Πριν λίγο καιρό στην Θεσσαλονίκη,ο ηγούμενος της Μονής Βατοπαιδίου π. Εφραίμ έκανε μια ομιλία στο ''Ηλέκτρα Παλλάς'' στο πέρας της οποίας ακολούθησε ο εξής διάλογος με κάποιον ακροατή...
Ἀκροατής: Γέροντα, πρὶν εἴπατε ὅτι ὁ Διάλογος ἀνάμεσα στὶς Θρησκεῖες εἶναι θεμιτός. Ἡ συμπροσευχὴ εἶναι θεμιτή;
Γέρ. Ἐφραίμ: Ἀκοῦστε, ἡ συμπροσευχὴ δὲν πρέπει νὰ γίνεται, ἀλλ’ ὅμως γίνεται. Ἐμεῖς ὅμως τὰ βλέπουμε αὐτὰ καὶ κάνουμε πὼς δὲν βλέπουμε· καὶ ὁ λόγος ποὺ κάνουμε πὼς δὲν βλέπουμε, εἶναι ὅτι αὐτὸ συμβάλλει στὸ νὰ σιωποῦμε γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας.
Μπορεῖ νὰ οἰκονομηθεῖ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα.
Ποιό δὲν μπορεῖ νὰ οἰκονομηθεῖ;
Ὅταν πᾶνε καὶ κοινωνήσουν ἀπὸ τὸ ἴδιο Ἅγιο Ποτήριο.
Τότε αὐτὸ δὲν οἰκονομεῖται. Διότι ξεπερνᾶνε τὰ ὅρια.
Τότε δὲν ὑπάρχει οὔτε διχασμός, οὔτε σχίσμα.
Δηλαδή, μέχρι ἐκεῖ μπορεῖ νὰ γίνει μιὰ οἰκονομία. Πέραν τούτου ὅμως, ὄχι.
Λέει καὶ ὁ ἅγιος Χρυσόστομος κάπου: «κρείττων πλανώμενος μετὰ τῆς Ἐκκλησίας, παρὰ ὀρθοτομῶν ἐκτὸς τῆς Ἐκκλησίας»
–Ἀκροατής: Ἔχουν συζητηθεῖ, Γέροντα, αὐτὰ μὲ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο...
Γέρ. Ἐφραίμ: Πολλὲς φορὲς ἔχουμε συζητήσει μὲ ἐκπροσώπους ποὺ ἔρχονται ἐκεῖ τοῦ Πατριαρχείου, βέβαια, πάρα πολλὲς φορές.
Ἀλλὰ τὸ Πατριαρχεῖο τὸ κάνει γιὰ λόγους διπλωματίας.
Μὴ ξεχνᾶτε ποῦ μένει τὸ Πατριαρχεῖο, ποῦ βρίσκεται τὸ Πατριαρχεῖο.
Εἶναι στὴ φωλιὰ τῶν φανατικῶν Μουσουλμάνων στὸ Φανάρι καὶ πολλὲς φορὲς τὸ Οἰκουμενικὸν πατριαρχεῖο τὸ κάνει γιὰ λόγους διπλωματίας...
Γέροντα, πότε στην διχιλιετή ιστορία της Εκκλησίας μας γίνονταν συμπροσευχές με αυτούς τους αλλόθρησκους; Με μαγγανίζοντες βουδιστές, με δαιμονόπληκτους ινδουιστές, με χριστοφάγους μουσουλμάνους, ακόμη και με πρωτόγονες φυλές στα βάθη της Αφρικής; Με τους παπικούς είχαν γίνει ναι, για ένα περιορισμένο όμως χρονικό διάστημα τον 14ο αιώνα, όταν οι Φιλενωτικοί οδηγούσαν το καράβι της Ορθοδοξίας, όπως και τώρα και εξάλλου ύπήρχε και ένας Μάρκος κι ένας Γρηγόριος! Ως πότε θα λέμε το ίδιο παραμύθι στους αποστασιοποιημένους Έλληνες, που πλέον κατάντησε και επικίνδυνα βαρετό, πως ενδίδουμε συνεχώς προς χάριν της ενότητας της Εκκλησίας; Αντίθετα... η ενότητα διασφαλίζεται, όταν κηρρύξουμε την Αλήθεια, όχι, όταν διαφημίζουμε το ψεύδος! Και για ποια οικονομία μιλάτε; Όταν φτάσουμε στο κοινό ποτήριο, τότε... όλα θα έχουν λάβει επίσημα ένα Τέλος! Κι αν στους βυζαντινούς, εκείνους χρόνους, υπήρχε ο κίνδυνος αυτής της δολερής, ενευλόγητης, οφιδοειδούς και μισερής ένωσης με τους αμετανόητους παπικούς, σήμερα όμως... συμπροσεύχεστε με ό,τι νοσηρό και αντίχριστο υπάρχει επί της γης. Για την χάρη της ενότητας πρέπει να απεμπολίσουμε τον ίδιο τον Χριστό; Και, πώς εκδηλώνεται αυτή η περιώνυμη διπλωματία; Με το να χαρίζουμε κοράνια, να προσευχόμαστε σε εβραικές συναγωγές, μπροστά σε γυάλινες σφαίρες, ωσάν είδωλα, να αποκαλούμε Άγιο Επίσκοπο τον Πάπα; Να βγαίνουμε στο μπαλκόνι του Βατικανού και περιχαρείς, τρισευτυχισμένοι να ευλογούμε τα πλήθη των αβάπτιστων καθολικών; Ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος να δέχεται ποιηθέντα αγιασμό από καθολικό ''ιερέα'', το Πατριαρχείο της Αντιοχείας να έχει ενωθεί με τους αντιχαλκηδόνιους μονοφυσήτες, το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας να τελεί μικτούς γάμους και βαπτίσεις κοπτών και ορθοδόξων, ο Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ζησιούλας να ομολογεί ανεκλαλήτως, πως δεν κατέχουμε μόνο εμείς την Αλήθεια, αλλά και οι υπόλοιπες, ''χριστιανικές ομολογίες''; Ο Οικουμενικός Πατριάρχης να στέλνει γραπτές, υπογραφόμενες ευχές σε τεκτονικά τάγματα ''Ροδοσταύρων'' να λέει ''ένας ο Χριστός, αλλά πολλά τα παιδιά του'' εννοώντας όλες τις ευρωπαικοθρεμένες, δυσειδείς αιρέσεις, να αποκαλεί ''Άγιο'' τον Μωάμεθ, δωρίζοντας το κοράνι στον πρόεδρο της πολυεθνικής coca - cola; Το παρελθόν δεν μας έχει γίνει μάθημα; Ο αιρετικός Πατριάρχης Νεστόριος για παράδειγμα, ...δέν δεχόταν νά ἀποκαλεῖται ἡ Παρθένος Μαρία,“Θεοτόκος”, ἀλλά ἐπέμενε νά τήν χαρακτηρίζει “Χριστοτόκο”... Κατ᾽ αὐτόν, ἡ θεότητα δέν μποροῦσε νά ἔχει “βρεθεῖ” ἐννέα μῆνες σέ μία γυναικεία μήτρα, νά ἔχει τυλιχθεῖ σέ σπάργανα, νά ὑπέφερε, νά πέθανε καί νά θάφτηκε. Ὁ Κύριλλος Αλεξανδρείας όμως, του ἐπισήμαινε, ὅτι δέν πρέπει ἡ ἀνάλυση καί ἑρμηνεία τῶν κεκρυμμένων θείων μυστηρίων νά ἐπιδιώκεται μόνο μέ βάση τή λογική. Προσπάθησε μέ ἐπιστολές πρός τόν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως νά ἀνασκευάσει τήν αἱρετική διδασκαλία τοῦ Νεστορίου... χωρίς ὅμως τήν προσδοκώμενη ἐπιτυχία. Έτσι, ὅταν ὁ Κύριλλος πληροφορήθηκε ὅτι ὁ ἐπίσκοπος Δωρόθεος, σέ συλλειτουργία του μέ τόν πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Νεστόριο, ἀναθεμάτισε ὅποιον δεχόταν τή Μαρία, τή μητέρα τοῦ Χριστοῦ ὡς Θεοτόκο καί ὁ Νεστόριος σώπασε καί κοινώνησε μαζί του, θεώρησε ὅτι ἔπρεπε νά ἀντιδράσει... Βρίσκετε κάποια ομοιότητα με το σήμερα Γέροντα; Τί σημαίνει η κοινωνία με αιρετούς ποιμένες; Παναιρετικότατος ο Πατριάρχης, κακόδοξες οι τεκτονικές θεολογίες του, μόνο που σήμερα δυστηχώς δεν υπάρχουν τέτοια πνευματικά αναστήματα, όπως του Αγίου Κυρίλλου. Δεν υπάρχουν κατ' επίγνωση ζήλου πατέρες να διακόψουν το μνημόσυνο του Πατριάρχη και να δεχθούν όλες... τις αναμενόμενες, τιμητικές για του Χριστού την Πίστη την Αγία, συνέπειες, δηλαδή καθαιρέσεις, περιφερόμενες διαπομπεύσεις, εξ απαλών ονύχων αφορισμούς και πυώδεις, εμετικούς εμπτυσμούς. Οι πάντες σιωπούν εν τη υπνώση τους! Υπάρχουν μόνο μεταπατερικές ακαδημίες να γεννιτσαρίζουν ανορθόδοξα λαικούς και κληρικούς, δημόσιες εκφράσεις πόνου και οδύνης για τους αιρετικούς οικουμενιστές, κι ατέλειωτοι μονόλογοι που κοιμίζουν εαυτούς και αλλήλους. Το ξαναγράφουμε... Οι πάντες κοιμούνται εν τη υπνώση τους!
Υ.Γ. Με τους Ορθοδόξους του Πατρίου Ημερολογίου αλήθεια, γιατί δεν συνδιαλλέγεστε;
Εκείνοι πέταξαν στις καλένδες τιμές και χρήματα,
κουβαλούν πάνω τους ενενήντα χρόνια, εξορίες, φυλακές,
δημόσιες διαπομπεύσεις, απηνείς διώξεις.
Φέρουν επάνω τους τις κατηγορίες του σχισματικού,
του μη έχων Χάρι και Μυστήρια και τόσα άλλα ανέξοδα ψέμματα.
Οι αιρετικοί που συμπροσεύχεστε σχεδόν έναν αιώνα τώρα, έχουν;
Αλίμονο...
Γιώργος Δ. Δημακόπουλος
Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου