Ο ΝΑΟΣ ΚΑΙ ΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΙ ΤΟΥ - Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

 

Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Πρωθιερέως της Κροστάνδης:
<<Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ>>, εκδόσεις <<Το Περιβόλι της Παναγίας>>,
Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 115-117.
Ιδού πως περιγράφει ο ίδιος (ο Άγιος Ιωάννης) την εν Κροστάνδη ιερατικήν ζωήν και διακονίαν του:
<<Από των πρώτων ημερών του υπουργήματός μου εν τη υψηλή υπηρεσία της Εκκλησίας του Θεού, εθεώρησα ως κανόνα της ζωής μου να είμαι πιστός
και ζηλωτής εν τω ιερατικώ μου έργω και αυστηρώς επαγρυπνώ επί του εαυτού μου και της πνευματικής ζωής μου.
Προς τον σκοπόν τούτον ήρχισα να μελετώ και να σπουδάζω την Γραφήν, αποκομίζων εξ αυτής οικοδομήν ως άνθρωπος, ως ιερεύς και ως μέλος του κοινωνικού συνόλου.
Ήρχισα τότε να συντάσσω και το ημερολόγιόν μου, εν τω οποίω επακριβώς εσημείουν τους αγώνας μου κατά των κακών σκέψεων και πειρασμών, τας μετανοίας μου, τας μυστικάς μου προσευχάς και τας μετά του Θεού πνευματικάς εντεύξεις μου.
Καθ' εκάστην Κυριακήν και εορτήν συνήθιζον να κηρύττω είτε ιδικόν μου κήρυγμα, είτε εκ της συλλογής του επισκόπου Γρηγορίου.
Εκτός των ειθισμένων εκκλησιαστικών μου καθηκόντων, ευθύς εξ αρχής, επειδή και εγώ ήμην ποτέ πτωχός, εφρόντιζον περί των πτωχών.

Προ είκοσιν ετών είχον την έμπνευσιν της ιδρύσεως εν Κροστάνδη <<οίκου βιομηχανίας>> τον οποίον διά της Θείας βοηθείας κατώρθωσα να αποπερατώσω το 1873>>.
Ο πατήρ Ιωάννης καθ' όλον το ιερατικόν του στάδιον, όπερ διήρκησε 53 έτη, ουδέποτε ελησμόνει ότι ήτο ιερεύς.
Ελειτούργει καθ' εκάστην, εκήρυττε συχνότατα, τουθ' όπερ ήτο ασύνηθες κατά την εποχήν εκείνην εν Ρωσσία, επεσκέπτετο τας κατοικίας των πτωχών ενοριτών του και εβοήθει αυτούς,
έπειθε τους αλκοολικούς να εγκαταλείψωσι το πάθος της μέθης, εγίνετο τα πάντα τοις πάσι, ενίοτε δε και ανυπόδητος επέστρεφεν εις την οικίαν του, διότι έδιδε τα υποδήματά του εις πτωχούς χριστιανούς!
Τη 20ή Δεκεμβρίου του 1908 εκοιμήθη εν Κυρίω καταλιπών οπίσω αυτού φήμην ανδρός αγίου.
(Εκ του προλόγου του βιβλίου).
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ

Ο ΝΑΟΣ ΚΑΙ ΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΙ ΤΟΥ

3. Η Θεία Λειτουργία

Όταν κοινωνώ με πίστιν ακλόνητον το Ζωοπάροχον Μυστήριον, διδάσκομαι κατά τρόπον αισθητόν την πανταχού παρουσίαν του Χριστού. Κατά ποίον τρόπον; Διότι και εις το ελάχιστον μέρος του Σώματος και εις κάθε σταγόνα του Αίματος λαμβάνω τον Χριστόν ολόκληρον και τοιουτοτρόπως με την πνευματικήν ενόρασίν μου βλέπω ότι Ούτος είναι ταυτοχρόνως Ολόκληρος εις όλα τα ελάχιστα μέρη και όλας τας σταγόνας οσοσδήποτε και αν είναι ο αριθμός αυτών. Ακριβώς κατά τον αυτόν τρόπον ο Κύριος ευρίσκεται Ολόκληρος εις έκαστον Ναόν' και επειδή Ορθόδοξοι Ναοί υπάρχουν εις όλην την γην, ο Κύριος είναι παρών παντού, όχι μόνο ένεκα της Θεότητός Του, αλλά και με το Σώμα και το Αίμα Του' παντού είναι ολόκληρος και αδιαίρετος και μεταδίδει Εαυτόν εις τους πιστούς και γεννά εντός αυτών καρπούς γλυκείς: κάθαρσιν από τας αμαρτίας, αγιασμόν των χριστιανικών ψυχών και των σωμάτων, δικαιοσύνην, ειρήνην και χαράν εν Πνεύματι Αγίω, και ενώνει όλους μας με Εαυτόν, τον Πατέρα και το Άγιον Πνεύμα. Γνωρίζομεν επίσης ότι διά της ζώσης προσευχής εισέρχεται εις τας ψυχάς των πιστευόντων μετά του Πατρός και του Αγίου Πνεύματος. Ο Κύριος είναι παρών εις όλον τον υλικόν κόσμον και ζωογονεί αυτόν ολόκληρον και χωριστά έκαστον μέρος αυτού' πολύ όμως περισσότερον ευρίσκεται εντός των ανθρώπων, ιδιαιτέρως των χριστιανών και ζη εν αυτοίς: «'Η ουκ επιγινώσκετε εαυτούς ότι Ιησούς Χριστός εν υμίν έστιν; ει μη τι αδόκιμοί έστε» (Β' Κορ. 13,5). «Ή ουκ οίδατε ότι το σώμα υμών ναός του εν υμίν Αγίου Πνεύματός έστιν»; (Α' Κορ. 6,19). Ο Θεός Πατήρ -ενερών εν τη διανοία και τη καρδία ημών διά του Προσωπικού Του Λόγου και διά του λόγου ημών της πίστεως, της ελπίδος, της καλωσύνης και της αγάπης ο οποίος εξέρχεται από τα χείλη μας- εκτελεί εν μια στιγμή και άπαξ διά παντός τας θαυμασίας πράξεις, αι οποίαι προωρίσθησαν από της δημιουργίας του κόσμου, της αναγεννήσεως, του αγιασμού, της ενισχύσεως, της πνευματικής διατροφής και της εν Χριστώ θεραπείας, μολονότι αι προπαρασκευαστικαί τελεταί διά τα θαυμάσια αυτά είναι μακραί, διότι ο Θεός είναι απλούν, Παντοδύναμο Ον. Π.χ. η μεταβολή του άρτου και του οίνου εις Σώμα και Αίμα του Χριστού συντελείται ευθύς αμέσως μετά την προφοράν των λέξεων: «Ποίησον τον μεν άρτον τούτον τίμιο Σώμα του Χριστού Σου, το δε εν τω ποτηρίω τούτω τίμιον Αίμα του Χριστού Σου, μεταβαλών τω Πνεύματί Σου τω Αγίω». Μετά τας τελευταίας αυτάς λέξεις, και μετά την ευλογίαν με το σημείον του σταυρού διά της χειρός, ο άρτος και ο οίνος αμέσως μεταβάλλονται εις Σώμα και Αίμα του Χριστού, όχι δε πρωτύτερα' διότι η Θεία Παντοδυναμία αναμένει τον λόγον του ιερέως και συνεργάζεται μετ' αυτού. «Θεού γαρ έσμεν συνεργοί» (Α' Κορ. 3,9). Η ευλογία κατά το σημείον εκείνο του χρόνου, διά του σημείου του σταυρού εν τω ονόματι του Κυρίου, σημαίνει ότι το μυστήριον τελείται υπό του Αγίου Πνεύματος εν ονόματι του Ιησού Χριστού και χάριν του Ιησού Χριστού, διά της μεσιτείας Του, διά της ευνοίας του Θεού Πατρός.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση
«ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ».
Αποσπασματικές αναρτήσεις από το βιβλίο του Αγίου Ιωάννου Πρωθιερέως της Κροστάνδης:
<<Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΗ>>, εκδόσεις <<Το Περιβόλι της Παναγίας>>,
Α' Έκδοση, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 115-117.