Αὐτὸ ποὺ συνέβη, τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2012, σ᾿ ἕναν ἀγώνα ἀνωμάλου δρόμου στὸ Ναβάρε τῆς Ἱσπανίας, εἶναι πραγματικὰ ἀπίστευτο! Δέστε τὶ συνέβη... Ὁ Κενυάτης δρομέας Ἄμπελ Μουτάϊ ἤθελε λίγα μόνο μέτρα γιὰ νὰ τερματίσει. Ὅμως μπερδεύτηκε μὲ τὶς πινακίδες καὶ σταμάτησε, νομίζοντας ὅτι εἶχε τελειώσει τὸν ἀγῶνα! Τότε ὁ Ἰβὰν Φερνάντεζ Ἀνάγια, ὁ Ἱσπανὸς δρομέας ποὺ ἦταν ἀκριβῶς πίσω του, κατάλαβε τὶ συνέβη καὶ ἄρχισε νὰ φωνάζει στὸν Κενυάτη γιὰ νὰ συνεχίσει νὰ τρέχει. Ὅμως ὁ Μουτάϊ δὲν ἤξερε ἱσπανικὰ καὶ δὲν καταλάβαινε! Τότε ὁ Φερνάντεζ τοῦ ἔκανε ἐπίμονα νόημα νὰ προχωρήσει καὶ ἔτσι τὸν ἔκανε νὰ νικήσει! Ἕνας δημοσιογράφος ρώτησε τὸν Ἰβάν: «Γιατί τὸ ἔκανες αὐτό; ». Ὁ Ἰβὰν τοῦ ἔδωσε αὐτὴν τὴν ἀπάντηση : «Πάνω ἀπ᾿ ὅλα πρέπει νὰ εἴμαστε ἄνθρωποι!». Ὁ δημοσιογράφος δὲν φάνηκε νὰ κατάλαβε τίποτε, γι᾿ αὐτὸ καὶ τὸν ξαναρώτησε: «Μὰ γιατί ἄφησες τὸν Κενυάτη νὰ κερδίσει;». Καὶ ὁ Ἰβὰν τοῦ ἀπάντησε: «Δὲν τὸν ἄφησα νὰ κερδίσει, θὰ κέρδιζε. Ὁ ἀγώνας ἦταν δικός του. Ἦταν πολὺ καλύτερος ἀπὸ μένα!». Ἀλλὰ ὁ δημοσιογράφος καὶ πάλι ἔδειξε νὰ μὴν καταλαβαίνει, γι᾿ αὐτὸ καὶ τὸν ξαναρώτησε: «Μὰ θὰ μποροῦσες νὰ νικήσεις!». Ὁ Ἰβὰν τὸν κοίξατε καλὰ καὶ τοῦ εἶπε: «Ἀλλὰ τότε ποιά θὰ ἦταν ἡ ἀξία τῆς νίκης μου; Ποιά θὰ ἦταν ἡ τιμὴ αὐτοῦ τοῦ μεταλλίου; Τί θὰ σκεφτόταν ἡ μητέρα μου γι᾿ αὐτό;». Πόσο ὄμορφο εἶναι νὰ εἴμαστε ἀνώτεροι ἄνθρωποι. Πόσο σημαντικὸ δὲν εἶναι νὰ νικᾶμε τὸν ἄλλο (τὸν συναθλητή μας, τὸν συμπαίκτη μας κ.λπ.) τίμια! Οἱ περισσότεροι ἀπὸ μᾶς τί κάνουμε; Ἐκμεταλλευόμαστε τὶς ἀδυναμίες τῶν ἄλλων, γιὰ νὰ κερδίσουμε ὁπωσδήποτε. Καὶ δὲν μιλᾶμε βέβαια τότε ποὺ τοὺς ἀδικοῦμε, τοὺς κλέβουμε κ.λπ. Πραγματικά, ὁ Ἰβὰν εἶναι ἕνα ὡραῖο πρότυπο συναθλητῆ, συμπαίκτη, συναγωνιστῆ...
Ὁ Ἐρανιστὴς
† ὁ Μητροπολίτης Κυπριανὸς
17.11.2024 ἐκ. ἡμ.,
† Ἁγίου Γρηγορίου Ἐπισκόπου Νεοκαισαρείας τοῦ Θαυματουργοῦ.
Ιερά Μητρόπολη Ωρωπού και Φυλής
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου