ΚΥΠΡΙΑΝΕ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΑΣ ΤΟΝ ΔΡΑΚΟΝΤΑ

Στο Μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Κυπριανοῦ,

σὲ ὅλους ποὺ τὸ ὑπηρετοῦν εὔχομαι ὑγεία καὶ νὰ ἔχουν δύναμη νὰ ὑπηρετοῦν τὸ θεῖο αὐτὸ ἔργο ποὺ κάνουν.

Θὰ ἤθελα νὰ ἀναφέρω αὐτὸ ποὺ μοῦ συ­νέβη στὸ σπίτι μου.

Κάνοντας ἀλλαγὴ στὸ χῶμα μιᾶς γλάστρας 

ποὺ εἶχα στὸ μπαλκόνι μου, ἐμφανίσθηκε ἕνα πήλινο προσωπεῖο!

Ὅπως καταλαβαίνετε, ἀναστατώθηκα...

Πῆρα λοιπὸν τὴν κόρη μου, 18 χρονῶν τότε, καὶ ἀνέβηκα στὴν Ἀθήνα μὲ μιὰ φίλη μου. Ξεκινήσαμε μὲ τὸ αὐτοκίνητό της νὰ ἔρθουμε στὸ Μοναστήρι. Μέχρι νὰ φθά­σουμε, ἔσβηνε ἡ μηχανὴ τοῦ αὐτοκινήτου! Αὐτὸ ἔγινε τουλάχιστον 10 φορές! Τελικὰ φθάσαμε... Ἐκεῖ, ὁ Ἱερέας μᾶς ἔβαλε κάτω ἀπὸ τὸ πετραχήλι καὶ μᾶς διάβασε. Ὅταν τελείω­σε, ξεκίνησα νὰ προσκυνήσω τὶς Εἰκόνες τοῦ Ἁγίου Κυπριανοῦ καὶ τῆς Παναγίας. Μόλις προσκυνῶ τὴν πρώτη καὶ κάνω ἕνα βῆμα νὰ πάω στὴν δεύτερη, τότε κοκκαλώ­νω καὶ νιώθω κάτι χωρὶς νὰ βλέπω αἰσθητὰ τίποτε, οὔτε καὶ οἱ ἄλλοι ποὺ ἦταν δίπλα μου ἔβλεπαν...

Ἔνιωθα λοιπὸν σὰν νὰ βλέπω μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς: Ἕνα μακρὺ γκρὶ ἀέρινο ὕφασμα νὰ εἶμαι κουκουλωμένη ἀπὸ τὸ κεφάλι μέχρι κάτω στὰ πόδια καὶ αὐτὸ νὰ σηκώνεται σιγὰ σιγά· ἔνιωθα τὶς πτυχὲς τοῦ ὑφάσματος νὰ ἀνεβαίνει, νὰ ἀνεβαίνει, μέχρι ποὺ ἔφυγε ἀπὸ πάνω μου καὶ τότε ἔνιωθα καὶ ἔβλεπα μιὰ φασκιά, τρία δάκτυλα στὸ φάρδος, νὰ εἶμαι τυλιγμένη σὰν μούμια ἀπὸ τὰ πόδια μέχρι τὸ κεφάλι καὶ ἕνα ψαλί­δι νὰ τὴν κόβει ἀπὸ τὰ πόδια, νὰ ἀνεβαίνει ἐπάνω μέχρι ποὺ ἐλευθερώθηκα καὶ τότε ἔνιωσα τὴν μέση μου νὰ ἐλευθερώνεται! Ἀνάπνευσα ἐλεύθερα, ἔτρεξε ἡ μύτη μου ποὺ εἶχε χρόνια νὰ τρέξει, γενικὰ ἔνιωσα ἀπελευθερωμένη καὶ τότε κατάλαβα πόσο πιεσμένη ἤμουν... 

Νομίζω, ὅτι ἄν δὲν συνέβαινε αὐτὸ θὰ ἔσκαγα, τόση πίεση ἔνιωθα, ποὺ βέβαια μόνο ὅταν ἐλευθερώθηκα τὸ κατάλαβα... Ὁ Ἅγιος Κυπριανὸς νὰ μὲ συγχωρέσει, γιατὶ αὐτὰ συνέβησαν πρὶν χρόνια καὶ ὅλο ἀμελοῦσα νὰ τὰ γράψω. Ὁ ἄντρας μου σκοτώθηκε πρὶν ἀπὸ τρία χρόνια. Τὰ παιδιά μου, δυο παιδιά, δὲν μποροῦν νὰ ἀποκτήσουν παιδί. Εὔχομαι ὁ Ἅγιος Κυπριανός, μεγάλη ἡ χάρη του, νὰ μᾶς βοηθήσει νὰ ἀποκτήσω καὶ ἐγὼ ἐγγόνια... Σᾶς φιλῶ τὸ χέρι μὲ σεβασμὸ καὶ σᾶς χαιρετῶ. 

Αντιγραφή από το περιοδικό ''ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ''

τεύχος 373
Άνοιξη-Καλοκαίρι 2015
Τίτλος, επιμέλεια κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ

Μ. Γ. Χανιά Κρήτης 

(2014)

ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ, ΦΥΛΗ ΑΤΤΙΚΗΣ (2023)

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2023 εκκλ. ημ.

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ by ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ on Scribd

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ

 ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ by ΓΙΩΡΓΟΣ  Δ. ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ on Scribd

Παλαιότερη έκδοση του βίου των Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης από την

Ιερά Μητρόπολη Ωρωπού και Φυλής,
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών ΕΔΩ.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ κ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Β': «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ» (2020)

Ιερά Μονή Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, Φυλής Αττικής

Η ΕΥΧΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ

Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 

Ἀμήν! 

Δέσποτα φιλάνθρωπε, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς καὶ Σωτὴρ ἡμῶν, θαῤῥοῦντες εἰς τὴν ἄμετρόν Σου ἀγαθότητα, προσπίπτομέν Σοι ἐν μετανοίᾳ καὶ ἐκ βαθέων δεόμεθά Σου, ὅπως ταῖς πρεσβείαις τῶν Ἁγίων ἐνδόξων Μαρτύρων Σου Κυπριανοῦ καὶ Ἰουστίνης, καταργήσῃς, ἐκριζώσῃς, διαῤῥήξῃς καὶ ὡσεὶ καπνὸν διαλύσῃς καὶ ἀπολέσῃς πάντα σατανικὸν δεσμὸν ἀπὸ παντὸς τόπου τῆς δεσποτείας Σου, ἐλευθερώσῃς δὲ τὸν δοῦλόν Σου (δεῖνα) ἀπὸ πάσης ὀργῆς καὶ ἀσθενείας, μαγείας καὶ σατανικῆς ἐπηρείας, ἀπὸ παντὸς πάθους καὶ δυσπραγίας, ἀπὸ πάσης φαρμακείας τε καὶ γοητείας, μαντείας καὶ βασκανείας, ἅτινα ἐνήργησάν τινες τῇ συνεργίᾳ τοῦ ἀρχαίου δράκοντος. 

Σύ, Πανάγαθε, ὡς Παντογνώστης, οἶδας καὶ τοὺς τρόπους τοῦ τῆς κακίας ἐφευρέτου καὶ τοὺς τόπους, ἐν οἷς ταύτην ἐνήργησε· δι᾿ ὅ, ἱκετεύομέν Σε, ταχὺ ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἀναξίων τέκνων Σου καὶ δὸς τῷ δούλῳ Σου (δεῖνι) ταχεῖαν τὴν ἀπολύτρωσιν ἀπὸ τοῦ κράτους τοῦ διαβόλου καὶ τῶν ἔργων αὐτοῦ, διὰ τῶν Ἁγίων Σου Μαρτύρων Κυπριανοῦ καὶ Ἰουστίνης. Ὅτι Σὺ εἶ ὁ ἰατρός, ἡ ἀνόρθωσις καὶ ἡ παρηγορία τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ Σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν σὺν τῷ ἀνάρχῳ Σου Πατρὶ καὶ τῷ Παναγίῳ καὶ Ἀγαθῷ καὶ Ζωοποιῷ Σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. 

Ἀναστήτω ὁ Θεὸς καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ Αὐτοῦ καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου Αὐτοῦ οἱ μισοῦντες Αὐτόν. Συντριβήτωσαν ὑπὸ τὴν σημείωσιν τοῦ τύπου τοῦ τιμίου Σταυροῦ Σου πᾶσαι αἱ ἐναντίαι δυνάμεις. Ἡ ἀήττητος καὶ ἀκατάλυτος καὶ θεία δύναμις τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ, μὴ ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς τοὺς ἁμαρτωλούς. Κύριε, ὅπλον κατὰ τοῦ διαβόλου, τὸν Σταυρόν Σου ἡμῖν δέδωκας· φρίττει γὰρ καὶ τρέμει, μὴ φέρων καθορᾶν αὐτοῦ τὴν δύναμιν, ὅτι νεκροὺς ἀνιστᾶ, καὶ θάνατον κατήργησε· διὰ τοῦτο προσκυνοῦμεν, τὴν Ταφήν Σου καὶ τὴν Ἔγερσιν. 

Τῷ Σῷ Σταυρῷ Χριστὲ Σωτήρ, ὁδήγησον ἡμᾶς ἐπὶ τὴν ἀλήθειάν Σου, καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς τῶν παγίδων τοῦ ἐχθροῦ· ὁ ἀναστὰς ἐκ τῶν νεκρῶν, ἀνάστησον ἡμᾶς πεσόντας τῇ ἁμαρτίᾳ, ἐκτείνας τὴν χεῖρά Σου, φιλάνθρωπε Κύριε, τῇ πρεσβείᾳ τῶν Ἁγίων Σου. Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης· Σταυρός, ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας· Σταυρός, Βασιλέων τὸ κραταίωμα· Σταυρός, πιστῶν τὸ στήριγμα· Σταυρός, Ἀγγέλων ἡ δόξα, καὶ τῶν δαιμόνων τὸ τραῦμα. 

Τῇ πρεσβείᾳ, Κύριε, πάντων τῶν Ἁγίων καὶ τῆς Θεοτόκου, τὴν Σὴν εἰρήνην δὸς ἡμῖν καὶ ἐλέησον ἡμᾶς ὡς μόνος Οἰκτίρμων. Ἀπολυτίκιον. Ἦχος αʹ. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τῆς μαγείας τὴν τέχνην, ἐπὶ χρόνοις ἢν ἤσκησας, ὦ Κυπριανὲ ὑποθήκαις, Ἰουστίνης κατέλιπες· ποιμὴν Ἀντιοχείας καταστάς, καὶ φύλαξ ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ, ἣν ἐσφράγισας τοῦ ξίφους τῇ τελευτῇ, εἰς πόλιν Νικομήδειαν. Χαίρετε τοῦ ἐχθροῦ φυγαδευταί, χαίρετε κρῆναι ῥώσεως· χαίρετε τῆς Μονῆς ὑμῶν φρουροί, Φυλῆς τε δήμου ἔφοροι. Κοντάκιον. Ἦχος βʹ. Προστασία τῶν Χριστιανῶν. 

Τῆς δουλείας τῆς εἰδωλικῆς ἠλευθέρωσαι, καὶ τὴν γνῶσιν τὴν ἀληθινὴν ἐξηρεύνισας, Ἱεράρχα Κυπριανὲ γενόμενος ποιμήν· ζωῆς νάματα εἰς καθαρά, Ἀντιοχείας τὸν λαόν, ὁδηγήσας ἐν χάριτι. Πρέσβευε τῷ Κυρίῳ, συνάμα τῇ Ἰουστίνῃ, καλλιπαρθένῳ ἱερᾷ, παρ᾿ ἧς ἔγνως τὰ ἀπόῤῥητα. Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς.

Ἀμήν!

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ, ΦΥΛΗ ΑΤΤΙΚΗΣ (2024)

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2024 εκκλ. ημ.

 

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ Ι. Μ. ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ, ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Oύτος, εκατάγετο μεν από την εν Λιβύα Kαρχηδόνα, ή Kαρθαγένην, διέτριβε δε εις την Aντιόχειαν της Συρίας, κατά τους χρόνους Δεκίου του βασιλέως, εν έτει σν΄ [250]· ήτον δε ευγενής και πλούσιος, και προς τούτοις φιλόσοφος, και κατά την μαγικήν άκρος. Eτραβίχθη δε εις την του Xριστού πίστιν με τον ακόλουθον τρόπον. Ένας άνθρωπος Έλλην, Aγλαΐδας ονομαζόμενος, ηγάπησε μίαν κόρην παρθένον, Xριστιανήν κατά την πίστιν, καταγομένην από την Aντιόχειαν, και ονομαζομένην Iουστίναν. Eπειδή δε, δεν εδύνετο να επιτύχη του ποθουμένου, τι κάμνει; Eπήγεν εις τον θείον τούτον Kυπριανόν, παρακαλών αυτόν ίνα διά της αυτού συνεργίας επιτύχη τον κακόν του σκοπόν. O δε Kυπριανός αναγνώσας τα μαγικά βιβλία του, έστειλε μεν πολλάκις και άλλους διαφόρους δαίμονας, διά να γελάσουν την κόρην, και να ελκύσουν αυτήν εις τον του Aγλαΐδα έρωτα. Έπειτα έστειλεν εις αυτήν και τον άρχοντα των δαιμονίων. Aλλ’ ουδέν εκατώρθωσεν. Όθεν εκ τούτου γνωρίσας ως φρόνιμος, την του Xριστού ακαταμάχητον δύναμιν, διά μέσου της οποίας κατήσχυνεν η κόρη τους δαίμονας, και απράκτους αυτούς έστρεψε προς τον αποστείλαντα, ευθύς αποστρέφεται την πλάνην, και πιστεύει εις τον Xριστόν. Διά να δώση δε περισσοτέραν πληροφορίαν εις τον Eπίσκοπον, οπού έμελλε να τον βαπτίση, ότι είναι στερεός εις την του Xριστού πίστιν, ευθύς φέρει όλα τα μαγικά του βιβλία, και κατακαίει αυτά έμπροσθεν του Eπισκόπου. Kαι ούτω γίνεται πρόβατον της λογικής ποίμνης του Xριστού, διά μέσου του Aγίου Bαπτίσματος. Έπειτα χειροτονηθείς βαθμηδόν, Aναγνώστης, Yποδιάκονος, Διάκονος, και Πρεσβύτερος, τελευταίον χειροτονείται και των Kαρχηδονίων Eπίσκοπος. Oύτος και την προρρηθείσαν Aγίαν Iουστίναν ούτω μετωνόμασε. Πρότερον γαρ εκαλείτο Iούστα. Kαι συναριθμήσας αυτήν με τας Διακόνους της Eκκλησίας, κατέστησε Mητέρα και Hγουμένην εις τας εκεί ευρισκομένας ασκητρίας. Aφ’ ου δε αύξησε το ποίμνιόν του με την δύναμιν των λόγων του, και με τον θεοφιλή και ενάρετον βίον του· και αφ’ ου εγέμωσε το μέρος της μεσημβρίας και δύσεως από θεογνωσίαν, τότε τέλος πάντων διαβάλλεται κοντά εις τον βασιλέα Δέκιον. Όθεν παραστέκεται έμπροσθεν αυτού, και φανείς ανώτερος από κάθε κολακείαν ομού και φοβερισμόν, εξωρίσθη. Aλλ’ επειδή και εις την εξορίαν ευρισκόμενος, δεν έπαυε να φροντίζη διά το ποίμνιόν του, και να στηρίζη αυτό συνεχώς με τα γράμματά του, και προς τούτοις επειδή εφιλονείκει να σβύση όλην την πλάνην της ειδωλολατρείας, διά ταύτα λέγω πάντα πιάνεται από τον κόμητα της Aνατολής Eυτόλμιον καλούμενον, και εφυλακώθη ομού με την παρθένον Iουστίναν. Ύστερον παραστέκεται με αυτήν εις το εν Δαμασκώ κριτήριον. Kαι επειδή ωμολόγησαν παρρησία και οι δύω τον Xριστόν, διά τούτο, ο μεν Kυπριανός, κρεμασθείς καταξεσχίζεται, η δε Iουστίνα κτυπάται εις το πρόσωπον άσπλαγχνα. Έπειτα βάλλονται και οι δύω εις ένα αναμμένον τηγάνι. Mε την δύναμιν δε του Xριστού, εφυλάχθησαν από την βάσανον αβλαβείς. Tούτο δε το θαυμάσιον βλέπων ένας συγκάθεδρος του κόμητος, Aθανάσιος ονόματι, εθρασύνθη ανόητα. Kαι θέλωντας τάχα να δείξη τους θεούς του ανωτέρους και καλλιτέρους του Xριστού, επικαλέσθη τον ψευδώνυμον Δία και Aσκληπιόν, και τρέχωντας πηδά επάνω εις το αναμμένον τηγάνι. Aλλ’ ευθύς ο μάταιος υπό του πυρός κατεκάη. Aπορήσας λοιπόν ο κόμης, και τι να κάμη μη ηξεύρωντας, πέμπει τους Aγίους εις Nικομήδειαν προς τον τότε βασιλέα Kλαύδιον, τον βασιλεύσαντα εν έτει σξη΄ [268]. O δε Kλαύδιος μαθών ακριβώς την στερεάν γνώμην των Aγίων και αμετάθετον, έκοψε τούτων τας κεφαλάς. Kαι ούτως έλαβον οι τρισμακάριοι τον του μαρτυρίου αμάραντον στέφανον. Tα δε τίμια αυτών λείψανα, πέρνοντες κρυφίως μερικοί Xριστιανοί, οίτινες είχον έλθει τότε από την Pώμην, πάλιν εις την Pώμην εγύρισαν, φέροντες μαζί των και τα των Aγίων τούτων έγγραφα μαρτύρια. Kαι ούτως απεθησαύρισαν τα λείψανά των επάνω εις τον πλέον ονομαστόν λόφον της πόλεως Pώμης, ιάσεις πλουσίας ενεργούντα εις τους προστρέχοντας αυτοίς μετά πίστεως. 

