ΙΕΡΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΙΑΙ ΕΝΤΟΛΑΙ
Ο π. Ιωάννης ήτο, ως ερρήθη, του Παλαιού Ημερολογίου (του Χρυσοστόμου Φλωρίνης)
και δεν εδέχετο τους ανθρώπους του Νέου Ημερολογίου δι' εξομολόγησιν.
Μίαν ημέραν έδιωξε μερικούς Νεοημερολογίτας, οι οποίοι πήγαν δι' εξομολόγησιν
και έφυγαν οι καυμένοι με δάκρυα εις τα μάτια των και κατασκανδαλισμένοι.
Κατά την ώρα του Εσπερινού,
ενώ επήγεν εις τον Ναόν ο Γέροντας βλέπει εν εξαίσιον θέαμα.
Κατά μήκος του τέμπλου του Ναού επαρουσιάσθη εν είδος οθόνης
και εντός αυτής εφαίνοντο διάφοροι ψυχαί.
Ταυτοχρόνως ακούει αόρατον φωνήν λέγουσαν:
''Ιωάννη, γιατι δεν δέχεσαι τους δούλους μου εις την εξομολόγησιν;
Κάποτε, ενώ προσηύχετο εις τον Ιερόν Ναόν, ο π. Ιωάννης είδε εν μοναδικόν όραμα.
Του έδειξεν ο Χριστός έναν τεράστιον κάμπον,
όπου έβοσκον πρόβατα μαύρα (λάγια) και άσπρα.
Ο π. Ιωάννης ηρώτησεν έκθαμβος τον Χριστόν,
''διατί είναι μισά πρόβατα άσπρα και μισά λάγια και όχι ερίφια;''
Ακούει τότε φωνήν παναρμόνιον λέγουσαν:
''Τα άσπρα είναι όσοι κρατούν τα Θεία Δόγματα και τας Ιεράς Παραδόσεις
και τα λάγια είναι αυτοί,
οι οποίοι έχουν παραβεί δόγματα και παραδόσεις''.
Η αποκάλυψις αύτη επιβεβαιώνει, ότι οι Παλαιοημερολογίται (τα άσπρα πρόβατα) είναι εκείνοι, οι οποίοι είναι απολύτως ορθοί εις την πίστιν των. Ο π. Ιωάννης είχε μέγα προορατικόν χάρισμα, μαζί με τας άλλας αρετάς, τας οποίας δίδει το Άγιον Πνεύμα εις τους Αγίους μας. Μίαν ημέραν ήλθεν εις την Ιεράν Μονήν Αγίου Δημητρίου Αμφιάλης από το Κορωπί, η Αννέτα, η οποία αργότερα έγινε μοναχή, η Γερόντισσα Ανθούσα. Όταν η Αννέτα εκτύπησε την πόρτα της Ιεράς Μονής του Αγίου Δημητρίου, ήκουσε τον Γέροντα από μέσα να λέγει: ''Άνοιξε, είναι η αστυνόμισα από το Κορωπί, πέρασέ την μέσα''.
Η Ανέττα επέρασεν εντός της Μονής και ο Γέροντας της λέγει: ''Έλα κοντά μου, δούλη του Θεού Ανέτα, να διαβάσω τις αμαρτίες σου στο μέτωπό σου. Βλέπω στο μέτωπό σου ράσσα γραμμένα''. Κατόπιν της λέγει και πάλιν ο π. Ιωάννης: ''Να πεις στον παπά σας του Αγίου Φανουρίου (με το Παλαιόν Εορτολόγιον), του Ιερομονάχου Ευγενίου, να πάψει να διώχνει τα νεοημερολογίτικα πρόβατα του Θεού, γιατι και εγώ το ίδιο έκανα, καθώς με είχε συμβουλέψει ο Γέροντάς μου. Ώσπου μία νύκτα, την ώρα του κανόνος μου, παρουσιάσθηκε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, δείχνοντάς μου εν οράματι, να έχει δεξιά και αριστερά Του πρόβατα, με την διαφορά, τα πρόβατα που ήταν αριστερά Του ήταν καμμένα, κατάμαυρα.
Τότε τρόμαξα και είπα: ''Κύριε, αριστερά είναι τα ερίφια, πως γίνεται να είναι πρόβατα καμμένα; Τότε ο Κύριος μου είπε αγανακτισμένος; ''Αυτά τα καμμένα πρόβατα είναι τα νεοημερολογίτικα παιδιά μου, που σου τα στέλνω να τα φωτίσεις και εσύ τα διώχνεις. Θα σου τα ζητήσω εν ημέρα Κρίσεως, διότι δεν είναι δικό σας δικαίωμα, το να επαναφέρετε στην γνήσια Ορθοδοξία τα νεοημερολογήτικα πρόβατά μου. Αυτό, μόνο εγώ το διευθύνω. Εσείς πρέπει να τα δέχεσθε όλα και όσα επιτρέψω εγώ, θα γυρίσουν στην ορθή γραμμή της Δεξιάς μου. Δια τας αμαρτίας του λαού επέτρεψα αυτόν τον διχασμόν της Εκκλησίας.
Εσύ δέξου τα κοντά σου, που σου τα στέλνω. Προστάτευέ τα, διότι θα σου τα ζητήσω εν ώρα Κρίσεως''. Και ευθύς ο Κύριος χάθηκε, αφήνοντάς με τρομαγμένο από την αυστηρότητά Του. Την άλλη ημέρα, αμέσως άνοιξα την Εκκλησία μου για νεοημερολογίτες και παλαιοημερολογίτες. Τώρα έχω τρεις χιλιάδες μαθητές, που με έχουν πνευματικό τους πατέρα. Πες λοιπόν στον παπά σας, να πάψει να διώχνει τους αδελφούς νεοημερολογίτες και τα άλλα είναι του Θεού δουλειά''. Μια ετέρα Θεία αποκάλυψις ήτο αύτη, η της εμφανίσεως του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, όταν ο Γέροντας ηυρίσκετο εις το Νοσοκομείο και του ανηγγέλθη η σοβαρότης της ασθένειάς του. Άπαντες εθαύμασαν την γενναιότητα, την ψυχραιμίαν, αλλά και την απάθειαν του Γέροντος, ο οποίος ηυχαρίστησε τους ιατρούς δια την αναγγελίαν των ταύτην και τους έδωκε την ευχήν του.
Πνευματικά παιδιά του Γέροντος έφερον τους οικογενειακούς των ιατρούς, αλλ' η απόφασις είχε ληφθεί από τον Θεόν διά την αναχώρησίν του εκ του κόσμου τούτου. Καθ' ον χρόνον ο π. Ιωάννης ηυρίσκετο ασθενής εις το Νοσοκομείον, βλέπει οφθαλμοφανώς έμπροσθέν του τον Αρχάγγελον Μιχαήλ, ος του λέγει: ''Υπεγράφη το διαβατήριόν σου και ετοιμάσου να φύγομεν, ο Κύριος σε αναμένει με ανοικτάς τας αγκάλας Του''. Ο ίδιος ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, του είπε τότε, να φύγει από το Νοσοκομείον και να υπάγει εις το Μοναστήρι του, ώστε να ετοιμασθεί. Ούτως και έγινεν.
Εφώναξαν κατόπιν και τον π. Ησύχιον, τον εφημέριον του Αγίου Δημητρίου, ίνα τακτοποιήσει τα αναγκαία, καθώς και τας αδελφάς της μικρής του συνοδείας. Εάν ό Άγιος Γέροντάς μας είχεν ανάγκην προετοιμασίας, πόσον μάλλον άπαντες ημείς (και δη εγώ, ο γράφων), οι δια βίου απροετοίμαστοι. Επίσης, άξιον θαυμασμού είναι το γεγονός, το οποίον συνέβη εις κάποιον ευσεβή Ορθόδοξον αδελφόν. Μίαν ημέραν, το πνευματικόν τούτο τέκνον του Γέροντος, ο ιατρός Απόστολος, ος ήτο πιστός και θεοφοβούμενος Χριστιανός, είδε τον Δεσπότην Χριστόν εις τον Θρόνον Του και πέριξ Αυτού δορυφορίαν αγγέλων και αρχαγγέλλων, καθώς και τους Αγίους Δημήτριον και Γεώργιον.
Ακούει τότε τον Κύριον, λέγοντα προς τον Αρχάγγελον Μιχαήλ, έχων δε ανοικτάς τας Θείας Του αγκάλας: ''Σήμερον περιμένω να μου φέρετε τον δούλον Μου Ιωάννην''. Άπαντα όμως τα πνευματικά τούτου τέκνα και δη αι μοναχαί του ήθελον τον πνευματικό των πατέρα μαζί των και δεν ηδύναντο να σκεφθούν την εκδημίαν του, την μετάβασίν του εις τον αγαπημένον του Κύριον. Μια μοναχή ενώ παρεκάλει θερμώς την Παναγίαν, ίνα παρατείνει τον βίον του π. Ιωάννου και να μη φύγει από κοντά τους, ακούει τότε αύτη την Παναγίαν, λέγουσαν: ''Έπρεπε να είχε φύγει προ διετίας, αλλ' είχε να τελειώσει το έργον της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδος εις Πεντέλην''. Ορισμένα πνευματικά του παιδιά, του προέτειναν να προχωρήσουν δια τεχνητόν νεφρόν.
Τότε, ο Γέροντας τους λέγει: ''Γερόντισσες, γερόντισσες δεν καταλάβατε, πως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου; Πως πλησιάζει η αναχώρησίς μου; Αφού σήμερα είπα και το Ευαγγέλιο στον ουρανό''. Όταν τον ηρώτησαν αι αδελφαί να τους είπη, τι του συνέβη, τους λέγει με μεγάλην απάθειαν: ''Είδα, πως βρέθηκα στον ουρανό. Ήταν μια εκκλησία και έπαιρνε χιλιάδες και μυριάδες κόσμο, άνδρες και γυναίκες. Εκεί κάποιος μου έδωσεν το Ιερόν Ευαγγέλιον και μου είπε να το πω δυνατά, να το ακούσουν όλοι εκείνοι οι άνθρωποι. Εγώ έκανα τον σταυρόν μου, το προσκύνησα και άρχισα να το λέγω.
Αφού το τελείωσα, τους ευλόγησα σταυροειδώς και ακούμπησα το Ιερόν Ευαγγέλιον στην Αγία Τράπεζα και έφυγα και βρίσκομαι πάλι κοντά σας''. Τον ηρώτησαν τα πνευματικά του τέκνα να τους είπη το Ευαγγέλιον, το οποίον εδιάβασεν και απάντησεν ο π. Ιωάννης: ''Εκείνο, που ο Χριστός μας κάλεσε του μαθητάς, να Τον ακολουθήσουν''. Επιπροσθέτως, ολίγους μήνας προ της οσιακής κοιμήσεως του π. Ιωάννου, ο Χριστός του έδειξεν εν όραμα, εις το οποίον είδεν, ότι το σπίτι του εις τον ουρανόν ήτο τετελειωμένον και μάλιστα διώροφον και τον εκάλουν, ίνα υπάγει και κατοικήσει εκεί αιώνια.
Επίσης, εν πνευματικόν τέκνον αυτού, ο κ. Συρακόπουλος, είδεν εις όραμα τον Κύριον και την Παναγίαν, οι οποίοι θα παρελάμβανον την ψυχήν του π. Ιωάννου και όντως έτσι έγινεν. Εις ολίγας ημέρας εκοιμήθη ο Γέροντας. Αλλ' οι ''δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι''. Αύτη εστίν η προσδοκία ημών των Ορθοδόξων. Προσδοκώ(μεν) ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος''.
Ο προανενεχθείς ιατρός, ο κ. Συρακόπουλος,
επήγαινε καθημερινώς μετά την υπηρεσίαν του εις τον Γέροντα.
Τα τρία τελευταία βράδυα,
ο π. Ιωάννης δεν άφησεν τούτον να φύγει
και τον εκράτει σφικτά από το χέρι και του έλεγεν:
''Απόστολε παιδίμου,
βλέπεις τι αγώνα έχει η ψυχή χωριζομένη εκ του σώματος;
Ας έχει όμως δόξα ο Κύριός μας, του ζητούσα πάντα να με αξιώσει να μαρτυρήσω για την αγάπην Του
και με αξιώνει τώρα δίνοντάς μου το μαρτύριον της ασθενείας''.
Αποτεινόμενος και προς τας μοναζούσας του, λέγει εις αυτάς:
''Εσείς παιδιά μου, που μένετε πίσω, να γίνετε στυλοβάτες της Ορθοδοξίας.
Μη σας δειλιάσει τίποτε προκειμένου να υπερασπίσετε τις Ιερές Παραδόσεις,
μη σκεφθείτε και αυτήν την ζωήν σας ακόμη, για να στεφανωθείτε εκ Θεού.
Προσέχετε, η ερήμωσις της Εκκλησίας πλησιάζει.
Μακάριος που θα ομολογήσει, μέγας θα κληθεί εν τη Βασιλεία των Ουρανών.
Παιδιά μου διατηρήσατε τις συμβουλές μου
για να σεμνύομαι εκεί, που θα πάω για σας.
Αν βρω παρρησία, θα ζητήσω να σας πάρω γρήγορα κοντά μου.
Μόνο εσείς βιασθείτε για την σωτηρίαν σας.
Να έχετε ειρήνην πάντοτε, να γίνετε πολλές αδελφές,
να γεμίσουν και τα δυο Μοναστηράκια από αδελφές.
Θέλω να με θάψετε στην Αγία Τριάδα, στην Πεντέλη.
Αλλά θέλω να μείνετε και κοντά μου, να σας βλέπω,
να σας παρακολουθώ, σαν να είμαι κοντά σας.
Και τον Άγιον Δημήτριον, μη τον αφήσετε, να μένουν λίγες αδελφές,
να μην παραπονεθεί και ο Άγιός μας, που από εκεί είναι η ζήση σας.
Εγώ, αν φύγω, θα είμαι πάντα κοντά σας, θα σας παρακολουθώ, θα σας φροντίζω,
γι' αυτό και προσπαθώ τώρα, που είμαι κοντά σας να σας τακτοποιήσω,
όσο μπορώ πιο καλά''.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια και παρουσίαση κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Εκ του συγγράματος του Δρς Ιωάννη Καλλανιώτη, καθηγητή του πανεπιστημίου του Scranton
με τον τίτλο: ''ΑΓΙΟΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ:
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΜΦΙΑΛΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (1899 - 1966)''.
Από την ανάρτηση έχουν αφαιρεθεί οι παραπομπές του συγγραφέως με ευθύνη ημετέρα,
προκειμένου το κείμενο να καταστεί έτι ευανάγνωστο στους αναγνώστες.
Σελίδες 10 - 14.
Η εικόνα της ανάρτησης ανήκει στον Κώστα Χουλιαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου