Η ΑΒΑΣΤΑΚΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
μοιράσαν δώρα οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά
την πέμπτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
κρατούσαν δίκιο οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια
σαν κάθε μέρα

Γιώργος Σκούρτης - Νίκος Ξυλούρης

Δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζετε! Παρακολουθούμε απειλητικά κατάπληκτοι, αν όχι δύσθυμοι ή δυσαρθριτίζοντες την επικράτηση παντός σχεδόν παραλόγου απέναντι στο λογικό, την καθεστοποίηση της διαστροφής ως επαχθούς, πάνδημης και θανατηφόρας νόσου σε ανηλεή, ανάλγητα τσερβέλα.

Αν τύχει και η διαστροφή εγκατασταθεί σε κομματικούς θώκους ή ακόμη και σε πρωθυπουργικές πλατφόρμες, τότε σκεφθείτε τι παράδειγμα-υπόδειγμα προσδίδει! Γιατι η διαστροφή δεν αφορά μόνο την σαρκική αυτοδιαχείριση ή αυτό που τόσο κόσμια, εξευγενισμένα και φλεγματικά αποδίδεται, ως σεξουαλικός «προσανατολισμός»...

Διαστροφή είναι και η αθεϊα, ο ναρκισσισμός, η αυτοδιαφημιζόμενη κόπια ζωής ως σημαία και ως φλάμπουρο, η αμερικανοποίηση του Πολιτικού Ζην, η εισαγωγή ανατροπής των ειωθότων και η μαζική πώληση κούφιου αέρα σε αφελείς κι ανύποπτους λαϊκούς αποδέκτες. Ο κ. Κασσελάκης -γιατί περί αυτού πρόκειται- αποτελεί το ιδανικότερο, ίσως, προφίλ νεοπαραγόμενου πολιτικού «αχυρανθρώπου», που το αμερικάνικο «managment» εισαγάγει και προωθεί στο ελληνικό γίγνεσθαι:

αυτοδηλωμένος κίναιδος, ατελής ως και ημιτελής χειριστής της ελληνικής γλώσσας, ένα σύγχρονο «golden boy» πρώην υπάλληλος της Goldman Sachs., ένας υπερφίαλος και μιντιακός οιηματίας που μαζί με τον «σύντροφό» του θέλει ν' αποκτήσει παιδί, μέσω μιας παρένθετης μητέρας... Ένα χειροποίητο κουτί με πλαστικό και άοσμο περιτύλιγμα!

Εν γένει ο καπιταλιστικός οίστρος ξέρει να παράγει ανθρώπους-προϊόντα, που τα ονομάζουν «projects» και τα ρίχνουν στο χρηματιστήριο της αγοραπωλησίας ψυχών! Πλάθουν το προϊόν με λίγο κινηματογραφικό Ξανθόπουλο για να καταδείξουν την επονείδιστη αυτοδημιουργία του ανδρός, προσθέτουν ολίγη Μακρόνησο για να υπενθυμίσουν το «handmade» της πολιτικής του προέλευσης, πασπαλίζουν με strass επιτυχίες ενός σύγχρονου εφοπλιστή και ολοκληρώνουν με την δεικτικότητα ενός σημερινού gay που μιλάει παντού για ομοφοβία...!

Το ζήτημα βέβαια δεν είναι μόνο ο συγκεκριμένος άνθρωπος, αλλά ποιοι κρύβονται πίσω απ' αυτόν! Και πίσω του κρύβεται ένας συρφετός επίδοξων σωτήρων με μεγάλη οικονομική επιφάνεια, ένας επιχειρηματικός κόσμος που επενδύει στο νέο κυοφορούμενο «προϊόν» και εσωκομματικοί σταλινικοί «σύντροφοι» έτοιμοι να καρατομήσουν -συντροφικά- τους φραξιονιστές αντιπάλους τους.

Ιδεολογία; Ποια είναι τούτη; Οι χαρακτηρισμοί της δεξιάς και της αριστερής «νύμφης» στην εποχή μας δεν υφίστανται, γιατί πραγματοποιούνται «γάμοι» ετερόκλητων φαινομενικά προσώπων, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι, τα πόσα χρήματα θ' αποκομίσουν μετά τον γάμο!

Τί σχέση μπορεί να έχει αυτό το προκάτ μοντέλο ανθρώπου με τη Ρωμιοσύνη, την ελληνική οικογένεια, την λαογραφική μας ύπαιθρο, τα ιδεώδη και ιδανικά αυτού του λαού, που η Ιστορία του και οι Αγώνες του δεν συνωστίστηκαν ποτέ ανάμεσα στον κιναιδισμό, την ελαφρότητα και το life style; Ασφαλώς καμία. Αλλά, πόσοι νεοέλληνες εξ ημών -των αφελώς προσκυνούντων κάθε νέο «Λευτεράκη»- έχουν ιδανικά και αξίες που άπτονται της συνέχειας της Ιστορίας και της συνέχειας της Παράδοσης;

Λένε, πως οι λαοί έχουν και τους ηγέτες που τους αξίζουν! Κι οι σημερινοί νεοέλληνες ακροβατούν -δυστυχώς- ανάμεσα στην τηλεοπτική οφθαλμοπορνεία, στη δημοσιογραφική εξαθλίωση, στην κοινωνική σήψη, στην οικουμενιστική διαστροφή και στον πολιτικό απόπατο. Οι κυβερνήσεις αποτελούν το «υπηρετικόν προσωπικόν» της Δυτικής Ευρώπης και των Η.Π.Α., που αποτελείται από φιλόδοξες μετρέσες και προσφερόμενους λουστράκους! Ας μην έχουμε αυταπάτες. Οι σημερινοί μεταλλαγμένοι Έλληνες ουσιαστικά δεν ζουν, αλλά συζούν με το αντίχριστο σελοφάν μιας επιδερμικής, παρηκμασμένης και φθαρμένης ετικέτας, μια ζωή, που η χαρά κάθε ηδονής συνυπάρχει με την ανασφάλεια, τη δυσθυμία και τη κατάθλιψη.

Βιώνουμε ομαδικές διαστροφές μιας αρρωστημένης μειοψηφίας ανθρώπων, που προμοτάρουν το νοσηρό, το λοιμώδες και το ανθυγιεινό, που κυλιούνται ουσιαστικά μέσα στο έλος της ασυδοσίας, του εκφυλισμού και της ακολασίας' και το χειρότερο: αισθάνονται και υπερήφανοι για τον ηθικό τους ξεπεσμό και την γενεσιουργική τους αποστασία.

Ο αγαπημένος και πάντα διαχρονικός Φώτης Κόντογλου είχε γράψει σχετικά: «Οι άνθρωποι, αν τους βρίσεις ή λογοφέρεις μαζί τους, ή γράψεις γι' αυτούς κακό, έρχεται ώρα που μπορεί να σου το συχωρέσουν. (Δεν βαριέσαι, αδελφέ, ξέχασέ τα!). Κείνο που δεν θα σου συγχωρέσουνε ποτέ και για το οποίο θα σε μισήσουνε, είναι να ζεις κατά τέτοιον τρόπο, που να ντρέπονται εκείνοι για τη δική τους τη ζωή, νά 'ναι η ζωή σου σαν ένας έλεγχος της δικής τους»!

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος