«ΘΕΜΑΤΑ ΖΩΗΣ Α'»: ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ (ΜΕΡΟΣ ΕΝΑΤΟ)

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο
της Ι. Μ. Παρακλήτου: «Θέματα Ζωής Α': Από τις Ομιλίες του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου»,
θέμα: «Οι Βουλές του Θεού»,
4η έκδοση, Ωρωπός Αττικής 2013, σελ. 60-62.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Η ΟΔΥΝΗ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΕΩΣ

Μα κι αυτά που λέτε εσείς, πως δεν υπάρχει κόλαση, πως απλά και μόνο μας απειλεί ο Θεός, δεν είναι βαρετά; Αν πιστεύατε εσείς στα λόγια του Χριστού, δεν θ' αναγκαζόμουνα εγώ να φέρω αποδείξεις για την κόλαση. Στα Σόδομα τότε υπήρχε ένα φοβερό σαρκικό αμάρτημα. Μονάχα ένα. Και γι' αυτό τιμωρήθηκαν. Στη χώρα μας σήμερα γίνονται αναρίθμητα αμαρτήματα και σαν εκείνο των Σοδόμων και χειρότερα ακόμα. Σας ρωτάω, λοιπόν: Ο Θεός, που άφησε τότε την οργή Του να ξεσπάσει και δεν λύγισε ούτε από την ικεσία του Αβραάμ ούτε από την αυτοθυσία του Λωτ, που και τις ίδιες τις κόρες του ήταν έτοιμος να προσφέρει στους ακόλαστους Σοδομίτες για να σώσει την τιμή των απεσταλμένων Του, πως θα ανεχθεί τώρα τα τόσα αμαρτήματά μας; Αστεία, φλυαρίες, πλάνη και απάτη του διαβόλου είναι όλα τούτα τα λόγια για την ανυπαρξία της κολάσεως. Θέλεις να σου φέρω κι άλλο παράδειγμα; Θυμήσου πως τιμώρησε ο Θεός τον Φαραώ της Αιγύπτου, που καταδίωκε με το στρατό του τους Ισραηλίτες, καταποντίζοντας στην Ερυθρά Θάλασσα και τον ίδιο και το ιππικό του και τ' άρματά του. Ίσως να μου πεις, ότι εκείνος είχε μεγάλη ασέβεια. Μα θα σου δείξω πως τιμωρήθηκαν άλλοι, που και πίστευαν και κοντά στο Θεό ήταν. Άκου τι λέει ο Παύλος: «Ας μην παραδίνουμε τον εαυτό μας στην πορνεία, όπως έκαναν οι Ισραηλίτες στην έρημο, κι έπεσαν νεκροί είκοσι τρεις χιλιάδες σε μια μέρα. Ούτε να προσπαθούμε να δοκιμάσουμε αν θα μας προστατέψει ο Χριστός, όπως έκαναν μερικοί απ' αυτούς, και πέθαναν δαγκωμένοι από τα φίδια. Ούτε να γογγύζετε, όπως γόγγυζαν μερικοί απ' αυτούς, και θανατώθηκαν από τον εξολοθρευτή άγγελο» (Α' Κορ. 10:8-10). Αν, λοιπόν, η πορνεία και ο γογγυσμός είχαν τέτοιο ολέθριο αποτέλεσμα, τι αποτέλεσμα θα έχουν τα δικά μας αμαρτήματα; Και μην ξεγελαστείς βλέποντας ότι τώρα ο Θεός δεν τιμωρεί αμέσως. Εκείνοι τότε τιμωρούνταν την ίδια ώρα, γιατί δεν ήξεραν τίποτα για τη μελλοντική κόλαση. Εσύ, όμως θα πληρώσεις εκεί τις αμαρτίες που κάνεις εδώ. Ύστερα σκέψου και τούτο: Αν τους Ισραηλίτες, που βρίσκονταν σε νηπιακή πνευματική κατάσταση, τους τιμώρησε ο Θεός τόσο αυστηρά, πως θα λυπηθεί εμάς; Κάτι τέτοιο θα ήταν παράλογο. Εμείς, και για τις ίδιες ακόμη αμαρτίες, έχουμε βαρύτερη ενοχή. Για ποιο λόγο; Γιατί αξιωθήκαμε να λάβουμε περισσότερη χάρη, τη χάρη του Χριστού, τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Όταν, λοιπόν, μας βαραίνουν όχι μόνο τα ίδια, μα και πιο πολλά και πιο σοβαρά αμαρτήματα, πως δεν θα τιμωρηθούμε; Θα πω και κάτι άλλο, κι ας μη νομίσει κανείς ότι επαινώ ή συγχωρώ τους Ισραηλίτες. Μακριά από τέτοια σκέψη! Όταν ο Θεός τιμωρεί, όποιος έχει διαφορετική γνώμη σκέφτεται σαν το διάβολο. Όχι, δεν τους επαινώ μήτε τους συγχωρώ. Απλά θέλω να δείξω τη δική μας κακία. Εκείνοι, λοιπόν, έπεφταν μεν στην πορνεία, αλλά μόλις είχαν βγει από την αμαρτωλή Αίγυπτο. Καλά-καλά δεν είχαν ακούσει τι κακό είναι η πορνεία. Εμείς, όμως, έχουμε διδαχθεί τις σωτήριες διδασκαλίες  του Ευαγγελίου. Επομένως μας αξίζει πιο μεγάλη κόλαση για τις πτώσεις μας. Θέλεις ν' ακούσεις κι άλλα, όσα δεινά βρήκαν τους Ισραηλίτες -πείνες, αρρώστιες, πολέμους, αιχμαλωσίες- στα χρόνια των Βαβυλωνίων, των Ασσυρίων, των Μακεδόνων, του Αδριανού, του Βεσπασιανού; Θα ήθελα να τα διηγηθώ, ας μην επεκταθώ όμως και σ' αυτά. Είχε πέσει κάποτε μεγάλη πείνα στη Σαμάρεια. Μια μέρα ο βασιλιάς περπατούσε πάνω στο τείχος της πόλης. Τότε τον πλησίασε μια γυναίκα, και δείχνοντας κάποιαν άλλη, παραπονέθηκε: «Βασιλιά, αυτή η γυναίκα μου είπε: Φέρε το παιδί σου να το φάμε σήμερα, και τρώμε αύριο το δικό μου παιδί. Πράγματι, ψήσαμε το παιδί μου και το φάγαμε. Την άλλη μέρα της είπα να φέρει το δικό της παιδί, για να το φάμε. Εκείνη, όμως, το έκρυψε» (Δ. Βασ. 6:28-29). Τί συμφορά! Τόση ήταν η πείνα, που έφτασαν οι μανάδες να τρώνε τα παιδιά τους! Και αλλού ο προφήτης Ιερεμίας σημειώνει: «Στοργικές γυναίκες έψησαν τα παιδιά τους με τα ίδια τους τα χέρια και τα έφαγαν». (Θρήνοι 4:10). Τέτοια φρικτή τιμωρία έπεσε πάνω στους Ιουδαίους. Σ' εμάς, λοιπόν, δεν θα πέσει μεγαλύτερη;

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο
της Ι. Μ. Παρακλήτου: «Θέματα Ζωής Α': Από τις Ομιλίες του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου»,
θέμα: «Οι Βουλές του Θεού»,
4η έκδοση, Ωρωπός Αττικής 2013, σελ. 60-62.