ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
Τη Αγία και μεγάλη Κυριακή του Πάσχα
Αι εις τον ενταφιασμόν του Σωτήρος, κατά την εσπέραν της Παρασκευής, παρευρεθείσαι γυναίκες. Μαρία η Μαγδαληνή μετά των λοιπών, υποστρέψασαι υπό του Γολγοθά εις την πόλιν, ητοίμασαν αρώματα και μύρα, ίνα ελθούσαι μετά ταύτα αλείψωσι το σώμα του Ιησού' και τη μεν επαύριον, διά την περί της αργίας του Σαββάτου εντολήν ησύχαζον δι' όλης της ημέρας. Κατά δε τον βαθύν όρθρον της εφεξής Κυριακής, ήτις υπό των Ευαγγελιστών ονομάζεται πρώτη Σαββάτου και μία Σαββάτων, ήγουν πρώτη της εβδομάδος ημέρα, Μαρτίου τότε κε', μετά τριάκοντα εξ' ώρας σχεδόν από της του ζωοδότου Λυτρωτού νεκρώσεως, έρχονται μετά των νεκρωσίμων αρωμάτων εις το μνημείον. Και ενώ διελογίζονται την δυσκολίαν της του λίθου αποκυλίσεως εκ της θύρας της μνημείου, γίνεται σεισμός φοβερός' και Άγγελος αστραπηφόρος την όψιν, χινόφωτος την στολήν, αποκυλίσας τον λίθον και καθεσθείς επ' αυτού απονέκρωσεν από του φόβου τους φύλακας, και έτρεψεν αυτούς εις φυγήν. Αι δε γυναίκες εισελθούσαι εις το μνημείον και μη ευρούσαι το Σώμα του Ιησού, βλέπουσιν άλλους δύο Αγγέλους λευκοφορούντας, εν σχήματι ανδρικώ, οι και μηνύσαντες την έγερσιν του Σωτήρος, αποστέλλουσιν αυτάς, ίνα δραμούσαι ταχέως, απαγγείλωσιν εις τους μαθητάς τα φαιδρά Ευαγγέλια. Εν τοσούτω φθάνει και ο Πέτρος μετά του Ιωάννου, μαθόντες τα γενόμενα παρά της Μαγδαληνής, ως είρηται, και εισελθόντες εις τον τάφον ευρίσκουσι μόνον τα σάβανα. Διό επανέρχονται πάντες εις την πόλιν μετά χαράς, κήρυκες της υπερφυούς Αναστάσεως του Χριστού, ον και είδον ζώντα πραγματικώς πεντάκις κατά την σήμερον Εορτήν. Ταύτην ουν την χαρμόσυνον Ανάστασιν εορτάζοντες σήμερον, ασπαζόμεθα αλλήλοις τον εν Χριστώ ασπασμόν, δεικνύοντες διά τούτου την κατάλυσιν της πρώτης έχθρας μεταξύ ημών και του Θεού, και την προς ημάς πάλιν Αυτού διαλλαγήν διά του πάθους του Σωτήρος. Και η μεν εορτή ονομάζεται Πάσχα, ομονύμως το Πάσχα των Εβραίων, όπερ κατά την γλώσσαν αυτών, σημαίνει διάβασιν' διότι ο παθών και αναστάς Ιησούς διεβίβασεν ημάς εκ της κατάρας του Αδάμ και της δουλείας του διαβόλου εις την αρχαίαν ελευθερίαν και μακαριότητα. Η δε παρούσα της εβδομάδος ημέρα, ήτις εστίν η πρώτη των λοιπών, αφιερωθείσα εις την τιμήν του Κυρίου, επωνομάσθη εκ του ονόματος αυτού Κυριακή, και εις αυτήν μετετέθη από των Αποστόλων η αργία και η ανάπαυσις της εορτής του Σαββάτου του παλαιού νόμου. (Ωρολόγιον το Μέγαν υπό Βαρθολομαίου του Κουτλουμουσιανού, 1851, σελ. 355-356).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου