ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ: ΠΕΡΙ ΘΛΙΨΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΝΩΝ (Γ')

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου
του Γέροντος Εφραίμ, προηγούμενου της Ιεράς Μονής Φιλοθέου:
«ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ»,
εκδόσεις «Ιερά Μονή Φιλοθέου, Άγιον Όρος», 3η έκδοση, 1989, σελ 49-51.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Οι άνθρωποι, παιδί μου, χωρίζονται εις αυτόν τον κόσμον εις καλούς και κακούς, εις πλουσίους και πτωχούς, εις μορφωμένους και αμορφώτους, εις ευγενείς και αγενείς, εις έξυπνους κι ανοήτους. Ενώνονται όμως όλοι εις εν σημείον. Εις τον πόνον. Διότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαιρέτως εις την ζωήν των θα πονέσουν. Καθώς λέγει και το ρητόν: «Τέρας, ει τις ηυτύχησεν διά βίου». Άρα λοιπόν όλοι οι άνθρωποι ζώμεν εις το βασίλειον του πόνου. Γνωρίζομεν ότι ο πόνος είναι κάτι το προσωπικόν, που θα χρειασθή κανείς να τον αντιμετωπίση μόνος του. Είναι ο σταυρός του, που οφείλει να τον σηκώση, όπως και ο Σωτήρ του κόσμου, ο Ιησούς, εσήκωσε τον Σταυρόν Του χάριν ημών. Αναπαύου λοιπόν, παιδί μου, εις το πατρικόν χέρι, που αυτόν τον καιρόν σε χειρουργεί με τον πόνον και ηρέμησε. Δέξου ότι ο Θεός σου τον στέλλει, συμφιλιώσου μαζί του, με τον πόνον, διά να δυνηθής να τον αντιμετωπίσης. Γνωρίζω πόσον δύσκολον είναι αυτό, αλλά σωτήριον' οι άγιοι έχαιρον εις την θλίψιν των, ημείς τουλάχιστον να δεχώμεθα ταύτην με υπομονήν, και ο Θεός δεν θα ησυχάση, έστω και αυτήν την ελαχίστην προαιρετικήν υπομονήν μας εις το θέλημά Του, που εκπροσωπεί ο πόνος. Συγκέντρωσε, παιδί μου, τας ψυχικάς δυνάμεις, όταν πονάς και προσπάθησε να εννοήσης τον σκοπόν του πόνου, που δι' αυτού ο Θεός σου ανοίγει τον ουρανόν. Θαρρείς πως εκείνος που αριθμεί τας τρίχας της κεφαλής δεν γνωρίζει' λοιπόν αναπαύου εμπιστευτικά εις τον ουράνιον Πατέρα μας. Μην αποκάμης' μαζί με τον Χριστόν μας θα τα περάσης όλα, καθώς θα γίνης και κληρονόμος Του εις την άπειρον παρουσίαν του κοινού Πατρός ημών Θεού. Αμήν. Δύνασαι να απαριθμήσης την ευσπλαχνίαν του θεού; Τα αμαρτήματα του χειροτέρου ανθρώπου εμπρός εις την ευσπλαχνίαν του Θεού είναι μία «φούχτα αμμούδα» μέσα εις τον ωκεανόν' δεν υπάρχει αμαρτία νικώσα την ευσπλαχνίαν του Θεού. Ο Θεός εικονίζεται ωσάν την μητέρα μας' δύναται να νικήση αμαρτία τέκνου την αγάπην της μητρός; Εάν μία μητέρα φιλή τόσον το παιδί της, πόσον απείρως φιλεί ημάς ο Θεός, ο Οποίος εναργώς το απέδειξε, σταυρωθείς επί του Σταυρού; Ο Απόστολος Πέτρος τρις ηρνήθη τον Κύριον και η μετάνοια τον ανεκάλεσε. Ο μέγας διώκτης των χριστιανών, ο Απόστολος Παύλος, διά της μετανοίας κατεστάθη κορυφαίος. Πόρνας, ληστάς, τελώνας και άλλους μυρίους ενόχους, η μετάνοια τους εξαγιάζει. Διά τούτο απόβαλε την στενοχωρίαν σου και τον έλεγχον της συνειδήσεως' γενού εύελπις' λάβε θάρρος, και δίωκε κάθε λογισμόν απελπισίας. Όσο και αν υποφέρωμεν, έρχεται ο καιρός που θα παύσουν τα πάντα και θα αναπαυθή έκαστος αναλόγως του κόπου του. Θλίβεσαι; Πονείς; Κλαίεις από την βίαν των θλιβερών; Κουράζεσαι; Θάρσει' διά των τοιούτων αποκτάται η βασιλεία του Θεού. Εάν όμως ανάπαυσιν έχεις κατά πάντα και τον Θεόν ου μέμνησαι, τότε θλίβου, διότι βαδίζεις έξω από τον δρόμον, που οδηγεί προς τον Θεόν. Ημείς ουχ ούτως' διότι πάντοτε αι θλίψεις, αι ασθένειαι, τα βάσανα μας κουράζουν, ώστε να βδελυσσώμεθα τούτον τον κόσμον και να επιθυμώμεν τον εκεί κόσμον, όπου Χειρουβείμ και Σεραφείμ υμνούν τον Θεόν, όπου υπάρχει η όντως κατ' αλήθειαν ανάπαυσις, η ανέσπερος ημέρα, το μακάριον φως, ενώ τα ενταύθα συγκρινόμενα με τα αιώνια, σκότος και βδελυκτά είσι. Είθε ο άγιος Θεός να μας χαρίση σύνεσιν πνευματικήν, ώστε να προτιμώμεν πάντοτε τα αεί διαμένοντα, το άκρον αγαθόν, τον γλυκύν Θεόν.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»
Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου
του Γέροντος Εφραίμ, προηγούμενου της Ιεράς Μονής Φιλοθέου:
«ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ»,
εκδόσεις «Ιερά Μονή Φιλοθέου, Άγιον Όρος», 3η έκδοση, 1989, σελ 49-51.