Εκ του βιβλίου: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου: Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Α´. Εκδόσεις Δόμος, 2005. <<Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού>>

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑΥΑΓΙΑ ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ, ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ (2023)

ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ κ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Α': «ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ»

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ κ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Β': «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ» (2020)

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ

ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ, ΦΥΛΗ ΑΤΤΙΚΗΣ (2023)

ΚΥΠΡΙΑΝΕ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΑΣ ΤΟΝ ΔΡΑΚΟΝΤΑ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ κ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Β': ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ (2023)

ΤΩ ΑΥΤΩ ΜΗΝΙ Β', ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ

ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ (2023)

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΤΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ (2.10.1985)

ΟΚΤΩ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ

ΨΑΛΜΩΔΙΕΣ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΤΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ (1.10.1991).

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΤΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ (1.10.1984)

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΕΞΟΡΚΙΣΜΩΝ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΜΠΑΡΔΑΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΥΠΡΙΑΝΟ

ΧΑΙΡΕ ΜΑΣΤΙΞ ΟΛΕΤΗΡΙΟΣ ΧΑΛΕΠΩΝ ΜΑΓΓΑΝΕΙΩΝ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΑΜΩΝΟΣ κ. ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ: «Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΙΚΑΕΙ ΤΗ ΜΑΓΕΙΑ»

Ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ

Η ΕΥΧΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ

Η ΕΥΧΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΑ

ΤΟ «ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ» ΥΠΟ ΤΩΝ ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΒΟΙΩΤΙΑΣ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ: ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑΥΑΓΙΑ ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ

Η μετάνοια του Αγίου Κυπριανού,
που και σήμερα σημειολογικά και οντολογικά αποτελεί το Θεόθεν αγιοπνευματικό αντίδοτο στην λατρεία του βελίαρ
και των βουλιμικά έκπτωτων, εκφρασμένων συνεργών του
είναι διαχρονικά επίκαιρη, πνευματικά ιδεώδης και ανεπιφύλακτα ψυχική φαρμακεία!
Στο ακρογωνιαίο τέλμα της επικής πλέον γενικής Αποστασίας
ανθηρούν νοσηροί άνθρωποι, δυσειδείς δαιμονόπληκτες εργαλειοθήκες ψευδαισθήσεων,
μετέωρα, φυλακισμένα συναισθήματα,
που συνάπτονται στο δυσώδες απόστημα των αγελαστί αποστατούντων νεοελλήνων.
Το χειρότερο όλων είναι,
πως όλοι αυτοί βλέπουν τον κρημνό,
αλλά συναγελάζονται αφελώς στην θέα του βορβόρου,
βαδίζουν με έπαρση κοινού μυρμηγκολέοντα και εκπίπτουν δυστηχείς στον δρόμο,
που δεν έχει γυρισμό!...

Αδιάκριτα πτωχός και λίαν απνευμάτιστος λόγος
στην εορτή των Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης
που η Εκκλησία μας εορτάζει την
Πέμπτη 2 [15] Οκτωβρίου 2015,
σύμφωνα με το Πάτριο Εκκλησιαστικό Ημερολόγιο

Όπου εδράζεται η ολική πτώση των αποστατούντων νεοελλήνων, εκεί ευδοκιμούν και οι αρχέγονες δοξασίες των δαιμόνων, εκεί η πομπώδης προσαγόρευση της Μαγείας, ως επίπλαστης, ιδεοληπτικής λύσης στα πνευματικά, δαιδαλώδη αδιέξοδα και στα χειραγωγημένα stop των εκχωρούντων.

Αν μαζί με την μαζικά εγερμένη αποστασία προσθέουμε και την επιβεβλημένη ένδοια των Καισαρικών εντολοδόχων, τότε το σαθρό παζλ της βαβελικής Ανομίας εμπλουτίζεται αρκούντως απερίφραστα, που αφιδώς πωλείται κι αγοράζεται σε ευαγή πολυκαταστήματα περιποίησης ''κρεάτων'', συντηρείται κι αναπλάθεται από προφεσόρους, πλαστικούς ''κρεατέμπορες'', που έκαναν το σώμα έναν μικρό Θεό!... 

Στην εποχή μας οι άνθρωποι δαιμονοποιούνται ανέξοδα, δαιμονοκρατούνται εφήμερα και έρπουν κομπάζοντας, ως νεότευκτοι, επηρμένοι χαμαιλέοντες ανάμεσα σε εγγενείς σκορπιούς και σε συγγενεμένους όφεις.

Η Μαγεία έχει καταλάβει αμαχητί όλη σχεδόν την επικράτεια και η ειδοποιός διαφορά της απ' το Χτες είναι, πως τώρα ο διάβολος λατρεύεται δημοσίως, ευθαρσώς και φυσικά αμετανοήτως. Όποιος πιστεύει ελαφρά τη καρδία, πως δεν υπάρχει διάβολος, ας επισκεφθεί μια Τετάρτη απόγευμα την Ιερά Μονή των Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης στην Φυλή Αττικής, όπου και διαβάζεται η Ιερά Παράκλησή τους.

Άνθρωποι - ναυάγια, που υπό το αχανές και υποβολιμιαίο κράτος των δαιμόνων μεταλλάσσουν τις φωνές τους από ανδρικές σε γυναικείες, μιμούνται εκπληκτικά ανέκφραστα τις ιαχές των ζώων και των ερπετών και αποκαλύπτουν κοινή θέα τα προσωπικά δεδομένα συνανθρώπων τους!... 

Άνθρωποι στρατευμένοι από την ''Λεγεώνα'' της γης των Γεργεσηνών, που συχνά υποβαστάζονται από τρεις και τέσσερεις άντρες, που δεν δύνανται κι οι ίδιοι καλά - καλά να τους κρατήσουν. Σείονται ως ακατάληπτος σεισμός, βλαστηνούν στην όψη του Σταυρού και φλέγονται απερίφραστα κάτω από ένα αγιασμένο πετραχείλι.

Και κοντά σε αυτούς, οι αφανείς, κεκρυμμένοι θύτες, οι αυτόκλητοι μακελάρηδες κεκκλημένων τελετών, οι βουλιμικά, ακόρεστοι συνεργοί στα έργα του βελίαρ, που υπογράφουν με το αίμα τους κλειστά συμβόλαια θανάτου, με καταληκτική ημερομηνία λήξης.

Γι' αυτό και αυτοί ομαδοποιούνται αγελαστί σε μια αναρίθμητη στρατιά έκπτωτων ανθρώπων, που έχουν επινοικιάσει reserve τις πρώτες θέσεις της εαυτών κολάσεως. 

Όποιος πάλι αντιστέκεται με περισπούδαστο, εγωπαθές σθένος στις πομπώδεις και φλύαρες γελειολογίες ημών των ανοήτων, ας επισκεφθεί έστω και μια φορά το Δαφνί, για να διακρίνει οφθαλμοφανώς τους δαιμονισμένους μύστες από τους απλά, ψυχικά πάσχοντες.

Κανείς σοβαρός και αξιοπρεπής επιστήμονας δεν εξήγησε ποτέ, πώς ενοείται, πολλοί εκ των νοσούντων, να τους έχουν αποκαλύψει προσωπικά τους δαιδομένα και καταχωνιασμένα μυστικά τους!...

Αλλά και, ποιός από εμάς τους ιχυρά διατυμπανιζομένους ως Ορθοδόξους κατά βίον, δύναται να ισχυρισθεί, πως δεν τελεί έστω υπό μερική δαιμονική κατάληψη;'' Κάθε πάθος είναι ένας προσωπικός δαίμονας και κάθε δαίμονας δημιουργεί το πάθος εφ ω ετάχθη στους οικτρά, ανυποψίαστους ανθρώπους. 

Κι η μεγαλύτερη νίκη του διαβόλου επί του ανθρώπου είναι να τον πείσει ακριβώς, πως δεν υπάρχει διάβολος!...'' έγραφε ο Άγιος Ιωάννης ο Μαξίμοβιτς, ο ανυπόδυτος ασκητής της Ρωσικής Διασποράς.

Η Αγία Εκκλησία μας θεωρεί μεγάλο αμάρτημα την ενασχόληση με τη Μαγεία και ορίζει μεγάλα επιτίμια. Ο 61ος Κανόνας της 6ης Οικουμενικής Συνόδου ορίζει επιτίμιο έξι χρόνων. Εκείνους δε που επιμένουν σ' αυτά, τους αφορίζει. Ο Μ. Βασίλειος τους κατατάσσει με τους φονεύσαντες θεληματικά και τους κανονίζει να μην κοινωνούν για είκοσι χρόνια. Και τούτο, γιατί η μαγεία δεν είναι ένα απλό πταίσμα, αλλά άρνηση της ύπαρξης Θεού.

Αντί Επιλόγου

Γράφει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης,
εξέχουσα μορφή των νηπτικών Κολλυβάδων:
''Οι μάγοι, οι μάγισσες και όσοι καταφεύγουν σ' αυτούς,
δεν έχουν θέση στη βασιλεία των ουρανών.
Χάνουν τον παράδεισο. Και που στέλνονται; Αλλοίμονο!
Στην αιώνια κόλαση μαζί με τους άπιστους, τους ασεβείς και τους ειδωλολάτρες (Αποκ. 21:8).
Να πω και κάτι φοβερότερο;
Θα κολάζονται χειρότερα κι από τους ειδωλολάτρες.
Γιατί αυτοί, όπως γεννήθηκαν στην ασέβεια, έτσι και πέθαναν.
Δεν βαπτίστηκαν στο όνομα της Αγίας Τριάδος.
Δεν πίστεψαν στον Χριστό.
Οι Χριστιανοί όμως, οι βαπτισμένοι, που έγιναν παιδιά του Θεού "κατά χάριν",
που τράφηκαν με το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου,
πως τόλμησαν κατόπιν και τα καταφρόνησαν και τ' αρνήθηκαν και καταπιάστηκαν με τα μαγικά;
Για την αγάπη του Χριστού, λοιπόν,
και για την σωτηρία της ψυχής σας, φυλαχθείτε αδελφοί μου,
φυλαχθείτε από την μαγεία.
Και πάλι σας λέω, φυλαχθείτε!
Μην πηγαίνετε σε μάγους και μάγισσες.
Σ' όλες τις περιστάσεις και για όλες σας τις ανάγκες να προστρέχετε στην βοήθεια του Θεού,
στην προστασία της Θεοτόκου και στις πρεσβείες των αγίων.
Έτσι, κι από τις ασθένειες και τις ανάγκες σας θα ελευθερωθείτε,
και από την αιώνια κόλαση θα λυτρωθείτε,
και την ουράνια βασιλεία θα κληρονομήσετε,
«ης γένοιτο αξιωθήναι πάντας ημάς χάριτι του Χριστού.
Αμήν!''.

Τρίτη 30 [13] Σεπτεμβρίου 2015

Γρηγορίου επισκόπου Αρμενίας ιερομάρτυρος, Ριψιμίας και των συν αυτώ μαρτύρων

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος 

Δημοσιογράφος

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΙΟΥΣΤΙΝΗ

 Η Ιερά Ανδρώα Μονή των Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης 

στην Φυλή Αττικής

Τα δαιμόνια φρίττουν μπροστά στο Θεό.

Και τρέμουν το σύμβολο του ενσαρκωθέντος Υιού Του, τον Τίμιον Σταυρόν. 

Δεν έχουν καμία εξουσία στους ανθρώπους πού φέρουν το όνομα του Χρίστου,

 πού έχουν ενδυθεί τον Χριστό με το βάπτισμα.

Αν είσαι πιστός Χριστιανός, αν ζεις κοντά στο Χριστό και παίρνεις ζωή από τα άχραντα μυστήριά Του, 

ο διάβολος δεν μπορεί να σε βλάψει. 

Αυτό μας διδάσκει η ιστορία των Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, όπου φαίνεται 

πώς η δύναμη της μαγείας συντρίβεται με τη δύναμη του Χριστού.

Στα βάθη της Μικράς Ασίας υπήρχε άλλοτε η πρωτεύουσα της Πισιδίας Αντιόχεια,

πού λεγόταν και Αντιόχεια η Μικρά, 

για να ξεχωρίζει από την Αντιόχεια την Μεγάλη, την ξακουστή πρωτεύουσα της Συρίας.

Σ’ αυτή την Αντιόχεια της Πισιδίας ζούσε στα χρόνια των Ρωμαίων αυτοκρατόρων,

 τον 3ον αιώνα μ.Χ. ο φοβερός μάγος Κυπριανός.

Είχε γεννηθεί στην Αντιόχεια και έχοντας άφθονα πλούτη γύρισε όλη την Ανατολή, 

την Ελλάδα, τη Μικρά Ασία, τη Χαλδαία και την Αίγυπτο για να μάθη τα μυστική αρχαίων θρησκειών.

