ΤΟ «ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ» ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ: «ΛΥΚΕ, ΛΥΚΕ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ»;

ΟΤΑΝ Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΣΕ ΟΠΕΡΑ!

Το βίντεο αυτό αποτελεί ένα μικρό απόσπασμα από τη Θ. Λειτουργία που επιτέλεσε ο Οικουμενιστής αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, την 25η Μαρτίου πολ. ημ., μαζί με συνεπισκόπους του στον καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδας, στην Ν. Υόρκη. Αυτό το πολυφωνικό συνονθύλευμα της χορωδίας που ακούγεται -συνοδεία αρμονίου- δεν είναι πρωτόγνωρο. Έχει ενεργοποιηθεί ουσιαστικά από το 1923, όταν ο Μελέτιος Μεταξάκης, αν και καθαιρεθείς από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, μεταβαίνει με τον αρχιεπίσκοπο της Καινοτομίας Χρυσόστομο Παπαδόπουλο στην Αμερική, προετοιμάζοντες την επανασύσταση της εκεί τοπικής Εκκλησίας! Ο Μεταξάκης εντυπωσιασμένος από την πολυφωνική μουσική των επισκοπιανικών και αγγλικανικών ναών -συνοδεία αρμονίων- επανασυστήνει τις τοπικές εκκλησίες, μετά την καθαίρεση του Επισκόπου Αλεξάνδρου, και εισάγει την πολυφωνία σε αυτές, ως προοδευτικό δείγμα αβροφροσύνης προς τα παγκόσμια συνέδρια που ετελούντο τότε στην Αμερική, για την Ένωση των Εκκλησιών. Την ίδια περίοδο στη Θεσσαλονίκη, ο μαθηματικός και «εναρμονιστής της εκκλησιαστικής μουσικής», ως αυτοσυστηνόταν, Σταμάτης Σταματιάδης δημιούργησε... μικτό, μουσικό χορό τετραφωνίας, ο οποίος... έψαλλε κάθε Κυριακή του έτους 1923, στον μητροπολιτικό ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην οδό Μητροπόλεως! Η ημερολογιακή καινοτομία της 10ης Μαρτίου 1924, ασφαλώς και δεν ήταν -αποκλειστικά- η μοναδική μεταρρύθμιση που επιχειρήθηκε -κυρίως- από το νεωτεριστικό δίδυμο των «Λουθηρανών» καινοτόμων Μεταξάκη - Παπαδόπουλου. Ήδη από την Πατριαρχική Εγκύκλιο του 1920, ως και το «πανορθόδοξο» ή και «διορθόδοξο» Συνέδριο της Κων/λης του 1923 επιχειρήθηκαν μεταρρυθμίσεις: α. στην εκκλησιαστική μουσική, β. στα περί του γάμου όλων των βαθμίδων του Κλήρου, γ. στην αναγνώριση του κύρους των αγγλικανικών χειροτονιών και δ. ακόμη και στην ελάττωση του χρόνου της Θείας Λειτουργίας και άλλων ακολουθιών! Στην εκκλησιαστική μουσική επιχειρήθηκε η εναρμόνισή της και η εισαγωγή της τετραφωνίας στην λατρευτική λειτουργία της Εκκλησίας. Αυτά τα ολίγα, τα αναφέρουμε -ενδεικτικά- για να υποστηρίξουμε το αυτονόητο: πως μετά από έναν αιώνα ημερολογιακών, ενδοκληρικών, λατρευτικών και άλλων εκκλησιαστικών μεταρρυθμίσεων είναι τουλάχιστον αφελές να παρακαλείς τον... «Παναγιώτατο» να μην προχωρήσει στον από κοινού εορτασμό του Πάσχα μετά των προτεσταντικών και καθολικών αιρέσεων έτει 2025, για να μην προκαλέσει... σχίσμα! Αυτά τα έγραψε με «πόνο ψυχής» ανώνυμος συγγραφέας στο περιοδικό «Σωτήρ» και τα αναδημοσίευσε το ιστολόγιο «Ακτίνες» της 17.4.2024. Το σχίσμα είναι καταδικαστέο από όπου κι αν προέρχεται, η αποτείχιση εν καιρώ αιρέσεως είναι ευλογημένη και κανονικώς κατοχυρωμένη! Η ουσία όμως του συνεορτασμού του Πάσχα μετά των αιρετικών δεν σας πονεί, αγαπητέ συγγραφέα του άρθρου; Για να συνεχίσει ο ίδιος: «Ας προσπαθήσουμε να επουλώσουμε την πληγὴ του Ουκρανικού και να θεραπεύσουμε το βαθὺ τραύμα του Παλαιοημερολογητισμού. Αυτά είναι που μας πληγώνουν, τους Ορθοδόξους»...(!) Δηλαδή ο Οικουμενισμός, που έχει αλώσει και διαλύσει το ορθόδοξο φρόνημα όλων των επίσημων «Ορθοδόξων Εκκλησιών» επί γης και καταστρέφει καθημερινά, πνευματικά, ηθικά μα προπάντων την ορθόδοξη φρόνηση των υποτακτικών, αυτό δεν σας πονεί; Η καθολική επίσημη Ορθοδοξία έναν αιώνα τώρα, με την αναγνώριση των αγγλικανικών χειροτονιών, με την θεωρία των κλάδων, με την ακύρωση του Συμβόλου της Πίστεως, με τις συμπροσευχές και τα συλλείτουργα, τις συμφωνίες του Τορόντο του 1950, του Σαμπεζύ το 1990, του Μπαλαμάντ του 1993, του Πόρτο Αλέγκρε του 2006, του Πουασάν το 2013, έως και τη ληστρική ψευδοσύνοδο του Κολυμπαρίου το 2016 στη Κρήτη, δογματίζει ορθόδοξα; Τα πάντα γύρω σας αλλοιώνονται, νοσούν και ακυρώνονται, η εκκλησία που λογίζετε ως ορθόδοξη, έγινε ήδη οικουμεστική και σεις πρακαλείτε ακόμα τον «Παναγιώτατο» μην προκαλέσει σχίσμα; Την Παναίρεση που σας έχει επιβάλλει, γιατί την ανέχεσθε και δεν τον παρακαλείτε να την σταματήσει ή να διακόψετε εσείς, την κοινωνία με τους αιρετικούς προϊσταμένους σας εδώ και τώρα; Δηλαδή βλέπετε -έναν αιώνα τώρα- τον λύκο μέσα στο μαντρί να τρώει τα πρόβατα και, τι του λέτε αγαπητέ; «Λύκε, λύκε είσαι εδώ»;

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος