Β. -Παρακαλώ να μας αναφέρετε ονόματα αγίων πατέρων,
που απεσχίσθησαν αμέσως από του αιρετικού επισκόπου,
προτού να καταδικασθεί ο αιρετικός επίσκοπος υπό της Συνόδου.
Μ. -Σας αναφέρω τον αγιότατον πατριάρχην Αλεξανδρείας Κύριλλον, ο οποίος προέτρεπε τους πιστούς της Κων/λεως,
κληρικούς και λαικούς, να απέχουν της κοινωνίας του αιρετικά κηρύσσοντος Νεστορίου,
αν και δεν είχε συνέλθει ακόμη σύνοδος προς καταδίκην του.
Και σημειώσατε, ότι όταν ο θείος Κύριλλος προέτρεπε με τα λόγια αυτά τους πιστούς της Κων/ λεως,
αυτοί είχαν προηγουμένως διακόψει κοινωνίαν με τον κακόδοξον ποιμενάρχη των, τον Νεστόριον.
Επίσης ο άγιος Υπάτιος, που μόλις επληροφορήθη την κακοδοξίαν του Νεστορίου,
διέκοψε το μνημόσυνό του, πριν καν συνέλθει Σύνοδος προς καταδίκην του αιρετικου Νεστορίου.
'Αλλο παράδειγμα: Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής διέκοψε πάσαν εκκλησιαστικήν κοινωνίαν
προ συνοδικής διαγνώμης, μεθ' όλων σχεδόν των θρόνων Ανατολής και Δύσεως,
ένεκα της αιρέσεως του Μονοθελητισμού, ώστε να θεωρείται υπό των αντιπάλων του,
ως ευρισκόμενος τάχα εκτός Εκκλησίας...
Του έλεγαν: ποιας Εκκλησίας είσαι; του Βυζαντίου, της Ρώμης, της Αντιοχείας, της Αλεξανδρείας; ποιας; όλαι αυταί έχουν ενωθεί. Εάν λοιπόν είσαι μέλος της Εκκλησίας ενώσου και συ. Και τότε ο άγιος απήντησεν: «μέλη της Εκκλησίας είναι όσοι έχουν την Ομολογίαν της Ορθοδόξου πίστεως, χάριν αυτής είμαι έτοιμος και να αποθάνω».
Και τέλος, οι προ της εβδόμης Οικ. Συνόδου αθλήσαντες Εικονόφιλοι, κληρικοί και λαικοί, διετέλεσαν εν ακοιωωνησία προς τους εικονομάχους επί ολοκλήρους δεκαετίας για την καλή ομολογία της πίστεως. Β. -Με αυτά που μου είπατε, κ. Οικονομόπουλε, μου υπενθυμίσατε τον άγιον Θεόδωρον τον Στουδίτην, που έγραψε ότι: «μολυσμόν έχει η κοινωνία εκ μόνου του μνημονεύειν τον εικονομάχον επίσκοπον, έστω και αν ο μνημονεύων είναι Ορθόδοξος». Μ. -Πολύ σωστά.
Ας μη ματαιοπονούν λοιπόν, όλοι εκείνοι που κακώς προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Β. -Κύριε Οικονομόπουλε, σχετικώς με όλα αυτά θεωρώ αναγκαίον να εξετασθεί ο τρόπος, με τον οποίον η Εκκλησία αντιμετώπιζε τις εκάστοτε εμφανιζόμενες αιρέσεις, πριν δημιουργηθούν οι σχετικοί Ιεροί Κανόνες.
Μ. -Πριν δημιουργηθούν οι Κανόνες, τις αιρέσεις η Εκκλησία τας αντιμετώπιζεν βάσει της αγ. Γραφής, η οποία λέγει: «Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού» (Τιτ. 3, 10). Και πάλιν: «Αλλ' αν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζεται υμίν παρ' ο ευαγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω». (Γαλ. 1, 8). Επίσης γράφει: «Κρατείν τας παραδόσεις ας εδιδάχθημεν, είτε δια λόγου, είτε δι' επιστολης των αποστόλων, και μένειν εν οις εμάθομεν καί επιστώθημεν.
Και μη πλανάσθε υπό των αντικειμένων, αλλά γρηγορείν, στήκειν εν τη πίστει, εδραίους γίγνεσθαι, αμετακινήτους». Και ο άγιος Ιγνάτιος λέγει: «Φεύγετε τας αιρέσεις, διότι είναι του διαβόλου εφευρέσεις». Και ο Επιφάνιος: «Αποστρέφεσθε πάσας τας αιρέσεις σαν θηρία έχοντα θανατηφόρον δηλητήριον». Β. -Δηλαδή; Αιρετικοί είναι όχι μόνον οι αρνούμενοι τα θεία δόγματα, αλλά και οι αρνούμενοι τον Ευαγγελικόν νόμον, οι αρνούμενοι τα Γραφικά εδάφια που μας αναφέρατε.
Μ. -Μάλιστα. Και ο άγιος Χρυστόστομος λέγει: «"Υπάρχει και καλό σχίσμα, υπάρχει και κακή ομόνοια, αλλά και καλή διαφωνία». Λοιπόν, όσοι συμφωνούν απολύτως με την αγίαν Γραφήν, με τους Ιερούς Κανόνας και γενικά με την Παράδοσιν της Εκκλησίας του Χριστού, αντιλαμβάνοναι, ότι η συνέχισις της εκκλησιαστικής κοινωνίας με τους Οικουμενιστάς επισκόπους καθιστά τον οιονδήποτε μετά της μερίδος του αιρετικού.
Αντιθέτως, οι μη κοινωνούντες με τους κακοδόξους Οικουμενιστάς, δημιουργούν την υγιή αντίδρασιν της Εκκλησίας. Αποτελούν με άλλα λόγια το υγιές μέρος αυτής. Αυτό διδάσκει η ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, αυτά παρελάβομεν υπό των αγίων Πατέρων. Ενώπιον αυτής της διδασκαλίας έπρεπε ο κάθε αντιφρονών να ταπεινώσει τον εαυτόν του και να μη σοφίζεται περιττά και άδικα, ακολουθών δική του πολιτικήν, δια της οποίας βλάπτει και τον εαυτόν του και όσους καλή τη πίστει συμφωνούν μαζί του.
Ο Θεός και η Εκκλησία του επιθυμούν την απομάκρυνσιν των πιστών εκ των αιρετιζόντων Οικουμενιστών και την μέχρι θανάτου ομολογίαν της Ορθοδόξου Πίστεως. Β. -Συνεπώς σήμερον, που η αίρεσις κηρύσσεται υπό των Οικουμενιστων επί τη βάσει προδοτικού σχεδίου και αι αιρετικαί παρασυναγωγαί χαρακτηρίζονται ως «αδελφαί εκκλησίαι», πως είναι δυνατόν τα ορθόδοξα μέλη της Εκκλησίας να δικαιολογηθούν δια την κατάκριτον σιωπήν των και την μετά των προδοτών της πίστεως Οικουμενιστών, κοινωνίαν των;
Μ. Το ερώτημά σας πρέπει να απασχολήσει όλους τους Ορθοδόξους, διότι η προδοσία έχει λάβει πολύ μεγάλας διαστάσεις. Ιδού διατί: α) Έγινε αναγνώρισις των δυτικών ως «αδελφών εκκλησιών» β) εξίσωσις Ορθοδοξίας, Παπισμού και Μονοφυσιτισμού· γ) ο πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος εχαρακτήρισεν τους Ιερούς Κανόνας ως «τείχη αίσχους». δ) οι Οικουμενισταί απηγόρευσαν τον αναβαπτισμόν των αιρετικών και άρα την μετάνοιαν αυτών· ε) επιδιώκεται αρχοντιά εν τη Εκκλησία εκ μέρους του κ. Βαρθολομαίου, ως πάπα της Ανατολής...
Όλoι αυτοί οι Οικουμενισταί καταδικάζουν Ορθοδόξους, δίχως να δικάζουν. Οι Οικουμενισταί εκοινώνησαν εκκλησιαστικώς μετά των αμετανοήτων αιρετικών Παπικών, Προτεσταντών, Μονοφυσιτών· συνεόρτασαν, συμπροσευχήθησαν, συλλειτούργησαν, αλληλοευλογήθησαν και όλα αυτά αντίθετα προς την ορθόδοξον πίστιν! Λάβετε υπ' όψιν σας, ότι ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης λέγει ότι: ''οι έχοντες εκκλησιαστικήν κοινωνίαν με αιρετικούς, δεν λογίζονται πιστοί.
