ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ

Ο Ήλιος της δικαιοσύνης ο τριήμερος ανέτειλε σήμερα κι᾽ ολόκληρη εφώτισε την πλάση. Ο τριήμερος και προαιώνιος Χριστός, η 'Αμπελος η αληθινή, καρποφόρησε και τον κόσμο πλημμύρισε από χαρά. Την αβασίλευτη αυγή ας δούμε. Πριν έρθη η αυγή, ας τη δούμε σήμερα και απ᾽ τη φωτοπλημμύρα ας γεμίσουμε από χαρά.

Τις πόρτες του Άδη ανοίγει ο Χριστός και οι νεκροί σηκώθηκαν από τον ύπνο. Αναστήθηκε ο Χριστός που ανασταίνει τους πεσμένους και ανάστησε μαζί Του τον Αδάμ. Αναστήθηκε ο Χριστός, Αυτός που ανασταίνει όλους και ελευθέρωσε την Εύα απ᾽ την κατάρα. Αναστήθηκε ο Χριστός που Αυτός μόνος ανασταίνει και χαροποίησε τον ακατάστατο πρώτα κόσμο, σε όλα το ρυθμό και την τάξη εγκαθιστώντας.

Αναστήθηκε ο Κύριος, όπως αυτός που κοιμάται, και τους εχθρούς Του όλους τους χτύπησε και τους ντρόπιασε. Αναστήθηκε και δώρησε χαρά σ᾽ όλη την κτίση. Αναστήθηκε και άδειασε η φυλακή του Άδη. Αναστήθηκε και τη φθορά της φύσης σε αφθαρσία τη μετάλλαξε. Αναστήθηκε ο Χριστός, κι᾽ αποκατάστησε τον Αδάμ στην παλιά δόξα της αθανασίας.

Η νέα κτίση, πού φέρνει ο Χριστός, με την Ανάστασή Του ανανεώνεται. Με τη νέα ομορφιά του Χριστού ας στολισθούμε· η Εκκλησία του Χριστού ο καινούργιος ουρανός γίνεται σήμερα, ένας ουρανός πιο λαμπρός από τον ουρανό που αντικρύζομε. Γιατί δεν περιμένει τον ήλιο που κάθε μέρα βασιλεύει, αλλά τον Ήλιο που υψωμένο στο Σταυρό τον ντράπηκε τούτος ο δούλος ήλιος και χάθηκε.

Έχει τον ήλιο, που γι᾽ αυτόν είπε ο προφήτης· θ᾽ ανατείλη για τους φοβισμένους τον Ήλιο της Δικαιοσύνης, τον Ιησού, Ήλιο που την Εκκλησία καταυγάζει φωτεινός και αιώνιος. Γι᾽ αυτόν λέει η Γραφή· «Ο Ήλιος βγήκε στη γη και ο Λώτ μπήκε στη Σιγώρ». Ο Λώτ προτυπώνει το Νόμο και Σιγώρ σημαίνει μικρότητα. Αυτός ο Ήλιος κάνει σοφούς τους άσοφους. Αυτός ο Ήλιος είναι το θεμέλιο της πίστεώς μας. 

Γι᾽ αυτόν τον Ήλιο της δικαιοσύνης, το Χριστό, έχει γίνει ουρανός η Εκκλησία και δεν έχει φεγγάρι που μεγαλώνει και μικραίνει, αλλά χάρη, που λάμπει πάντα. Δεν ανατέλλει κάποια κινούμενα αστέρια, αλλά αστέρια νεοφώτιστα μέσα από την κολυμβήθρα. Δεν έχει βροχερά σύννεφα η Εκκλησία, αλλά δασκάλους θεολόγους. Δεν κρέμεται πάνω σε θολά νερά, αλλά έχει θεμελιωθεί πάνω στα ιερά δόγματα.

Δεν φέρνει χειμωνιάτικη βροχή και δεν συγκινεί τους ανθρώπους με φωνές αγριοπουλιών αλλά με τις ομιλίες των δασκάλων. «Αυτή είναι ημέρα, που δημιούργησε ο Κύριος. Ας νιώσωμε την πνευματική της αγαλλίαση και τη θεϊκή ευφροσύνη της». Αυτή είναι για μας η πιο γιορτινή απ᾽ όλες τις εορτές. Αυτή είναι η εορτή, για την οποία το Άγιο Πνεύμα μας προτρέπει και μας λέει: «Ετοιμάστε εορτή κρατώντας πυκνόφυλλα κλαδιά ως τις άκρες του θυσιαστηρίου».

Αυτή είναι όλου του κόσμου η εορτή, που τον ανακαινίζει και τον σώζει. Αυτή η εορτή είναι όλων των εορτών η κορυφή και η ακρόπολη· αυτή είναι ημέρα πού την ευλόγησε ο Θεός και την αγίασε, γιατί αυτή τη μέρα σταμάτησε από όλα τα έργα Του, ολοκληρώνοντας τη σωτηρία των ζωντανών και των νεκρών. Τη μέρα αυτή σταμάτησε των μολυσμένων ειδωλολατρών τις τελετές και τους χορούς.

Τη μέρα αυτή σταμάτησε τη δύναμη όλων των εχθρών. Τη μέρα αυτή σταμάτησε την κνίσσα και τις ειδωλικές θυσίες· αυτή τη μέρα σταμάτησε τη δύναμη του τυράννου και εξουδετέρωσε το κεντρί του θανάτου. Σ᾽ αυτή σταμάτησε τις Ιουδαϊκές θυσίες και τις πρωτομηνιές· σ᾽ αυτή έβαλε καινούργιους νόμους και κανόνες στη χτίση· σ᾽ αυτή σταμάτησε το Πάσχα του Μωσαϊκού νόμου και των Ιουδαίων και ολοκλήρωσε κάθε τύπο, σκιά και προφητεία.

Κατά το Πάσχα μας, το Πάσχα το αληθινό, θυσιάστηκε ο Χριστός και ιδού η καινούργια χτίση του Χριστού, η καινούργια πίστη του Χριστού, οι καινούργιοι νόμοι, ο καινούργιος λαός του Θεού. Καινούργιος, όχι παλιός Ισραήλ και νέο Πάσχα, νέα και πνευματική περιτομή· νέα και αναίμακτη θυσία· νέα και θεϊκή Διαθήκη.

Σήμερα ανανεωθείτε και «πνεύμα ευθές», νέο φρόνημα, εγκαταστείστε στις καρδιές σας, για να δεχθείτε της νέας κι αληθινής εορτής τα μυστικά και να δοκιμάσετε σήμερα τρυφή ουράνια, πραγματική και να φύγετε φωτισμένοι στα μυστικά του νέου Πάσχα και που δεν παλιώνουν, και πήραν τη θέση των αντίστοιχων μυστικών του παλιού, για να αντιληφθείτε πόση είναι η απόσταση και η διαφορά των δικών μας από τα Ιουδαϊκά και ποιά σύγκριση μπορεί να σταθεί των άδειων τύπων με την αλήθεια. 

Ας αρχίσουμε το λόγο για την Ανάσταση του Χριστού και την εμφάνισή Του απ᾽ αυτό το σημείο. Έστειλε κάποτε ο Θεός από ψηλό βουνό για τη σωτηρία του λαού το νομοθέτη Μωυσή, για να φέρη τον τύπο του νόμου. Στάλθηκε κι ο νομοθέτης Κύριος, Θεός από Θεό, όρος από όρος της ουρανίας οροσειράς για τη σωτηρία του λαού μας, που είναι η αλήθεια.

Αλλά ο Μωυσής έδωσε ελευθερία από το Φαραώ και τους Αιγυπτίους, ενώ ο Χριστός μας ελευθέρωσε από το διάβολο και τους δαίμονες. Ο Μωυσής σκότωσε κι έθαψε στην άμμο εκείνον τον Αιγύπτιο που νίκησε τον Ιουδαίο. Θανάτωσε κι ο Χριστός το διάβολο, εξαποστέλλοντάς τον στην άβυσσο. Συμφιλίωσε ο Μωυσής τους δύο αδελφούς του που φιλονικούσαν· συμφιλίωσε κι ο Χριστός τους δύο λαούς Του, ενώνοντας τα ουράνια με τα επίγεια. 

Εκεί η κόρη του Φαραώ ήρθε να λουστεί και βρήκε και πήρε τον Μωυσή. Η Εκκλησία, κόρη του Χριστού, με το Βάπτισμα παίρνει το Χριστό, όχι τριών μηνών από το κοφίνι, όπως τον Μωυσή, αλλά τριήμερον από τον τάφο αντί του Μωυσή. Εκεί τυπικά και νύχτα έκαμε ο Ισραήλ το Πάσχα του· εδώ μέσα στο φώς της ημέρας εορτάζομε το Πάσχα. Εκεί στης ημέρας το βράδιασμα· εδώ στο τέλος των χρόνων αυτού του αιώνα.

Εκεί τα πορτόφυλλα σημαδεύτηκαν με το αίμα· εδώ των πιστών οι καρδιές σφραγίζονται με το Αίμα του Χριστού. Εκεί ήταν θυσία νυχτερινή και σε ώρα νύχτας έγινε της Ερυθράς το πέρασμα· εδώ είναι σωτηρία και φωτεινή η Ερυθρά θάλασσα του Βαπτίσματος και με τη φωτιά του Πνεύματος φωτίζει· εδώ αληθινά Πνεύμα Θεού πνέει και φανερώνεται πάνω στο ίδιο νερό και συντρίβει την κεφαλή του δράκοντα άρχοντα των δρακόντων, των δαιμονικών λαών του διαβόλου. 

Εκεί ο Μωυσής σώζει τους Ισραηλίτες με νυχτερινό βάπτισμα· εκεί το σύννεφο γίνεται σκέπη του λαού· στο λαό του Χριστού η δύναμη του Υψίστου ρίχνει τον ευεργετικό ίσκιο της. Εκεί για τη σωτηρία του λαού χόρεψε η Μαρία, του Μωυσή η αδελφή: εδώ που γίνεται η σωτηρία των Εθνικών η Εκκλησία του Χριστού στο σύνολό της γιορτάζει.

Εκεί στην πέτρα τη φυσική καταφεύγει ο Μωυσής για νερό· εδώ στην πέτρα της πίστεως, τον Χριστό, καταφεύγει ο λαός. Εκεί οι πλάκες του νόμου συντρίβονται προμηνύοντας ότι κάποτε θα παρέλθει και θα παλιώσει ο νόμος· εδώ αμετάβλητοι οι θεϊκοί νόμοι σώζονται. Εκεί το μοσχάρι καιγόταν στη φωτιά για τιμωρία του λαού· εδώ θυσιάζεται ο Αμνός του Θεού για του λαού τη σωτηρία. 

Εκεί με το ραβδί η πέτρα δέχεται κτύπημα· εδώ η Πέτρα, ο Χριστός δέχεται τρύπημα στην πλευρά. Εκεί βγαίνει απ᾽ την πέτρα νερό· εδώ Αίμα και νερό πηγάζει απ᾽ τη ζωοποιό πλευρά. Εκείνοι δέχτηκαν απ᾽ τον ουρανό το κρέας των ορτυκιών· εμείς απ᾽ τα ουράνια ύψη δεχόμαστε το περιστέρι του Πνεύματος. Εκείνοι πρόσκαιρο μάννα έφαγαν και πέθαναν· εμείς τον Αρτο τρώμε για να ζούμε στον αιώνα.

Μα εκείνα, παλιά πράγματα και σκιές ψεύτικες πάλιωσαν και τελείωσαν· του δικού μας λαού η πίστη αυξάνει και θάλλει και μένει παντοτεινά. Αυτή είναι η προτύπωση του δικού μας Πάσχα· το σκιερό πέρασμα των διατάξεων του νόμου. Έτσι πρέπει να κοιτάξεις την εορτή και έτσι να εξετάσεις τα όσα ο Μωυσής και οι Προφήτες λένε για την ημέρα· η Ανάσταση θα σε πείσει, γιατί όλους τους έχει η απιστία τυλίξει. 

Είναι πολλοί οι τύποι της εορτής και απερίγραπτοι για την Ανάσταση από τους νεκρούς και τη συνέχιση της ζωής. Αξιόπιστος μάρτυράς της, είναι η θυσία του Ισαάκ· τύπος της ο λάκκος του Ιωσήφ, όπου τον έρριξαν τ᾽ αδέλφια του και απ᾽ όπου βγήκε αθάνατος· τύπος της ο λάκκος του Ιερεμία, όπου μια φορά από τη φθορά και το βόρβορο βγήκε.

Του Χριστού την Ανάσταση υποτυπώνει το κήτος του Ιωνά, από όπου βγήκε σε τρεις μέρες. Έχεις στη διάθεσή σου κι άλλο σημάδι για το δεσμωτήριο του Άδη, το δεσμωτήριο του Ιωσήφ, όπου τον κατασφάλισε η παράνομη συναγωγή κι απ᾽ όπου βγήκε αβλαβής έπειτα από τρία χρόνια, όπως βγήκε ο Χριστός σε τρεις μέρες από τους νεκρούς. 

Μαζί μ᾽ αυτούς κι ο Δανιήλ με το λάκκο των λεόντων προτυπώνει τον τάφο του Σωτήρα, απ᾽ όπου βγήκε ο Ιησούς και σώθηκε από τον Άδη και το θάνατο, όπως από λιοντάρια. Με αυτά να ελέγξεις τους Ιουδαίους και να τους επιτιμήσεις. Έτσι ν᾽ απολογηθείς για το πάθος και την Ανάσταση του Χριστού. Αυτά τα όπλα σύμμαχος σου χαρίζει ο λόγος· αυτά τα μυστήρια σου διδάσκει η εορτή.

Άγιος Επιφάνιος Κύπρου

Πηγή: https://www.imaik.gr/?p=2292