«ΘΕΜΑΤΑ ΖΩΗΣ Α'»: ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ (ΜΕΡΟΣ ΔΕΚΑΤΟ ΟΓΔΟΟ)

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο
της Ι. Μ. Παρακλήτου: «Θέματα Ζωής Α': Από τις Ομιλίες του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου»,
θέμα: «Οι Βουλές του Θεού»,
4η έκδοση, Ωρωπός Αττικής 2013, σελ. 100-104.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

Έχεις κι έναν πέμπτο δρόμο μετάνοιας, εύκολο κι αυτόν, με τον οποίο μπορείς ν' απαλλαχθείς από το βάρος των αμαρτιών.
Είναι η προσευχή.
Κάθε ώρα να προσεύχεσαι.
Μην αποκάμεις.
Μην αμελήσεις.
Μη σταματείσεις να επικαλείσαι τη φιλανθρωπία του Θεού.
Εκείνος, αν επιμένεις, δεν θα σε παραβλέψει, αλλά τις αμαρτίες σου θα συγχωρήσει και ό,τι Του ζητήσεις θα σου δώσει.

Αν σε εισακούσει, ευχαρίστησέ Τον και συνέχισε να προσεύχεσαι. Αν πάλι δεν σε εισακούσει, όχι μόνο να μην απελπίζεσαι, αλλά και πιο επίμονα να Τον παρακαλάς. Μη λες, «Πολλές προσευχές έκανα και τίποτα δεν έγινε», γιατί κι αυτό για το συμφέρον σου γίνεται. Επειδή δηλαδή ο Θεός γνωρίζει πως είσαι αμελής και αδιάφορος και πως, αν αποκτήσεις με την προσευχή αυτό που χρειάζεσαι, θα πάψεις πια να προσεύχεσαι, αναβάλλει να σου δώσει ό,τι ζητάς, για να καταγίνεσαι στην προσευχή και να επικοινωνείς μαζί Του συχνότερα. 

Γιατί αν δεν προσεύχεσαι όταν βρίσκεσαι σε μια δύσκολη περίσταση, τι θα κάνεις όταν όλα θα πάνε καλά; Ο Θεός, λοιπόν, προσποιείται ότι δεν σ' ακούσει για το καλό σου, για να σε κάνει να μην εγκαταλείψεις την προσευχή. Γι' αυτό συνέχισε να προσεύχεσαι, μην αμελείς. Μην υποτιμάς τη δύναμη της προσευχής, που πολλά μπορεί να κατορθώσει. Και το ότι συντελεί στη συγχώρηση των αμαρτιών, μάθε το από το άγιο Ευαγγέλιο. Τι λέει εκεί;

Η βασιλεία των ουρανών μοιάζει με άνθρωπο που έκλεισε την πόρτα του σπιτιού του κι έπεσε με τα παιδιά του να κοιμηθεί. Τα μεσάνυχτα ήρθε κάποιος για να του ζητήσει ψωμί. Χτύπησε και του φώναξε: «Άνοιξέ μου, γιατί έχω ανάγκη από ψωμί». Αυτός από μέσα του απάντησε: «Έχω πια κλειδώσει την πόρτα' τα παιδιά μου κι εγώ είμαστε στο κρεβάτι' δεν μπορώ να σηκωθώ για να σου δώσω». Ο άλλος, όμως, συνέχισε με επιμονή να χτυπάει.

Ο σπιτονοικοκύρης του ξαναείπε: «Δεν μπορώ να σου δώσω ψωμί. Πέσαμε να κοιμηθούμε». Μα ο ενοχλητικός επισκέπτης δεν έφευγε. Έμεινε εκεί χτυπώντας την πόρτα. Τι να κάνει τότε ο οικοδεσπότης; «Σηκωθείτε», είπε στα παιδιά του, δώστε του ό.τι ζητάει, για να φύγει και να μας  αφήσει ήσυχους» (πρβλ. Λουκ. 11:5-8). Τι διδάσκεσαι απ' αυτό; Να προσεύχεσαι πάντοτε και να μη χάνεις το θάρρος σου. Κι αν δεν παίρνεις ό,τι ζητάς, να επιμένεις στην προσευχή, ώσπου να το πάρεις. Έχεις κι άλλον ένα δρόμο μετάνοιας, καθόλου δύσκολο.

Ποιος είναι αυτός; Τ α  δ ά κ ρ υ α.  Κλάψε για τις αμαρτίες σου, όπως διδάσκεσαι από το ιερό Ευαγγέλιο. Ο Πέτρος, ο κορυφαίος απόστολος, ο φίλος του Χριστού, που δεν δέχτηκε τη θεία αποκάλυψη από ανθρώπους αλλ' από τον ίδιο το Θεό Πατέρα, όπως ο Κύριος μαρτυρεί -«Μακάριος είσαι Σίμων, γιε του Ιωνά, γιατί δεν σου φανέρωσε την αλήθεια της ορθής πίστεως κανένας άνθρωπος, αλλά ο ουράνιος πατέρας μου» (πρβλ. Ματθ. 16:17)-, αυτός ο Πέτρος έπεσε σε παράπτωμα πάρα πολύ μεγάλο: Αρνήθηκε τον ίδιο το Χριστό!

Και αυτό το λέω όχι για να κατηγορήσω τον άγιο, αλλά για να δώσω σ' εσένα αφορμή μετάνοιας. Ναι, τον Κύριο και Κυβερνήτη και Σωτήρα του κόσμου αρνήθηκε! Ας πάρουμε όμως, τα πράγματα από την αρχή. Κάποτε ο Σωτήρας μας είδε μερικούς μαθητές Του να Τον εγκαταλείπουν. Τότε είπε στους δώδεκα: «Μήπως θέλετε να φύγετε κι εσείς»; «Και σε ποιον να πάμε, Κύριε»; αποκρίθηκε ο Πέτρος. «Κι αν ακόμη χρειτεί να πεθάνω μαζί Σου, δεν θα Σε απαρνηθώ» (Ματθ. 26:35).

Τι λες Πέτρο; Ο Θεός προλέγει τι θα συμβεί, κι εσύ διαφωνείς; Έτσι, όμως, φανερώθηκε από τη μια η προαίρεσή του κι από την άλλη η ανθρώπινη αδυναμία του. Πότε έγινε αυτό; Τη νύχτα που παραδόθηκε ο Χριστός. Όταν πια Εκείνος βρισκόταν στα χέρια των Ιουδαίων και ανακρινόταν στο παλάτι του Καϊάφα, ο Πέτρος καθόταν έξω, στην αυλή, με τους υπηρέτες και ζεσταινόταν κοντά στη φωτιά, περιμένοντας να δει τι θ' απογίνει. Τότε τον πλησίασε μια κοπελίτσα και του είπε:

«Ήσουνα κι εσύ με τον Ιησού το Γαλιλαίο» (Ματθ. 26:69). Αυτός όμως απάντησε: «Δεν τον ξέρω αυτόν τον άνθρωπο» (Ματθ. 26:72). Το ίδιο έγινε και δεύτερη και τρίτη φορά. Έτσι πραγματοποιήθηκαν τα λόγια του Ιησού, που γύρισε κι έριξε στον Πέτρο μιαν εύγλωττη ματιά. Δεν μίλησε στο μαθητή Του με το στόμα, για να μην τον ντροπιάσει μπροστά στους Ιουδαίους, του μίλησε όμως με το βλέμμα. Ήταν σαν να του έλεγε: «Πέτρε, ό,τι είπα έγινε».

Τότε ο Πέτρος συναισθάνθηκε το παράπτωμά του και άρχισε να κλαίει' να κλαίει όχι απλά, αλλά πικρά. Βαπτίστηκε, θα λέγαμε, μέσα στα δάκρυά του και καθαρίστηκε μ' αυτά από την αμαρτία του, αμαρτία τόσο φοβερή, όπως είναι η άρνηση του Χριστού. Με τα δάκρυά σου σβήσε κι εσύ κάθε αμαρτία σου. Κλάψε, όχι απλά, όχι τυπικά, αλλά πικρά, όπως ο Πέτρος.

Από τα βάθη της ψυχής σου να πηγάζουν τα δάκρυα, για να σε σπλαχνιστεί ο φιλάνθρωπος Δεσπότης και να σε συγχωρήσει. Γιατί ο ίδιος είπε: «Δεν θέλω το θάνατο του αμαρτωλού, αλλά το να επιστρέψει μετανοημένος και να ζήσει» (Ιεζ. 18:23). Από σένα ζητάει κάτι μικρό, ενώ Αυτός σου δίνει τα μεγάλα. Αφορμή ζητάει για να σου προσφέρει θησαυρό σωτηρίας. Με λίγα δάκρυα μετάνοιας σου χαρίζει την άφεση.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο
της Ι. Μ. Παρακλήτου: «Θέματα Ζωής Α': Από τις Ομιλίες του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου»,
θέμα: «Οι Βουλές του Θεού»,
4η έκδοση, Ωρωπός Αττικής 2013, σελ. 100-104.