Στα τριάντα του χρόνια ξαναήρθε στην πόλη του, έχοντας βαθειές γνώσεις φιλοσοφίας και μαγείας. Ήταν πια ονομαστός για τη δύναμη του και οι ειδωλολάτρες έτρεχαν σ’ αυτόν για να πετύχουν κάθε σκοτεινό τους σχέδιο. Και αυτός με τη μυστική της μαγείας τέχνη καλούσε τα δαιμόνια και τα έστελνε στα ταλαίπωρα θύματά του. Ποιός μπορούσε να ξεφύγει απ’ τα τεχνάσματα του Μάγου Κυπριανού; Αφού οι δύστυχοι άνθρωποι βρίσκονταν μέσα στην ψεύτικη πίστη των ειδώλων, αφού οι ίδιοι λάτρευαν τα δαιμόνια, πώς να μη βρίσκονται κάτω από την εξουσία τους;

Πώς να μη βρίσκονται κάτω από την εξουσία του αντιπροσώπου τους, του μάγου Κυπριανού; Αλλ’ όμως στην Αντιόχεια δεν υπήρχαν μόνο ειδωλολάτρη. Στην πόλη αυτή, όπως και σ’ όλες τις πόλεις της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όπως σ’ όλη την οικουμένη το φώς της αληθινής πίστεως είχε λάμψει στις Καρδιές χιλιάδων ανθρώπων και το αίμα του Χριστού, πού χύθηκε πάνω στο Σταυρό, είχε γίνει λύτρο για να εξαγορασθούν οι άνθρωποι από την αιχμαλωσία του διαβόλου.Και σ’ αυτούς (τους Χριστιανούς) δεν είχαν εξουσία τα δαιμόνια του μάγου Κυπριανού.

Ο ίδιος όμως, βυθισμένος μέσα στα σκοτεινά βιβλία της μαγείας, στα επινοήματα αυτά του ψεύδους, δεν μπορούσε να φαντασθεί ότι ο Θεός πού λάτρευαν οι Χριστιανοί, ο σταυρωμένος Χριστός, θα ήταν δυνατότερος απ’ τα δαιμόνια.Βρισκόταν ο δύστυχος μέσα στην πλάνη, χωρίς να το ξέρη. Γιατί ο διάβολος κρατεί και τους δικούς του υπηρέτες μέσα στην πλάνη. Γιατί αν γνώριζαν την αλήθεια θα τον παρατούσαν και θα γίνονταν δούλοι του αληθινού Θεού. Στην Αντιόχεια ζούσε και μία παρθένος, Ιούστα ήταν τ’ όνομά της, κόρη του Αιδεσίου και της Κληδονίας. Και αυτή και οι γονείς της βρίσκονταν μέσα στην πλάνη των ειδώλων, όπως οι περισσότεροι κάτοικοι της Αντιοχείας. Ο Αιδέσιος μάλιστα ήταν ιερέας των ειδώλων. 

Όσο όμως η Ιούστα μεγάλωνε, τόσο περισσότερο ένοιωθε ότι τα είδωλα πού λάτρευαν δεν είχαν θεϊκή δύναμη και ότι άλλος είναι ο αληθινός Θεός. Η ψυχή της προετοιμαζόταν έτσι να δεχτή το φωτισμό της αληθείας και της επιγνώσεως του μόνου εν Τριάδι Θεού. Μια μέρα ο Θεός έφερε τα βήματά της στον τόπο όπου δίδασκε ένας σοφός διάκονος της Εκκλησίας της Αντιοχείας, ο Πραΰλιος. Άκουσε με θαυμασμό όσα έλεγε εκείνος για τα μεγάλα μυστήρια της αγάπης του Θεού. Η ψυχή της Ιούστας σαν «γη αγαθή» δεχόταν τον «σπόρον» της αληθείας. Θέλησε να μεταδώσει και στη μητέρα της Κληδονία την αληθινή πίστη. Εκείνη όμως, μόλις της μίλησε σχετικά, αντιστάθηκε και την συμβούλεψε να προσέξει μη μάθη τίποτε ο πατέρας της. 

Αλλ’ η Ιούστα ήθελε να οδηγηθεί και ο πατέρας της στην ορθή πίστη. Συνέχισε λοιπόν να ομιλεί στη μητέρα της και σιγά σιγά εκείνη υποχωρούσε.  Άκουγε πια χωρίς να φέρνει αντιρρήσεις. Και μια νύχτα είπε στον άνδρα της όσα της δίδαξε η κόρη της. Ο Αιδέσιος, αν και ήταν όπως είπαμε ιερέας των ειδώλων, δεν θύμωσε αλλά έμεινε σκεπτικός. Το βράδυ όμως στριφογύριζε στο κρεβάτι του, έχοντας στην σκέψη αυτό το θέμα. Πολύ αργά μπόρεσε να τον πάρει ο ύπνος. Και τότε, ώ θαύμα μέγα, βλέπει τον Χριστό ένδοξο, περιτριγυρισμένο από χιλιάδες αγγέλους, να τον προσκαλεί: 

Ελάτε σε μένα και θα σας χαρίσω την βασιλεία των ουρανών. Έτσι, μόλις ξημέρωσε, ο Αιδέσιος πήρε τη γυναίκα του Κληδονία και την κόρη του Ιούστα και πήγε στον επίσκοπο των Χριστιανών, τον Οπτάτο, του διηγήθηκε όσα έγιναν κι εκείνος με χαρά τους αξίωσε να βαπτισθούν. Κατόπιν μάλιστα ο Αιδέσιος έγινε πρεσβύτερος, κι έτσι ο πρώην ιερεύς των ειδώλων ήταν τώρα ιερεύς του Χριστού. Η δε Ιούστα είχε αφιερωθεί στον Χριστό, και επάνω στο θεμέλιο της πίστεως έχτιζε τις ανώτερες από χρυσάφι και πολύτιμα πετράδια αρετές. Ο διάβολος έβλεπε τον εαυτό του να εξευτελίζεται μπρος στην άγια ζωή της παρθένου. Γι’ αυτό και θέλησε να τη μπλέξει στα δίχτυα του.

Ήταν στην Αντιόχεια κάποιος νεαρός ειδωλολάτρης από αριστοκρατική οικογένεια, πλούσιος και όμορφος, ο Αγλαΐδας. Σ’ αυτό τον ακόλαστο νέο άναψε ο διάβολος αμαρτωλό πόθο για τη σεμνή Ιούστα. Την έβλεπε πού πήγαινε στην Εκκλησία και θαύμαζε την ωραιότητα της. Άρχισε να παραφυλάγει στους δρόμους απ’ όπου εκείνη περνούσε και να την ενοχλεί με άπρεπα λόγια. Έκπληκτος όμως έβλεπε ότι η Χριστιανή κόρη έμενε σοβαρή κι ακλόνητη και δεν παρασυρόταν στα δίχτυα του. Άκουγε ο Αγλαΐδας για τον μεγάλο Κυπριανό. Ήξερε ότι πετύχαινε θαυμαστά κατορθώματα με τη δύναμη των δαιμόνων. Σ’ αυτόν λοιπόν έπρεπε να καταφυγή και να ζητήσει τη βοήθειά του. Έτσι ο Αγλαΐδας έρχεται στον Κυπριανό και του διηγείται τα παθήματά του και ότι η παρθένος στάθηκε ισχυρότερη από τα τεχνάσματά του.

Στο τέλος τον παρακάλεσε: - Σύ μού έχεις απομείνει μόνη παρηγοριά στη συμφορά, και ελπίζοντας σε σένα δεν έθεσα τέρμα στη ζωή μου. Αν μου δώσεις αυτό πού θέλω, θα σε γεμίσω πλούτη και χρυσάφια, περισσότερα απ’ όσα μπορείς να ελπίσεις. Ο μεγάλος μάγος τον άκουσε προσεκτικά και, βέβαιος για τη δύναμη του, του υποσχέθηκε ότι γρήγορα θα θεραπεύσει τον πόνο του. Ο Κυπριανός άνοιξε τα μαγικά βιβλία, τα κείμενα του διαβόλου, και προσκάλεσε ένα απ’ τα πονηρά εκείνα πνεύματα, πού πρόθυμα τον υπηρετούσαν στα τερατώδη έργα του. Το πονηρό πνεύμα παρουσιάστηκε και ο μάγος του είπε: - Αν φέρεις γρήγορα αυτό το έργο εις πέρας, θα σού χαρίσω μεγάλα δώρα και θα σε τιμώ περισσότερο από τα άλλα δαιμόνια.

Γέλασε αλαζονικά το πονηρό πνεύμα και απάντησε με πολύ κομπασμό: - Τόσες φορές έσεισα ολόκληρες πόλεις, τόσες φορές σήκωσα οπλισμένο χέρι παιδιού για να σκοτώσει τον πατέρα του, έσπειρα μίσος άσπονδο ανάμεσα σ’ αδέρφια και ανδρόγυνα και μοναχούς πού ασκήτευαν στα όρη με νηστεία και εγκράτεια κατάφερα και τους έριξα στις σαρκικές ηδονές. Αλλά γιατί να πολυλογώ; Τώρα αμέσως θα δείξω τι είμαι. Κι αν δεν γίνει αυτό πού θέλεις, να μη εμφανιστώ ξανά μπροστά σου και για ανίκανο να μ’ έχεις πια. Ο Κυπριανός έδωσε στο δαιμόνιο ένα βάζο γεμάτο μαγικό υγρό, και του είπε: - Πάρε αυτό το βάζο και ράντισε το σπίτι της παρθένου. Αυτό θα βοηθήσει πολύ. Πήγαινε λοιπόν, και σε περιμένω. Έφυγε το πνεύμα και ο μάγος κάθισε άγρυπνος για το αποτέλεσμα. Εκείνη τη νύχτα, όπως πάντοτε, η Ιούστα σηκώθηκε για να προσευχηθεί.

ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ κ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Α': «ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ»

Ιερά Μονή Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, Φυλής Αττικής

ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ (2024)

Ιερά Μονή Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης
Φυλή Αττικής

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ (2.10.1985)

Αείμνηστος Μητροπολίτης Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανός Α'

ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ (2024)

Ιερά Μονή Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης
Φυλή Αττικής

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΤΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ (1.10.1984)

Αείμνηστος Μητροπολίτης Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανός Α'

ΨΑΛΜΩΔΙΕΣ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΤΗΣ ΠΑΝΗΓΥΡΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ (1.10.1991).

ΤΟ «ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ» ΥΠΟ ΤΩΝ ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Ιερά Μονή Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, Φυλής Αττικής

ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ, ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ (2023)

Κυριακή 2 Οκτωβρίου εκκλ. ημ.

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΑΜΩΝΟΣ κ. ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ: «Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΙΚΑΕΙ ΤΗ ΜΑΓΕΙΑ»

Ιερά Μονή Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, Φυλής Αττικής

Η ΕΥΧΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΑ

Η ΕΥΧΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΚΑΙ... by ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΔΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Εκ του ιστοτόπου της

Ιεράς Μονής Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης, Φυλής Αττικής