Το πρόβλημα της κοινωνίας. Β. -Κατόπιν όλων αυτών είναι σοβαρότατον και επιτακτικότατον το ζήτημα της κοινωνίας, εννοώ την σχέσιν των Ορθοδόξων πιστών έναντι των Οικουμενιστων επισκόπων και ιερέων. Πολλοί ορθόδοξοι χριστιανοί ευρίσκονται σε απορία. Δεν γνωρίζουν, τι να κάνουν και εξακολουθούν εκκλησιαζόμενοι σε ναούς, όπου λειτουργούν κληρικοί Οικουμενισταί.
'Αλλοι πάλιν γνωρίζοντες βαθύτερον το θέμα και επιθυμούντες να ορθοδοξούν, όχι μόνον θεωρητικώς, αλλά και πρακτικώς και με συνέπεια, αποτειχίζονται εκ των Οικουμενιστών και εκκλησιάζονται σε ναούς, που λειτουργούν ιερείς όχι Οικουμενισταί, αλλά Ορθόδοξοι, οι οποίοι πολεμούν και αναθεματίζoυν τον Οικουμενισμόν, είτε οι κληρικοί αυτοί είναι Έλληνες, είτε Ρώσοι της Διασποράς κ.λπ., αρκεί να είναι πραγματικοί Ορθόδοξοι.
Πως το βλέπετε αυτό; Μ. -Αδελφέ μου, υποστηρίζω ότι καλώς πράττουν όλοι εκείνοι που απομακρύνθησαν από τους αιρετικούς και προδότας οικουμενιστάς, διότι ακριβώς αυτό κηρύσσει και η Αγία Γραφή και οι Πατέρες...
Λοιπόν, οι Ορθόδοξοι πρέπει να συντασσόμεθα με την ορθόδοξον πίστιν και να έχομε κοινωνίαν μόνον με Ορθοδόξους κληρικούς. Β. -Διερωτώμαι, για ποιο λόγον επικρατεί στις ημέρες μας τόσο φοβερή αδράνεια, τόση αφασία για τα θέματα της πίστεως, αφασία που από καιρό έχει περάσει πια στην περιοχή της καταφρονήσεως των ιερών και οσίων και δεν ενδιαφέρονται να διορθώσουν δια του σωτηρίου ελέγχου και της καταλλήλου αντιδράσεως τους κακοδόξους Οικουμενιστάς;
Μ. -Όλοι οι πιστοί, κληρικοί και λαικοί, από την στιγμήν που θα πληροφορηθούν την κηρυττομένη κακοδοξίαν καθίστανται συνυπεύθυνοι με τον αιρετικόν, εάν δεν κάνουν το παν για να τον επιστρέψουν στην αλήθεια της Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας. 'Η, εφ' όσον παραμένει αμετανόητος, να τον αποβάλλουν το συντομότερον από το σώμα της.
Είναι αποκαρδιωτική η αδράνεια και συνοδοιπορία τόσων και τόσων καθησυχαστών, οι οποίοι, ενώ στηλιτεύουν τους προδότας, δεν αποχωρίζoνται απ' αυτών! Διακηρύσσουν, ότι λύκοι βαρείς με ένδυμα προβάτου κατέχουν τους πατριαρχικούς θρόνους και τους περισσοτέρους Μητροπολιτικούς, αλλά δεν απομακρύνονται απ' αυτών, ούτε και τα λογικά πρόβατα, τα αισθανόμενα την παρουσίαν των λύκων, αφήνουν να αποτειχισθούν, αλλά και παροτρύνουν να μείνουν εις την τάξιν του ποιμνίου, μαζί με τους λύκους!...
Μακρυά από τούς χριστοκαπήλους, χριστεμπόρους και προδότας της πίστεως! Υπακοή στους Οικουμενιστάς ισοδυναμεί με παρακοή προς τούς θεοφόρους πατέρας και συνεπώς απείθεια προς το Άγιον Πνεύμα δια του οποίου ελάλησαν οι Πατέρες. 'Αλλωστε, πως θα φανεί, η διαφορά μεταξύ εκείνων που προδίδουν και εκείνων που δεν προδίδουν, εάν και οι μεν και οι δε συμπροσεύχονται και συλλειτουργούν;
Με τέτοιους βοηθούς που συλλειτουργούν και τον μνημονεύουν, ο Βαρθολομαίος, προχωρεί ανεμπόδιστα . 'Ακουσε αδελφέ μου, την ευθύνην που έχουν σήμερον οι προσφέροντες στην νεότητα πορνό και ναρκωτικά, την ιδίαν έχουν και οι σιωπώντες και μνημονεύοντες τους ψευδεπισκόπους του Οικουμενισμού. Και ας έχομε υπ' όψιν μας, ότι μνημόσυνον σημαίνει εκκλησιαστικήν κοινωνίαν. Β. -Το άσχημο είναι ότι μερικοί κληρικοί δεν θέλουν να παραδεχθούν, ότι δεν πηγαίνουν καλά.
'Οχι μόνον αρνούνται τον δίκαιον έλεγχον, αλλά χαρακτηρίζουν ως φανατικόν καί αδιάκριτον και «εκτός Εκκλησίας» τον ελέγχοντα. Μ. -Μα αυτό ακριβώς θέλει και ο κάθε πραγματικά Ορθόδοξος Χριστιανός, θέλει να είναι εκτός μιας τέτοιας Εκκλησίας, που δεν παραδέχεται την μοναδικότητά της, αλλ' αγκαλιάζει ως «αδελφή Εκκλησία» την Παποσύνην, το ταμείον αυτό των αιρέσεων. Β. -Πως αναπαύουν την συνείδησίν των οι κληρικοί αυτοί, αλλά και τους πιστούς που ανησυχούν;
Μ. -Αδελφέ μου, έχουν βρει ένα κακόηχον τροπάριον.
Αργότερα, λέγουν, θα αντιδράσομεν, όταν θα έλθει ο κατάλληλος καιρός.
Μέχρι τώρα έλεγαν, αν γίνει συλλείτουργο με τον πάπαν,
θα διαχωρίσομεν τις ευθύνες μας, κατόπιν άλλαξαν το χρονικόν σημείον αντιδράσεως.
Τώρα λέγουν, ότι θα αντιδράσουν, αν ο Βαρθολομαίος τολμήσει και αλλάξει το Πασχάλιον...
Αι συναθροίσεις των Θρησκειών σκοπεύουν εις την κατάργησιν της Oρθοδόξου Εκκλησίας.
Τον Οκτώβριον του 1996 συνήλθον εις την Ρώμην 200 εκπρόσωποι 12 διαφορετικών θρησκειών,
μεταξύ των οποίων και ο εκπρόσωπος του πατριάρχου Βαρθολομαίου, Μητροπολίτης Ελβετίας κ. Δαμασκηνός...
Εις αυτήν την δαιμονικήν συνάθροισιν παρέστησαν ακόμη
και πυρολάτραι, Σατανισταί και μετεμψυχωταί, μάγοι του Βούδα.
Και τώρα τίθεται το ερώτημα:
Πως είναι δυνατόν να μνημονεύεται ένας πατριάρχης,
που συμμετέχει δια εκπροσώπου του εις σατανικάς συναθροίσεις;
Εισαγωγή στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, τίτλος και επιμέλεια κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Απόσπασμα εκ του βιβλίου του μακαριστού Ιερομονάχου π. Θεοδωρήτου Μαύρου:
''ΠΑΛΑΙΟΝ ΚΑΙ ΝΕΟΝ''.
''Από την ημερολογιακή καινοτομία του 1924 στην σημερινή συγκρητιστική αίρεση του Οικουμενισμού''.
Σελίδες 59 - 62. Άγιον Όρος 2000.
Στην φωτογραφία της ανάρτησης,
ο Άγιος Φιλάρετος, Αρχιεπίσκοπος των Ρώσων της Διασποράς,
δια του οποίου έλαβαν τις πρώτες χειροτονίες
οι αντιοικουμενιστές Ορθόδοξοι Χριστιανοί Ιεράρχες
του Πατρίου Ημερολογίου εν Ελλάδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου