Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΙΛΑΡΕΤΟΥ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ (1903-1985)

Την 8ην Νοεμβρίου 1985 ἐκ. ἡμ. ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ Μητροπολίτης Φιλάρετος, Πρωθιεράρχης τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς, μὲ ἕδραν τὴν Νέαν ῾Υόρκην τῶν Η.Π.Α. ῾Ο Μητροπολίτης Φιλάρετος, κατὰ κόσμον Γεώργιος Νικολάϊεβιτς Βοζνεσένσκυ, ἐγεννήθη τὸ ἔτος 1903 εἰς τὸ Κούρσκ. ῾Ο πατὴρ αὐτοῦ ἦτο ῾Ιερεὺς καί, ὅταν ἀργότερον ἐχήρευσεν, ἐχειροτονήθη ᾿Επίσκοπος τοῦ Χαϊλὰρ εἰς τὴν Μαντζουρίαν. ῾Η λευϊτικὴ οἰκογένεια κατέφυγε τὸ 1920 εἰς τὴν Κίναν καὶ ἐγκατεστάθη εἰς τὸ Χαρμπὶν τῆς Μαντζουρίας. ῾Ο Γεώργιος, μετὰ τὸ τέλος τῶν σπουδῶν του εἰς τὴν ῾Ιερατικὴν Σχολὴν τοῦ Χαρμπίν, ἐκάρη Μοναχός, λαβὼν τὸ ὄνομα Φιλάρετος καὶ ἐχειροτονήθη ῾Ιερεὺς τὸ 1930. Τὸ ὀφφίκιον τοῦ ᾿Αρχιμανδρίτου ἔλαβε τὸ 1937. Μετὰ τὴν κατάληψιν τῆς Κίνας ὑπὸ τῶν Κομμουνιστῶν τὸ 1949, ὅλοι οἱ Ρῶσοι πρόσφυγες ὑπεχρεώθησαν νὰ λάβουν Σοβιετικὴν ὑπηκοότητα καὶ νὰ ἐπιστρέψουν, μὲ λαμπρὰς βεβαίως ὑποσχέσεις ἐλευθερίας, εἰς τὴν Σοβιετικὴν ῞Ενωσιν. ῾Ο πατὴρ τοῦ ᾿Αρχιμ. Φιλαρέτου, ᾿Επίσκοπος Δημήτριος, ὑπεχώρησεν εἰς τὰς πιέσεις καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὴν Ρωσίαν, ὅπου ὀλίγον ἀργότερον ἐξετελέσθη εἰς τὴν Σιβηρίαν, ὡς συνέβη ἄλλωστε μὲ ὅλους τοὺς ἐπιστρέψαντας πρόσφυγας (περίπου 2.000.000). ῾Ο ῾Ιερομόναχος Φιλάρετος, παρὰ τοὺς μεγάλους κινδύνους, παρέμεινεν ἀνυποχώρητος καὶ ἠρνήθη νὰ ἀναχωρήσῃ ἀπὸ τὴν Κίναν πρὸς τὴν Δύσιν, μέχρις ὅτου τὰ μέλη τοῦ λογικοῦ ποιμνίου του διασωθοῦν. Τέλος, μετὰ πολυχρόνιον ταλαιπωρίαν, τὸ 1962 μετέβη εἰς Αὐστραλίαν, ὅπου μετὰ ἓν ἔτος ἐχειροτονήθη ᾿Επίσκοπος τῆς πόλεως Μπρισμπαἱην. Τό έτος 1964, μετὰ τὴν παραίτησιν τοῦ Μητροπολίτου ᾿Αναστασίου, ἐξελέγη θαυμαστῶς Πρωθιεράρχης τῆς ᾿Εκκλησίας τῶν Ρώσων τῆς Διασπορᾶς, ἂν καὶ ἦτο ὁ νεώτερος τῶν ᾿Επισκόπων. Κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ποιμαντορίας του ὡς Μητροπολίτου ἀνεκηρύχθησαν ὡς ῞Αγιοι ὁ Πρωθιερεὺς τῆς Κροστάνδης ῞Αγιος ᾿Ιωάννης, ὁ ῞Οσιος Γερμανὸς τῆς ᾿Αλάσκας, ἡ ῾Οσία Ξένη ἡ Ρωσὶς ἡ διὰ Χριστὸν σαλὴ καὶ τέλος οἱ ῞Αγιοι Ρῶσοι Νεομάρτυρες. Διεκρίθη ἰδιαιτέρως διὰ τὴν σθεναρὰν στάσιν αὐτοῦ ἔναντι τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, εἶδον δὲ τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος κείμενά του πλήρη ζήλου διὰ τὴν ᾿Ορθοδοξίαν, ἀλλὰ μετὰ χαρακτηριστικῆς διακρίσεως συντεταγμένα, καταδικάζοντα τὴν αἵρεσιν καὶ ἐλέγχοντα τοὺς πρωτεργάτας αὐτῆς. ᾿Αξιομνημόνευτος ἦτο καὶ ἡ συμβολή του εἰς τὴν προσπάθειαν λύσεως τῆς διαστάσεως μεταξὺ τῶν ᾿Ακαινοτομήτων τοῦ Πατρίου ᾿Εκκλησιαστικοῦ ῾Ημερολογίου ἐν ῾Ελλάδι, ἔστω καὶ ἂν δὲν ἐτελεσφόρησε τελικῶς. ῏Ητο ἐγκρατής, ἀσκητικός, ὀλιγόλογος, πρᾶος, ταπεινὸς καὶ πολὺ φιλακόλουθος, μὲ μεγάλην ἀγάπην διὰ τὸ λογικὸν αὐτοῦ ποίμνιον καὶ ἰδίως διὰ τοὺς νέους, πάντοτε δὲ ἀφωσιομένος εἰς τὴν ἱερὰν ἐργασίαν τῆς νοερᾶς ἀδιαλείπτου προσευχῆς. ᾿Ετίθετο γενικῶς ὑπεράνω μικροτήτων καὶ παθῶν, ἐκοσμεῖτο δὲ μὲ ἀρετὰς καὶ χαρίσματα, κατὰ μίμησιν τῶν μεγάλων ῾Αγίων ῾Ιεραρχῶν τῆς ᾿Εκκλησίας μας. ΤΗΝ 30ὴν ᾿Οκτωβρίου 1998 ἐκ. ἡμ., ᾿Επιτροπὴ ἀποτελουμένη ἀπὸ τὸν τότε Σεβασμ. ᾿Αρχιεπίσκοπον κ. Λαῦρον καὶ ἄλλους Κληρικοὺς τῆς Ρωσικῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Διασπορᾶς, ἤνοιξε τὸν προσωρινὸν τάφον, ὅπου εἶχεν ἐναποτεθῆ τὸ λείψανον τοῦ μακαριστοῦ Πρωθιεράρχου κατὰ τὸν Νοέμβριον τοῦ 1985, εἰς τὴν ῾Ιερὰν Μονὴν ῾Αγίας Τριάδος, Τζόρντανβιλ τῶν Η.Π.Α., διὰ νὰ προετοιμάσῃ τὴν μεταφορὰν αὐτοῦ εἰς ἄλλον μόνιμον τάφον, ὁ ὁποῖος εἶχε κτισθῆ προσφάτως. ῞Οταν ὅμως ἠνοίχθη ὁ τάφος τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Φιλαρέτου ἀπὸ τὴν ᾿Επιτροπήν, δεκατρία ἤδη ἔτη μετὰ τὴν κοίμησίν του, τὸ ἀρχιερατικὸν λείψανον εὑρέθη εἰς κατάστασιν ἀδιαφθορίας, πρὸς μεγάλην ἔκπληξιν καὶ θαυμασμὸν πάντων! *Εκ της ιστοσελίδας της Ιεράς Μητρόπολης Ωρωπού κι φυλής. Επιμέλεια, παρουσίαση ημετέρα.

ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΙΛΑΡΕΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ 

ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΥΠΟ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΥΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΦΙΛΑΡΕΤΟ (ROCOR)

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ «ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΩΝ ΘΥΑΤΕΙΡΩΝ» ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΦΙΛΑΡΕΤΟΥ

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΙΛΑΡΕΤΟΥ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