ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: «Η ΘΡΥΛΙΚΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ» (ΜΕΡΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΟΝ)

 

Στα χρόνια μας, η σύλληψη και πραγμάτωση της ιδέας της παγκοσμιοποίησης μεταβάλλει άρδην σε πολλούς το εθνικό τους συναίσθημα, την καλώς εννοούμενη πατριωτική ιδέα και έγερση, σκοπούμενη (η παγκοσμιοποίηση) στην πολιτιστική πολτοποίηση των λαών διά του χωνευτηρίου της πολυσυλλεκτικότητας και της πολυπολιτισμικότητας. Ο εθνισμός (και ουχί ο εθνικισμός) -ως ιδέα- σέβεται και εκτιμά τις ιδιαιτερότητες κάθε έθνους, ταυτόχρονα όμως φροντίζει να διατηρήσει τη δική του προγονική ταυτότητα, το δικό του πατροπαράδοτο πολιτισμό και την ημετέρα λατρευτική Πίστη. Μπροστά στο αποτροπιαστικό και επικίνδυνο φάσμα του Ολοκληρωτισμού που προωθείται, προσφέρουμε στο αναγνωστικό μας κοινό -χάριν της εθνικής μας υπόστασης και του δικού μας ελληνικού πατριωτισμού- το βιβλίο «Λέλα Καραγιάννη - Η θρυλική γιαγιά μου» που έγραψε η εγγονή της Εθνικής μας Αγωνίστριας, Λέλα Βύρ. Καραγιάννη, προς τόνωση και ενίσχυση των κληροδοτημάτων του γένους μας. Το έργο θα ολοκληρωθεί με αποσπασματικές αναρτήσεις, δίχως να απωλέσει το πνεύμα και το ύφος με τα οποία γράφτηκε. Σήμερα, που οι περισσότεροι αποφεύγουν να μιλήσουν για έθνος, γένος, ιστορία, αρχαίο και ρωμέϊκο πολιτισμό, υπό τον κίνδυνο να μην τους αποκαλέσουν εθνικιστές ή φασίστες, το βιβλίο της Λέλας Καραγιάννη έρχεται να θυμίσει, πως ή ίδια βασανίστηκε και τουφεκίστηκε από Έλληνες και ξένους φασίστες! Η ίδια και η εθνική οργάνωση «Μπουμπουλίνα» που δημιούργησε, διώχθηκε ανηλεώς και παντοιοτρόπως από την «Διεύθυνση Ειδικής Ασφάλειας του Κράτους», (απαρτισμένη κατά το πλείστον από Έλληνες δοσίλογους) που ήταν ένα ειδικό τμήμα της «Ελληνικής Χωροφυλακής» δημιουργημένο από τον Ε. Βενιζέλο! Ενταγμένη αργότερα στο κατασκοπευτικό δίκτυο Απόλλων, αποκρυπτογράφησε απόρρητα σχέδια των Γερμανών κατακτητών προκαλώντας τους δολιοφθορές, διοχέτευσε πληροφορίες για Έλληνες συνεργάτες των Αρχών Κατοχής, ενώ παράλληλα συνέβαλε στη βοήθεια των Άγγλων συμμάχων που είχαν εγκλωβιστεί στην Αθήνα. Για όλα αυτά τουφεκίστηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου στις 8 Σεπτεμβρίου του 1944, ένα μήνα πριν από την απελευθέρωση και δυο μήνες πριν από τα Δεκεμβριανά. Ευχόμαστε καλή δημιουργική ανάγνωση και εθνική αφύπνιση, όλα ιδωμένα υπό το άσβεστο φως της Ορθοδοξίας, ως πνευματικού φάρου για την πνευματική και ψυχική μας σωτηρία εδώ και στην Άνω Ιερουσαλήμ. Εύχεσθε!

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10

Η δράση συνεχίζεται

Υπήρξαν άνθρωποι που εργάστηκαν κάτω από τις εντολές της Λέλας Καραγιάννη χωρίς ποτέ να την γνωρίσουν προσωπικά και άλλοι που δεν ήξεραν πως ο «Αρχηγός» της οργάνωσης ήταν γυναίκα, όπως ο Ζήσιμος Παρτίδος, γόνος διπλωματικού υπαλλήλου της Ελληνικής πρεσβείας στο Βελιγκράδι.

Ο Παρτίδος που μιλούσε άπταιστα τα γερμανικά, επείσθη από στενό συνεργάτη της Λέλας και κατ' εντολήν της δέχτηκε να φορέσει την γερμανική στολή και να εργαστεί ως διερμηνέας, αποκλειστικά και μόνο για να μπορέσει να αποσπάει πληροφορίες και να υποκλέψει μυστικά έγγραφα και χάρτες που τα προόριζε για τον Αρχηγό του, που όταν αργότερα γνώρισε διαπίστωσε με κατάπληξή του ότι ήταν γυναίκα.

Ο Ζήσιμος Παρτίδος υπήρξε για την Λέλα Καραγιάννη ένας από τους πλέον πολύτιμους συνεργάτες σε θέση <<«κλειδί», όπως άλλωστε και ο αξιωματικός της Κομμαντατούρ Φριτς Λίντερ, ο Ηλίας Σκηνίτης, η Μαρίχεν Γκλόκερ, ο Φρέντυ Μάγιερ, η Γκρέτα Ζαφειροπούλου και τόσοι άλλοι αφανείς ήρωες που η προσφορά τους στον αγώνα για την Ελευθερία υπήρξε ανεκτίμητη. Οι άνθρωποι αυτοί, διακινδύνευσαν τη ζωή τους ανά πάσα στιγμή γιατί ήταν ευάλωτοι από δύο διαφορετικούς παράγοντες.

Πρώτον από τους γερμανόφιλους Βουλγάρους που μιλούσαν άπταιστα τα ελληνικά και διείσδυαν στις δημόσιες υπηρεσίες και σε εργοστάσια για να εντοπίσουν αντιστασιακούς και δεύτερον από κατασκόπους της Μεραρχίας Μπράντενμπεργκ (Bradenburg). Ένα τάγμα από αυτήν την μεραρχία με διοικητή τον λοχαγό Φρειδερίκο (Φριτς) Χόλμαν είχε αποσπαστεί στην Ελλάδα μυστικά, για να διαλύσει με δόλιο τρόπο τις οργανώσεις της Εθνικής Αντίστασης στα βουνά και στις πόλεις.

Εφαρμόζοντας δύο συντονισμένες μεθόδους, προσποιούντο, άλλοτε πως είναι αντάρτες και εισχωρούσαν μέσα στις αντιστασιακές ομάδες για να προκαλέσουν διχόνοια και να χτυπήσουν εκ των έσω. Άλλοτε πάλι, φορώντας στολές του Συμμαχικού Στρατού και παριστάνοντας Άγγλους αξιωματικούς διείσδυαν στις αντιστασιακές οργανώσεις της πόλης και παγίδευαν τους αγωνιστές της Σιωπηλής Στρατιάς. Χειρότεροι απ' όλους βέβαια ήταν οι Έλληνες προδότες που δυστυχώς συνεργάζονταν με τους κατακτητές.

Η Λέλα Καραγιάννη είχε επίγνωση του τι συνέβαινε και επαγρυπνούσε για την ασφάλεια των δικών της ανθρώπων. Είχε καταφέρει σχεδόν μέχρι το τέλος να κρατήσει την Οργάνωσή της στεγανή από προδότες και καταδότες και παράλληλα να προστατεύσει από αυτόν τον κίνδυνο, μέλη των άλλων Οργανώσεων, χάρη στις πληροφορίες που είχε, για επικείμενες συλλήψεις. Πολυμήχανη και διορατική καθώς ήταν, κινείτο πάντοτε μεθοδικά και είχε έτοιμες τις εναλλακτικές της λύσεις για κάθε απρόβλεπτο κίνδυνο.

Σε περιπτώσεις που ήθελε να αποκρύψει την ταυτότητά της και να παρακολουθήσει τις κινήσεις ανθρώπων που υποψιαζόταν ή ακόμα και συναντήσεις συνεργατών της με τρίτα πρόσωπα που η ίδια ρύθμιζε, μεταμφιεζόταν και άλλαζε τελείως το παρουσιαστικό της. Χρησιμοποιούσε διάφορα αξεσουάρ όπως περούκες, καπέλα, γυαλιά και διάφορες ενδυμασίες. Εμφανιζόταν άλλοτε σαν ανήμπορη και μάλλον πτωχή κυρία κρατώντας ένα μπαστούνι στο χέρι και φορώντας παλαιά ρούχα και φθαρμένα καπέλα, άλλοτε πάλι σαν μοντέρνα καλοντυμένη νεαρή γυναίκα που έπινε το τσάι της σε κοσμικό ζαχαροπλαστείο και ανέμελα ξεφύλλιζε το περιοδικό της, αλλά στην πραγματικότητα παρακολουθούσε λέξη προς λέξη τη συζήτηση στο διπλανό τραπέζι.

Ο κατασκοπευτικός ρόλος της γινόταν πιο απαιτητικός και περίπλοκος όταν αναγκαστικά εμφανιζόταν σε κοσμικές δεξιώσεις και συγκεντρώσεις, προσποιούμενη και πάλι την ανέμελη κοσμοπολίτισσα. Επεδίωκε μ' αυτόν τον τρόπο να κάνει χρήσιμες γνωριμίες και να υποκλέψει πληροφορίες από Γερμανούς αξιωματικούς, που δεν έλειπαν από τα σαλόνια της Αθηναίικής Ελίτ, όπου ήταν μεν προσκεκλημένοι αλλά όχι πάντοτε ευπρόσδεκτοι. 

Αρκετοί επώνυμοι Αθηναίοι προκειμένου να συμβάλλουν στο μυστικό πόλεμο, άνοιγαν τα σπίτια τους και προσκαλούσαν υψηλά ιστάμενους αξιωματούχους, μεταξύ των οποίων υπήρχαν πολλοί αντιφρονούντες που ήθελαν να ψυχαγωγηθούν και να γίνουν αποδεκτοί ως καλεσμένοι και όχι ως βάρβαροι κατακτητές. Σ' αυτό το πλαίσιο, παρασύρονταν συναισθηματικά, έπιναν πολύ και μιλούσαν ακόμα περισσότερο. Αυτές ήταν οι στιγμές που περίμεναν οι αγωνιστές της Σιωπηλής Στρατιάς κυρίως οι γυναίκες.

Ο ρόλος τους ήταν ριψοκίνδυνος, αλλά εξυπηρετείτο ο Μεγάλος σκοπός. Αυτές ήταν και οι στιγμές που η Λέλα Καραγιάννη περίμενε. Πίνοντας το ποτό της και χαμογελώντας γοητευτικά κινείτο ανάμεσα στις συντροφιές των καλεσμένων. Τα μάτια της όμως και όλες οι αισθήσεις της βρίσκονταν σε εγρήγορση καταγράφοντας λεπτομερώς όλα όσα λέγονταν και συνέβαιναν γύρω της.

Όσοι από τους οικοδεσπότες ήσαν μέσα στο παιγνίδι ευνοούσαν όσο μπορούσαν την κατάσταση και τα ποτήρια των Γερμανών ξεχείλιζαν, άδειαζαν και ξαναγέμιζαν με σαμπάνια. Είναι απίστευτο το πόσο πολλές, σημαντικές και πολύτιμες πληροφορίες κατάφερνε να συγκεντρώσει η Λέλα Καραγιάννη από αυτί σε αυτί. Ονόματα προδοτών, διπλών κατασκόπων, δοσίλογων έρχονταν στην επιφάνεια. Σχέδια για μετακινήσεις του εχθρού, συλλήψεις και εκτελέσεις πατριωτών. Επίσης, αποτελέσματα ανακρίσεων και αντιστασιακών που δεν άντεξαν τα βασανιστήρια και μίλησαν, αποκαλύπτοντας ονόματα συνεργατών τους.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο
της Λέλας Βύρ. Καραγιάννη, εγγονής της Εθνικής Αγωνίστριας Λέλας Καραγιάννη:
<<Λέλα Καραγιάννη - Η θρυλική γιαγιά μου>>, εκδόσεις <<ΠΕΛΑΣΓΟΣ>>,
Α' έκδοση Οκτώβριος 2023, Αθήνα, σελ. 85-87.