Ένας απηνής διώκτης των Ορθοδόξων του πατρίου ημερολογίου, ο Αρχιεπίσκοπος των Καινοτόμων, Σπυρίδωνας Βλάχος
Η ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΌ ΤΟΝ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΒΛΑΧΟ
Μέρος 7ον
Ο Αρχιεπίσκοπος της καινοτόμου Εκκλησίας, Σπυρίδων Βλάχος (1873-1956) έμεινε στην ιστορία -πλην των πολλών, μα πολλών άλλων- ως ο σκληρότερος και απηνής διώκτης των Γνησίων Ορθοδόξων, φτάνοντας σε απάνθρωπα μέτρα αναλγησίας και μισανθρωπίας και τον πρώτο, δυστυχή διώκτη των Ορθοδόξων, Χρυσόστομο Παπαδόπουλο!
Η σκληρότητα του χαρακτήρα του, οι καθεστωτικές ραδιουργίες του και οι μηχανορραφικές σχέσεις του με τις μετακατοχικές κυβερνήσεις της χώρας, τον είχαν συγκρίνει ανεπιφύλακτα με τον γνωστό πληροφοριοδότη, βασανιστή και δολοπλόκο Υπουργό Ασφαλείας του Μεταξά, Κωνσταντίνο Μανιαδάκη!
Ουσιαστικά με τον Σπυρίδωνα Βλάχο αρχίζει η δεύτερη, αντιπαλαιοημερολογίτικη επέλαση Κράτους - Εκκλησίας, με κατορθώματα ''απείρως θαυμαστά'', που θα τα ζήλευαν ακόμη και ο Γιόζεφ Γκαίμπελς, ο Ράιχ Χίμλερ και οι λοιποί συνδαιτυμόνες του... ''ευαγούς εντευκτηρίου'' της Γκεστάπο! Είναι ο ''Χριστιανός'' και ''Ορθόδοξος'' άνθρωπος, που από τον Ιανουάριο του 1951:
Κλείνει και σφραγίζει εκκλησίες, συλλαμβάνει και φυλακίζει ιερείς, αποσχηματίζει, ξυρίζει και διαπομπεύει δημοσίως κληρικούς ''παλαιοημερολογίτες'', διαλύει εορτές και τελετές σε Ναούς και Μονές, συλλαμβάνει και επιβάλλει κατ' οίκον περιορισμό σε τέσσερεις Επισκόπους των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών και εξορίζει τον ηγέτη τους, πρώην Μητροπολίτη Φλωρίνης, άγιο Χρυσόστομο (Καβουρίδη) στη Μονή Υψηλού Μυτιλήνης...
Ένα μικρό -μόνο- δείγμα του απίστευτου μένους, της ανεκμυστήρευτης εμπάθειας, αλαζονείας και αποστροφής του ανδρός αυτού, που κηδεύτηκε μάλιστα με τιμές εν ενεργεία Πρωθυπουργού, αποτελεί και το μικρό, ακόλουθο περιστατικό:
Τον Μάρτιο του 1951, ο γηραιός Επίσκοπος Κυκλάδων Γερμανός Βαρυκόπουλος μεταφέρεται άρον - άρον από το ''κρησφύγετό'' του, σε κλινική της Αθήνας. Εκεί ο Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων Βλάχος αποστέλει χωροφύλακες να τον φρουρούν ως κακούργο και με εντολή του... απαγορεύει ρητώς στους οικίους του να τον... μεταλάβουν...
Ο μακαριστός Επίσκοπος αποθνήσκει και ο Σπυρίδωνας απαγορεύει να του διαβαστεί η νεκρώσιμος ακολουθία και τον ρίχνουν στον τάφο αδιάβαστο...! Κάποιος όμως αστυνομικός, συγκλονισμένος από την πρωτοφανή αυτή προσβολή νεκρού και την ανομολόγητη ασέβεια επιτρέπει σε κάποιον ιερέα να τον διαβάσει στα κρυφά...
Η κηδεία του υπήρξε συγκλονιστική! Ο κεκοιμημένος αρχιερέας με αρχιερατική στολή, καθήμενος πάνω σε δεσποτικό θρόνο μεταφέρεται από τους πιστούς στα χέρια χωρίς ιερέα και άμα τη λήξη της... κηδείας, τα αστυνομικά όργανα με εντολή του Σπυρίδωνα Βλάχου συλλαμβάνουν και φυλακίζουν όλους τους παρευρισκομένους, συγγενείς και πιστούς! Έτσι, η σεμνή αυτή τελετή έλαβε και το ανάλογο... προδιαγεγραμμένο τέλος, που της επιφύλασσαν τα ''ορθόδοξα, χριστιανικά αισθήματα'' του Αρχιεπισκόπου της Καινοτομίας.
Ακολουθεί επιστολή του Σπυρίδωνα Βλάχου, προς τον τότε Πρωθυπουργό της χώρας Νικόλαο Πλαστήρα (1863-1953), όπου ζητείται: η διάλυση της θρησκευτικής κοινότητας των Γνησίων Ορθοδόξων, το οριστικό κλείσιμο των Εκκλησιών και Μονών του πατρίου ημερολογίου, η σύλληψη και ο εγκλεισμός όλων των κληρικών, η απαγόρευση των πολιτικών να πηγαίνουν σε τελετές των ''παλαιοημερολογιτών'', η αξίωση να κυκλοφορούν οι κληρικοί με ειδικές ταυτότητες της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και ο ''επαναπατρισμός'' στον Άγιον Όρος, όλων των ερχομένων μοναχών εις τας Αθήνας...
Κατάπληξη ανεκλάλητη προκαλούν οι απάνθρωπες και μισερές μηχανορραφίες, οι απεργαζόμενες δολοπλοκίες, οι δαιμονικές κινδυνολογίες και η Υπερβολή που αγγίζει ιδεατά την Φαντασία, ως Αλήθεια και ως Ψέμα! Θεωρείται μάλιστα ο... ''παλαιοημερολογιτισμός'', ως ''περισσότερον επικίνδυνος πάσης προπαγάνδας και αυτής της κομμουνιστικής''... Ο αναγνώστης κατά την ανάγνωση της ακόλουθης επιστολής συχνά θα αναρωτηθεί, αν ο συγγραφέας του κειμένου είναι πληροφοριοδότης των αρχών ασφαλείας ή καταδότης της Γερμανικής Κατοχής! Σε καμία πάντως περίπτωση δεν θα αντιληφθεί, πως πρόκειται για... Ορθόδοξο Αρχιερέα! Εύχεσθε!
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
Προς τον Εξοχώτατον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως
Κύριον Κύριον Νικ. Πλαστήραν
Εξοχώτατε,
Η Αγία και Ιερά Σύνοδος, μετά μακράν μελέτην του παλαιοημερολογιτισμού, έχουσα υπ' όψει μεταξύ άλλων και τα εξής:
1). ότι ούτος είναι περισσότερον επικίνδυνος πάσης προπαγάνδας και αυτής της κομμουνιστικής, διότι ευκόλως ευρίσκων οπαδούς, ως εκ της γνωστής νοοτροπίας του λαού μας, δημιουργεί καθ' εκάστην νέα θρησκευτικά κόμματα, άτινα αλληλομαχόμενα προς άλληλα, αποτελούσιν αυτοτελείς ορθοδόξους Εκκλησίας, αίτινες, ως εκ της φύσεως του ζητήματος, πολλαπλασιαζόμενοι επ' αόριστον, θα διαιρέσωσι την Μίαν Ορθόδοξον Εκκλησίαν της Ελλάδος εις πλήθος τοιούτων, αλληλομισουμένων και αλληλοσπαρασσομένων και θα συντελέσωσιν εις την θρησκευτικήν, κοινωνικήν και εθνικήν αποσύνθεσιν και διάλυσιν του Ελληνισμού. Εάν τις ενθυμηθεί, ότι μόνη η θρησκευτική εμπάθεια του μονοφυσιτισμού διηυκόλυνε την κατάκτησιν της βυζαντινής Ανατολής υπό των Μουσουλμάνων, δύναται να κρίνει πόσο χείρονα δύναται να διαπράξει, η μανία του παλαιοημερολογιτισμού.
