ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2018

Ο ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΔΙΑΚΟΠΤΕΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ




Σύμφωνα με πληροφορίες ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κύριλλος σταματά να μνημονεύει τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως Πατριάρχη Βαρθολομαίο κατά τη διάρκεια την λειτουργία. Η απόφαση αυτή λήφθηκε στην σημερινή έκτακτη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, είπε ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα. 


«Η Σύνοδος αποφάσισε να αναστείλει την μνημόνευση του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κατά τη λειτουργία στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία» ανέφερε ο Μητροπολίτης Ιλαρίων. Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, και συγκεκριμένα η Σύνοδος για την αντιμετώπιση αυτού του γεγονότος εξέφρασε «έντονη διαμαρτυρία και βαθιά αγανάκτηση» και δήλωσε, ότι οι ενέργειες της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως «είναι μια κατάφωρη παραβίαση της εκκλησίας κανόνια». Αποφάσισαν επίσης να αναστείλουν τη συνεργασία με τους ιεράρχες της Κωνσταντινούπολης και να αναστείλουν τη συμμετοχή σε όλες τις δομές που προεδρεύουν ή συνπροεδρεύουν εκπρόσωποι του Οικουμενικού Πατριαρχείου,


Εντούτοις, τα μέτρα αυτά δεν υποδηλώνουν διακοπή της ευχαριστιακής κοινωνίας: «Η Ευχαριστιακή κοινωνία μεταξύ των Εκκλησιών δεν έχει διακοπεί. Η απόφαση αυτή δεν στερεί από τους κληρικούς του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης και της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας τη δυνατότητα κοινών λειτουργιών», εξήγησε ο Γραμματέας Τύπου π. Αλέξανδρος Βολκόβ. Την ρωσική απειλή για διακοπή της κοινωνίας με το Φανάρι όπως αυτή αποτυπώθηκε από διάφορους Ρώσους αξιωματούχους σχολίασε ο Ουκρνανικής καταγωγής Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ , εκ των στενών συνεργατών του Οικουμενικού Πατριάρχου. 


Σύμφωνα με τον κ. Ιώβ λοιπόν όλες οι σύγχρονες ορθόδοξες αυτοκεφαλίες εκτός από τα αρχαία Πατριαρχεία δημιουργήθηκαν με Τόμο από την Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης. Ο Ιεράρχης πρόσθεσε ότι κάθε μια από τις νεότερες αυτοκεφαλίες διακηρύχτηκε σε σχέση με πολιτικούς παράγοντες, κυρίως λόγω της κρατικής ανεξαρτησίας. Ωστόσο, είχε μια βαθύτερη αιτία: «για να εξασφαλίσει την ενότητα της Εκκλησίας σε κάθε ένα από αυτά τα κράτη, καθώς και την ενότητα μεταξύ των τοπικών εκκλησιών» ανέφερε.


Ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ σχολίασε επίσης και το ενδεχόμενο διακοπής κοινωνίας της Μόσχας με την Κωνσταντινούπολη λέγοντας πως θα ήταν «άκυρη». ''Η στάση της ευχαριστιακής κοινωνίας είναι απαραίτητη για σεβασμό, δογματικούς λόγους και όχι για ιδιοτροπίες. Όσον αφορά το ζήτημα του σχίσματος και της αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, όλοι γνωρίζουν ότι αυτό το πρόβλημα δεν είναι θεολογικό και δεν υπάρχει λόγος να κατηγορήσουμε κάποιον για αίρεση. 


Ως εκ τούτου, οι απειλές είναι περισσότερο κακοποίηση'' ανέφερε ο επίσκοπος τη θέση του. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο σημερινός στόχος της Κωνσταντινούπολης στην Ουκρανία είναι να θεραπεύσει το εκκλησιαστικό σχίσμα που υπάρχει εδώ και αρκετές δεκαετίες. «Η αυτοκεφαλία της Ουκρανίας προτείνεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο όχι ως όπλο για πόλεμο, αλλά ως φάρμακο για να θεραπεύσει το εκκλησιαστικό σχίσμα». Οι πρώτες πληροφορίες έρχονται από την έκτακτη συνεδρίαση της ρωσικής Ιεράς Συνόδου και τα νέα δεν είναι ευχάριστα…


Σημειωτέον πως από την έκτακτη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, απείχε ο Μητροπολίτης Ουκρανίας Ονούφριος για λόγους υγείας. Μοναδικό αντικείμενο της συζήτησης ήταν το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα και συγκεκριμένα η αποστολή των Εξάρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Κίεβο. Ο κ. Κύριλλος κατηγόρησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως για επανειλημμένες περιπτώσεις ενθάρρυνσης για σχίσματα στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και δεσμεύθηκε να ακολουθήσει σταθερά την κληρονομιά του Πατριάρχη Τυχωνα από αυτή την άποψη. 


Ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κύριλλος σχετικά με τους Έξαρχους απευθυνόμενος στους συμμετέχοντες επιβεβαίωσε πως “τώρα έχουμε ακριβείς πληροφορίες σχετικά με το τι έχουν έρθει στην Ουκρανία και άρχισαν να εργάζονται”. Στην Σύνοδο διαβάστηκε μήνυμα του Μητροπολίτη Ονούφριου που ανέφερε: «Πράγματι, οι αποκαλούμενοι Έξαρχοι του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως έφθασαν στην Ουκρανία. Ο ένας διορίστηκε για να διαπραγματευτεί με την πλευρά του αποκαλούμενου Πατριάρχη Φιλάρετου, ο άλλος με την πλευρά του ''Μητροπολίτη” Μακάριου, επικεφαλής της «ουκρανικής αυτοκέφαλης ορθόδοξης εκκλησίας''.


''Δεν τους έχουμε συναντήσει και δεν σκοπεύουμε να συναντηθούμε μαζί τους, επειδή ήρθαν χωρίς την ευλογία μας. Ως εκπρόσωποι της κανονικής Εκκλησίας στην Ουκρανία, δεν θα επικοινωνήσουμε μαζί τους'' πρόσθεσε ο Μητροπολίτης Ονούφριος. Με βάση το μήνυμα του Μητροπολίτη Ονούφριου, τα μέλη της Συνόδου θα λάβουν σήμερα αποφάσεις σχετικά με αυτό το θέμα. 


Από την πλευρά του πάντως ο Πατριάρχης Κύριλλος παρομοίασε τις πράξεις της Κωνσταντινούπολης με τα προβλήματα της δεκαετίας του 1920. “Αυτό που συμβαίνει τώρα σε σχέση με την κατεύθυνση των λεγόμενων Έξαρχων, είναι μια κατοπτρική εικόνα για το τι είχε κάνει ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης το 1920, όταν η Εκκλησία μας με επικεφαλής την Αυτού Αγιότητα τον Πατριάρχη Τύχωνα ήταν στις πιο δύσκολες συνθήκες. 


Ο Πατριάρχης είχε υποστεί σοβαρές πιέσεις από τις αρχές, την κυβέρνηση και την σχισματική οργάνωση που κέρδιζε δύναμη και, στη συνέχεια, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Γρηγόριος αποφασίζει να στείλει στη Μόσχα, τη λεγόμενη Επιτροπή υποτίθεται κατόπιν αιτήματος κάποιων Ορθόδοξων. Φυσικά, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν κατέθεσε αίτημα προς τον Πατριάρχη Γρηγόριο VII, αλλά προφανώς, αυτό είχε αποσταλεί από τους διαφωνούντες-”Ανακαινιστές” (Renovationists).


Και ο Πατριάρχης Τύχων έγραψε μια πολύ σαφή, κανονικώς αιτιολογημένη επιστολή διαμαρτυρίας για το γεγονός ότι στο κανονικό έδαφος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία ήταν επικεφαλής, κατευθύνθηκε κάποια μη κανονική «επιτροπή» από μια άλλη τοπική εκκλησία. Γνωρίζουμε σε ποιες δύσκολες συνθήκες ήταν τότε ο Πατριάρχης Τύχων. Αλλά παρά το γεγονός ότι ο Πατριάρχης ουσιαστικά στερήθηκε την ελευθερία του, με αποφασιστικότητα και σαφήνεια καθόρισε τη θέση του'' ανέφερε ο Πατριάρχης Κύριλλος. Σύμφωνα με τον Ρώσο Πατριάρχη, αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ουκρανία, ομοιάζει με εκείνη την κατάσταση και θα πρέπει να ακολουθηθεί η ίδια γραμμή με πολύ θάρρος όπως ο Πατριάρχης Τύχων… 


Στο μεταξύ νέα παρέμβαση είχαμε κι από την Ρωσική κυβέρνηση. “Ένα προτιμητέο σενάριο για την Ορθοδοξία στην Ουκρανία είναι η διατήρηση της ενότητας του Ορθόδοξου κόσμου”, δήλωσε ο ρωσικός προεδρικός γραμματέας Τύπου Ντμίτρι Πεσκόφ. «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μόνο προτιμητέο σενάριο για τη Μόσχα και ουσιαστικά για ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο είναι η διατήρηση της ενότητας αυτού του ορθόδοξου κόσμου«, δήλωσε ο Πεσκόφ στους δημοσιογράφους σήμερα Παρασκευή.


Το Κρεμλίνο παρακολουθεί την κατάσταση με την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία και την τρέχουσα σύνοδο της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ανέφερε ακόμη. ''Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Κρεμλίνο παρακολουθεί αυτό το γεγονός. Αναμφίβολα, οι ανησυχητικές πληροφορίες σχετικά με πιθανές αποφάσεις σχετικά με την εκκλησία στην Ουκρανία, φυσικά, προκαλούν ανησυχίες'', δήλωσε ο Πεσκόφ. ''Ταυτόχρονα, πρόκειται για θέματα που σχετίζονται με τον διακοινοτικό διάλογο, πρόκειται για εκκλησιαστικές υποθέσεις, το κράτος δεν μπορεί να παρεμβαίνει σε αυτά'', ανέφερε.



Αναδημοσίευση από το ''ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ''.
Επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF