ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ: ''ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ'' (1885)

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ (1885)

ΥΠΟ

ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Δ. ΚΕΦΑΛΑ

ιεροδιακόνου, φοιτητού της Θεολογίας

ΜΑΡΤΙΟΥ 10  ΕΤΟΣ 1885

''Μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον

και φυλάσσοντες αυτόν''.

(Λουκά ια' 28).

Μ έ ρ ο ς  4 ο ν

τί καλέσωμεν αυτούς; εις οποίαν τάξιν χριστιανών κατατάξωμεν αυτούς; η στάσις αυτών προς τον χριστιανισμόν είνε τοιαύτη, οποίαν μόνον οι ψυχροί και αδιάφοροι έχουσιν΄ αλλ' άρα γε ούτοι εισίν αληθινοί χριστιανοί;

Τούτο ημίν άδηλον ό,τι δε ημείς δυνάμεθα να γινώσκωμεν είνε ότι οι τοιούτοι πελαγοδρομούσιν άνευ πυξίδος άνευ πηδαλίου και άνευ κυβερνήτου΄

ουαί δε αυτοίς τη ημέρα εκείνη 'οτε επαναστήσετε  κατ' αυτών η θάλασσα, και πνεύσωσιν ισχυροί οι άνεμοι, και τα κύματα κατακλύσωσι το σκάφος αυτών΄

έρημοι τότε και εστερημένοι της θείας παρηγορίας, θέλουσιν ατενίζει με οφθαλμόν ένδακρυ και με βλέμμα απελπισίας τα αναγόμενα προ των ποδών των βάραθρα τα απειλούντα καταποντισμόν και παντελή αφανισμόν.

Προς τους τοιούτους μίαν έχομεν να αποτείνωμεν αδελφικήν συμβουλήν΄ να σπεύσωσι να κοινωνήσωσιν όπως σωθώσι΄

διότι ουδεμία υπάρχει έξοδος΄ καταπαύοντες τον λόγον λέγομεν αναγκαία τινά περί της μετά την θείαν μετάληψιν οφειλομένης ευχαριστίας και της αρμοζούσης πολιτείας. 

γ'  Μετά την θείαν Ευχαριστίαν

Μετά την θείαν Ευχαριστίαν ύμνησον ευθύς και ευχαρίστησον τον Κύριον΄ διότι σε ηξίωσε να γείνης κοινωνός του σώματος και αίματος αυτού΄

δι' αξίων τη ημέρα έργων δίελθε αυτήν, και έχε αυτήν ως παράδειγμα και διά τας λοιπάς του βίου σου ημέρας΄ 

μη ανεχθής του λοιπού, να λυπήσης τον Άγγελον και φύλακα της ψυχής και του σώματός σου, επιστρέφων εις τας πρώτας κακίας, ως λουσαμένη επί τον βόρβορον, και ως κύων επί το ίδιον εξέραμα΄

διότι δύσκολος έσται η επιστροφή σου΄ μη είπης ότι και πάλιν μετανοώ και πάλιν καθαρίζομαι΄

διότι ουχί απολύτως εκ της ιδίας εξαρτάται θελήσεως η μετάνοιά σου, και η σωτηρία σου΄ αλλά και εκ της θελήσεως του Θεού΄

διότι εις την σωτηρίαν του ανθρώπου δύο ενεργούσι παράγοντες, η χάρις του Θεού και η θέλησις του ανθρώπου. Όθεν δέον αμφότεροι να συνεργασθώσιν όπως το της Σωτηρίας αποτέλεσμα επέλθη΄

η σωτηρία άρα ημών, μη εξαρτωμένη απολύτως εκ της βουλήσεως ημών, δεν διατελεί υπό τας διαθέσεις ημών΄

διότι και δεν δυνάμεθα να φρονώμεν ότι είμεθα κύριοι της σωτηρίας ημών και ότι οπότε είνε ημίν αρεστόν, δυνάμεθα να μετανοώμεν και επιστρέφωμεν από των πονηριών ημών προς Κύριον΄

ουχί! ουχί! Αληθές ότι ο Κύριος πάντας θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν΄

αναμένει δε την μετάνοιαν του αμαρτωλού΄ ότι είπεν ''ου θέλω θελήση τον θάνατον του αμαρτωλού έως του επιστρέψαι και ζην αυτόν''΄

αλλ' αναμένει τον αμαρτωλόν τον εξ' αγνοίας αμαρτάνοντα, ή τον εν γνώσει  μεν αμαρτάνοντα συνεπεία ηθικής αδυναμίας αλλά μη ολιγωρούντα επειδή ο τοιούτος ουδέποτε θέλει μετανοήσει΄ 

διότι επί σαθρών όλως θεμελίων οικοδομείν΄

διότι φρονεί ότι το γήρας θέλει φέρει την εξάλειψιν των παθών, την άρσιν των ελατηρίων προς την αμαρτίαν και την εύκολον προπαρασκευήν αυτού προς την  μετάνοιαν, την άγουσαν προς την σωτηρίαν΄ 

φρονούσιν ότι η φυσική αδυναμία προς διάπραξιν της αμαρτίας είνε η οδός προς την σωτηρίαν!

πόσον πλανώνται οι τοιούτοι! πόσιν απέχουσιν ούτοι του αληθούς πνεύματος του χριστιανισμού΄

και επομένως πόσον ολίγον δύνανται να ονομασθώσι χριστιανοί! 

πόσον δε απέχουσι και του των χριστιανών κλήρον! οι τοιούτοι πλανώνται αναμένοντες μετάνοιαν και σωτηρίαν! 

Σ  υ ν ε χ ί ζ ε τ α ι 

Εκ του βιβλίου του Αγίου Νεκταρίου: ''ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ'', 

Αθήνα 1885, σελ. 12-14. 

Διατηρήθηκε η Γραμματική τάξη της εποχής.

Εισαγωγή στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, επιμέλεια, παρουσίαση 
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.