2). ότι συνεπώς, καθώς ο κομμουνισμός υπήρξε προγεφύρωμα του Σλαυισμού διά την υποδούλωσιν της Ελλάδος, τοιουτοτρόπως ο παλαιοημερολογιτισμός δύναται κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί ως γέφυρα αυτού, ίνα εισδύσει εις αυτήν την καρδίαν του Έθνους.
3). ότι δεν πρόκειται απλώς περί λόγων και θεωριών, αλλά περί συνταρακτικών γεγονότων. Αρκεί να ρίψει τις εν βλέμμα εις την πραγματικότητα και θα βεβαιωθεί, ότι εκ της πρώτης παλαιοημερολογιτικής Εκκλησίας, ης προίσταται νυν, ο τέως Φλωρίνης, προήλθε δευτέρα, η του Ματθαίου, ήτις ανέδειξε πλήθος Επισκόπων και Επισκοπών, αίτινες συν τω χρόνω θα αποτελέσωσιν αλληλοσπαρασσομένας ορθοδόξους Εκκλησίας, ως ήδη είναι τοιαύται αι ανωτέρω δύο παλ/γιτικαί Εκκλησίαι. Ως να μη ήρκουν δε ταύτα, καθώς μαρτυρεί το υπ. αριθ. πρωτ. 11249/86/12 και από 17ης Απριλίου ενεστώτος έτους της Δ/νσεως Αστυνομίας Αθηνών, εκτός των από μακρού δρώντων και γνωστών παλ/γιτών ρασοφόρων, από τίνος χρόνου ήρχισε να εμφανίζηται στρατιά ολόκληρος νέων τοιούτων, παντελώς αγνώστου προελεύσεως, οίτινες έχοντες ως πρόφασιν και προστασίαν το παλαιόν ημερολόγιον, περιέρχονται ανενόχλητοι εκ μέρους του Κράτους άπασαν την Ελλάδαν, άνευ δικαιολογητικών της αρχής και της συντηρήσεώς των ασκούντες προσηλυτισμόν, εκμεταλλευόμενοι τους αφελείς, διενεργούντες παιδομάζωμα, πολλάκις ακολασταίνοντες, ιδρύοντες νέες Εκκλησίας και Μονάς ή ενοικιάζοντες ιδιωτικάς και κοινοτικάς τοιαύτας και πολλάκις, έγγαμοι όντες, εμφανιζόμενοι ως άγαμοι και μοναχοί, προς επιτυχίαν των σκοτίων σκοπών αυτών και σχεδίων.
4). ότι ο παλ/γιτισμός τυγχάνει απολύτως αντικανονικός, αντισυνταγματικός και παράνομος.
5). ότι εκ της υπάρξεως αυτού κινδυνεύει η πειθαρχία του κανονικού Κλήρου της Εκκλησίας της Ελλάδος, διότι πας ορθόδοξος κληρικός, τιμωρούμενος, δύναται να καταφεύγει εις το παλ/γιτικόν στρατόπεδον, ως έπραξαν πλείστοι άχρι τούδε τοιούτοι κληρικοί.
6). ότι η ατιμωρησία εκ μέρους του Κράτους των παλαιοημερολογιτών δημιουργεί μειονεκτικήν θέσιν διά την Εκκλησίαν της Ελλάδος και
7). ότι το κακόν έφθασεν εις το μη περαιτέρω, ως δεικνύει η συνημμένη υπ. αριθ. 13 και από 26/9 Μαίου 1950 εγκύκλιος της Συνόδου των παλ/γιτών, δημοσιευθείσα εν τη ''Φωνή της Ορθοδοξίας'', επισήμω οργάνω της Εκκλησίας των παλ/γιτών.
Ταύτα πάντα και πλείονα έτερα σχετικά έχουσα υπ' όψιν η Ιερά Σύνοδος και πεποιθυοία, ότι πάσα περεταίρω ανοχή του παλ/γιτισμού τυγχάνει αδικαιολόγητος, απεφάσισε την δι' όλων των δυνάμεων της Εκκλησίας δραστηρίαν και συστηματικήν αντιμετώπισιν αυτού και προς τούτο συνέστησε Μόνιμον Συνοδικήν Επιτροπήν, ήτις εν συνεργασία μετά των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών ήρξατο ήδη του έργου τούτου διά παντός νομίμου μέσου.
Επειδή όμως ο παλ/γιτισμός εξίσου ενδιαφέρει και την Πολιτείαν, έχουσαν, όχι μόνον την υποχρέωσιν, αλλά και την δύναμιν, ίνα εξουδετερώσει αυτόν, διά τούτο η Αγία και Ιερά Σύνοδος εθεώρησε σκόπιμον, όπως επικαλεσθεί και την συνεργασίαν Υμών και προς τον σκοπόν τούτον, το γε νυν προτείνει Υμίν, τα εξής ληπτέα μέτρα:
1). την διάλυσιν του Σωματείου ή των Σωματείων των παλ/γιτών, την ακύρωσιν των Καταστατικών αυτών και την παρεμπόδισιν εν τω μέλλοντι πάσης συστάσεως τοιούτων, διότι τοιαύτα αποτελούσι νομιμοποίησιν της εναντίον του Κράτους και της Εκκλησίας ανταρσίας και φαινομενικών μεν είναι Σωματεία, εν τη πραγματικότητι όμως Ελληνικαί αυτοκέφαλοι Ορθόδοξοι Εκκλησίαι.
2). την επίτευξιν διακομματικής συμφωνίας, καθ' ην άπαντα τα κόμματα θα απόσχωσιν εν τω μέλλοντι πάσης κομματικής εκμεταλλεύσεως και υποστηρίξεως του παλ/γιτισμού.
3). την διάλυσιν των Ναών αυτών, ως ιδρυθέντων και λειτουργούντων παρανόμως, την υπαγωγή αυτών εις τους γειτονικούς ενοριακούς Ναούς και την αυστηράν εφαρμογήν του άρθρου 24, του περί Ιερών Ναών και εφημερίου Νόμου, δι' ου απαγορεύεται η άνευ της αδείας του οικείου Μητροπολίτου και του Υπουργείου Θρησκευμάτων και Παιδείας ανεγέρσεως Ναού, οιουδήποτε δόγματος των παραβατών τιμωρουμένων διά φυλακίσεως.
4). την συστηματικήν δίωξιν των καταχρήσεων του μοναχικού βίου. Προς τον σκοπόν αυτόν δύναται να ορισθεί διά Νόμου, ότι διαλύονται πάσαι αι Μοναί, αίτινες δεν ελειτούργησαν νομίμως από της 1ης Ιανουαρίου 1920 και εντεύθεν, των εν αυταίς διαιτωμένων αποστελλομένων, επιμελεία των κατά τόπους Αστυνομικών Αρχών, διατασσομένων να εφαρμόσωσιν αμέσως και αυστηρώς τον Νόμον, εις τας εστίας των, της δε περιουσίας αυτών προερχομένης εις τον Ο. Δ. Ε . Π και ότι εφεξής Μοναί δύνανται να ιδρύονται μόνον υπό της Εκκλησίας της Ελλάδος και δι' αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου. Ειδικότερον, τον άμεσον αποκλεισμόν της Μονής Κερατέας, τον έλεγχον και την διάλυσιν αυτής, διότι πολλά εγκλήματα διαπράττονται εν αυτή και την άμεσον εν αυτή εγκατάστασιν Ορφανοτροφείου.
5). την αυστηράν εφαρμογήν των άρθρων 228 και 229 του ποινικού Νόμου. Κατά το άρθρον 228, ο φέρων δημοσία στολήν ή άλλο διακριτικόν σημείον δημοσίου υπαλλήλου, τιμωρείται δια φυλακίσεως, κατά δε το άρθρον 229, τιμωρείται δι' ειρκτής ο εταχειριζόμενος στολήν, την οποίαν δεν έχει την άδειαν να φέρει, επί σκοπώ του να βλάψει ή απατήσει το Κράτος ή ιδιώτην τινά ή να επιτύχει αθέμιτον κέρδος. Προς επιτυχίαν του σκοπού τούτου, δέον ν' ασκηθεί συστηματική δίωξις των παραβατών, μετά προγουμένην σύστασιν προς τα αστυνομικά όργανα, όπως υποβάλλωσιν αμέσως τας σχετικάς μηνύσεις και προς τους Εισαγγελείς να εισάγονται αι παραβάται δι' απευθείας κλήσεως και να εκδικάζονται ταχέως αι παραβάσεις. Η Εκκλησία της Ελλάδος θα εφοδιάσει τους κληρικούς και μοναχούς αυτής δι' ειδικής ταυτότητος, της οποίας τον τύπον θέλει ανακοινώσει υμίν εν καιρώ.
6). την υπό των κατά τόπους αστυνομικών αρχών άσκησιν εποπτείας επί των ρασοφόρων και ειδικότερον, τον αναγκαστικόν επαναπατρισμόν των εξ Αγίου Όρους άνευ αδείας της Εκκλησίας της Ελλάδος, εκτός αυτού περιφερομένων ρασοφόρων και την λήψιν, εν συνεννοήσει μετά της εν Καρυαίς Πρωτεπιστασίας, αστυνομικών μέτρων διά την εφεξής εξ Αγίου Όρους αποδημίαν ρασοφόρων, δι' αδειών, καθοριζουσών τον τόπον της μεταβάσεως, τον σκοπόν και τον χρόνον της μετακινήσεως αυτών. Δι' αναλόγων αδειών δέον να εφοδιάζονται και οι εντός του Κράτους από μιας μητροπολιτικής περιφερείας εις άλλην ταξιδεύοντες κληρικοί και μοναχοί. Αι Αστυνομικαί Αρχαί δέον να λαμβάνωσιν συνεχώς διαταγάς, όπως εφαρμόζωσιν ατέγκτως τα μέτρα ταύτα.
7). τον ορισμόν ειδικού αδικήματος διά τους κληρικούς της Εκκλησίας της Ελλάδος, οίτινες τιμωρούμενοι ή διωκόμενοι πειθαρχικώς, προσχωρούσιν εις οιανδήποτε θρησκευτικήν οργάνωσιν των παλ/γιτών και ασκούσι παρ' αυτή τελετουργικά και άλλα εκκλησιαστικά καθήκοντα, ως και διά τους δεχομένους αυτούς θρησκευτικούς ή λαικούς προισταμένους της οικείας Θρησκευτικής Κοινότητος.
8). την συστηματικήν δίωξιν του δι' αθεμίτων μέσων προσηλυτισμού, επί τη βάσει της κειμένης νομοθεσίας ως και πάσης παραβάσεως διατάξεων του κοινού ποινικού Νόμου εκ μέρους των ρασοφόρων δι' αναλόγου εφαρμογής των εν τέλει της παραγράφου 5 του παρόντος αναφερομένων, και
9). την έκδοσιν εγκυκλίων και διαταγών προς τας αρμοδίους Αρχάς και Υπηρεσίας του Κράτους, όπως υποστηρίζωσι τον αγώνα της Εκκλησίας, συνεργαζόμενοι μετά των Μητροπολιτών και δη: α). όπως εφαρμόζωσιν αυστηρώς τους σχετικούς νόμους, β). όπως απελαύνωσι τους άνευ κανονικής αδείας ρασοφόρους, γ). όπως παρεμποδίζωσι την ανέγερσιν παλαιοημερολογιτικών Ναών και Μονών και όπως τα Ληξιαρχεία αποκλείωσι τας παλ/γιτικάς ληξιαρχικάς πράξεις.
Τα ανωτέρω μέτρα εθεωρήσαμεν σκόπιμον όπως προτείνομεν Υμίν επί του παρόντος.
Υπάρχουσι βεβαίως και έτερα, άτινα θα υποδείξει ιδίως η πορεία του αγώνος και επί των οποίων θα πληροφορήσομεν Υμάς εν καιρώ.
ο Αθηνών Σπυρίδων Πρόεδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου