρησιμοποιούν τη μαγεία. Σ' αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει ανοιχτή άρνηση του Θεού, αλλά κρυφή, καλυμμένη. Σήμερα ο διάβολος προσπαθεί να κρύψει τα δίχτυα του.

Αγωνίζεται περισσότερο να καταστρέψει το ουσιαστικό, όχι το επιφανειακό. Εκείνος που προσπαθεί να ερευνήσει τα μυστήρια αδιαφορώντας για τις εντολές του Θεού, χωρίς να διερωτηθεί αν η πρόθεσή του είναι ευάρεστη στο Θεό ή σύμφωνη με το θέλημά Του, εμπιστεύεται τυφλά τη μαγεία, μπαίνει απρόσεχτα σε επικοινωνία με τους δαίμονες και ενεργεί σύμφωνα με τις εντολές και τις οδηγίες τους.

Τί είναι αυτό αν όχι αποστροφή του Θεού, απομάκρυνση από κοντά Του; Με ειδική πρόνοια του Θεού, μερικές φορές εμφανίστηκαν άγιοι άγγελοι σε διεφθαρμένους ανθρώπους ακόμα και σε ειδωλολάτρες.

Τα οράματα των αγίων αγγέλων δεν ωφέλησαν καθόλου τους ανθρώπους αυτούς. Οι εμφανίσεις αυτές όμως δεν έγιναν για χάρη τους, γι' αυτό και δε λειτούργησαν σαν σημάδια της αρετής τους.

Στην Αγία Γραφή διαβάζουμε πως ο πατριάρχης Ιακώβ έφυγε κρυφά από το πεθερό του Λάβαν τον Αραμαίο, που ήταν ειδωλολάτρης. Όταν ο τελευταίος ξεκίνησε να τον κυνηγήσει, ο Θεός του εμφανίστηκε τη νύχτα σε όνειρο και του είπε:

<<Φύλαξε σεαυτόν, μήποτε λαλήσης μετά Ιακώβ πονηρά>> (Γέν. λα' 24). Πρόσεξε μη μιλήσεις άσχημα στον Ιακώβ, του είπε. Ο Θεός εμφανίστηκε ως άγγελος στον Λάβαν όχι για δική του χάρη, αλλά για να ελευθερώσει τον Ιακώβ.

Ο ειδωλολάτρης παρέμεινε ειδωλολάτρης, παρά το γεγονός ότι είδε το Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο και μίλησε μαζί Του. Η αισθητή όραση δεν τον ωφέλησε, γιατί δεν είχε προηγηθεί η γνώση. Ο ειδωλολάτρης είδε το Θεό αλλά δε σταμάτησε να λατρεύει τα είδωλα.

Γι' αυτό και είπε: <<ινατί έκλεψας τους Θεούς μου>>; Ο ειδωλολάτρης ψευδοπροφήτης και μάγος Βαρλαάμ είδε καθαρά τον άγιο άγγελο στο δρόμο, του μίλησε και με την πίεσή του έκανε μια αληθινή προφητεία.

Ήταν μια προφητεία εμπνευσμένη από το Θεό για το λαό του Ισραήλ, αλλά δεν ωφέλησε καθόλου τον ίδιο. Παρέμεινε στην πλάνη του και τόλμησε μάλιστα ν' αντιδράσει στο θέλημα του Θεού.

 

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ» .
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Οσίου Ιγνατίου Μπριαντσανίνωφ «Τα Πνεύματα»,
σε μετάφραση και επιμέλεια του συγγραφέα Πέτρου Μπότση, «Έργα Δ'»,
Αθήνα 2010, σελ. 51-54.