ΕΙΣ ΤΗΝ Α', ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΚΟΣΜΑ ΚΑΙ ΔΑΜΙΑΝΟΥ

Οὗτοι οἱ Ἅγιοι εἶχον τὸ γένος ἀπὸ τὴν γῆν τῆς Ἀσίας, ἤτοι τῆς Ἀνατολῆς, υἱοὶ ὄντες γονέων φιλαρέτων καὶ εὐσεβῶν, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἡ μήτηρ των ὠνομάζετο Θεοδότη, ἥτις ἀφ’ οὗ ἔμεινε χήρα ἀπὸ ἄνδρα, ἐμεταχειρίζετο πολιτείαν ἐνάρετον. Ὅθεν μὲ τὸ παράδειγμά της, ἐδίδαξε καὶ τοὺς υἱούς της τούτους κάθε εἶδος τελείας ἀρετῆς. Οὗτοι λοιπὸν ἔμαθον μὲν καὶ κάθε ἄλλην ἐπιστήμην, ἀφήσαντες δὲ τὰς ἄλλας, ἠγάπησαν τὴν ἰατρικήν, καὶ μὲ αὐτὴν ἰάτρευον κάθε νόσον, ἤτοι κάθε ἀσθένειαν πολυχρόνιον, καὶ κάθε μαλακίαν, ἤτοι κάθε ἀσθένειαν ὀλιγοχρόνιον. Καὶ ὄχι μόνον ἀνθρώπους ἐθεράπευον, ἀλλὰ καὶ τὰ ἄλογα κτήνη. Ἀνάργυροι δὲ ὠνομάσθησαν, διατὶ δὲν ἐπῆραν ποτὲ ἀπό τινα ἀσθενῆ ἀργύριον, διὰ μισθὸν καὶ πληρωμὴν τῆς ἰατρείας των. Ἔτζι λοιπὸν καλῶς διαπεράσαντες τὴν ζωήν τους, ἐν εἰρήνῃ ἐτελειώθησαν. Τὰ δὲ τίμια αὐτῶν λείψανα ἐνταφιάσθησαν εἰς ἕνα τόπον, ὀνομαζόμενον Φερεμάν. (Ὁ κατὰ πλάτος Βίος αὐτῶν εὑρίσκεται εἰς τὸν Νέον Θησαυρόν (2).)

(1) Σημείωσαι, ὅτι τὸ ὄνομα Νοέμβριος δὲν εἶναι ἑλληνικόν, ἀλλὰ λατινικόν, ἢ ἰταλικόν. Θέλει δὲ νὰ εἰπῇ ἔνατος, παραγόμενον ἀπὸ τοῦ νόβε, ὃ δηλοῖ ἐννέα. Καθότι ὁ μὴν οὗτος ἀριθμούμενος ἀπὸ τὸν Μάρτιον μῆνα, ὅστις εἶναι ἀρχὴ μηνῶν κατὰ τὴν Κοσμογενεσίαν, ἔνατος εὑρίσκεται. Ὅρα περὶ τούτου καὶ εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ Σεπτεμβρίου καὶ Μαρτίου.
(2) Οὗτοι οἱ δύω Ἀνάργυροι, εἶναι ἡ πρώτη ἀπὸ τὰς τρεῖς συζυγίας τῶν Ἀναργύρων, τῶν ὀνομαζομένων μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ. Περὶ τῶν ὁποίων ἀναφέρεται εἰς τὰς δεκαεπτὰ τοῦ Ὀκτωβρίου, καὶ ὅρα ἐκεῖ. Σημείωσαι, ὅτι δύω λόγοι εὑρίσκονται ἑλληνικοὶ ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τοῦ Διονυσίου εἰς τοὺς Ἁγίους τούτους Ἀναργύρους. Ὧν τοῦ μὲν ἑνὸς ἡ ἀρχή ἐστιν αὕτη· «Τὴν σὴν ὦ τῶν καλῶν». Τοῦ δὲ ἑτέρου· «Ὡς ἀγαπητὰ τὰ σκηνώματά σου». Ὁ πρῶτος εὑρίσκεται ἐν τῇ Λαύρᾳ, ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τοῦ Βατοπαιδίου καὶ ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων. Τὸν Βίον δὲ τούτων συνέγραψεν ὁ Μεταφραστής, οὗ ἡ ἀρχή· «Ἄρτι τῆς εὐσεβείας ἀναλαμπούσης». Σῴζεται ἐν τῇ τῶν Ἰβήρων καὶ ἐν ἄλλαις. Ἐν δὲ τῇ Μεγίστῃ Λαύρᾳ σῴζονται εἰς τοὺς αὐτοὺς περίοδοι, ὧν ἡ ἀρχή· «Τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ βασιλεύοντος, πᾶσα πλάνη καὶ δαιμόνων λατρεία ἐλύθη».

Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού