Οι άγιες Εικόνες της Παναγίας μας Κυρίας Θεοτόκου αποτελούν πράγματι για όλους τους Ορθοδόξους πιστούς, αλλά και για όλο τον κόσμο, πηγή Μητρικής ευλογίας, ιάσεως και ευεργεσίας, εφόσον μάλιστα μετά την Κοίμηση και την εις Ουρανούς Μετάστασή Της δεν υπάρχουν στην πονεμένη γη Λείψανά Της, εκτός της Αγίας Ζώνης της.
Η δύναμις της Θεομητροπρεπούς Χάριτός Της ακτινοβολεί δια των ιερών Εικόνων Της, οι οποίες εκχέουν αφθονοπάροχα το θείον και πλούσιον Έλεος. Οι θαυμαστές αποκαλύψεις θαυματουργών Εικονισμά των Της είναι άπειρες, σε πολλά μέρη, τα Προσκυνήματα που δημιουργήθηκαν εξαιτίας τούτων είναι αμέτρητα, οι δε θαυμαστές επεμβάσεις και επενέργειές Της συγκλονιστικές!
του Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος
Να αναφέρουμε μόνον τις θρυλικές Εικόνες Της στο Άγιον Όρος, όπως της Πορταιτίσσης, του Άξιον Εστίν ή της Γοργυπηκόου; Να απαριθμήσουμε τα θαυματουργικά Της Εικονίσματα στην Ελλάδα (Προυσού, Μεγάλου Σπηλαίου, Τήνου, Μαλεβής κλπ, στην Κύπρο, στην Μέση Ανατολή, στα Βαλκάνια, στην Ρωσία, στην Δύση, στην Διασπορά;
Έχουν γραφεί περί τούτων Τόμοι ολόκληροι και δεν θα παύσουν να γράφονται, διότι η Θεομητορική Χάρις Της είναι αστείρευτη και η Αγάπη Της για τον κόσμο ανείπωτη, απερινόητη και απροσμέτρητη! Θα ήθελα να κλείσουμε με δύο σχετικά σύγχρονα θαύματά Της, σχετιζόμενα όχι με σωματικές θεραπείες ασθενών, αλλά με επενέργειες θαυμαστές παρηγορίας, υπομονής και ελπίδος.
Γνωστός χαρισματικός Αγιορείτης Γέροντας στην Έρημο του Αγίου Όρους, προ πεντηκονταετίας περίπου, διηγήθηκε σε Υποτακτικό του μία εκ των θαυμαστών Θεομητορικών αντιλήψεων, όταν προσέφυγε ένδακρυς στην αγία Εικόνα Της στο Ναύδριο του Κελλιού του, παρακαλών να τον λυτρώσει από το πλήθος των πειρασμών και των θλίψεων που αντιμετώπιζε:
''Και όπως βρισκόμουν συγκεντρωμένος και κλαίων μπροστά στην Εικόνα Της, αισθάνθηκα -όπως και άλλοτε- την παρουσία της αντιλήψεώς Της. Και καθώς ο χώρος στο εσωτερικό της Εκκλησίτσας εκείνης ήταν στενός, βλέπω άστραφτε φως η Εικόνα Της και μετά έλαβε διαστάσεις κανονικές η θεία Της μορφή και δεν ήταν πλέον εικόνα, αλλά ζωντανή, ολόσωμη, υπέρφωτη, ηλιόμορφη, με την πάντοτε διπλή Της ιδιότητα: Μητροπαρθενική.
Είδα δε ο ταπεινός, τόσον, όσον επέτρεπε η θνητότης μου και με σεβασμόν έκλινα προς την γην, μη μπορώντας άλλο να ατενίσω, γιατι το Πανάγιον Βρέφος Της -ο γλυκήτατος Ιησούς μας- κρατούμενος στην Αγκάλη Της άστραφτε υπέρ τον ήλιον, κατά το θεοπρεπές μεγαλείο Του, που γέμισε την ευτέλειά μου με την αγάπη Του, ώστε αγνοούσα εντελώς τον εαυτό μου και μόνον θαύμαζα.
Τότε άκουσα την μυρίπνοη λαλιά Της και υπέρ μέλι γλυκητάτη να μου λέγει: -Δεν σου είπα να έχεις την ελπίδα σου σε μένα; Γιατί αποθαρρύνεσαι; Να, πάρε τον Χριστόν! Και άπλωσε την μακαρία Της αγκάλη προς εμέ και το Πανάγιον Βρέφος με πλησίασε, όσο που να μπορεί άνθρωπος να το φτάσει! Μη τολμώντας εγώ από την έκπληξή μου καμμία κίνηση, άπλωσε ο Πανάγαθος Ιησούς μας το χεράκι Του και με χάιδεψε τρεις φορές στο μέτωπο και στο κεφάλι!
Και γέμισε η ψυχή μου αγάπην αμέτρητη και φως, που δεν μπορούσα να σταθώ πλέον στα πόδια μου. Έπεσα κάτω και με πόθο και δάκρυα φιλούσα το μέρος, όπου στεκόταν η πάντων Άνασσα, γιατι επανήλθε πάλι πίσω στην εικόνα Της και άφησε σε μένα την παρηγορία και ευωδία Της, γιατι ευωδίαζε για πολύ καιρό το μέρος αυτό που είχε πατήσει, ενθυμίζοντάς μου συνεχώς την μακαρίαν Της υπόσχεση!
Μιας γυναικός, πριν από λίγα χρόνια, αρρώστησαν και οι δύο κόρες της από μια σπάνια ασθένεια, που τις έφερε παράλυση και καταστροφή ζωτικών οργάνων. Μαζί με τον σύζυγό της και τα δυο παιδιά σε αναπηρικά καροτσάκια, πήγαν να λειτουργηθούν μια Κυριακή στην ιστορική Ιερά Μονή Παναγίας Φανερωμένης στο Χιλιομόδι Κορινθίας, όπου η εξαίσια θαυματουργική Θεομητορική Εικόνα.
Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας, ο πατέρας πήρε τα παιδιά στο αυτοκίνητο, αλλά η μητέρα γονάτισε μπροστά στο θαυματουργό Εικόνισμα της Παναγίας, για να προσευχηθεί. Η ώρα περνούσε και ανήσυχος ο άνδρας της ζήτησε από τις μοναχές να καλέσουν την γυναίκα του για να αναχωρήσουν. Μια Μοναχή την πλησίασε και της πρότεινε να σηκωθεί για να πάει στα παιδιά της που την περίμεναν.
Και τότε η γυναίκα συγκλονισμένη, απεκάλυψε ότι είχε μια θεία επίσκεψη. Ενώ έκανε τα παράπονά της στην Παναγία μας, με το αμείλικτο ερώτημα ''γιατί και τα δυο μου παιδιά;'', είδε την Παναγία Φανερωμένη να εξέρχεται από το Εικόνισμά Της και κινώντας την άχραντη Κεφαλή Της, την άκουσε καθαρά να λέγει: ''Τ ο δ ι κ ό μ ο υ, γ ι α τ ί;''!!!... Έκτοτε, η γυναίκα εκείνη ουδέποτε είπε πλέον ''γιατί'', αλλά σήκωσε και προφανώς σηκώνει αγόγγυστα τον σταυρό που της χάρισε ο Κύριος.
Είθε, η συναίσθησίς μας σχετικά με τις δωρεές των θείων Εικόνων να ωριμάζει και η αγάπη μας για τον Θεό, την Παναγία και τους Αγίους, μέσω των θαυμαστών ιερών Εικόνων Της, να καλλιεργείται και να αυξάνει, για την πνευματική μας ωφέλεια και πρόοδο και την βίωση του θαύματος της σωτηρίας μας εν τη Εκκλησία. Αμήν!
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένουΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου του Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντοςτης Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών<<ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ>>Ομιλίες σε Εκδηλώσεις - Εισηγήσεις - Διαλέξεις - Άρθρα,Εκδόσεις Γεώργιος Χοροζίδης, Φυλή Αττικής 2017, σελ. 41-47.
Εισαγωγή στο διαδίκτυο, επιμέλεια, παρουσίαση κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Αποσπασματικές αναρτήσεις εκ του βιβλίου του Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
<<ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ>>
Ομιλίες σε Εκδηλώσεις - Εισηγήσεις - Διαλέξεις - Άρθρα,
Εκδόσεις Γεώργιος Χοροζίδης, Φυλή Αττικής 2017, σελ. 41-47.
Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου