ΤΑ ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΗΣ Ι. Μ. ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ

῾Η ῾Ιερά Μονή ᾿Εσφιγμένου ὑφίσταται αἱματηρό διωγμό ἀπό τούς θρασεῖς καί ἀδιστάκτους Οἰκουμενιστάς* Σχόλια τῆς ἐφημερίδος «᾿Ορθόδοξος Τύπος» α. ᾿Ορθή ἡ διακοπή τοῦ μνημοσύνου. Η Ιερά Μονή ᾿Εσφιγμένου τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους μπορεῖ νά κατηγορῆται γιά κάποιες ὑπερβολές. ᾿Αλλά ἀπό κανένα δέν μπορεῖ νά κατηγορηθῆ γιά παρέκκλησι ἀπό τήν Πίστι. ᾿Αντιθέτως εἶνε ἀξιέπαινη γιά τήν ἀκραιφνῆ ᾿Ορθοδοξία της καί τόν ζῆλο καί τήν μαχητικότητά της ὑπέρ τῆς ᾿Ορθοδοξίας καί ἐναντίον τῶν προδοσιῶν τῆς Πίστεως. Φέρει βαρέως τό Οἰκουμενικό καί Οἰκουμενιστικό Πατριαρχεῖο, καθώς καί ἄλλοι Οἰκουμενισταί, ὅτι ἤδη ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Πατριάρχου ᾿Αθηναγόρου ἡ ῾Ιερά Μονή ᾿Εσφιγμένου διέκοψε τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως. ᾿Αλλά δικαίως τό διέκοψε. 

Διότι ὁ ᾿Αθηναγόρας ἔκανε ἀντορθόδοξες δηλώσεις καί ἐνέργειες, ἀπεδείχθη δέ, ὄχι μέγας Πατριάρχης, ὅπως λέγουν οἱ Οἰκουμενισταί καί ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι ἔχουν μεσάνυχτα στά ζητήματα τῆς Πίστεως, ἀλλά μέγας Οἰκουμενιστής, τόν ὁποῖο δυστυχῶς ἀκολούθησαν οἱ διάδοχοί του, καί μάλιστα ὁ κ. Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος ὑπερέβαλε σέ Οἰκουμενισμό τόν ᾿Αθηναγόρα. ῾Η ῾Ιερά Μονή ᾿Εσφιγμένου, μέ τήν διακοπή τοῦ μνημοσύνου τῶν Οἰκουμενιστῶν Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως, ἐφήρμοσε τόν ΙΕʹ Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου, τόν ὁποῖο, ἐπειδή τό κακό μέ τόν Οἰκουμενισμό παράγινε, ἔπρεπε νά ἐφαρμόσουν καί ὅλες οἱ Μονές τοῦ ῾Αγίου ῎Ορους. ᾿Αλλ᾿ ὅπως εἶπε ὁ Μέγας Βασίλειος, πολλοί θνητοί, ὀλίγοι ἢρωες. Τό ἡρωϊκό στοιχεῖο εἶνε ἐκεῖνο πού ἀπουσιάζει περισσότερο ἀπό τήν ᾿Εκκλησία σήμερα. Γι᾿ αὐτό καί ἔγιναν θρασεῖς καί ἀδίστακτοι οἱ Οἰκουμενισταί... β. Αἱματηρός διωγμός. Ο κ. Βαρθολομαίος, μή ὑποφέροντας ὅτι ἡ ῾Ιερά Μονή ᾿Εσφιγμένου δέν μνημονεύει τό ὄνομά του, τῇ ἐμπνεύσει τοῦ πονηροῦ πνεύματος ἐκήρυξε ἀπηνῆ καί αἱματηρό διωγμό ἐναντίον της. 

Κατασκεύασε ἄλλη ᾿Αδελφότητα!... ᾿Αδελφότητα μαϊμοῦ μέ σκοπό αὐτή ἡ ψευδαδελφότης νά καταλάβῃ τήν ῾Ιερά Μονή ᾿Εσφιγμένου, νά ἐκδιώξῃ τή νόμιμη ᾿Αδελφότητα καί νά ἐγκατασταθῇ αὐτή ὡς νόμιμη ᾿Αδελφότης στό Μοναστήρι. Καί ἐπειδή οἱ Πατέρες τῆς Μονῆς ἀνθίστανται, τούς ἔκαναν οἰκονομικό ἀποκλεισμό. Πράγματα πού ἀποστέλλονται στή νόμιμη ᾿Αδελφότητα, τά παραλαμβάνει καί τά οἰκειοποιεῖται ἡ ψευδαδελφότης! Παραμονές δέ τῶν Χριστουγέννων συνέβησαν αἱματηρά γεγονότα, τά ὁποῖα προεβλήθησαν ἀπό τά Μ.Μ.Ε. καί συνετάραξαν τό Πανελλήνιο. Διαβλητοί Μοναχοί, μέ βαριοποῦλες καί σιδηρολοστούς, προσπάθησαν νά παραβιάσουν τό Κονάκι τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς ᾿Εσφιγμένου στίς Καρυές καί τραυμάτισαν σοβαρῶς ἀγωνιστές Πατέρες, οἱ ὁποῖοι μετεφέρθησαν αἱμόφυρτοι στό νοσοκομεῖο. Ματωμένα Χριστούγεννα!... Τί νά εἰποῦμε; Σημεῖα τῶν καιρῶν, πρόδρομα τοῦ ᾿Αντιχρίστου. ᾿Από Οἰκουμενιστές, προδότες τῆς Πίστεως, ὅλα νά τά περιμένουμε. Στά λόγια τους εἶνε δημοκρατία, στά ἔργα τους στυγνή δικτατορία.

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητρόπολης Ωρωπού και Φυλής ΕΔΩ. 

Εκ της εφημερίδας ''Ορθόδοξος Τύπος'', αριθ. 1672/12.1. 2007, σελ. 3. ᾿Επιμέλ. ἡμετ. 

(**) ᾿Εφημερ. «᾿Ορθόδοξος Τύπος», ἀριθ. 1675/2. 2. 2007, σελ. 2. ᾿Επιμέλ. καί τίτλος ἡμέτ.

Η φωτογραφία με τον Ηγούμενο της Ι. Μ. Εσφιγμένου, αρχιμανδρίτη π. Μεθόδιο είναι παλαιότερη 

και προέρχεται από την σελίδα του F.B. ''ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ''.
Τίτλος ανάρτησης ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

ΕΜΨΥΧΑ ΑΜΑΡΑΝΤΑ ΤΟΥ ΑΘΩ

Απόσπασμα εκ του βιβλίου του Μοναχού Αχιλλείου Εσφιγμενίτη ''ΕΜΨΥΧΑ ΑΜΑΡΑΝΤΑ ΤΟΥ ΑΘΩ'', που το αλιεύσαμε από την ''Αγιορειτική Βιβλιοθήκη'' ΕΔΩ.

Επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΜΠΡΟΚΟΛΑ ΚΑΙ ΨΕΚΑΣΜΕΝΑ ΒΛΗΤΑ

Πρόσφατα στο ''Ευρωκοινοβούλιο... των εργαζομένων'', όπως το χαρακτήριζε κάποτε ο λαλίστατος Λεωνίδας Κύρκος, η ευρωβουλευτής του ιταλικού κινήματος ''Movimento cinque stelle'', η Laura Agea, με μια σύντομη ομιλία της ''φιλοδώρησε'' με πλείστες, πληρωτέες ''καρπαζιές'' τον φυσικό τους παραλήπτη και κορδωμένο τους εισπράκτορα κ. Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος φανερά δυσανασχετισμένος στα όρια του ανεκτικού εκνευρισμού κυττούσε προς την έξοδο της αίθουσας, επιχειρώντας άτακτη και... ετεροφοβική διαφυγή! Βεβαίως, ''η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει'', αλλά θυμηθήκαμε εκείνη την πρώτη ομιλία του μνημειώδους, πολιτικού μασίστα και μονταρισμένου μπεχλιβάνη, του και πρωθυπουργικού μας ''κομανέτσι'' -ούτως ειπείν- ο οποίος μέσα στην Ευρωβουλή ποιούσε αριστερίστικες ακροβασίες και μικροκομματικούς αυτοσχεδιασμούς, προτού ακόμη οριστεί και αυτοπροσδιοριστεί, ως ο εθνικός μας Κυβιστής! Αλλά το αυτό βέβαια ισχύει και για την κα Agea και τον κάθε σημερινό πολιτικό πατρόνο, καθώς η εποχή μας κινούμενη αντιστρόφως ανάλογα και αντί να αναδεικνύει ήρωες και ομολογητές, ''παράγει'' δυστηχώς μεταλλαγμένα μπρόκολα και υπαίθρια, ψεκασμένα βλήτα!

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ;

Η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να στηρίξει και να νομιμοποιήσει το αυτοκέφαλο της ουκρανικής ορθοδόξου εκκλησίας προκάλεσε, ως αναμενόταν, την άμεση αντίδραση του πατριαρχείου Μόσχας, το οποίο ανακοίνωσε την Παρασκευή πως η ρωσική εκκλησία δεν θα μνημονεύει στο μέλλον τον Προκαθήμενο του Φαναρίου, δεν θα συμμετέχει σε επιτροπές και δεν θα ακολουθεί τις κανονικές διαδικασίες, οι οποίες μέχρι σήμερα υφίσταντο μεταξύ της Εκκλησίας αυτής και του πατριαρχικού θρόνου. Το ρωσικό πατριαρχείο ανακοίνωσε, επίσης, πως σε περίπτωση που συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, τότε θα προβεί σε πλήρη διακοπή των σχέσεων με το Φανάρι, δηλαδή θα προκαλέσει Σχίσμα.

Η δυσμενής αυτή εξέλιξη ήταν αναμενόμενη και κυοφορείτο εδώ και πολύ καιρό και τουλάχιστον πριν καν τεθεί ζήτημα αυτοκεφάλου της ουκρανικής ορθοδόξου εκκλησίας. Ο αγώνας του πατριαρχείου Μόσχας να πρυτανεύσει της καθ' ημάς ανατολικής εκκλησίας και να καταστεί η "τρίτη Ρώμη", αποτελούσε ήδη από το βαθύ παρελθόν, αλλά και κατά τη σύγχρονη περίοδο, διακαή πόθο των προκαθημένων της ρωσικής εκκλησίας είτε επί τσάρου, είτε επί σοβιετικής ένωσης, είτε κατά την περίοδο Γιέλτσιν, είτε τέλος κατά την περίοδο Πούτιν, οπότε και το ζήτημα προσέλαβε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις. Η πρόσφατη κρίση, με αφορμή την ουκρανική εκκλησία, είναι το ύστατο άλλοθι σε μια καταγεγραμμένη πορεία αμφισβήτησης της πρωτοκαθεδρίας του οικουμενικού θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως. Οι κινήσεις του ρωσικού πατριαρχείου και του σημερινού του πατριάρχη Κυρίλλου, έχουν καταγραφεί εδώ και καιρό όσον αφορά τη μεθοδευμένη διείσδυση της ρωσικής επιρροής στην εκκλησία της Κύπρου, αλλά και τη γιγαντιαία επιχείρηση ελέγχου του πυρήνα της καθ' ημάς ανατολικής εκκλησίας που δεν είναι άλλο από το Άγιο Όρος. Οι σχέσεις Φαναρίου με το πατριαρχείο Μόσχας ήταν πάντα τεταμένες και μονόπλευρα ανταγωνιστικές.

Για τους Θεολόγους, παραμένει αξιοσημείωτη η τοποθέτηση του πασίγνωστου συγγραφέα Ντοστογιέφσκι, ο οποίος, ως νεαρός δημοσιογράφος σε αποστολή στην Κωνσταντινούπολη, είχε ήδη προπαγανδίσει με τις ανταποκρίσεις του, την ανάγκη της επικυριαρχίας του ρωσικού πατριαρχείου επί της ορθοδόξου εκκλησίας. Άρα το ζήτημα είναι παλαιό και απλώς πέρασε και περνά διάφορες φάσεις όξυνσης και εκτόνωσης. Η επιθετικότητα του ρωσικού πατριαρχείου αναπτύχθηκε ιδιαίτερα επί της περιόδου Πούτιν, αφού για τον σύγχρονο τσάρο πασών των Ρωσιών, η εκκλησία είναι ένα ακόμη όχημα-εργαλείο για τη διόγκωση της ρωσικής επιρροής στον πλανήτη. Η σχέση του Πούτιν με την Ορθοδοξία είναι μάλλον αμφιλεγόμενη. Πρώην στέλεχος των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, ανδρώθηκε στα άδυτα της κομματικής ορθοδοξίας, κυρίως όταν υπηρετούσε στην ανατολική Γερμανία. Η αναρρίχηση του στην εξουσία του έδωσε την ευκαιρία να αντιληφθεί το εύρος της επιρροής της ρωσικής ορθοδόξου εκκλησίας στο ρωσικό ποίμνιο. Από την κομματική ορθοδοξία της καθ' ημάς Ανατολής, ο δρόμος μπορεί να φαίνεται μακρύς, αλλά στην πολιτική όλα επιτρέπονται, ακόμα και η μετάλλαξη ενός γνήσιου κομματικού παράγοντα της σοβιετικής ένωσης σε γνήσιο εκφραστή της ανατολικής ορθοδόξου εκκλησίας.

Είναι περίεργο πως κατά την τελευταία περίοδο δεν είναι μόνον το Φανάρι που άρχισε να τρίζει τα δόντια του στον εκκλησιαστικό επεκτατισμό του ρωσικού πατριαρχείου. Και η αυτοκέφαλος εκκλησία της Κύπρου δια στόματος του αρχιεπισκόπου της, έκρουσε προ δυο μηνών τον κώδωνα του κινδύνου που επικρεμάται πάνω από την εκκλησία της Κύπρου, λόγω της, φυσικά, διογκωμένης διείσδυσης του ρωσικού παράγοντα. Η Ιερά σύνοδος της Κύπρου, η οποία, αξίζει να σημειωθεί, είναι η δεύτερη κατά την τάξη, εκκλησία της ορθοδοξίας, μετά το πατριαρχείο Αλεξανδρείας, έκανε λόγο προ διμήνου για την ύπαρξη μητροπόλεων στην Κύπρο, οι οποίες αποκαλούνται "μικρό Κρεμλίνο". Παράλληλα, είχε παρατηρηθεί μια αφύσικα μεγάλη ροή Ρώσων μοναχών προς το Άγιο Όρος και όχι μόνον προς τη ρωσική μονή, αλλά σε διάφορες μονές. Πριν από ενάμιση μήνα περίπου αποκαλύφθηκε και η σχέση ορισμένων μητροπολιτών, κυρίως των Νέων Χωρών και πιο συγκεκριμένα στη Βόρειο Ελλάδα, οι οποίο συνήψαν περίεργες, αμφιλεγόμενες και ως ένα σημείο ύποπτες σχέσεις με ρωσικούς παράγοντες, εταιρείες και συμφέροντα ακόμη και της ημεδαπής. Αιχμή του δόρατος ο μητροπολίτης Βέροιας, όστις πρωταγωνίστησε στην ίδρυση ενός περίεργου μορφώματος με τον τίτλο "Αυτοκρατορική Ορθόδοξη Παλαιστινιακή Ένωση" που πρόκειται για ένα δημιούργημα των σκοτεινών κοινοτήτων των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών. 

Στα φωτογραφικά ντοκουμέντα δίπλα από τον μητροπολίτη μπορούσε κανείς να διακρίνει ένα ανώτατο στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών της Ρωσίας SSV (διαδόχου σχίσματος της KGB), καθώς και εκπρόσωπο ελληνικής κατασκευαστικής εταιρείας. Ως εκ θαύματος η ελληνική εταιρεία είχε αναλάβει ένα μεγάλο συμβόλαιο κατασκευής εργοστασίου διαχείρισης σκουπιδιών στην Αγία Πετρούπολη. Λίγες ημέρες αργότερα, οι Financial Times δημοσίευαν άρθρο με περίεργους ισχυρισμούς περί πρωτοφανούς κινητικότητας ρωσικών παραγόντων με επίκεντρο ενδιαφέροντος τον λιμένα της Αλεξανδρούπολης και με προοπτική ανάληψης κατασκευαστικών εργολαβιών στον λιμένα αυτό. Παρεμπιπτόντως, το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης προορίζεται να αναδειχθεί σε μείζονα σταθμό υποδοχής υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG που θα προέρχεται από την ανατολική Μεσόγειο αλλά και τις ΗΠΑ. Ως επακόλουθο όσων αναφέρθηκαν προηγουμένως, ακολούθησε η απέλαση Ρώσων διπλωμάτων από την Αθήνα και στη συνέχεια Ελλήνων από τη Μόσχα, καθώς και η ακύρωση της επίσημης επίσκεψης του Ρώσου υπ. Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, στην Αθήνα, αλλά και η ανεπίσημα μέχρι στιγμής ακύρωση της προγραμματισμένης επίσημης επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στη Μόσχα.

Η επιδείνωση των ελληνορωσικών σχέσεων είναι γεγονός, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, και η κρίση μεταξύ του Φαναρίου και του πατριαρχείου Μόσχας έρχεται ως επιστέγασμα αυτής της εξέλιξης. Τι ακριβώς αναφέρει η ανακοίνωση του ρωσικού πατριαρχείoυ: Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Πατριαρχείου Ρωσίας, διακόπτεται η αναφορά του ονόματος του Οικουμενικού Πατριάρχη από τα Δίπτυχα, καθώς και η Κοινωνία με τους Ιεράρχες του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ενώ αποσύρονται από όλες τις κοινές επιτροπές οι ιεράρχες της Εκκλησίας της Ρωσίας. «Σε περίπτωση συνέχισης της αντικανονικής δραστηριότητας του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης στο έδαφος της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, θα υποχρεωθούμε να σπάσουμε εντελώς την ευχαριστιακή κοινωνία με το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης» αναφέρεται στην συνοδική ανακοίνωση που τονίζει ότι «Κάθε ευθύνη για τις τραγικές συνέπειες αυτής της διαίρεσης θα πέσει προσωπικά στον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης Βαρθολομαίο και στους επισκόπους που τον υποστηρίζουν».

Από την πλευρά του ο γραμματέας του Πατριάρχη Κύριλλου π. Αλέξανδρος Βολκόφ, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι «η ευχαριστιακή κοινωνία μεταξύ των δύο εκκλησιών δεν διακόπτεται. Η απόφαση αυτή δεν καθιστά αδύνατη τους κληρικούς των δύο εκκλησιών να έχουν κοινή λατρεία». Η διακοπή μνημόνευσης σημαίνει ότι ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλος, θα σταματήσει να μνημονεύει το όνομα του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας. Επίσημη αντίδραση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής, πάντως ιεράρχες του Φαναρίου λένε ότι ο οικουμενικός θρόνος δεν απειλεί και δεν απειλείται από κανέναν. Μάλιστα θυμίζουν ότι και στην αυτονομία της Εσθονικής Εκκλησίας το 1999, επί πατριαρχίας Αλεξίου, είχε διακοπεί η μνημόνευση για κάποιους μήνες και εν συνεχεία το Πατριαρχείο Μόσχας επέστρεψε στην κανονική τάξη.

Εκ του ιστολογίου ''zougla'' ΕΔΩ.

Επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

Ο ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΔΙΑΚΟΠΤΕΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

Σύμφωνα με πληροφορίες ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κύριλλος σταματά να μνημονεύει τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως Πατριάρχη Βαρθολομαίο κατά τη διάρκεια την λειτουργία. Η απόφαση αυτή λήφθηκε στην σημερινή έκτακτη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, είπε ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα. «Η Σύνοδος αποφάσισε να αναστείλει την μνημόνευση του πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κατά τη λειτουργία στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία» ανέφερε ο Μητροπολίτης Ιλαρίων. Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, και συγκεκριμένα η Σύνοδος για την αντιμετώπιση αυτού του γεγονότος εξέφρασε «έντονη διαμαρτυρία και βαθιά αγανάκτηση» και δήλωσε, ότι οι ενέργειες της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως «είναι μια κατάφωρη παραβίαση της εκκλησίας κανόνια». Αποφάσισαν επίσης να αναστείλουν τη συνεργασία με τους ιεράρχες της Κωνσταντινούπολης και να αναστείλουν τη συμμετοχή σε όλες τις δομές που προεδρεύουν ή συνπροεδρεύουν εκπρόσωποι του Οικουμενικού Πατριαρχείου,

Εντούτοις, τα μέτρα αυτά δεν υποδηλώνουν διακοπή της ευχαριστιακής κοινωνίας: «Η Ευχαριστιακή κοινωνία μεταξύ των Εκκλησιών δεν έχει διακοπεί. Η απόφαση αυτή δεν στερεί από τους κληρικούς του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης και της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας τη δυνατότητα κοινών λειτουργιών», εξήγησε ο Γραμματέας Τύπου π. Αλέξανδρος Βολκόβ. Την ρωσική απειλή για διακοπή της κοινωνίας με το Φανάρι όπως αυτή αποτυπώθηκε από διάφορους Ρώσους αξιωματούχους σχολίασε ο Ουκρνανικής καταγωγής Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ , εκ των στενών συνεργατών του Οικουμενικού Πατριάρχου. Σύμφωνα με τον κ. Ιώβ λοιπόν όλες οι σύγχρονες ορθόδοξες αυτοκεφαλίες εκτός από τα αρχαία Πατριαρχεία δημιουργήθηκαν με Τόμο από την Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης. Ο Ιεράρχης πρόσθεσε ότι κάθε μια από τις νεότερες αυτοκεφαλίες διακηρύχτηκε σε σχέση με πολιτικούς παράγοντες, κυρίως λόγω της κρατικής ανεξαρτησίας. Ωστόσο, είχε μια βαθύτερη αιτία: «για να εξασφαλίσει την ενότητα της Εκκλησίας σε κάθε ένα από αυτά τα κράτη, καθώς και την ενότητα μεταξύ των τοπικών εκκλησιών» ανέφερε.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ σχολίασε επίσης και το ενδεχόμενο διακοπής κοινωνίας της Μόσχας με την Κωνσταντινούπολη λέγοντας πως θα ήταν «άκυρη». ''Η στάση της ευχαριστιακής κοινωνίας είναι απαραίτητη για σεβασμό, δογματικούς λόγους και όχι για ιδιοτροπίες. Όσον αφορά το ζήτημα του σχίσματος και της αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, όλοι γνωρίζουν ότι αυτό το πρόβλημα δεν είναι θεολογικό και δεν υπάρχει λόγος να κατηγορήσουμε κάποιον για αίρεση. Ως εκ τούτου, οι απειλές είναι περισσότερο κακοποίηση'' ανέφερε ο επίσκοπος τη θέση του. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο σημερινός στόχος της Κωνσταντινούπολης στην Ουκρανία είναι να θεραπεύσει το εκκλησιαστικό σχίσμα που υπάρχει εδώ και αρκετές δεκαετίες. «Η αυτοκεφαλία της Ουκρανίας προτείνεται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο όχι ως όπλο για πόλεμο, αλλά ως φάρμακο για να θεραπεύσει το εκκλησιαστικό σχίσμα». Οι πρώτες πληροφορίες έρχονται από την έκτακτη συνεδρίαση της ρωσικής Ιεράς Συνόδου και τα νέα δεν είναι ευχάριστα….

Σημειωτέον πως από την έκτακτη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, απείχε ο Μητροπολίτης Ουκρανίας Ονούφριος για λόγους υγείας. Μοναδικό αντικείμενο της συζήτησης ήταν το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα και συγκεκριμένα η αποστολή των Εξάρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Κίεβο. Ο κ. Κύριλλος κατηγόρησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως για επανειλημμένες περιπτώσεις ενθάρρυνσης για σχίσματα στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και δεσμεύθηκε να ακολουθήσει σταθερά την κληρονομιά του Πατριάρχη Τυχωνα από αυτή την άποψη. Ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κύριλλος σχετικά με τους Έξαρχους απευθυνόμενος στους συμμετέχοντες επιβεβαίωσε πως “τώρα έχουμε ακριβείς πληροφορίες σχετικά με το τι έχουν έρθει στην Ουκρανία και άρχισαν να εργάζονται”. Στην Σύνοδο διαβάστηκε μήνυμα του Μητροπολίτη Ονούφριου που ανέφερε: «Πράγματι, οι αποκαλούμενοι Έξαρχοι του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως έφθασαν στην Ουκρανία. Ο ένας διορίστηκε για να διαπραγματευτεί με την πλευρά του αποκαλούμενου Πατριάρχη Φιλάρετου, ο άλλος με την πλευρά του ''Μητροπολίτη” Μακάριου, επικεφαλής της «ουκρανικής αυτοκέφαλης ορθόδοξης εκκλησίας''.

''Δεν τους έχουμε συναντήσει και δεν σκοπεύουμε να συναντηθούμε μαζί τους, επειδή ήρθαν χωρίς την ευλογία μας. Ως εκπρόσωποι της κανονικής Εκκλησίας στην Ουκρανία, δεν θα επικοινωνήσουμε μαζί τους'' πρόσθεσε ο Μητροπολίτης Ονούφριος. Με βάση το μήνυμα του Μητροπολίτη Ονούφριου, τα μέλη της Συνόδου θα λάβουν σήμερα αποφάσεις σχετικά με αυτό το θέμα. Από την πλευρά του πάντως ο Πατριάρχης Κύριλλος παρομοίασε τις πράξεις της Κωνσταντινούπολης με τα προβλήματα της δεκαετίας του 1920. “Αυτό που συμβαίνει τώρα σε σχέση με την κατεύθυνση των λεγόμενων Έξαρχων, είναι μια κατοπτρική εικόνα για το τι είχε κάνει ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης το 1920, όταν η Εκκλησία μας με επικεφαλής την Αυτού Αγιότητα τον Πατριάρχη Τύχωνα ήταν στις πιο δύσκολες συνθήκες. Ο Πατριάρχης είχε υποστεί σοβαρές πιέσεις από τις αρχές, την κυβέρνηση και την σχισματική οργάνωση που κέρδιζε δύναμη και, στη συνέχεια, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Γρηγόριος αποφασίζει να στείλει στη Μόσχα, τη λεγόμενη Επιτροπή υποτίθεται κατόπιν αιτήματος κάποιων Ορθόδοξων. Φυσικά, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν κατέθεσε αίτημα προς τον Πατριάρχη Γρηγόριο VII, αλλά προφανώς, αυτό είχε αποσταλεί από τους διαφωνούντες-”Ανακαινιστές” (Renovationists).

Και ο Πατριάρχης Τύχων έγραψε μια πολύ σαφή, κανονικώς αιτιολογημένη επιστολή διαμαρτυρίας για το γεγονός ότι στο κανονικό έδαφος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, η οποία ήταν επικεφαλής, κατευθύνθηκε κάποια μη κανονική «επιτροπή» από μια άλλη τοπική εκκλησία. Γνωρίζουμε σε ποιες δύσκολες συνθήκες ήταν τότε ο Πατριάρχης Τύχων. Αλλά παρά το γεγονός ότι ο Πατριάρχης ουσιαστικά στερήθηκε την ελευθερία του, με αποφασιστικότητα και σαφήνεια καθόρισε τη θέση του'' ανέφερε ο Πατριάρχης Κύριλλος. Σύμφωνα με τον Ρώσο Πατριάρχη, αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ουκρανία, ομοιάζει με εκείνη την κατάσταση και θα πρέπει να ακολουθηθεί η ίδια γραμμή με πολύ θάρρος όπως ο Πατριάρχης Τύχων… Στο μεταξύ νέα παρέμβαση είχαμε κι από την Ρωσική κυβέρνηση. “Ένα προτιμητέο σενάριο για την Ορθοδοξία στην Ουκρανία είναι η διατήρηση της ενότητας του Ορθόδοξου κόσμου”, δήλωσε ο ρωσικός προεδρικός γραμματέας Τύπου Ντμίτρι Πεσκόφ. «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μόνο προτιμητέο σενάριο για τη Μόσχα και ουσιαστικά για ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο είναι η διατήρηση της ενότητας αυτού του ορθόδοξου κόσμου«, δήλωσε ο Πεσκόφ στους δημοσιογράφους σήμερα Παρασκευή.

Το Κρεμλίνο παρακολουθεί την κατάσταση με την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία και την τρέχουσα σύνοδο της Ιεράς Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ανέφερε ακόμη. ''Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Κρεμλίνο παρακολουθεί αυτό το γεγονός. Αναμφίβολα, οι ανησυχητικές πληροφορίες σχετικά με πιθανές αποφάσεις σχετικά με την εκκλησία στην Ουκρανία, φυσικά, προκαλούν ανησυχίες'', δήλωσε ο Πεσκόφ. ''Ταυτόχρονα, πρόκειται για θέματα που σχετίζονται με τον διακοινοτικό διάλογο, πρόκειται για εκκλησιαστικές υποθέσεις, το κράτος δεν μπορεί να παρεμβαίνει σε αυτά'', ανέφερε.

Αναδημοσίευση από το ''ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ''.

Επιμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΞΕΡΕΙ ΑΠΟ ΣΧΙΣΜΑΤΑ!

Συνεχίζεται η διαμάχη στους κόλπους της ορθόδοξης εκκλησίας, μετά την απόφαση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου να εκκινήσει τις διεργασίες για τη δημιουργία αυτοκέφαλης Ουκρανικής Εκκλησίας. Την ανησυχία των τοπικών ορθόδοξων εκκλησιών έπειτα από τις πρόσφατες δράσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης στην Ουκρανία, μετέφερε ο αναπληρωτής επικεφαλής του τμήματος Διεθνών Εκκλησιαστικών Σχέσεων της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (UEC DECR), σύμφωνα με το Sputnik.

«Ξέρω ότι σ’ όλες τις τοπικές εκκλησίες επικρατεί ανησυχία για τις τελευταίες εξελίξεις, και θα ήθελα να πω ότι στην πραγματικότητα, αυτή η κατάσταση δεν ωφελεί κανέναν» τόνισε χαρακτηριστικά ο Ντανίλεβιτς. Κατά την άποψή του, οι ενέργειες του Πατριάρχη Βαρθολομαίου για την ίδρυση αυτοκέφαλης εκκλησίας στην Ουκρανία, μπορούν να οδηγήσουν μόνο σε διάσπαση των σχέσεων ανάμεσα στις εκκλησίες. «Θα θρέψει το σχίσμα και όλοι θα χάσουν απ’ αυτή την εξέλιξη» έσπευσε να επαναλάβει. Ο εκπρόσωπος εξήγησε επίσης, ότι καμία τοπική εκκλησία δεν έχει αναγνωρίσει τις ουκρανικές εκκλησιαστικές οργανώσεις, οι οποίες εμπλέκονται στην υπόθεση. «Επειδή κανένας δεν θέλει να εμπλακεί σ’ αυτή τη σύγκρουση, δεν υπάρχει καμία πραγματική αναγνώριση» επεσήμανε χαρακτηριστικά.

Την Παρασκευή, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος όρισε δύο επισκοπικούς αντιπρόσωπους στο Κίεβο, στο πλαίσιο των διεργασιών για τη διαμόρφωση μιας αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ουκρανία. Αυτή η απόφαση έγειρε την έντονη αντίδραση του Πατριαρχείου της Μόσχας, το οποίο έκανε λόγο για «εισβολή στην επικράτεια μιας άλλης τοπικής εκκλησίας». Παράλληλα, σε ένα δημοσίευμα με τίτλο ''H νύχτα του Βαρθολομαίου - Η Ουκρανία στα πρόθυρα θρησκευτικού πολέμου'' προχώρησε ρωσική εφημερίδα, δείχνοντας τη δυσαρέσκεια της Ρωσικής Εκκλησίας στις κινήσεις που αφορούν το Ουκρανικό ζήτημα. Ο τίτλος του κειμένου είναι από δημοσίευμα της ρωσικής εφημερίδας ‘Ιζβέστια» που έχει υπότιτλο «Πως ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως προκαλεί αιματοχυσία στο Κίεβο». Αναφέρει σχετικά: Όσο πλησιάζουν οι προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία τόσο μεγαλώνει η πιθανότητα μιας έντονης θρησκευτικής αντιπαράθεσης.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, έστειλε δύο από τους εξάρχες του (εκπροσώπους του) στο Κίεβο και ανακοίνωσε τη χορήγηση του Αυτοκέφαλου. Όλα αυτά προκάλεσαν την οργή στη μεγαλύτερη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, γράφει το δημοσίευμα που προσθέτει ότι υπάρχουν πηγές που μιλούν για πιθανές θρησκευτικές συγκρούσεις. Στις αρχές Σεπτεμβρίου- συνεχίζει το δημοσίευμα- υπήρξαν αρκετά γεγονότα που έφεραν πιο κοντά μια πιθανή σύγκρουση στην Ουκρανία. Στο Συμβούλιο Επισκόπων της Εκκλησίας στην Κωνσταντινούπολη αποφασίσθηκε ότι δεν ήταν υποχρεωμένη να συντονισθεί με άλλες εκκλησίες για την απονομή του Αυτοκέφαλου της Εκκλησίας στην Ουκρανία. Ο Βαρθολομαίος δήλωσε ότι αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να ξεπεράσει τις διαφωνίες «επειδή η Ρωσία ως υπεύθυνη για την παρούσα οδυνηρή κατάσταση στην Ουκρανία δεν είναι σε θέση να λύσει το πρόβλημα».

Ο διορισμός των εξάρχων μπερδεύει περαιτέρω την ήδη δύσκολη κατάσταση στην Ορθοδοξία της Ουκρανίας. Τώρα στη χώρα υπάρχουν αρκετές μεγάλες ενώσεις. Η μόνη κανονική οργάνωση είναι η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία διαθέτει 12 χιλιάδες ενορίες και 10 χιλιάδες κληρικούς. Η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία βρίσκεται σε επικοινωνία με το Πατριαρχείο της Μόσχας, αν και δεν υπάγεται διοικητικά, οικονομικά, πολιτικά. Αλλά και ένας συμβολικός δεσμός με τη Ρωσία προκαλεί εχθρότητα στους Ουκρανούς πολιτικούς. Ο κύριος αντίπαλος της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι το αυτοανακηρυχθέν Πατριαρχείο Κιέβου, που δημιουργήθηκε το 1992, το οποίο έχει 5 χιλιάδες ενορίες και 3,5 χιλιάδες κληρικούς. Το Πατριαρχείο Κιέβου δεν αναγνωρίζεται από τον Ορθόδοξο Κόσμο, αλλά στο Κίεβο πιστεύουν ότι στη βάση του πρέπει να δημιουργηθεί μια τοπική εκκλησία.

Το δημοσίευμα, επικαλούμενο ειδικούς στα εκκλησιαστικά θέματα, σημειώνει ότι σε περίπτωση που η τοπική εκκλησία στην οποία θα μετεξελιχθεί το Πατριαρχείο Κιέβου λάβει το αυτοκέφαλο από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως θα γίνει αιτία συγκρούσεων στη χώρα μεταξύ της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και αυτής που υποστηρίζεται από το σημερινό πολιτικό κατεστημένο της Ουκρανίας. Ξέχωρα από τις θρησκευτικές ή πολιτικές διαφορές των δύο εκκλησιών, υπάρχουν και τα οικονομικά συμφέροντα όπως, ναοί, μοναστήρια, ακίνητη περιουσία κλπ., σημειώνει μεταξύ άλλων το δημοσίευμα.

Εκ του ιστολογίου ''ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ''.

Επμέλεια, παρουσίαση ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.

ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟΝ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΓΑΜΟΥ ΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ

Ἐν Πειραιεῖ 12-9-2018

Τί λέγουν ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ Ἱεροί Κανόνες καί οἱ ἅγιοι Πατέρες

του Πρωτοπρεσβυτέρου Άγγελου Αγγελακόπουλου

Ἡ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στίς 2-9-2018 ἔλαβε τήν ἀντιευαγγελική, ἀντικανονική - μετακανονική καί ἀντιπατερική - μεταπατερική ἀπόφαση νά ἐπιτρέπεται τοῦ λοιποῦ ὁ δεύτερος γάμος τῶν ἱερέων, σέ περίπτωση χηρείας τους ἤ ἐάν τούς ἐγκαταλείψει ἡ πρεσβυτέρα τους[1]. Ἡ ἀνωτέρω ἀπόφαση ἔρχεται σέ ἀντίθεση καί ἀντιπαράθεση μέ τήν ἀπόφαση τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, πού διοργάνωσε τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, κατά τήν ὁποία «συμφώνως πρός τήν ἰσχύουσαν κανονικήν παράδοσιν (κανών 3 τῆς Πενθέκτης ἐν Τρούλλῳ Συνόδου) μετά τήν χειροτονίαν κωλύεται ἡ σύναψις γάμου»[2]. Ὅταν τό ἴδιο τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, πού συνεκάλεσε τήν ψευδοσύνοδο, ὅταν ὁ ἵδιος ὁ οἰκουμενιστής Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, πού ἦταν ὁ πρόεδρος τῆς ψευδοσυνόδου, καί ὅταν οἱ ἴδιοι οἱ οἰκουμενιστές Ἱεράρχες τοῦ Θρόνου, πού συμμετεῖχαν στήν ψευδοσύνοδο καί ὑπέγραψαν τά κείμενά της, δέν σεβάστηκαν τήν ἀπόφαση, πού οἱ ἴδιοι ἔλαβαν στήν ψευδοσύνοδό τους, ἀλλά τήν κατεπάτησαν καί τήν ἀνέτρεψαν, τότε καταλαβαίνουμε ὅτι ὅλοι αὐτοί ἀναιροῦν τόν ἴδιο τους τόν ἑαυτό, αὐτοαναιροῦνται, παίζουν ἐν οὗ παικτοῖς, χάνουν κάθε ἐκτίμηση, αὐτογελοιοποιοῦνται καί προκαλοῦν μέγιστο σκανδαλισμό.

Θεωροῦμε ὅτι τό θέμα τοῦ ἐπιτρεπτοῦ τοῦ δευτέρου γάμου τῶν κληρικῶν ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἔχει καί παπική, οἰκουμενιστική χροιά. Οἱ οἰκουμενιστές ἐπιθυμοῦν νά διευκολύνουν τόν αἱρεσιάρχη Πάπα νά θεσπίσει καί αὐτός τόν πρῶτο γάμο τῶν παπικῶν ψευδοκληρικῶν, ἀφοῦ ἀποσχηματίζονται καί «παντρεύονται» ἀρκετοί παπικοί ψευδοκληρικοί, ἐπειδή μέχρι σήμερα ἡ ἀγαμία τοῦ κλήρου στούς παπικούς εἶναι ὑποχρεωτική. Ἐφόσον, τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο θεσμοθετεῖ τόν δεύτερο γάμο τῶν κληρικῶν, δίνει εὔκολο ἄλλοθι ἐκσυγχρονιστικό καί στούς παπικούς νά θεσμοθετήσουν τόν πρῶτο γάμο. Ἄρα, νά ἕνα ἀκόμη βῆμα «ἐνώσεως» μέ τόν Πάπα καί τούς παπικούς. Ταπεινῶς φρονοῦμε ὅτι, ἄν τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ἤθελε ὄντως νά λύσει τό ἀδιαμφισβήτητα ὑπαρκτό πρόβλημα τῶν ἐν χηρείᾳ ἤ ἐγκαταλελημένων κληρικῶν, θα ἔπρεπε νά ἀκολουθήσει τό παράδειγμα καί τήν διακριτική στάση τῶν ἁγίων καί θεοφόρων πατέρων τῆς ΣΤ΄ Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Συνόδου, γιά τήν ὁποία θά κάνουμε λόγο κατωτέρω, καί ὄχι νά θεσμοθετήσει ἐπισήμως γιά τίς ἐπαρχίες του τόν ἀνεπίτρεπτο δεύτερο γάμο τῶν κληρικῶν. Δυστυχῶς, στήν ἐποχή μας φτάσαμε στό ἔσχατο κατάντημα ἀρκετοί κληρικοί νά εἶναι χειρότεροι ἀπό τούς λαϊκούς. 

Διότι, ἐνῶ οἱ περισσότεροι πιστοί λαϊκοί ἔχουν συνείδηση, διστάζουν, ντρέπονται καί σπανίως τολμοῦν νά ἔλθουν σέ δεύτερο γάμο, διότι γνωρίζουν ὅτι ὁ δεύτερος γάμος οὐσιαστικά δέν εἶναι γάμος, ἀλλά πτώση καί ὑποχώρηση στήν πύρωση τῆς σαρκός, πρᾶγμα τό ὁποῖο ἐπιβεβαιώνουν καί οἱ εὐχές τῆς ἀκολουθίας εἰς δίγαμον[3], καί κατ’οἰκονομίαν εὐλογεῖται ἀπό τήν Ἐκκλησία, ἐν τούτοις οἱ κληρικοί τώρα νομιμοποιοῦν, θεσμοθετοῦν καί καυχῶνται γιά τήν διγαμία τους καί μάλιστα μετά τήν χειροτονία τους. Ἄς δοῦμε, ὅμως, τί λέγουν ἡ Ἁγία Γραφή, οἱ Ἱεροί Κανόνες καί οἱ ἅγιοι Πατέρες περί τοῦ θέματος. Ἡ Ἁγία Γραφή Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν Α΄ πρός Τιμόθεον ἐπιστολή γράφει γιά τούς ἐπισκόπους, πού τότε ἦταν ἔγγαμοι : «Δεῖ οὖν τὸν ἐπίσκοπον…εἶναι μιᾶς γυναικὸς ἄνδρα...»[4], δηλ. πρέπει ὁ ἐπίσκοπος νά εἶναι σύζυγος μιᾶς μόνης γυναικός καί ὄχι δύο καί νά μήν ἔχει συνάψει δεύτερο γάμο. Αὐτό τό λέγει ὁ Ἀπόστολος σέ ἀντιδιαστολή μέ τούς Ἰουδαίους, στούς ὁποίους συγχωροῦνταν ἡ πολυγαμία[5]. Στήν ἴδια ἐπιστολή γράφει γιά τούς διακόνους :«Διάκονοι ἔστωσαν μιᾶς γυναικός ἄνδρες»[6], δηλ. οἱ διάκονοι νά εἶναι σύζυγοι μιᾶς γυναικός καί νά μήν ἔχουν ἔλθει σέ δεύτερο γάμο. Ἄς προσέξουμε ὅτι τήν ἀρετή, πού ζητᾶ χρεωστικῶς ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀπό τόν Ἐπίσκοπο, αὐτήν τήν ἴδια ζητᾶ καί ἀπό τούς Διακόνους, διότι καί οἱ Διάκονοι χρωστοῦν παρομοίως μέ τούς Ἐπισκόπους νά εἶναι ἁγνοί, καθαροί καί ἀκατηγόρητοι σέ ὅλα[7]. 

Τόν Ἀπόστολο Τίτο συμβουλεύει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος νά ἐγκαταστήσει καί νά ἐκλέξει πρεσβυτέρους, ὅπως τόν διέταξε, δηλ. ὁ πρεσβύτερος νά εἶναι «μιᾶς γυναικός ἀνήρ»[8], νά εἶναι σύζυγος μιᾶς γυναικός σέ κοινωνία ἑνός γάμου, νά ἔχει μία μόνη γυναίκα. Γιατί, ὅποιος παντρεμένος χηρεύσει καί δέν φυλάξει ἀγάπη καί πίστη στήν ἀποθανοῦσα γυναίκα του, ἀλλά πάρει δεύτερη γυναίκα, πῶς αὐτός, ὅταν γίνει κληρικός, θά προστατεύσει καλῶς τήν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ; Αὐτό εἶναι ἀνακόλουθο. Ἔπειτα, ὁ κληρικός πρέπει νά εἶναι ἀνέγκλητος, χωρίς ἔγκλημα, δηλ. ἀκατηγόρητος. Ὁ δευτερόγαμος δέν εἶναι ἀνέγκλητος, χωρίς ἔγκλημα. Ἔχει ὡς ἔγκλημα (κατηγορία) τήν δευτερογαμία[9]. Βλέπουμε, λοιπόν, ὅτι ἐπιμένει ὁ θεῖος Παῦλος ὅτι ὁ Ἐπίσκοπος ἤ ὁ Πρεσβύτερος ἤ ὁ Διάκονος θά πρέπει νά εἶναι μιᾶς γυναικός ἀνήρ. Γιατί ἐπιμένει σ’ αὐτό τό χαρακτηριστικό γνώρισμα τοῦ ἀληθινοῦ και γνησίου (καί μή μισθωτοῦ) ποιμένος; Γιατί ἡ μονογαμία ἀκριβῶς ἀποτελεῖ τό πιό σοβαρό δεῖγμα ὡρίμου ἀνδρός μέ ἑνοποιημένη προσωπικότητα. Συναισθηματικές διαρροές, φλερταρίσματα, γελοιότητες καί γλυκόλογα, κοπλιμέντα καί λουλούδια σέ διάφορα πρόσωπα, καί κατά τόν Ἀπ. Παῦλο καί κατά τούς ἀνδρώδεις ἁγίους Πατέρες ἐγγάμους καί ἀγάμους, δέν συνιστοῦν ὡρίμους ποιμένες, τούς ὁποίους μπορεῖ νά ἐμπιστευθεῖ τό χριστεπώνυμο πλήρωμα. Ἐκτός βέβαια καί ἄν θεωρήσουμε τόν θεῖο Παῦλο καί τούς πνευματικούς υἱούς του Τῖτο καί Τιμόθεο, πού ἀποδέχονται τίς συμβουλές του, κολλημένους, ἀναχρονιστές, ἀκραίους, φονταμενταλιστές, τζιχαντιστές, ὀπισθοδρομικούς, ψυχοπαθεῖς, ἀπομονωμένους καί ἀπροσάρμοστους στά μετανεωτερικά δεδομένα τῶν ἀρχιτεκτόνων τῆς ἀντιχρίστου «Νέας Ἐποχῆς», τῆς «Νέας Τάξεως Πραγμάτων» καί τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως τούς θεωροῦν οἱ σύγχρονοι οἰκουμενιστές[10].

Οἱ Ἱεροί Κανόνες Ὁ 17ος Ἱερός Κανὼν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ὁρίζει : «Ὁ δυσὶ γάμοις συμπλακείς μετὰ τὸ βάπτισμα, ἢ παλλακὴν κτησάμενος, οὐ δύναται εἶναι ἐπίσκοπος, ἢ πρεσβύτερος, ἢ διάκονος, ἢ ὅλως τοῦ καταλόγου τοῦ ἱερατικοῦ»[11].Ὁ παρών Κανόνας διορίζει ὅτι ὅποιος ὕστερα ἀπό τό ἅγιο Βάπτισμα παντρευθεῖ δύο φορές, δέν μπορεῖ νά γίνει Ἀρχιερεύς ἤ Πρεσβύτερος ἤ Διάκονος ἤ ὁλότελα νά συγκαταριθμηθεῖ στόν ἱερατικό κατάλογο καί βαθμό. Διότι, ὅσα ἁμαρτήματα πράξει ὁ ἄνθρωπος πρίν τό βάπτισμα, δέν μποροῦν νά τόν ἐμποδίσουν ἀπό τήν ἱερωσύνη καί τόν κλῆρο, ἐπειδή πιστεύουμε ὅτι ὅλα τά ἀποπλύνει τό ἅγιο Βάπτισμα. Ὄχι, ὅμως, καί ὅσα πράξει ὕστερα, ἀφοῦ βαπτισθεῖ. Ὁ 3ος Ἱερός Κανὼν τῆς ἐν Τρούλλῳ Ἁγίας καὶ Οἰκουμενικῆς Πενθέκτης Συνόδου ὁρίζει: «Ἐπειδὴ δὲ ὁ εὐσεβὴς καὶ φιλόχριστος ἡμῶν βασιλεὺς τῇ ἁγίᾳ ταύτῃ καὶ οἰκουμενικῇ προσεφώνησε συνόδῳ, ὥστε τοὺς ἐν κλήρῳ καταλεγομένους, καὶ ἄλλοις τὰ θεῖα διαπορθμεύοντας, καθαροὺς ἀποφῆναι καὶ λειτουργοὺς ἀμώμους, καὶ τῆς νοερᾶς τοῦ μεγάλου Θεοῦ, καὶ θύματος, καὶ ἀρχιερέως, θυσίας ἀξίους, ἀνακαθᾶραί τε τὰ ἐξ ἀθέσμων γάμων τούτοις ἐπιτριβέντα μύση· πρὸς τοῦτο δὲ τῶν μὲν τῆς Ῥωμαίων ἁγιωτάτης ἐκκλησίας τὸν τῆς ἀκριβείας τηρηθῆναι κανόνα προτιθεμένων, τῶν δὲ ὑπὸ τῶν τῆς θεοφυλάκτου ταύτης καὶ βασιλίδος πόλεως θρόνον, τὸν τῆς φιλανθρωπίας καὶ συμπαθείας, εἰς ἓν ἀμφότερα μίξαντες πατρικῶς ὁμοῦ καὶ θεοφιλῶς, ὡς μήτε τὸ πρᾷον ἔκλυτον, μήτε στύφον τὸ αὐστηρὸν καταλείψοιμεν, καὶ μάλιστα τοῦ ἐξ ἀγνοίας πτώματος εἰς οὐκ ὀλίγων ἀνδρῶν πλῆθος διήκοντος· 

ΕΜΜΟΝΗ ΣΤΗΝ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ

Σκληρή γλώσσα κατά του Οικουμενικού Πατριάρχη συνεχίζουν να χρησιμοποιούν οι αξιωματούχοι του ρωσικού πατριαρχείου. Σταθερά σε υψηλούς τόνους μιλούν για “εμμονή του στην ιδέα του ανατολικού παπισμού” και προειδοποιούν όχι μόνο για σχίσμα αλλά και διακοπή της κοινωνίας με το Φανάρι. Ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του Συνοδικού Τμήματος του Πατριαρχείου Μόσχας για τις σχέσεις μεταξύ Εκκλησίας, Κοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, μέλος του Κοινωνικού Επιμελητηρίου της Ρωσίας, Καθηγητής Aleksandar Schipkov σε συνέντευξη του στο RIA Novosti, ήταν αμείλικτος! Καταρχάς σχολίασε πως η στάση του πατριάρχη Κύριλλου προς τον Οικουμενικό πατριάρχη ήταν και παραμένει αδελφική και πως μέχρι την τελευταία στιγμή ο Πατριάρχης Κύριλλος προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα. Στη συνέχεια κατηγορεί ευθέως τον κ. Βαρθλομαίο. Ειδικά για την απόφαση σχετικά με τον διορισμό των Εξάρχων αναφέρει: “το θεωρώ ανοικτή ανακοίνωση πολέμου. Θυμάστε: «Το Κίεβο βομβαρδίστηκε, μας είπαν την αρχή του πολέμου”; Πρόκειται για το ίδιο πράγμα, μόνο όσον αφορά τον θρησκευτικό πόλεμο”

“Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έχει εμμονή με την ιδέα του ανατολικού παπισμού. Ονειρεύεται να γίνει ο μόνος επικεφαλής ολόκληρης της παγκόσμιας Ορθοδοξίας κατ ‘αναλογία με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.(…)Υποδηλώνει αμέσως ότι όλες οι άλλες εκκλησίες είναι ατελείς και πρέπει να υποτάσσονται στο Φανάρι. Αυτό το ενδιαφέρον παράδειγμα του θρησκευτικού ρατσισμού σίγουρα θα εισέλθει στα μελλοντικά εγχειρίδια” επισήμανε ο Ρώσος καθηγητής και συνεχίζει: “Πώς θα αντιδράσουν οι άλλες Εκκλησίες; Φυσικά, αρνητικά. Στις 7 Σεπτεμβρίου, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος εισήλθε στην ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας ως άνθρωπος που προκάλεσε χωρισμό. Τα κανονικά εδαφικά ζητήματα είναι εξαιρετικά σημαντικά, καθώς δεν πρόκειται για ζώα, αλλά για ανθρώπους – χριστιανούς που ζουν σε αυτόν τον τομέα”. Τονίζει δε πως δεν είναι η πρώτη φορά που η Κωνσταντινούπολη κινείται προς τη διάσπαση.

“Αν κοιτάξουμε την ιστορία, θα θυμηθούμε ότι η Κωνσταντινούπολη ήταν ο ιδρυτής της μετάβασης της Ορθοδοξίας στο νέο ημερολόγιο. Αυτή η υπόθεση του ημερολογίου μέχρι σήμερα δεν έχει επουλωθεί. Κάτω από την επιρροή της Κωνσταντινούπολης, μέρος των Εκκλησιών άλλαξε στο νέο ημερολόγιο, και μέρος, όπως η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν ακολούθησε. Στην Ελλάδα, εκατομμύρια πιστοί δεν αναγνώριζαν αυτή τη μεταρρύθμιση.Όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ της Κωνσταντινούπολης και της Μόσχας δεν ξέρω αν οι αναγνώστες μας γνωρίζουν ότι το 1920 η Κωνσταντινούπολη υποστηρίξε το σχίσμα στην ΕΣΣΔ. Αυτό το σχίσμα δημιουργήθηκε τεχνητά και υποστηρίχθηκε από τον Τρότσκι και άλλους μπολσεβίκους. Στη συνέχεια η Κωνσταντινούπολη ζήτησε από τον άγιο Πατριάρχη Τύχωνα να παραιτηθεί από την εξουσία του και να αποσυρθεί. Εκείνη την εποχή η Εκκλησία μας στις πιο δύσκολες συνθήκες διατήρησε την καθαρότητα της Ορθοδοξίας.

Και τι έχουμε σήμερα; Είναι γνωστό ότι η Κωνσταντινούπολη κηρύττει την φιλελεύθερη τάση στην Ορθοδοξία. Πρόκειται για κοινές προσευχές με τους Προτεστάντες και τους Καθολικούς, που δεν είναι επιθυμητές. Ο Βαρθολομαίος έχει νομιμοποιήσει τον δεύτερο γάμο και αυτό είναι κάτι που απαγορεύεται από τους κανόνες των Αγίων πατέρων της Εκκλησίας. Επίσης οι μισοεξαρτημένες αναφορές για την αποδοχή του μη παραδοσιακού σεξουαλικού προσανατολισμού συνεχώς ενθαρρύνονται και ούτω καθεξής”αναφέρει σε καταιγιστικό τόνο! Σύμφωνα με τον καθηγητή η Μόσχα, αντίθετα, είναι η ενσάρκωση μιας συντηρητικής, παραδοσιακής αναπτυξιακής πορείας στην Ορθοδοξία και υπερασπίζεται την καθαρότητα της θρησκευτικής μάθησης. “Η 7η Σεπτεμβρίου 2018 θα εισέλθει στην ιστορία ως μια θλιβερή ημερομηνία. Την ημέρα εκείνη ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος σημάδεψε τη διάσπαση στη Σλαβική Ορθοδοξία με φιλελεύθερο και συντηρητικό προσανατολισμό. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα αναπτύξει τον «Ανατολικό παπισμό» του. 

Η Ρωσική Εκκλησία δεν θα μπορέσει να αποδεχθεί την καταστροφή της εκκλησιαστικής οργάνωσης της ζωής. Θεωρώ ότι, πρώτα απ ‘όλα, πρέπει να κλητευθεί το διαθρησκειακό εκκλησιαστικό δικαστήριο και να γίνει γνωμοδότηση για τις αντικανονικές ενέργειες και τις αιρετικές ιδέες του Πατριάρχη Βαρθολομαίου. Το άλλο, και νομίζω ότι το αναπόφευκτο πράγμα είναι ότι θα τεθεί το ζήτημα της Εκκλησιαστικής Ευχαριστιακής Ένωσης. Είναι πολύ πιθανό ότι αυτό θα συμβεί. Αυτό θα οδηγήσει σε ορισμένα πρακτικά βήματα. Ένας τεράστιος αριθμός πιστών μας που βρίσκεται εκτός των συνόρων της πατρίδας, μεταξύ άλλων, στην Τουρκία πηγαίνουν τώρα στα ιερά του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης . Σε περίπτωση τερματισμού αυτού, δεν θα έχουν πλέον μια τέτοια ευκαιρία. Επομένως, η Εκκλησία μας θα πρέπει να λάβει ορισμένα βήματα για να καθοδηγήσει την πνευματική φροντίδα των Ρώσων στο εξωτερικό. Θα πρέπει να ανοίξουμε Επισκοπές, να οικοδομήσουμε ναούς και να στείλουμε ιερείς εκεί. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τα πνευματικά μας παιδιά. Οι ενέργειες του Πατριάρχη Βαρθολομαίου θα έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες που θα πρέπει να θεραπευτούν σε δεκαετίες”.

ΕΥΚΟΛΟ ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΖΕΙΝ, ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΟ ΣΥΓΧΩΡΕΙΝ

του π. Φιλοθέου Ζερβάκου

Γνώρισα δύο πολύ πλουσίους εις την πατρίδα μου, οι οποίοι απέκτησαν μεγάλο πλούτο με κόπους, με αγώνες, αλλά και με αδικίες, αρπαγές, κλοπές, τόκους και λοιπές πονηρίες. Κατόπιν έκαναν συμβόλαια και συμφωνίες με τους πτωχούς ότι, όταν δεν πληρώσουν το δάνειο τότε να τους πάρουν τα αμπέλια, τα χωράφια, τα σπίτια, ακόμη και τα ζώα. Θησαύρισαν και έγιναν πολύ πλούσιοι, αλλ’ όχι και ευτυχείς. Απέθαναν. Ο ένας από αυτούς, όταν απέθανε, όλοι οι άνθρωποι τον αναθεμάτιζαν, διότι εκτός που είχε αδικήσει πολλούς πτωχούς, αλλά και σε κανένα πτωχό δεν έδωσε ούτε ένα κομμάτι ψωμί που του ζητούσαν. Μα όταν απέθανε, απέθανε μαζί του και ο πλούτος που είχε. Μετά τρία περίπου έτη, που έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του, τον έβγαλαν από τον τάφο, τελείως άλυτον από τα αναθέματα. 

Το σώμα του δεν έλιωσε, αλλά ήταν μαύρο και το στόμα του ανοικτό. Η γλώσσα του εκρεμάτο έξω από τα χέρια του, ωσάν να ήθελε να αρπάξει. Τρόμαξαν οι άνθρωποι και έφυγαν. Τα παιδιά του, που δεν φρόντισε να τα διδάξει και να οδηγήσει εις τον δρόμον του Θεού, να τα μάθει να φυλάττουν τις εντολές του Θεού, παρά κοίταξε να τα κάνη πλούσια, πήραν τον πλούτο και τα σπατάλησαν εις ασωτίες, εις χαρτοπαίγνια και εις διασκεδάσεις, και σε λίγο καιρό έγιναν όλα πτωχά. Ένα από τα παιδιά του, επειδή έπαιζε εις τα χαρτιά, σε λίγο καιρό τα έχασε όλα και έφυγε από την πατρίδα του για την Αθήνα προς συνάντηση μεγάλων χαρτοπαικτών. Σε λίγο όμως καιρό τα έχασε όλα, έμεινε τελείως πτωχός και τέλος αυτοκτόνησε με περίστροφο. Έχασε και την ζωή του, έχασε και την ψυχή του. 

Ο άλλος, επειδή πήρε χρήματα, έπεσε εις ασωτίες και από τις πολλές καταχρήσεις, σάπισε το κορμί του. Έγινε φθισικός και συφιλιτικός. Έμεινε και αυτός πάμφτωχος. Ο τρίτος με τον οποίο ήμεθα συμμαθηταί, κατήντησε και αυτός πτωχός. Εκάθητο εις τους δρόμους απλώνοντας το χέρι του για να του δώσουν οι άνθρωποι καμία δεκάρα ή κανένα τσιγάρο, διότι εκάπνιζε. Κανένα από τα παιδιά του δεν εφρόντισε να δώσουν σε πτωχούς ελεημοσύνη για να συγχωρήσουν τον πατέρα τους, ούτε μία Λειτουργία να του κάμουν για την ψυχή του, να την αναπαύσει ο Θεός. Δεν έκαναν τίποτε. Και έγινε και αυτός δυστυχής με τον πλούτο του, αλλ’ έκανε και τα παιδιά του δυστυχή. Αφού τον έβγαλαν άλυτο είπαν οι άνθρωποι, ότι από τα πολλά αναθέματα το έπαθε και πρέπει να καλέσουν τον Μητροπολίτη να του διαβάσει συγχωρητική ευχή για να λιώσει. Επήγε ο Μητροπολίτης, εγονάτισε εις τον τάφο του, του εδιάβασε ευχή και τον έθαψαν πάλι. Ένας ανιψιός του ιατρός, είπε, ότι το χώμα δεν τον λιώνει, να τον βάλουν αλλού. 

Τότε μερικοί άνθρωποι της κωμοπόλεως εις την οποία έμενε συνεφώνησαν, αφού η γη δεν τον λιώνει να τον ρίξουν εις την θάλασσα. Τον έβαλαν σε μια βάρκα, τον έδεσαν μία μεγάλη πέτρα εις τον λαιμό, για να καταποντιστεί εις τον βυθό της θάλασσας και τον έριξαν, αλλά και η θάλασσα δεν τον δέχτηκε. Την άλλη μέρα τον επέταξε με την πέτρα εις τον λαιμό έξω. Κατόπιν οι κάτοικοι εμάζευσαν πέτρες και του έριχναν επάνω λέγοντας: ανάθεμα την ψυχή του Καΐρη. Καΐρη τον έλεγαν, επειδή ήταν φιλάργυρος. Και επειδή ήταν κοντά σε δρόμο, οι κάτοικοι των άλλων χωριών που περνούσαν απ’ εκεί έπαιρναν και έριχναν πέτρες αναθεματίζοντας την ψυχή του. Κάποτε που επήγα, κάποιος απ’ εκεί εύπορος με επήρε εις τον οίκο του και με εφιλοξένησε. Την επόμενη επήγαμε εις μίαν μικρή εκκλησία του Αγ. Γεωργίου που είχε εις ένα κήπο του. Όταν εβγήκαμε από την Εκκλησία μετά την προσκύνηση των ιερών εικόνων, με έδωσε μια πέτρα. 

Του λέγω, διατί μου την δίνεις! Μου απαντά, πάρε την εις τα χέρια σου και θα σου πω κατόπιν. Εις την συνέχεια πήρε και εκείνος από ένα τοίχο μια μεγάλη πέτρα. Εις ερώτησή μου σε τι μας χρειάζονται, απάντησε ότι θα με πει εις τον δρόμο. Βγαίνοντας λίγο πιο έξω βλέπω ένα σωρό μεγάλο από πέτρες, και μου λέγει: εδώ είναι το ανάθεμα του Καΐρη. Όποιος περάσει ρίχνει μια πέτρα και τον αναθεματίζει. Εγώ ετρόμαξα, όταν είπε έτσι. Τι λες του λέγω! Τι είναι αυτά! Χριστιανοί είστε εσείς! Αυτός απέθανε εδώ και τόσα χρόνια και επήγε κατά τα έργα του. Πρέπει να τον αναθεματίζετε; Η Εκκλησία, ο ίδιος ο Χριστός, λέγει· να αγαπάμε τους εχθρούς μας και να ευχώμεθα για εκείνους που σας πειράζουν και διώκουν. Επέταξα την πέτρα όπου είχα και εκείνος ομοίως, και του εβεβαίωσα ότι ήταν αμαρτία αυτό που έκαμναν. Και επειδή εγώ θα φύγω να πας εις τον ιερέα την επόμενη Κυριακή και να του πεις να κάνει ένα μνημόσυνο και να τον συγχωρήσετε. 

Έκαστος εκ των ιδίων έργων ή δοξασθήσεται ή αισχύνεσθαι. Εμείς όμως έχουμε καθήκον, αφού κανένα από τα παιδιά του δεν ευρέθη να τον κάμει ένα μνημόσυνο, αλλά και όλοι τον αναθεματίζουν, πρέπει να τον συγχωρήσουμε. Έτσι θέλει και ο Θεός, να συγχωρήσουμε και τους εχθρούς μας. Και Εκείνος επάνω εις τον σταυρό ευρισκόμενος για τους σταυρωτάς του ηύχετο: «Πάτερ, έλεγε, άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι». Αυτό που κάνετε είναι αμαρτία μεγάλη και να μετανοήσετε και να τον συγχωρήσετε όλοι. Όπως έμαθα του έκαναν μνημόσυνο και έπαυσαν να ρίχνουν πέτρες και να τον αναθεματίζουν. Τι ευτυχία απήλαυσε αυτός με τον πλούτο; Ενόμιζε ότι με τον πλούτο θα κάμει και τον εαυτό του ευτυχή και τα παιδιά του και κατεστράφη τελείως. Λοιπόν ο πλούτος δεν είναι ευτυχία. Δεν πρέπει να ζητούμε τον πλούτο και να έχουμε τόση επιθυμία, τόση αγωνία για να έχουμε πλούτη. Όχι. Μη θησαυρίζετε, λέγει ο Κύριος, θησαυρούς επί της γης, αλλά θησαυρίζετε θησαυρούς εν ουρανώ, όπου, ούτε πόσις, ούτε βρώσις αφανίζει και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν ουδέ κλέπτουσιν. Να αποκτήσωμε πλούτο εις τους ουρανούς, μας λέγει ο Χριστός μας, ο οποίος δεν αφανίζεται, ούτε χάνεται, αλλά μας προξενεί και ευτυχία και δόξα και τιμή και βασιλεία ουράνιο!

Αναδημοσίευση αποσπάσματος εκ του ιστολογίου ''Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ''. 

Επιμέλεια, παρουσίαση: ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ. 

Η ομιλία αυτή εξεφωνήθη την 14η Νοεμβρίου 1966 εις τον Ι. Ναό Αγίου Νικολάου Πλατάνου Τρικάλων, εφημερεύοντος του αειμνήστου πατρός Δημητρίου Γκαγκαστάθη. 

Μεταφέρεται απομαγνητοφωνηθείσα. 

Από το βιβλίο: Αρχιμ. Φιλοθέου Ζερβάκου, Ηγουμένου Ι. Μ. Λογγοβάρδας Πάρου, 

Ομιλίες, Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη». Τ. Κ. 566 26, Σπαρτάκου 6, Συκιές, Θεσσαλονίκη, 2015).