ΑΡΠΑΧΘΕΙΣ ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΝ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ

Ο αυτός (ἀββᾶς Σιλουανός) καθεζόμενός ποτε μετά ἀδελφῶν͵ ἐγένετο ἐν ἐκστάσει͵ καί πίπτει ἐπί πρόσωπον·
καί μετά πολύ ἀναστάς ἔκλαιε.
Καί παρεκάλεσαν αὐτόν οἱ ἀδελφοί͵ λέγοντες·
Τί ἔχεις͵ Πάτερ;
Ὁ δέ ἐσιώπα κα ἔκλαιεν.
Ἀναγκαζόντων δέ αὐτῶν εἰπεῖν͵ εἶπεν·
Ἐγώ εἰς τήν κρίσιν ἡρπάγην·
καί εἶδον πολλούς τοῦ γένους ἡμῶν ἀπερχομένους εἰς κόλασιν͵ καί πολλούς τῶν κοσμικῶν ἀπερχομένους εἰς βασιλείαν.
Καί ἐπένθει ὁ γέρων καί οὐκ ἤθελεν ἐξελθεῖν ἐκ τοῦ κελλίου αὐτοῦ.
Εἰ δέ καί ἠναγκάζετο ἐξελθεῖν͵ ἔσκεπε τῷ κουκουλίῳ τό πρόσωπον αὐτοῦ͵ λέγων·
Τί θέλω ἰδεῖν τό φῶς τοῦτο τό πρόσκαιρον καί οὐδέν ἔχον ὄφελος;

Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών