ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΤΟΥΜΑΝΙΔΗ: «ΠΥΡΡΙΧΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» (ΔΕΚΑΤΟ ΕΚΤΟ ΜΕΡΟΣ)

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου
του Γεωργίου Κ. Τουμανίδη:
«Πυρρίχιος Δρόμος»
εκδόσεις «Έαρ», 1η έκδοση, Απρίλιος 2023, σελ. 137-140.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

`

Το βιβλίο αυτό είναι ένα πόνημα-αφήγηση που εξιστορεί τη ζωή των προπατόρων μας στον μαρτυρικό Πόντο, αυτών που αντί του συμβιβασμού, της υποταγής και της προσκύνησης, επέλεξαν τον πυρρίχιο δρόμο του καθήκοντος, τον πυρρίχιο τρόπο της πίστεως και της προσευχής, την πυρρίχια ζωή της θυσίας. Είναι μια προσπάθεια να προβληθεί η αγιοπατερική παράδοση και σοφία του Πόντου από το απώτερο άκρο της Μ. Ασίας, από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, μια συλλογή μαρτυριών που διασώθηκαν και πέρασαν από γενιά σε γενιά, από τους ανθρώπους που τα βίωσαν και γράφονται για να μεταφερθούν στη σημερινή και τις επόμενες γενιές. Είναι ένα ταξίδι στη μαρτυρική ζωή του Ελληνισμού του Πόντου, τις αρχές και τις αξίες του, μία περιπλάνηση στη δίνη άλλων κόσμων σκληρών, αλλά πραγματικών. Ίσως στην υλόφρονη εποχή μας να φαντάζει παραμυθένια η αγιότητα και η προσκόλληση στην ορθόδοξη πίστη, για την οποία οι άνθρωποι στον Πόντο και γενικότερα στην Μικρά Ασία υπέστησαν δοκιμασίες, έχυσαν δάκρυα και αίμα. Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας οδηγός επιβίωσης, που περιγράφει τρόπους και τεχνικές πνευματικού πολέμου σε καιρούς κρίσεως ή σε καιρούς Αποκαλύψεως, όταν καλείται κάποιος να ξεπεράσει τα ανθρώπινα όριά του. Περιέχει προσευχές, τρόπους και μεθόδους πνευματικού αγώνα από τον αγιοτόκο Πόντο, που έχουν δοκιμαστεί στις δυσκολότερες καταστάσεις και αντιξοότητες. Για να γραφτεί αυτό το βιβλίο. άνοιξαν δακρύβρεχτα αρχεία μιας ζωής, βίβλοι καρδιάς, καταθέσεις ψυχών. Ξεδιπλώθηκαν και αποκαλύφθηκαν από τις εσχατιές της Ανατολής αναμνήσεις μαρτυρικής ζωής αγίων του Πόντου, γραμμένες με δάκρυα και αίμα, που στολίζουν στον δρόμο του Θεού και παρακαλούν για δικαίωση. Όσα γράφτηκαν σ' αυτό το βιβλίο έγιναν. Ο ουρανός κατέβηκε στη γη και οι άνθρωποι ανυψώθηκαν στον ουρανό, καταθέτοντας στον Θεό τα πειστήρια του μαρτυρίου τους: κομμένα χέρια, πόδια, γλώσσες, κεφάλια, καμμένα κορμιά, παγωμένα μέλη, θυσιασμένα παιδάκια, αγνές παρθένες κόρες με την τιμή και την αξιοπρέπειά τους κατατεθειμένες στον Χριστό για να τους τις ξαναδώσει λαμπρότερες στη Δευτέρα Παρουσία Του, πυρπολημένες καρδιές και φλεγόμενες ψυχές. Ας είναι αιωνία παρά τω Θεώ η μνήμη των μαρτύρων της πίστεως, του Πόντου και ολόκληρης της Μικρασίας. *(Απόσπασμα εκ του προλόγου).

   «ΠΥΡΡΙΧΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ»

Γ'

ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ - ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ - ΑΓΩΝΕΣ

Ο εκτοπισμός των Ελλήνων της Τρίπολης

Κυλούσε ήρεμα η ζωή για τους κατοίκους της Τρίπολης και της Ελεβής που είχαν καταφύγει πρόσφυγες στην Τρίπολη, ώσπου στις 9 Νοεμβρίου 1916 εμφανίστηκε ο Τούρκος στρατιωτικός διοικητής της Τρίπολης, ο λεγόμενος καϊμακάμης. Έλιπε για μήνες λόγω του ελληνοτουρκικού πολέμου. Τώρα, αφού συγκέντρωσε τους προεστούς των Ελλήνων της Τρίπολης, τους είπε επιτακτικά: -Ετοιμαστείτε, θα φύγετε από τον τόπο σας. Είναι διαταγή της τούρκικης κυβέρνησης, λόγω του πολέμου, να γίνει αμέσως εκτοπισμός όλων των Ελλήνων κατοίκων της Τρίπολης και των γύρω περιοχών. Όλοι οι Έλληνες από τα παράλια μέρη θα πάνε στο εσωτερικό. Τον παρακαλούν οι πρόκριτοι της Τρίπολης, αλλά εκείνος μένει ανένδοτος. Ανάλγητος όπως ήταν, δεν δέχεται τίποτε. Τον παρακαλάει και ο πατήρ Γεώργιος: -Πού να πάμε; Μπήκε ο χειμώνας, έχουμε έγκυες γυναίκες, αρρώστους, γέρους, μικρά παιδιά. Λυπήσου τους για να σε λυπηθεί ο Θεός. Έδειξε, μάλλον υποκριτικά, να συγκινείται κάπως και του είπε: «Θα προσπαθήσω να φύγετε μία εβδομάδα αργότερα. Θα πάτε μόνο πενήντα χιλιόμετρα πιο πέρα, στην Κερασούντα». Οι λόγοι του και το ύφος του ήταν γεμάτα ειρωνεία. Την άλλη μέρα ο καϊμακάμης ήρθε στον σεβάσμιο ιερέα και του είπε: «Όπως είπαμε, μία εβδομάδα μόνο, ούτε ώρα παραπάνω». Συγκέντρωσε ο άγιος κληρικός πάλι τους προκρίτους της πόλης και τους ενημέρωσε. Ένας νέος, ο Παναγιώτης Εξαρχίδης, πρότεινε να πάνε διά θαλάσσης στην Τραπεζούντα να συναντήσουν τον μητροπολίτη Χρύσανθο, μήπως μπορέσει εκείνος να μεσολαβήσει στις τουρκικές αρχές για να ματαιωθεί ο εκτοπισμός τους. Μεγάλα πλεούμενα δεν υπήρχαν, είχαν επιταχθεί όλα από τους Τούρκους για τις ανάγκες του πολέμου. Αυτός αποφασίζει το παράτολμο. Τελικά με τον αδελφό του, Κίμωνα Εξαρχίδη, μπήκαν σε δύο μικρές σαπιόβαρκες. -Μην το κάνετε, τους λέει ένας έμπειρος ψαράς. Είναι αυτοκτονία. Τα ίδια τους έλεγαν και άλλοι έμπειροι ναυτικοί που είχαν μεγάλα καϊκια, τα οποία ήταν δεσμευμένα και αυτά από τις τουρκικές αρχές. Αυτοί δεν τους άκουσαν. Η παράτολμη αποστολή τους έληξε τραγικά' ο Κίμων πνίγηκε όταν αναποδογυρίστηκε η βάρκα του, ενώ ο αδελφός του Παναγιώτης, κατάφερε να βγει κολυμπώντας στη στεριά. Στις 16 Νοεμβρίου 1916 έπρεπε να ξεκινήσουν για το ταξίδι χωρίς επιστροφή. Αναταραχή υπήρξε στους κατοίκους της Τρίπολης. Μεγάλη συμφορά τους βρήκε, απελπισία και φόβος σκίαζαν τις ψυχές τους. Τί θα έκαναν μέσα στον χειμώνα πάνω στα βουνά; Είχε πιάσει κρύο και έβρεχε συνεχώς. Πώς θα ζούσαν, πως και που θα κοιμούνταν χιλιάδες άνθρωποι; Ποιά θα ήταν η τύχη τους; Ο δραστήριος ιερέας του χωριού ανέλαβε να μιλήσει στους ανάστατους κατοίκους. Όλοι πήγαν να τον ακούσουν. Ανέβηκε στα σκαλιά της εκκλησίας, έκανε ευλαβικά τρεις φορές τον σταυρό του, κατόπιν κοίταξε το ευλογημένο ποίμνιό του με ένα βλέμμα γεμάτο από στοργή και τους είπε: «Θα σας πω λίγα λόγια, ο Χριστός και οι άγιοι πάντα λίγα έλεγαν». Τρισευτυχισμένοι είστε, όταν σας μισούν οι άνθρωποι για το όνομα του Χριστού. Να χαίρεστε και να έχετε αγαλλίαση στις ψυχές σας, να χαρείτε την ημέρα εκείνη που θα διωχθείτε και να σκιρτήσετε από χαρά, γιατί η αμοιβή σας θα είναι μεγάλη στον ουρανό, μας είπε ο Χριστός. Ο Χριστός μας τιμά και μας κάλεσε να γίνουμε διωκόμενοι γι' Αυτόν, επειδή το όνομά μας είναι Χριστιανός, να κρατήσουμε στις καρδιές μας το όνομά Του και να γίνουμε μάρτυρες. Πρόσφυγας έγινε ο Χριστός, πρόσφυγες θα γίνουμε κι εμείς γι' Αυτόν. Σταυρό υπέμεινε ο Χριστός κι εμείς θα σταυρωθούμε μαζί Του, για να αναστηθούμε στη δόξα Του. Μη φοβάστε, μην κλαίτε, ανοίγονται οι ουρανοί, ανοίγεται ο Παράδεισος για να εισέλθουμε με τους αγγέλους και τους αγίους στη δόξα του Θεού. Ο Θεός μας τιμά. Μόνο θα σας βάλω έναν κανόνα' τον θυμό και την οργή να τα κάνετε ευχή, προσευχή και σιωπή. Τίποτε να μη λέτε για τους εχθρούς σας, για τους Τούρκους. Από τα στόματά σας να βγαίνει μόνο ευλογία και καμία κατάρα. Μόνο έτσι θα αντέξουμε τις δοκιμασίες. Η δύναμή μας είναι η ταπείνωση και η αγάπη. Μόνο αν τα κρατήσετε αυτά θα βγείτε νικητές από τη δοκιμασία και θα φτάσετε στον προορισμό σας, στη Γη της Επαγγελίας του Θεού. Αν δεν τα κρατήσετε, θα λυγίσετε, θα ηττηθείτε. Όλοι να συγχωρέσετε ο ένας τον άλλο, να μονοιάσετε και την Κυριακή να κοινωνήσετε. Αν κάποιο τον βαραίνει μεγάλο αμάρτημα, ας έρθει να εξομολογηθεί. Ιησούς Χριστός νικά». Ποτέ δεν είχαν ξαναδεί έτσι τον πατέρα Γεώργιο οι Χριστιανοί της Τρίπολης. «Είναι άγιος», έλεγαν μεταξύ τους. Ύστερα κατέβηκε ο πατήρ Γεώργιος τα σκαλιά της Εκκλησίας και κατευθύνθηκε προς το νοσοκομείο για να μιλήσει με τους γιατρούς σχετικά με τη μεταφορά των ασθενών και των υπέργηρων.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»
Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου
του Γεωργίου Κ. Τουμανίδη:
«Πυρρίχιος Δρόμος»
εκδόσεις «Έαρ», 1η έκδοση, Απρίλιος 2023, σελ. 137-140.