ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΛΑΤΙΝΟΦΡΟΝΕΣ

 

Σχόλιο. ''Ό­τι δε οι Λατίνοι είναι αιρετικοί, δεν είναι καμμία χρεία επί του παρόντος να κάμωμεν καμμίαν απόδειξιν,'' λέει παρακάτω ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. 

Κι όμως στην σημερινή εποχή του διαθρησκειακού αχταρμά, υπάρχουν εξ' ορισμού ορθόδοξοι, που ελαφρά τη καρδία αποφαίνονται, [άκουσον-άκουσον], πως για να είναι αιρετικοί οι παπικοί, πρέπει να συνέλθει... Οικουμενική Σύνοδος... 

Ο πρώην Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Καλλίνικος, από το ραδιόφωνο της ''Πειραικής Εκκλησίας'' συστήνει σε μεσημβρινή έκπομπή του, τέτοιες οικουμενιστικές συζεύξεις. 

Προτρέπει Έλληνες μετανάστες στην Ευρώπη, όπου δεν υπάρχει ορθόδοξη εκκλησία να λειτουργούνται, να προσέρχονται σε... καθολικές και μάλιστα να κοινωνούν την ά-Χαρι όστιά τους... 

Και δυστηχώς, την έκτροπη αυτή γραμμή ακολουθούν κι άλλοι μεγαλόσχημοι κληρικοί καταπατώντας όχι μόνο τους κανόνες της Εκκλησίας, αλλά κι αυτό, το ίδιο το ''Πηδάλιο''.

Κι όταν τους λες, ''αδελφοί,αυτά που λέτε και κάνετε είναι αντίχριστα, σου απαντούν στωικά...

 Καλύτερα με το ψέμα και μέσα στη Εκκλησία, παρά με την αλήθεια και έξω από αυτήν...'' 

Λες και η Εκκλησία του Θεού είναι διοικητικό οργανισμός με εκτελεστικά φιρμάνια και ατέρμονα πρωτόκολλα. 

Λες και δεν είναι πνευματική σύναξη ομοδόξων, που ενώνονται Ευχαριστιακά, εν Αληθεία, όμως Πίστεως, στο κοινόν ποτήριον. 

Λες και η ανορθόδοξη, αγαπολογική, με πολλούς αποδέκτες, ποίμανση έχει σκεπάσει τα πάντα... 

Τους Πατέρες, την Καινοτόμο Εκκλησία, την ίδια την Παράδοση της Ορθοδοξίας... 

Λες και οι αιρετικοί οικουμενιστές είναι... Εντός Εκκλησίας του Κυρίου μας... 

Αλίμονο! Προσέξτε αδελφοί, γιατι πολλές... Εκπλήξεις θα δούμε στην ζωή που έρχεται... 

Στην Άνω Ιερουσαλήμ...! 

Ερμηνεία ΜΖ ­Α­πο­στο­λι­κου Κανόνος, Πηδάλιον 1970, σελ. 55-56. Λοιπόν ακολουθούντες εις τα ειρημένα, επειδή ο τύπος του Α­πο­στο­λι­κού Κανόνος το απαιτεί, λέγομεν, ότι το των Λατίνων βάπτισμα είναι ψευδώνυμον βάπτισμα, και δια τούτο, ούτε κατά τον λόγον της ακριβείας είναι δεκτόν, ούτε κατά τον λόγον της οικονομίας. Δεν είναι δεκτόν κατά τον λόγον της ακριβείας,.­... δια­τί είναι αιρετικοί. Ο­τι δε οι Λατίνοι είναι αιρετικοί, δεν είναι καμμία χρεία επί του παρόντος να κάμωμεν καμμίαν απόδειξιν. Αυτό γαρ τούτο, οπού τόσον μίσος και τόσην αποστροφήν έχομεν ήδη τόσους αιώνας προς αυτούς, είναι μία φανερά απόδειξις, ότι ως αιρετικούς τούς βδελυττόμεθα, ο,τι λογής δηλαδή και τούς Α­ρει­α­νο­ύς, η Σαβελλιανούς, η πνευματομάχους Μακεδονιανούς. Μα ανίσως τινάς αγαπά να καταλάβη και από βιβλία τας αιρέσεις των, αυτάς θέλει τας εύρει όλας μεν, εις τα βιβλία του αγιωτάτου Πατριάρχου Ι­ε­ρο­σο­λύ­μων κυρίου Δοσιθέου του παπομάστιγος, με τας σοφωτάτας αναιρέσεις των. Πλην ικανήν είδησιν ημπορεί να λάβη και από το βιβλιάριον του σοφού Μηνιάτου, το επιγραφόμενον Πετρα σκανδάλου· αρκούσι δε όσα περί αυτών ο άγιος Μαρκος ο Ε­φέ­σου εν τη Φλωρεντία (συνελεύσει κε) παρρησία είπεν ούτως· «ημείς δι ο­δέν άλλο απεσχίσθημεν των Λατίνων, αλλ ότι εισίν, ου μόνον σχισματικοί, αλλά και αιρετικοί». Δι ουδέ πρέπει όλως ενωθήναι αυτοίς. Και ο μέγας δε Εκ­κλη­σι­άρ­χης Σιλβεστρος (τμημ. θ'. κεφ. ε') έλεγεν· «Η των Λατίνων διαφορά, αίρεσίς εστι, και ούτως είχον αυτήν οι προ ημών. «Λοιπόν όντας ομολογούμενον, πως οι Λατίνοι είναι παμπάλαιοι αιρετικοί, εν πρώτοις ευθύς από τούτο είναι αβάπτιστοι, κατά τον μέγαν Βασίλειον ανωτέρω, και τούς προ αυτού αγίους Κυπριανόν και Φιρμιλιανόν. Διατί λαϊκοί γενόμενοι, με το να εξεκόπησαν από την ορθόδοξον Εκ­κλη­σί­αν, δεν έχουσι πλέον με λόγου τους την χάριν του αγίου Πνεύματος, δια της οποίας οι ορθόδοξοι Ι­ε­ρείς τελειόνουσι τα μυστήρια. Εν τούτο επιχείρημα, το οποίον τόσον είναι ισχυρόν και αναντίρρητον, όσον είναι ισχυροί και αντίρρητοι οι Κανόνες του μεγάλου Βασιλείου, και του ιερομάρτυρος Κυπριανού, ωσάν οπού έλαβον, και έχουν μάλιστα το κύρος από την αγίαν και Οικουμενική στ' σύνοδον. β' οι Λατίνοι είναι αβάπτιστοι, διατί δεν φυλάττουσι τας τρεις καταδύσεις εις τον βαπτιζόμενον, καθώς άνωθεν η ορθόδοξος Εκ­κλη­σί­α παρά των αγίων Α­πο­στό­λων παρέλαβεν.Λοιπόν αβάπτιστοι οι Λατίνοι, διατί δεν κάνουσι τας τρεις καταδύσεις και αναδύσεις, κατά την Α­πο­στο­λι­κήν παράδοσιν. Περί τούτων των τριών καταδύσεων πόσον είναι αναγκαίαι και απαραίτητοι εις τελείωσιν του βαπτίσματος, δεν λέγομεν. Ο­ποι­ος αγαπά, ας αναγνώση, αλλά κατά πάσαν ανάγκην ας αναγνώση, το εγχειρίδιον του πολυμαθεστάτου και σοφωτάτου Ευστρατίου του Αρ­γέν­του. Αλ­λά και ημείς εις τον ν' Α­πο­στο­λι­κόν Κανόνα θέλομεν ειπή, όσα η νυν χρεία απαιτεί. Ει δε και τις εξ αυτών των Λατίνων, η και των Λατινοφρόνων, ήθελε προβάλη τας τρεις επικλήσεις της αγίας Τριάδος, δεν πρέπει να καμόνηται πως αλησμόνησεν εκείνα οπού ήκουσεν ανωτέρω από τον ιερόν Φιρμιλιανόν, και από τον μέγαν Α­θα­νά­σιον· ήγουν πως είναι αργα δηλαδή και ανενέργητα τα υπέρθεα εκείνα ονόματα, προφερόμενα από των αιρετικών τα στόματα. Διατί αν ούτω δεν είναι, βεβαιότατα πρέπει να πιστεύσωμεν, ότι και τα κακογραίδια κάμνουσι θαύματα, με το να επάδουσι τα θεία ονόματα».Και παρακάτω:«Και προς ταύτα απλά και δίκαια αποκρινόμεθα ταύτα. Ο­τι φθάνει, οπού ομολογείς, πως με μύρον τούς εδέχετο. Λοιπόν είναι αιρετικοί. Διατί γαρ με μύρον, αν δεν ήσαν αιρετικοί»;Ακρίβεια πλέον και όχι οικονομία.«Οικονόμησαν λοιπόν ομοίως και οι προ ημών, και εδέχθησαν το βάπτισμα των Λατίνων, κατά τον δεύτερον μάλιστα τρόπον, δια τι ο παπισμός τότε ήκμαζε, και όλας τας δυνάμεις των της Ευρώπης βασιλέων είχεν εις τας χείράς του, το δε βασίλειον το ιδικόν μας έπνεε τα λοίσθια. Ο­θεν ήτο ανάγκη, αν η οικονομία αυτή δεν εγίνετο, να εγείρη τα Λατινικά γένη ο Παπας κατά των Α­να­το­λι­κών, να αιχμαλωτίζουν, να φονεύουν, και άλλα μύρια εις αυτούς να κάμνουν δεινά. Αλ­λά τώρα οπού κακά τοιαύτα δεν δύνανται εις ημάς να κάμνουν, με το να επέστησεν εις ημάς η θεία πρόνοια φύλακα τοιούτον, οπού και αυτών εκείνων των αγερώχων εις τέλος κατέβαλε την οφρύν, τώρα λέγω, οπού τίποτε καθ ημών δεν ισχύει η λύσσα του παπισμού, τι πλέον οικονομία χρειάζεται; η οικονομία γαρ έχει μέτρα και όρια, και δεν είναι παντοντινή, και αόριστος». Και παρακάτω: «Βεβαια κακή οικονομία είναι αυτή, όταν δια μέσου αυτής ούτε τούς Λατίνους ημπορούμεν να επιστρέψωμεν, και ημείς παραβαίνομεν την ακρίβειαν των ιερών Κανόνων, και δεχόμεθα των αιρετικών το ψευδοβάπτισμα. «Οικονομητέον γαρ ένθα μη παρανομητέον», λέγει ο θείος Χρυσόστομος.

Σημ: Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής για σαράντα ολόκληρα χρόνια, λόγω της αίρεσης του μονοθελητισμού, αποτειχίσθηκε από την εκκλησία και δεν είχε καμμία κοινωνία με τους ταγούς της. 

Όταν τον πλησίασαν για να επιστρέψει, τους απάντησε...

"Eκκλησία, όπως είπε ο Xριστός μας, δεν είναι ούτε τα κτίρια, ούτε τα ντουβάρια, ούτε οι κληρικοί, ιερείς και αρχιερείς, ούτε τίποτε άλλο. Αλλά εκκλησία τι είναι; 

Είναι ο ίδιος ο Χριστός και η Αλήθειά Του, το Ευαγγέλιο Του, η Ορθή Πίστη, η ορθή δόξα. 

Αυτή είναι η Εκκλησία! 

Και όπου υπάρχει αυτή η αλήθεια, η ορθή δόξα, εκεί είναι και η Εκκλησία του Xριστού. 

Όπου δεν υπάρχει αυτή η ορθή δόξα, η ορθή ομολογία και η αλήθεια, εκεί δεν υπάρχει ούτε Εκκλησία του Xριστού". 

Γι’ αυτό λέγει και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, τί λέει, μετά από τόσους αιώνες από τον Αγιο Mάξιμο; 

7ος αιώνας ο Άγιος Mάξιμος, 14ος αιώνας ο Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. 

Mετά από 6-7 αιώνες λέει περίπου τα ίδια πράγματα. 

Tι; 

"Kαι γαρ οι τοις του Xριστού εκκλησίας της αληθείας εισίν, οι δε μη όντες της αληθείας ουδέ τοις του Xριστού εκκλησίας εισίν".

Δηλαδή, αυτοί που είναι μέσα στην αλήθεια είναι και μέσα στην εκκλησία του Xριστού. 

Ενώ αυτοί που είναι έξω από την αλήθεια, δεν είναι ούτε μέσα στην εκκλησία του Xριστού, 

αλλά είναι έξω από αυτήν.

Γιώργος  Δ. Δημακόπουλος

Δημοσιογράφος