ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΜΟΝΑΧΟΣ ΘΕΡΑΠΩΝ, ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΡΟΦΙΜΟΣ: «ΟΤΑΝ ΣΗΜΑΝΟΥΝ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ...» ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΑΣΧΑΛΙΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ 6ον

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο των εκδόσεων «ΑΘΩΣ»,
Ιερομόναχος Βασίλειος, Μοναχός Θεράπων, Μοναχός Τρόφιμος: «Όταν σημάνουν οι καμπάνες...»,
Οι Τρεις Πασχάλιοι Μάρτυρες της Όπτινα, Α' έκδοση, Ιούλιος 2020, σελ. 77-81.
Το ξημέρωμα του Πάσχα του 1993 τρεις μοναχοί του ερημητήριου της Όπτινα στη Ρωσία, ο πατήρ Βασίλειος, ο πατέρας Θεράπων και ο πατήρ Τρόφιμος έπεσαν θύματα άγριας δολοφονίας από έναν σατανιστή.
Το συμβάν συγκλόνισε τους ορθόδοξους Ρώσους και τα νέα διαδόθηκαν σύντομα σε όλο τον κόσμο. Ο πρόωρος θάνατος των τριών χαρισματικών, νεαρών μοναχών μοιάζει ίσως με τραγωδία.
Αλλά ο μαρτυρικός θάνατος, με τον οποίο σφραγίστηκαν οι μοναχικοί τους αγώνες, είναι αφορμή όχι για να θρηνεί κανείς, αλλά για να ευφραίνεται.
Όπως είπε ένας από τους ιερείς του μοναστηριού στον επικήδειο λόγο του:
<<Δεν είμαστε τόσο θλιμμένοι όσο χαρούμενοι, επειδή αυτοί οι τρεις αδελφοί ξεκίνησαν και ολοκλήρωσαν με επιτυχία το μοναστικό μονοπάτι της ζωής τους>>.
Και πράγματι ο θεάρεστος τρόπος ζωής και ο θρίαμβός τους επί του θανάτου μαρτυρούνται από τα θαύματα, που άρχισαν να λαμβάνουν χώρα στους τάφους τους, αμέσως μετά τον θάνατό τους.
Οι πατέρες Βασίλειος, Θεράπων και ο Τρόφιμος μαρτύρησαν στις μέρες μας. Έζησαν στον κόσμο μας, φοίτησαν σε δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια.
Ήλθαν αντιμέτωποι με πειρασμούς και δυσκολίες, που συναντούν και σήμερα οι νέοι. Η διαφορά μας είναι ότι εκείνοι ξεπέρασαν αυτούς τους πειρασμούς του κόσμου και υπάκουσαν το ευαγγέλιο:
<<ει θέλεις τέλειος είναι, ύπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δεύρο ακολούθει μοι>> ακόμα και πάνω στο σταυρό.
Οι ζωές αυτών των τριών πατέρων της Όπτινα αποδεικνύουν ότι ακόμη και τον 21ο αιώνα μπορεί κανείς να αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή του στον Θεό και να καθαγιαστεί.
Ας αποτελέσουν οι πατέρες Βασίλειος, Θεράπων και Τρόφιμος πηγή έμπνευσης και παράδειγμα για εμάς. (...)
(Εκ του προλόγου).
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

-Μπάτουσκα, έχετε κάποια επιθυμία, πιο έντονη;

-Ναι, θα ήθελα να πεθάνω το Πάσχα,
όταν σημάνουν οι καμπάνες.

Ιερομόναχος Βασίλειος

Το κελί του πατρός Βασιλείου ήταν στο παλιό, ερειπωμένο κτήριο της αδελφότητας. Είχε ένα ράντζο με δύο σανίδες, που πάνω του υπήρχε ένα σεντόνι από τσόχα. Στην κεφαλή του υπήρχαν δύο ολόκληρα τούβλα και ένα μισό από την παλιά ταφική κρύπτη, όπου είχαν βρεθεί τα λείψανα του στάρετς Αμβροσίου. Οι μοναχοί της Όπτινα πήραν σχεδόν όλα τα τούβλα από αυτήν την κρύπτη, για να τα βάλουν στα προσκεφάλια τους. Για καρέκλα είχε ένα χοντρό κομμάτι κούτσουρο. Ανάμεσα στις εικόνες βρίσκονταν η μεγαλομάρτυς Παρασκευή με τους Τρεις Ιεράρχες και ένα μεγάλο αντίγραφο της Αγίας Τριάδας του αγίου Ανδρέα Ρουμπιόφ, για το οποίο ο πατέρας Βασίλειος είχε φτιάξει πολύ ωραία κορνίζα από κομμένα κλαδιά σημύδας. Υπήρχε επίσης η εικόνα τριών αγίων, του Ιγκόρ, μεγάλου ηγεμόνος του Τσέρνιγκοφ και Κιέβου, του ευλογημένου Βασιλείου της Μόσχας και του Μεγάλου Βασιλείου. Ήταν ζωγραφισμένη για τον πατέρα Βασίλειο από τον αγιογράφο Π. Μ. Κάποιες φορές μερικές εικόνες αντικαθίσταντο από άλλες. Κάποιοι συνήθιζαν να του δίνουν εικόνες ή τους έδινε αυτός. Γύρω βρίσκονταν διάφορα ιερά αντικείμενα. Στο αναλόγιο ακουμπούσε ένα Ψαλτήριο. Στο τραπέζι και το ετοιμόρροπο ράφι υπήρχαν βιβλία σε μεγάλες στοίβες και ένα ευαγγέλιο με πολλούς σελιδοδείκτες. Στο άδειο ράφι για βιβλία, που βρισκόταν στο τραπέζι, υπήρχαν φωτογραφίες των στάρετς της Όπτινα. Στον τοίχο βρισκόταν ένα πορτρέτο του αρχιμανδρίτη Κρεστιάνκιν, για τον οποίον ο πατήρ Βασίλειος έλεγε: <<Να ένας αληθινός στάρετς. Να ένας ευχέτης. Πόσο κοντά τον νιώθω...>>. Στο καλυμμένο με πλαστικό κομοδίνο είχε ένα τσάι. Ο πατέρας Μ. αφηγείται: <<Υπήρχε και μια σακούλα με γλυκίσματα. Για μεγάλο διάστημα, τουλάχιστον ένα έτος, έβλεπα την ακόλουθη εικόνα: έδινε ως ευλογίες στους προσκυνητές καραμέλες <<belochka>> κι ένα γλύκισμα με καρύδια σε ένα κίτρινο περιτύλιγμα κι ένα άλλο γλυκό- δεν γνωρίζω πόσα άλλα βρίσκονταν σ' αυτήν την σακούλα, αλλά μερικές φορές έδινε από τρία στον καθένα. Ήταν σαν να είχε ένα είδος σακούλας δίχως πάτο. Είχε μεγάλα χέρια, έκανε σαρωτικές κινήσεις, έβαζε το χέρι του στη σακούλα, ψαχούλευε και τα έβγαζε έξω: <<Να, αυτό για σένα>>, έλεγε>>! Από τα βιβλία, που βρίσκονταν στο κελί του, επισκέπτες του αγίου θυμούνται μία προεπαναστατική έκδοση του Ευχολογίου, της Κλίμακος και των έργων του αγίου Ιγνατίου, συμπεριλαμβανομένου του Πατερικού του. Ο άγιος Ιγνάτιος ήταν ουσιαστικά ο βασικός διδάσκαλος του πατρός Βασιλείου στην αναζήτηση οδών, που οδηγούν στην αιώνια σωτηρία, στον Χριστό. Αυτά τα γραπτά είναι πλήρη αρχαίου, μοναστικού πνεύματος και παρ' όλα αυτά δεν γερνούν ποτέ. Ο ιερομόναχος Θ. θυμάται: <<Ο πατέρας Βασίλειος διάβαζε τα έργα του αγίου Ιγνατίου περί μοναχισμού. Τα ξαναδιάβαζε πολλές φορές και προσπαθούσε με όλες του τις δυνάμεις να ακολουθήσει τις συμβουλές τους>>. Ο ηγούμενος Π. αφηγείται: <<Όταν μιλούσε για τον σύγχρονο μοναχισμό, ο πατέρας Βασίλειος παραδεχόταν ότι πλέον δεν μπορούμε να επαναλαμβάνουμε τους ασκητικούς άθλους των αρχαίων. <<Παρ' όλα αυτά>> έλεγε <<η καρδιά μου είναι ταγμένη σε κείνον τον μοναχισμό>>. Πράγμα που φαίνεται κι από το ημερολόγιό του. Διαπνέεται από το πνεύμα των αρχαίων εποχών. Γίνονται αναφορές σε παραδείγματα από τους βίους των μεγάλων Αρσενίου, Αντωνίου, Ποιμένος και άλλων σεβάσμιων οσίων. Ο πατέρας Βασίλειος είχε διαβάσει το Πατερικόν, ενώ βρισκόταν ακόμη στον κόσμο. Στο μοναστήρι συνέχιζε να το διαβάζει σημειώνοντας με μολύβι τα αποσπάσματα, που αγαπούσε η γεμάτη αγάπη για τον Χριστό ψυχή του. Υπάρχουν εξήντα τέτοια σημειωμένα αποσπάσματα. Πιο συχνά συναντάμε αποσπάσματα από τις διδαχές του αγίου Αντωνίου του Μεγάλου και του αγίου Ισαάκ του Σύρου. Τα λίγα παραδείγματα από τις διδαχές του αγίου Αντωνίου που ακολουθούν, τα οποία τηρούσε με αυστηρότητα ο πατέρας Βασίλειος, αντικατοπτρίζουν την πνευματική κατάσταση, την οποία είχε φτάσει την εποχή που έγινε ιερομόναχος: <<Ποτέ, για κανέναν λόγο, μην κατακρίνεις κάποιον για τις αδυναμίες του. Παιδί μου, απόφυγε τους πολλούς λόγους. Η πολυλογία θα σε χωρίσει από το Πνεύμα του Θεού. Παιδί μου, είναι πολύ ένδοξο να έχεις μάθει τη σιωπή. Η σιωπή είναι μίμηση του Κυρίου μας, ο οποίος <<ουδέν απεκρίθη, ώστε θαυμάζειν τον Πιλάτον>> (Μάρκ. 15:5). Μην προσφέρεις σε κανέναν και μη διδάσκεις κανέναν αυτό, που δεν έχεις πετύχει ο ίδιος. Η ζωή της ψυχής είναι αδιάλειπτη ενθύμηση και αγάπη Θεού. Θα έπρεπε να αποκαλείται καταρχάς ζωή της ψυχής του πνεύματος. Άγιος Αντώνιος ο Μέγας>>. 

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο των εκδόσεων «ΑΘΩΣ»,
Ιερομόναχος Βασίλειος, Μοναχός Θεράπων, Μοναχός Τρόφιμος: «Όταν σημάνουν οι καμπάνες...»,
Οι Τρεις Πασχάλιοι Μάρτυρες της Όπτινα, Α' έκδοση, Ιούλιος 2020, σελ. 77-81.