«Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ποτέ δέν ἐξασθενίζει καί ποτέ δέν μένει χωρίς τούς λειτουργούς, πού χρειάζεται»
«Δουλεύσατε τῷ Κυρίῳ ἐν φόβῳ»
Κατὰ τὴν ἐπίγεια ζωὴ τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ματθίας δὲν ἦταν μεταξὺ τῶν Δώδεκα, ἀλλὰ μεταξὺ τῶν Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων. Ὅμως, μετὰ τὴν Ἀνάληψι τοῦ Κυρίου στοὺς Οὐρανούς, ὅταν ἑκατὸν εἴκοσι πρόσωπα συγκεντρώθηκαν γιὰ προσευχή, ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Πέτρος ἐπέστησε τὴν προσοχή τους στὸ γεγονός,
ὅτι ὁ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης ἐξέπεσε ἀπὸ τὸν χορὸ τῶν Ἀποστόλων, γινόμενος προδότης καὶ ὑπενθύμισε τοὺς λόγους τοῦ ἑκατοστοῦ ὀγδόου Ψαλμοῦ, στοὺς ὁποίους τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, διὰ τῶν χειλέων τοῦ Δαβὶδ τοῦ Ψαλμωδοῦ, λέγει γιὰ τὸν ἄνομο, ὅτι «τὴν ἐπισκοπὴν αὐτοῦ λάβοι ἕτερος», ὅτι δηλαδὴ κάποιο ἄλλο πρόσωπο ἂς καταλάβη τὴν θέσι του.
Εἰς ἐκπλήρωσιν αὐτῶν τῶν λόγων τοῦ Ψαλμοῦ, ὁ Ἀπόστολος Πέτρος προέτεινε νὰ ἐκλέξουν δύο, τοὺς ὁποίους νὰ παρουσιάσουν ἐνώπιον τοῦ Προσώπου τοῦ Κυρίου καὶ ὅποιον ὁ Κύριος ὑποδείξει, νὰ συναριθμηθῆ στὸν ἀριθμὸ τῶν Δώδεκα. Ὁ Ματθίας καὶ ὁ Ἰωσήφ, ὁ ἀποκαλούμενος Βαρσαββᾶς, ἐξελέγησαν καὶ ὅταν ὁ Κύριος διὰ τῶν κλήρων ὑπέδειξε τὸν Ματθία, αὐτὸς συμπεριλήφθηκε στὸν ἀριθμὸ τῶν Δώδεκα.
Αὐτὸς εἶναι ὁ τρόπος, μὲ τὸν ὁποῖον ὁ χορὸς τῶν δώδεκα Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ ἀνανεώθηκε, καὶ ὁ Ματθίας, μετὰ τὴν Ἀνάληψι τοῦ Κυρίου στοὺς Οὐρανούς, δέχθηκε τὴν ἴση Χάρι καὶ ἐξουσία μὲ αὐτὴν τῶν ἄλλων Ἀποστόλων, ὥστε, ὅπως καὶ αὐτοί, ἐκήρυξε, ἐθεράπευσε ἀσθενεῖς, ἐπετέλεσε θαύματα καὶ ἔπαθε ὑπὲρ Χριστοῦ.
Τὸ περιστατικό, τὸ ὁποῖο περιεγράψαμε ἐδῶ εἶναι πολὺ διδακτικὸ γιὰ μᾶς. Μᾶς διδάσκει, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ποτὲ δὲν ἐξασθενίζει καὶ ποτὲ δὲν μένει χωρὶς τοὺς λειτουργούς, τοὺς ὁποίους χρειάζεται. «Οἰκοδομήσω μου τὴν Ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν Αὐτῆς» (Ματθ. ιϚ´ 18), εἶπε ὁ Χριστός.
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μία πνευματικὴ ἕνωσις ὅλων ὅσων κρατοῦν τὴν ἀληθινὴ Πίστι, μὲ κεφαλὴ τὸν Ἴδιο τὸν Χριστό μας, καὶ ἔχει ὡς σκοπό Της τὴν πνευματικὴ τελείωσι τῶν μελῶν Της. Τὸ ἐπίγειο μέρος τῆς Ἐκκλησίας,
γιὰ τὴν προετοιμασία τῶν τέκνων Της πρὸς μετάβασιν στὸ ἐπουράνιο μέρος, χρειάζεται ποιμένες καὶ ἄλλους διακονοῦντες, γιὰ τὴν κατόρθωσι αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ. Εἶναι ἀδύνατο στὶς πύλες τοῦ ᾅδου νὰ κατισχύσουσιν Αὐτῆς· ἡ Χάρις Της εἶναι ἀνεξάντλητη καὶ ποτὲ δὲν Τῆς λείπει ἀπὸ ὅσα Τῆς χρειάζονται.
Εἶναι ἕνα μεγάλο ἔλεος τοῦ Θεοῦ νὰ συγκαταλεχθῆ κάποιος μεταξὺ τῶν διακονούντων τὴν Ἐκκλησίαν. Δὲν ἀποδεικνύονται ὅμως ὅλοι ὅσοι ἀξιώνονται αὐτῆς τῆς κλήσεως ἄξιοι στὴν πρᾶξι, καὶ πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς κλητοὺς δὲν εἶναι ἐκλεκτοί. Δὲν ἦταν μόνον ὁ Ἰούδας ποὺ ἐξέπεσε ἀπὸ τὸν χορὸ τῶν Ἀποστόλων.
Ἀπὸ τοὺς Ἑπτὰ Διακόνους ποὺ χειροτονήθηκαν ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους, ἕνας, ὁ Νικόλαος τῆς Ἀντιοχείας, ἐξέπεσε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἡγήθηκε αἱρέσεως, τὴν ὁποίαν ὁ ἴδιος ἵδρυσε. Ἀπὸ τοὺς Ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους, τέσσερις ἐξέπεσαν ἀπὸ τὸν Χριστιανισμό, ἀλλὰ ἡ Ἐκκλησία δὲν ὑπέστη κάποια στέρησι καὶ παρέμεινε στὴν ὁλοκληρία Της.
Οἱ θέσεις τῶν πεπτωκότων κατελαμβάνοντο ἀπὸ ἄλλους, οἱ ὁποῖοι ἦσαν περισσότερο ἄξιοι ἀπὸ τοὺς προηγουμένους. Παρὰ τὴν ἀποστασία τοῦ Νικολάου, ἡ τάξις τῶν Διακόνων ἐβεβαιώθηκε στὴν Ἐκκλησία, πολλαπλασιάσθηκε καὶ ὑφίσταται μέχρι σήμερα. Παρὰ τὶς ἀποστασίες ἱεραρχῶν, κληρικῶν καὶ ἄλλων λειτουργῶν τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖες συνέβησαν στοὺς ἑπομένους καιροὺς, ἡ Ἐκκλησία δὲν ὑπέστη ἀπώλεια καὶ οἱ θέσεις των κατελήφθησαν ἀπὸ ἄλλους.
Ὁ πατριάρχης τῆς Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριος ἔπεσε σὲ αἵρεσι· ἀντικαταστάθηκε ἀπὸ τὸν πλέον ἄξιο Ἅγιο Ἀνατόλιο. Ὁ Διόσκορος Ἀλεξανδρείας ἔπεσε στὸν Μονοφυτισμό· ἄλλοι ἱεράρχες σὲ ἄλλες αἱρέσεις· ἐν τούτοις, ἡ Ἐκκλησία παρέμεινε ἀήττητος καὶ οἱ θέσεις τῶν πεπτωκότων κατελήφθησαν ἀπὸ ἀξιώτερα καὶ συχνὰ ἁγιώτερα πρόσωπα.
Πολλοὶ κληρικοὶ ἀρνήθηκαν τὸν Χριστὸ στὴν διάρκεια τῶν διωγμῶν καὶ στὴν εἰρήνη πολλοὶ ἐγκατέλειψαν τὴν θέσι τους γιὰ ἐπίγειες ἐπιδιώξεις ἢ προσωπικὲς ἀδυναμίες, ἀφήνοντες τὸν κλῆρο γιὰ νὰ περιέλθουν στὴν τάξι τῶν λαϊκῶν.
Παρὰ τὶς ἐπιδιώξεις ἢ τὰ κίνητρα, τὰ ὁποῖα προκάλεσαν τέτοιες πράξεις, ἔστω καὶ ἂν οἱ ὑπηρέτες τῆς Ἐκκλησίας πρόδωσαν τὴν Χριστιανικὴ Πίστι ἢ ἁπλῶς ἐγκατέλειψαν τὸν Κλῆρο, ἡ Ἐκκλησία ποτὲ δὲν ἔχασε. Οἱ θέσεις τῶν ἐκπεσόντων ἐκείνων ἐκαλύφθησαν ἀπὸ ἄλλους, συχνὰ ἀπὸ πρόσωπα ποὺ δὲν ἀνεμένετο ἡ ἀνάδειξίς τους καὶ ὄχι σπάνια ἀπὸ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα οἱ πεπτωκότες θεωροῦσαν κατώτερα.
Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ ποτὲ δὲν ὑστερεῖ στὸν ἀπαιτούμενο ἀριθμὸ Ἐπισκόπων, Ἱερέων, Διακόνων, Ὑποδιακόνων, Ἀναγνωστῶν, Ψαλτῶν καὶ ὑπηρετῶν τοῦ Ἱεροῦ.
Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, αὐτοὶ ποὺ καλοῦνται νὰ ὑπηρετήσουν στὸ Ἱερὸ ἢ στὸ Ἀναλόγιο, πρέπει νὰ προσέχουν τοὺς ἑαυτούς των, γιὰ νὰ μὴν ἀποδειχθοῦν ἀνάξιοι καὶ ἀπορριφθοῦν. Ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας δείχνει ὅτι δὲν ὑπάρχουν ἀναντικατάστατα πρόσωπα στὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα πάντοτε εὑρίσκει ἕνα πρόσωπο πρὸς ἀντικατάστασιν ἄλλου, τὸ ὁποῖο ἀπεδείχθη ἀνάξιο.
Εἶναι μεγάλο ἔλεος καὶ δωρεὰ τοῦ Θεοῦ νὰ ἀξιωθῆ κάποιος νὰ ὑπηρετῆ ἢ νὰ βοηθᾶ στὴν Ἐκκλησία, νὰ εἰσέρχεται στὸν ἐπίγειο οὐρανό, στὸ Ἱερό, νὰ πλησιάζη στὰ Ἅγια Μυστήρια, νὰ ψάλλη ἢ νὰ ἀναγινώσκη τὶς προσευχὲς στὸν Ναό.
Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, ὅσοι ἀξιώνονται αὐτῆς τῆς δωρεᾶς πρέπει νὰ ἐκπληρώνουν τὰ καθήκοντά τους μὲ εὐλάβεια, ἐνθυμούμενοι τοὺς λόγους τοῦ Ψαλμωδοῦ: «Δουλεύσατε τῷ Κυρίῳ ἐν φόβῳ καὶ ἀγαλλιᾶσθε αὐτῷ ἐν τρόμῳ» (Ψαλμ. β´ 11), καὶ τοὺς ἄλλους φοβεροὺς προφητικοὺς λόγους: «ἐπικατάρατος πᾶς ὁ ποιῶν τὸ ἔργον τοῦ Κυρίου ἀμελῶς» ( Ἱερεμ. μη´ 10). «Βλέπετε μὴ παραιτήσησθε τὸν λαλοῦντα» (Ἑβρ. ιβ´ 25).
«Κράτει ὁ ἔχεις, ἵνα μηδεὶς λάβῃ τὸν στέφανόν σου» (Ἀποκαλ. γ´ 11). Εἶναι φοβερὸ νὰ γίνης ἀνάξιος τοῦ ἱεροῦ Τόπου ἤ, ἀφοῦ δοκιμασθῆς, νὰ τὸν ἐγκαταλείψης. Πολλοί, ἀφοῦ ἔχασαν αὐτὸν τὸν Τόπο, ἀνεγνώρισαν ἐκ τῶν ὑστέρων τὶ ἔχασαν καὶ ἠθέλησαν νὰ ἐπιστρέψουν στὴν προηγούμενή τους τάξι, ἀλλὰ οἱ θύρες ἦσαν πλέον κλειστές, ὅπως γιὰ τὰς πέντε μωρὰς παρθένους.
Εἴθε ἡ Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ματθία καὶ οἱ πρεσβεῖες Του νὰ μᾶς ἐνισχύουν στὸ νὰ ἀσκοῦμε ἀκατακρίτως τὴν διακονία μας, ὥστε νὰ μὴ στερηθοῦμε τοῦ ἁγίου Τόπου στὴν γῆ, στὸν δὲ Οὐρανὸ νὰ ἀξιωθοῦμε τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὅπου τώρα ἐνώπιον τοῦ Θρόνου τοῦ Θεοῦ ἵσταται καὶ αὐτός, ὁ Ὁποῖος ἀνανέωσε τὸν χορὸ τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων, ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Ματθίας.
Εκ του περιοδικού «Ἅγιος Κυπριανός»,
ἀριθμ. τεύχους 309 / 2002, σελ. 150-151.
Ὁμιλία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Μαξίμοβιτς
ὡς Ἐπισκόπου, στήν Σαγγάη τῆς Κίνας,
τήν 9.8.1940, σέ μετάφρασι ἀπό τά ρωσικά. Ἐπιμέλ. ἡμετ.
Αναδημοσίευση εκ της ιστοσελίδας της
Ιεράς Μητρόπολης Ωρωπού και Φυλής
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου