.jpg)
11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ´. Θείας πίστεως. Σέ, τὸν ἥρωα ἐν τοῖς βασάνοις, καὶ ἀθλήσαντα φρικτῶς ἐν πάγοις, Νεομάρτυρα Πέτρον τιμήσωμεν, τῶν Ἀλεούτων ἐλπίδα καὶ καύχημα, καὶ τῶν ἐν δούλοις λαῶν ἐγκαλλώπισμα, Μάρτυς ἔνδοξε, τὸν πάντων Θεὸν ἱκέτευε, τὸ ἔαρ εἰσελθεῖν ἐν ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν. Κοντάκιον Ἦχος δ´. Ἐπεφάνης σήμερον. Ἁλιεύων ἄριστα, σύ, ὡς ξιφίας, συλληφθεὶς τοῖς δάκρυσι καὶ ἀπηνῶς τεμαχισθείς, τοὺς Ἀλεούτους ἐδόξασες, ἅγιε Πέτρε, ἀγρεύσας Παράδεισον. Μεγαλυνάριον Ἄνθος τοῦ χειμῶνος τὸ ἀρκτικόν, ἐν Ἀλάσκᾳ θάλλει πνέον ἄρωμα θεϊκόν, δεῦτε εὐφρανθῶμεν καὶ θέσωμεν τὸν Πέτρον εἰς θείαν ἀνθοδέσμην τῆς συνειδήσεως.
Στὴν μακρινὴ παγωμένη Ἀλάσκα καὶ στὰ ὄμορφα Ἀλεούτια Νησιά της, πρὶν περίπου δύο αἰῶνες, γεννήθηκε ἕνα ἀγόρι, ὁ Ἐσκιμῶος Κούγκακναγκ. Μεγάλωσε καὶ ἔζησε ὅπως ὅλοι οἱ Ἐσκιμῶοι, παλεύοντας γιὰ ἐπιβίωση μέσα στὸν ἀφιλόξενο γιὰ τὸν ἄνθρωπο Ἀρκτικὸ Κύκλο. Ὅμως ὁ Θεός μας εἶχε στὸ σχέδιό Του νὰ τὸν ἀναδείξει Πρωτομάρτυρα καὶ Νεομάρτυρα τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν Ἀμερικανικὴ Ἤπειρο! Αὐτὴ λοιπὸν εἶναι ἡ ἱστορία τοῦ Ἁγίου Πέτρου τοῦ Ἀλεούτιου, τοῦ Ἐσκιμώου Ἁγίου!
Στὰ 1793, ἀπὸ τὰ βάθη τῆς Ρωσίας καὶ μέσα ἀπὸ τὴν Σιβηρία, ὀκτὼ Ρῶσοι Μοναχοὶ καὶ Ἱερεῖς Ἱεραπόστολοι ξεκίνησαν ἕνα μακρινὸ ταξίδι πρὸς τὴν Ἀλάσκα γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν Ἁγία μας Ὀρθοδοξία. Μετὰ ἀπὸ ἕνα ὁλόκληρο χρόνο, στὰ 1794, ἔφτασαν στὸ μακρινό τους προορισμὸ καὶ στὸ νησὶ Κόντιακ. Ἐκεῖ τελείωσε τὸ ταξίδι τους καὶ ἄρχισε ἡ εὐλογημένη ἐργασία τους ποὺ ἦταν ὁ ἐκχριστιανισμὸς τῶν κατοίκων τῆς παγωμένης Ἀλάσκας.
Ἀνάμεσα στοὺς πρώτους αὐτοὺς Ὀρθόδοξους Ἱεραποστόλους ἦταν καὶ ὁ Μοναχὸς Γερμανός, ποὺ ἔμελλε νὰ γίνει ἀργότερα ἕνας λαμπρὸς καὶ δοξασμένος Ἅγιος, ὁ Ἅγιος Γερμανὸς τῆς Ἀλάσκας. Ἦταν ὁ ἀγαπημένος καὶ σεβαστὸς προστάτης καὶ ὁ βοηθὸς τῶν κατοίκων τοῦ νησιοῦ Κόντιακ, γιατὶ ἡ καρδιά του ἦταν γεμάτη μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ἔκανε πολλὰ καὶ μεγάλα θαύματα μὲ τὴν δύναμη τοῦ Θεοῦ ἀκόμα ὅσο ἦταν σὲ τούτη τὴν σύντομη ζωή. Ὅμως τὰ θαύματά του συνεχίζονται ἀκόμη καὶ στὶς μέρες μας, πολλά, πολλὰ χρόνια μετὰ ἀπὸ τὴν κοίμησή του.
Ὁ τάφος του καὶ τὰ λείψανά του στὸ νησὶ Σπρούς, δίπλα στὸ νησὶ Κόντιακ, στὸ μέρος ποὺ ἔζησε ὅλο τὸ ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς του, εἶναι ὡς καὶ σήμερα ἕνας ἁγιασμένος τόπος καὶ ἕνα ἱερὸ προσκύνημα τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἀπὸ ὅλα τὰ μέρη τοῦ κόσμου. Ὁ Συμεὼν Γιανόφσκυ, ἦταν ἀπὸ τὸ 1817 ὡς τὸ 1821 Κυβερνήτης ὅλων τῶν Ρωσικῶν Ἀποικιῶν στὴν Ἀμερική. Πρὸς τὸ τέλος τῆς ζωῆς του ἐκάρη Μεγαλόσχημος Μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Σέργιος. Ὁ Γιανόφσκυ περιγράφει μὲ λεπτομέρειες τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ π. Γερμανοῦ.
«Θυμᾶμαι πολὺ καλὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Γέροντα. Ἔλαμπε ὁλόκληρο, φαινόταν πῶς εἶχε χάρη πάνω του. Τὸ χαμόγελό του ἦταν ζεστό, ἡ ματιά του γλυκιά, σὲ τράβαγε κοντά του. Οἱ τρόποι του ταπεινοί, ἡ ὁμιλία του εὐχάριστη. Τὸ ἀνάστημά του ἦταν μέτριο, ἡ ὄψη του πελιδνή, γεμάτη ρυτίδες. Τὰ μάτια του ἦταν γκριζοπράσινα καὶ φωτεινά. Λίγα γκρίζα μαλλιὰ στόλιζαν τὸ κεφάλι του. Μιλοῦσε μᾶλλον σιγὰ καὶ πολὺ εὐχάριστα». Ἀπὸ τὶς συνομιλίες του μὲ τὸ Γέροντα, ὁ Γιανόφσκυ ἀναφέρει δύο περιστατικά.
«Κάποτε, γράφει, διάβαζα στὸ Γέροντα τὴν “Ὠδὴ στὴ θεότητα” τοῦ Ντερζάβιν. Ὁ Γέροντας ἐνθουσιάστηκε, ἔμεινε ἐκστατικὸς καὶ μοῦ ζήτησε νὰ διαβάσω λίγο ἀκόμα· μετὰ μὲ ρώτησε: “Εἶναι δυνατὸ αὐτὰ νά ᾿χουν γραφτεῖ ἀπὸ ἕνα συνηθισμένο, μορφωμένο ποιητή;”. Τοῦ ἀπάντησα: “Ναί, ἦταν πολὺ διαβασμένος”. “Ἦταν ἐμπνευσμένος ἀπὸ τὸ Θεό”, συμπέρανε ὁ Γέροντας». «Μιὰν ἄλλη φορά, συνεχίζει ὁ Γιανόφσκυ, τοῦ ᾿λεγαν πῶς οἱ Ἰσπανοὶ αἰχμαλώτισαν στὴν Καλιφόρνια δέκα τέσσερις Ἀλεούτιους. Οἱ Ἰησουΐτες τοὺς πίεζαν ν᾿ ἀσπαστοῦν τὴν πίστη τῶν Καθολικῶν, ἐκεῖνοι ὅμως δὲ δέχονταν μὲ τίποτα.
“Εἴμαστε χριστιανοί”, ἀπαντοῦσαν. Οἱ Ἰησουΐτες ἀντέτειναν: “Ὄχι, εἶστε αἱρετικοὶ καὶ σχισματικοί. Ἂν δὲν ὑποκύψετε ν᾿ ἀποδεχτεῖτε τὴ δική μας πίστη, θὰ σᾶς βασανίσουμε μέχρι θανάτου”. Τελικὰ τοὺς ἔβαλαν στὴ φυλακὴ ἀνὰ δύο. Τὸ βράδυ ἦρθαν στὴ φυλακὴ οἱ Ἰησουΐτες μὲ λάμπες καὶ ἀναμμένα κεριὰ κι ἄρχισαν πάλι νὰ τοὺς πιέζουν γιὰ ν᾿ ἀσπαστοῦν τὴν πίστη τῶν Καθολικῶν. “Εἴμαστε χριστιανοί, ἀπαντοῦσαν οἱ Ἀλεοῦτοι, δὲν ἀλλάζουμε τὴν πίστη μας”.
Οἱ Ἰησουΐτες ἄρχιζαν νὰ βασανίζουν ἕναν, μπροστὰ στὰ μάτια τῶν ἄλλων. Ἔσπαζαν μιὰ ἄρθρωση τῶν ποδιῶν του, μετὰ μιὰ ἄλλη καὶ στὴ συνέχεια τὶς ἀρθρώσεις τῶν δαχτύλων, τὴ μιὰ μετὰ τὴν ἄλλη. Μετὰ κομμάτιασαν τὰ πόδια καὶ τὰ χέρια του. Τὸ αἷμα ἔτρεχε, ὁ μάρτυρας ὅμως ὑπόμενε κι ἐπανελάμβανε σταθερά, τὴν ἀπάντηση: “Εἶμαι χριστιανός”. Τελικά, ἀπὸ τὰ βασανιστήρια καὶ τὴν ἀπώλεια τοῦ αἵματος πέθανε. Τὴν ἄλλη μέρα οἱ Ἰησουΐτες ἀπείλησαν πὼς θὰ βασανίσουν τὸ φίλο του μὲ τὸν ἴδιο τρόπο. Τὴν ἴδια νύχτα ὅμως ἔλαβαν ἐντολὴ ἀπὸ τὸ Μόντερεϋ νὰ μεταφέρουν ὅλους τοὺς αἰχμαλώτους Ἀλεούτους ἐκεῖ.
Ἔτσι τὴν ἄλλη μέρα ὅλοι, ἐκτὸς ἀπὸ κεῖνον ποὺ θανατώθηκε, ἔφυγαν. Αὐτὸ μοῦ τὸ διηγήθηκε ὁ φίλος ἐκείνου ποὺ μαρτύρησε καὶ ποὺ τελικὰ γλύτωσε τὰ βασανιστήρια. Γιὰ ὅλ᾿ αὐτὰ ἔκανα μιὰ ἀναφορὰ στὴν Πετρούπολη. Ὅταν τέλειωσα τὴν περιγραφή μου, ὁ π. Γερμανὸς μὲ ρώτησε: - Ποιό ἦταν τὸ ὄνομα τοῦ Ἀλεούτου; - Πέτρος, ἀπάντησα, ἀλλὰ δὲν θυμᾶμαι τὸ ἐπώνυμό του. Ὁ Γέροντας σηκώθηκε ὄρθιος, στάθηκε μπροστὰ στὴν εἰκόνα, ἔκανε μ᾿ εὐλάβεια τὸ σταυρό του καὶ εἶπε: Ἅγιε νεομάρτυρα Πέτρο, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν». «Ἅγιε Γέροντα, ἔχουμε ἕνα Μάρτυρα τῆς Ὀρθοδοξίας στὸ Σὰν Φρανσίσκο».
Ἡ ἁγιοκατάταξη τοῦ Ἁγίου Πέτρου τοῦ Ἀλεούτιου ἔγινε τὸ 1980 καὶ ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει τὴ μνήμη του στὶς 24 Σεπτεμβρίου, καθὼς ἐπίσης καὶ στὶς 12 Δεκεμβρίου, μαζὶ μὲ ὅλους τοὺς ὑπόλοιπους Ἁγίους τῆς Ἀλάσκας. «ΑΓΙΕ ΜΑΡΤΥΡΑ ΠΕΤΡΟ ΑΛΕΟΥΤΙΕ, ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ». 5 1. Σημ. Μετ. Ὁ Ντερζάβιν ἦταν ὁ μεγαλύτερος καὶ πιὸ πρωτότυπος ποιητὴς τῆς Ρωσίας τὸν 18ο αἰῶνα. Τὰ τελειότερα δημιουργήματά του εἶναι τὰ λυρικά του ποιήματα καὶ οἱ ὠδές του. 2. Στὴν ἐποχὴ αὐτὴ οἱ κληρικοὶ τῶν παπικῶν τῆς περιοχῆς ἦσαν Φραντσισκανοὶ καὶ ὄχι Ἰησουΐτες· μᾶλλον πρόκειται γιὰ λάθος τοῦ συγγραφέα.
Πηγὲς καὶ Βοηθήματα:
α) Πέτρου Μπότση (μετ., ἐπιμ.), Ἅγιος Γερμανὸς τῆς Ἀλάσκας, Φιλοκαλία τῶν Ρώσων Νηπτικῶν - Γ´, Ἀθήνα 1995. β) Αὔρας Οἰκονομάκου - Ἀλ Χόπκινς, Πέτρος ὁ Ἀλεούτιος - Ὁ Ἐσκιμῶος Ἅγιος τῆς Ἀλάσκας, Ἀθήνα 2010. γ) Fort Ross Bicentennial, 2012: Russian Orthodox Church Concelebration, ἐκδ. Fort Ross Bicentennial Church Committee, Western American Diocese (Russian Orthodox Church Outside of Russia), San Francisco CA, 2012.
Ιερά Μητρόπολη Ωρωπού και Φυλής
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου