ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ


«Ο Παντοκράτορας κρατά στο Χέρι Του την βραδυνή Θυσία»

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακριά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα όνειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά « ανάπηροι» στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδοκώμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία! Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην εγωϊκότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουϊτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρναν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς, σε ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές. Είναι το θεϊκό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής, το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωϊνό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου! (Φθινόπωρο 2013) Γιώργος Δ. Δημακόπουλος Δημοσιογράφος





Ιστολόγιο «ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ»

Έτος: 11ο (2013 - 2024)

Δημοσιογραφικό Εργαστήρι Ορθόδοξης Μαρτυρίας και Ομολογιακής Κατάθεσης

Διαχειριστής:

Γιώργος Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος

Icon by Serhei Vandalovskiy, icon - painter, Ukraine



«Απάνου απ' το κρεββάτι μου βαθειά παρηγοριά μου / Καρφώνω την εικόνα Σου, και τώρα η κάμαρά μου. / Είναι και μνήμα θλιβερό και χαρωπή εκκλησία / Σκοτάδι η θλίψι μου σκορπά και λάμψιν η θρησκεία».



Κωστής Παλαμάς


Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2019

''Η ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΕΙΤΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΑΝΑΒΑΝΤΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟΝ ΠΕΜΠΤΟΝ ΒΑΘΜΟΝ...!''




Ολίγα τινά περί ''των κεκκρυμμένων οργάνων της Μασονίας''

Ο αντίχριστος ρόλος και συνωμοτικός χαρακτήρας της Μασονίας ήταν γνωστότατος στον εκ Κεφαλληνίας Μοναχό Κοσμά, αφού ο Τεκτονισμός ξεκίνησε από τα Επτάνησα και δη από την Κέρκυρα (1782) και εξαπλώθηκε και στην υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα. Γι' αυτό και στο ακόλουθο κείμενο της ''Φωνής Ορθόδοξης και σπουδαίας'' περιγράφεται απλά, αλλά ουσιαστικά, με λεπτομερείς, αναλυτικές και εκτενείς γνώσεις για την μασονική υπόσταση της Φιλικής Εταιρείας, που δεν δημιουργήθηκε σαν μια Τεκτονική Στοά, αλλά προωθήθηκε και επιβλήθηκε -αποκλειστικά και μόνο- για την απελευθέρωση του σκλαβωμένου, ρωμέικου γένους, υπό τον έλεγχο -φυσικά- των ξένων δυνάμεων της Εσπερίας!

Δράττεται ο Κοσμάς Φλαμιάτος -δοθείσης της ευκαιρίας- να καταστήσει απόλυτα σαφή, κατανοητή και δηλωτική την υποκρισία, την δολιότητα και τον μακιαβελισμό της παγκόσμιας Μασονίας και δη της Ελληνικής, γράφοντας με μοναδική ευκρίνεια, ακρίβεια και εστίαση τα ακόλουθα: ''Εις όλα τα επιβουλευόμενα Κράτη, (η Μασονία) έ χ ε ι    κ ε κ ρ υ μ μ έ ν α   ό ρ γ α ν α   και προπαρασκευασμένα, ίνα αναβαίνωσιν  ο  ε ι ς  μ ε τ ά  τ ο ν   ά λ λ ο ν εις την θέσιν του  π ρ ω θ υ π ο υ ρ γ ο ύ,  ενεργούντα αδιαλείπτως τους Σατανικούς και ολεθρίους σκοπούς της Αγγλίας, τα οποία επί τοιούτω σκοπώ προς τοις άλλοις κινεί τους εφημεριδογράφους και τους σπερμολόγους και υπερεπαινούσι και περιθρυλλούσιν αυτούς, ως άνδρας τάχα σοφούς, μεγάλους, ηθικούς και ως έχοντας δήθεν όλην την φιλογένειαν και τον πατριωτισμόν''.

Ο Μοναχός Κοσμάς προείδε (και σήμερα, μετά από πολλά χρόνια αυτό γίνεται απόλυτα αντιληπτό και πανθομολογούμενο) σε αντίθεση με πολλούς δυτικογενείς και δυτικοεπηρμένους ''εραστές'' του Ευρωπαικού ''Διαφωτισμού'' τον ''κίνδυνον'', τον ''κρημνόν'' και τον ''όλεθρον'', που ελόχευε διά μέσου της Φιλικής Εταιρείας και προωθούσε η Αγγλία με την Μασονική, μυστική της ''πανστρατιά'' και όχι μόνο αυτή. Ο Σκουφάς -φερ' ειπείν- είχε στενότατες σχέσεις με τον Κωνσταντίνο Ράδο, που ήταν μυημένος στον επαναστατικό ''καρμποναρισμό'', δηλαδή την μυστική εταιρεία της Ιταλίας, που διαπνεόταν από πατριωτικά και προοδευτικά ιδεώδη και λειτουργούσε, ως πρότυπο για όλες σχεδόν τις εθνικοαπελευθερωτικές, μυστικές ομάδες.

Ο Ξάνθος είχε μυηθεί στην Τεκτονική Στοά της Λευκάδας και ο Τσακάλωφ ήταν ιδρυτικό μέλος του ''Ξενοδοχείου''. Συχνά θα δούμε, στα κείμενα που δημοσιεύουμε (εκ της Φωνής Ορθόδοξης και σπουδαίας) να συσχετίζονται απόλυτα οι όροι Αγγλία-Μασονία, μιας και οι δύο αλληλοσυμπληρώνονται και εκπληρούνται μέσα από την ιδεατή, οντολογική ταυτοπροσωπία τους! Ο Ιερότατος Μοναχός Κοσμάς δεν είναι -φυσικά- κατά της προόδου, της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης των ευρωπαικών κρατών, ελέω του εισαγόμενου δυτικοευρωπαικού ''διαφωτισμού''.

Είναι όμως αναντίρρητα και οφθαλμοφάνερα, κατά την αποικιοκρατοποίησης της Ελλάδος μέσα από τον ξενόδουλο έλεγχο και την δυτικοευρωπαική επιστασία ενός υπό ελέγχου κοινοβουλευτικού ''Συντάγματος'', κατά των αιωνίων και παρουσιαζομένων ως ''φιλελλήνων''... δυτικών ''Συμμάχων'' και δη της Αγγλίας και φυσικά, κατά του σατανικότερου, αμοραλιστικότερου και ειδεχθέστερου, υποχθόνιου, μυστικιστικού ''συστήματος'', που ταυτοποιήθηκε ιδεατά στον ορισμό της Μασονίας!



Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος



ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ
ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ.
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ



υνέχεια από το προηγούμενο)


Ερωτώ δε τίνες και εις ποιον λαόν κινούσι τον υπό το πρόσχημα της ελευθερίας  μ υ σ τ ι κ ό ν  δ ι ο ρ γ α ν ι σ μ ό ν  αυτών των  ε τ α ι ρ ι ώ ν;... Εκείνοι οι Αρμοσταί, οίτινες ακολουθούσιν απ' αρχής συστηματικώς τοιαύτην επέμβασιν, αυθαιρεσίαν, διωγμόν και επιβουλήν εις όλα τα θεία και ιερά της θρησκείας του προστατευομένου λαού, οποία ουδείς απ' αιώνος διώκτης και τύραννος επενόησε, ίνα φέρη εις έργον. Εκείνοι οι Αρμοσταί, οίτινες ενώπιον αυτών και ενώπιον παντός άλλου Άγγλου, Μητροπολίται, Επίσκοποι, Ιερείς, Νομοθέται, Βουλευταί και χωροφύλακες φαίνονται μιας και της αυτής αξίας και ως άχυρα καταπατούμενα. 


Εκείνοι οι Αρμοσταί, οίτινες πολλάκις δι' απλήν υποψίαν εθανάτωσαν  ι ε ρ ε ί ς  με ελεεινόν και τραγικόν θάνατον, άλλους   δε  ε ξ ύ ρ ι σ α ν   και  έ δ ε ι ρ α ν  επισήμως επί της αγοράς. Εκείνοι οι Αρμοσταί εις των οποίων το αυθαίρετον κρεμάται η ιδιοκτησία, η ελευθερία του πράττειν, ή λέγειν τι και η ζωή, οίτινες πολλάκις δι' απλήν υποψίαν, ή δι' απλούν λόγον κατ' ιδίαν ψιθυρισθέντα  σ υ λ λ α μ β ά ν ο υ σ ι ν  εν καιρώ νυκτός,  φ υ λ α κ ί ζ ο υ σ ι  και  ε ξ ο ρ ί ζ ο υ σ ι  αφ' οποιασδήποτε τάξεως ανθρώπων. Εκείνοι οίτινες ενέπνευσαν διά της τυραννίας και διά των απανταχού διεσπαρμένων ωτακουστών τοιούτον φόβον εις τον λαόν, ώστε πολλοί εξ αυτών αναγκάζονται ίνα επαινώσι δημοσίως, τα όσα εσωτερικώς αποστρέφονται και ελεεινολογούσι.


Εκείνοι οίτινες υπαγορεύουσι μέχρι κεραίας όλην την Εκκλησιαστικήν και πολιτικήν νομοθεσίαν και έπειτα εφαρμόζουσιν αυτήν, όπου θέλωσι και ερμηνεύουσιν αυτήν, όπως θέλωσι. Εκείνοι οίτινες εσφετερίσθησαν όλα τα Εκκλησιαστικά κτήματα, ποιούντες εις αυτά οποίαν χρήσιν θέλουσι, και προχωρούντες αυτά, εις όσους θέλωσι πολλά των οποίων εις τινάς Νήσους εδόθησαν και εγένοντο ιδιοκτησίαι Βρεττανικαί, συγκατοικούντες συν γυναιξί και τέκνοις εις τους ιερούς τόπους των Μοναστηρίων αλλόφυλοι Άγγλοι, και έχοντες ως σταύλους και ιπποστάσια τους εν αυτοίς, Ναούς.

Εκείνοι λέγω οι Αρμοσταί, οίτινες επέβαλον τοιαύτας φρικτάς και ανηκούστους βίας εις την αγγαρίαν της οδοποιοίας, προ ολίγων ετών, ώστε πολλοί εκ των πασχόντων εγένοντο θυσίαι της τυρρανίας, τινές δε σώζονται εισέτι ως μικρά δείγματα εκείνης της τρομεράς τυραννίας, εστρεβλωμένοι και κεκολοβωμένοι εις πολλά μέλη του σώματος, όλοι δε ενθυμούμενοι το πράγμα φέρει μέχρι της ώρας αυτοίς φόβον και τρόμον και πικρά δάκρυα. Εκείνοι οι Αρμοσταί τέλος πάντων οίτινες, καθώς και όλοι οι υπάλληλοι και ομογενείς αυτών, φέρουσι τοιαύτην περιφρόνησιν, αποστροφήν και μίσος εις τον προστατευόμενον λαόν, οποία ουδέποτε βάρβαρος και αντίπαλος φέρει προς τον επιβλαβέστερον και πλέον αδιάλλακτον κατ' αυτού εχθρόν.

Και εις ποιον λαόν; Εις λαόν ευπειθή και υπήκοον, ως ουδένα άλλον, και εις λαόν του οποίου ενεπιστεύθη την απλήν προστασίαν υπό των άλλων δυνάμεων, κατά την εν Παρισίοις γενομένην συνθήκην μετά την πτώσιν του Ναπολέοντος. Αλλά την περί τούτου του αντικειμένου έκθεσιν, ήτις όσον αποβαίνει τα μέγιστα ευρύχωρος και εκτεταμένη, τόσον και αναγκαιοτάτη, επειδή εις το σύστημα της Επτανήσου, όστις εξετάση αυτό, ουχί επιπολαίως, αλλά κατά βάθος και ακριβώς, βλέπει πραγματικώς τα δείγματα και τας ραδιουργίας, δι' ων η εκ της Αγγλίας επιβουλή, υπενεργεί και ετοιμάζει τα γενικά ναυάγια των άλλων εθνών, και προ πάντων όλων εν γένει των ορθοδόξων, την περί τούτου λέγω έκθεσιν παραλείπω εις άλλους, και επανέρχομαι εις τον περί των  ε τ α ι ρ ι ώ ν  λόγον.

Τούτων η καταστροφή, ως είπα και ανωτέρω γίνεται εις διαφόρους βαθμούς έχοντας διάφορα έργα και αντικείμενα εις ιδίως αγώνας, όλως  κ α τ α σ τ ρ ε π τ ι κ ά  ολέθρια και όλως Σ α τ α ν ι κ ά.  Εκ τούτων και η ιδιαιτέρα κατά του  κ λ ή ρ ο υ  συνωμοσία, ήτις ως υπό τίνων διεφημίσθη συγκροτείται εν των αναβάντων εις τον  ε ι κ ο σ τ ό ν  π έ μ π τ ο ν  β α θ μ ό ν.  Εκ των τοιούτων τινες, κατά μυστικήν εισήγησιν της επιβουλής διατηρούσι τα γένεια κατά το μάλλον και ήττον, τινές δε ακούρευτον και την κόμην της κεφαλής διά σκάνδαλον και διά περιφρόνησιν του Ανατολικού κλήρου.

Δι' αυτόν τον σκοπόν δι' ενεργείας της επιβουλής εισήχθη αυτή η νέα εθιμοταξία των ακουρεύτων και αξυρίστων κατά πρώτον εις τον λαόν της Γαλλίας, ειδούσα ότι εκείθεν διαδίδεται ευστοχώτερον και εις τους ορθοδόξους λαούς. Πολλοί δε ακολουθούσι την μίμησιν ταύτης εν αγνοία. Πολλάς δε και ποικίλας ραδιουργίας επενόησεν απ' αρχής η επιβουλή διά την γενικήν έκτασιν αυτών των εταιριών καθ' όλας τας τάξεις του λαού, εξ ων προς τοις άλλαις πολλαίς και αι εφεξής:

1. Τα σχολεία, περί ων, κατωτέρω εκθέτομεν ολίγα τινά.

2. Η αλεπάλληλος και αμοιβαία βοήθεια εις τας ανάγκας  του  ε τ α ι ρ ι σ μ ο ύ, όλα τα ταμεία καθ' όλα τα επιβουλευόμενα Κράτη εις αυτήν την συνωμοσίαν εξοδεύονται.

3. Προβιβασμοί συστηματικοί κατά πρώτον, εις όλας τας Εκκλησιαστικάς, διδασκαλικάς, πολιτικάς και άλλας μερικάς θέσεις. Εκ τούτου και τον επιβουλευόμενον λαόν δελεάζει και συσσωματούται εις την συνωμοσίαν αυτών των  ε τ α ι ρ ι ώ ν,  και συγχρόνως, δι' αυτών διευθύνει κατά τους σατανικούς αυτής σκοπούς το επιβουλευόμενον Κράτος.

4. Π ρ ο β ι β α σ μ ο ί  εις ανωτέρω  β α θ μ ο ύ ς  των  ε τ α ι ρ ι ώ ν  και βραβεία αναλόγως εις τα σκάνδαλα της  π λ ά ν η ς  και εις τον αριθμόν του  π ρ ο σ η λ υ τ ι σ μ ο ύ,  τα οποία έκαστος των εταιριστών κατορθώση. Φαίνονται πάμπολλα και ανεκδιήγητα τα όσα άλλα είδη ραδιουργίας μετέρχεται συστηματικώς η επιβουλή, τόσον ως προς την έκτασιν αυτών των  ε τ α ι ρ ι ώ ν,  όσον και ως προς το βάθος και την  ποικιλίαν της  υ π ο κ ρ ί σ ε ω ς,  τα οποία φέρει εν αυτώ, όλος ούτος της διαβολικής πλάνης ο προσηλυτισμός, δ' εισηγήσεως και οδηγίας αυτής.

Εις όλους τους  ν ε ω σ τ ί  ε ι σ α χ θ έ ν τ α ς,  εις αυτάς τας εταιρίας, αδιαλείπτως και μεγάλως περιθρυλλούσιν οι άλλοι, ίνα διατηρώσι προ πάντων των άλλων την πατρώαν θρησκείαν, και την ανήκουσαν πειθαρχίαν εις την αρχήν και εις τον Βασιλέα, έπειτα δε τεχνικώς και κατά μικρόν φέρουσι αυτούς εις την κατά τούτων συνωμοσίαν. Άλλοτε δε κινεί η επιβουλή και γίνεται ο διοργανισμός της εταιρίας εις υπεράσπισιν τάχα της θρησκείας, όθεν εις τα πρώτα έγγραφα συστατικά και αποδεικτικά τούτων φέρουσι τινά ρητά του Ευαγγελίου και της Γραφής, τα οποία έπειτα εις τον προβιβασμόν του βαθμού παρεξηγούντες οι άλλοι οι εις ανώτερον βαθμόν όντες συνεφέλκουσιν αυτούς πλέον ευστόχως εις την κατ' αυτής συνωμοσίαν.

Μία εκ των όσων άλλων φρικτών βλασφημιών η επιβουλή εψιθύρισε και ψιθυρίζει, εις όσα κούφια και ελεεινά πνεύματα εισάγει εμμέσως δι' άλλων εις αυτάς τας εταιρίας εστίν, ότι τοιαύτη τάχα ε τ α ι ρ ί α  υπήρξεν η πρώτη αρχή του χριστιανισμού. Εκτός τούτων η επιβουλή επενόησε πολλούς τρόπους, ίνα διατελώσι διά βίου αμετάβλητοι και αναπόσπαστοι, όσοι άπαξ συσσωματωθώσιν εις τας  τ ο ι α ύ τ α ς   Ε τ α ι ρ ί α ς.  Εις εκ των άλλων πολλών εστίν ίνα φονεύωσιν οι άλλοι διαβολικοί αδελφοί τον τοιούτον αδελφόν, ως ηκολούθησε πολλάκις και ακολουθεί, διά τον όλεθρον του λαού. 

Τοιαύτη εστίν η ελευθερία και η αμοιβαία αγάπη εις τους σ τ ρ α τ ι ώ τ α ς  του  Σ α τ α ν ά. Τις α ρ χ ι δ ι δ ά σ κ α λ ο ς  του εν Ιθάκη της Επτανήσου Γυμνασίου Σώλερ, καλούμενος περί το  1 8 3 7  έτος κατά μυστικήν εντολήν του εν Κερκύρα Αρμοστού, έ σ φ α ξ ε  μίαν νύκτα την ομόζυγον και τον υιόν αυτού, επειδή έλαβεν υποψίαν, ότι ανεκάλυψαν εις τον εκείσε ορθόδοξον λαόν τινά  π ρ α κ τ ι κ ά  εξ' ων ανεκαλύφθη  η  ε τ α ι ρ ί α αύτη και οι σκοποί αυτής, ως το πράγμα υπάρχει γενικώς και επισήμως γνωστόν, αν και από τότε τούτο διαθρυλλούσι τα άλλα  ό ρ γ α ν α  τ η ς  π λ ά ν η ς,  ότι εσφάγησαν υπό των εκείσε χριστιανών.

Εάν οι χριστιανοί εισήρχοντο εκεί, έσφαζον αυτόν τον ένοχον της πλάνης, ουχί δε αυτούς τους αθώους. Παρατρέχω πάμπολλα άλλα τοιαύτα διδόμενα. Αυτάς τας  ε τ α ι ρ ί α ς,  η εκ της Αγγλίας επιβουλή κινεί προ πολλού και διοργανίζονται διά τρόπου όλως δολίου και κεκρυμμένου, εις όλα τα επιβουλευόμενα Κράτη και προ πάντων εις τα ορθόδοξα, εξ αυτών προβιβάζονται εις όλας τας θέσεις, ετοιμάζοντες και υπενεργούντες την αθρόαν ανατροπήν της πίστεως, την πτώσιν και την καταστροφήν εις τους θρόνους και τον διά της αποστασίας και αναρχίας όλεθρον των λαών.

Αυτάς προ πάντων κινεί και διοργανίζονται εις την Επτάνησον, εις το Βασίλειον της Ελλάδος και εις όλην την άλλην Ανατολήν και συγχρόνως, εις μεν τους Έλληνας ενεργεί την διαφθοράν και τα σχίσματα, του δε Οθωμανικού στρατού υπενεργεί την γύμνασιν και την ευταξίαν, όπως δι' αυτού και διά των εμφυλίων πολέμων φέρη τον όλεθρον του Ελληνικού γένους. Εις τούτο το είδος της ραδιουργίας της διά των  ε τ α ι ρ ι ώ ν , καθώς και εις άλλα πολλά, φαίνεται ότι η  Λ ο υ θ η ρ ο - Κ α λ β ι ν ι κ ή  α ί ρ ε σ ι ς  έδωκε προς τοις άλλοις την αιτίαν και νύξιν εις την σκηνήν της Αγγλίας, την οποίαν περί τα μέσα του ιζ'  αιώνος  ήνοιξεν εκεί ο Πρεσβυτεριαννός Κρόμβελ, ως και πρότερον, εμνημόνευσα περί τούτου.

Εξ αυτής εδιδάχθη η διπλωματία της Μεγ. Βρεττανίας το ολεθριώτατον τούτο μάθημα, δι' ου επενόησεν ίνα φέρη ευστόχως, ακινδύνως και ανυπόπτως την αθρόαν ανατροπήν της Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας και την πτώσιν και την καταστροφήν εις όλα τα επιβουλευόμενα Κράτη. Αλλά περί τούτου ο λόγος υπάρχει τα μέγιστα εκτεταμένος και διεξοδικός, και δεν εκτείνομαι περαιτέρω, αλλά μεταβαίνω εις συνοπτικήν έκθεσιν άλλου είδους ραδιουργίας, το πάντων των άλλων απαισιώτατον και ολεθριώτατον οποίον εστίν: ''Η εστρεβλωμένη και η κατά το πνεύμα της διαφθοράς και της πλάνης μόρφωσις της νεολαίας''.


Συνεχίζεται 



Εκ του βιβλίου του Μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου
''ΦΩΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑ 
ΕΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΒΟΥΛΗΣ, ΕΙΣ ΟΡΘΟΦΡΟΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑΝ. ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ'' 
Αθήνα 1849, σελ. 41-45. 
Μεταφορά στο διαδίκτυο, στο μονοτονικό σύστημα, με την Γραμματική τάξη της εποχής, επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Print Friendly and PDF