Ο σύγχρονος Άγος Γλυκέριος ο Ομολογητής της Ρουμανίας ανήκει στον χορό των Αγίων,
που αντιστάθηκαν στην Ημερολογιακή Καινοτομία,
φυλακίστηκε και βασανίστηκε άγρια από τα πολιτικά καθεστώτα της χώρας,
συνεργούσης και αυτής της επισήμου Ρουμανικής εκκλησίας.
Επί τη ευκαιρία της έκδοσης του βιβλίου
''Οι κατά Θεόν αγώνες και τα θαυμαστά παλαίσματα του Ομολογητού Ιεράρχου Αγίου Γλυκερίου εν Ρουμανία (1891-1985)
από τον θεοφιλέστατο Επίσκοπο Γαρδικίου κ. Κλήμη της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών,
προβαίνουμε σε συνεχείς, αποσπασματικές αναρτήσεις από το εν λόγω βιβλίο.
Μέσα από αυτό αναδύεται η εικόνα ενός επίκαιρου Ομολογητή της Πατερικής Παράδοσης,
που εκδιωγμένος επί χρόνια στις οπές της γης και στις φυλακές ενός ''Καίσαρα,''
κατέστησε σ' εμάς εμφανές,πως οι καρποί των πνευματικών αθλήσεων ''κόποις και βασάνοις κτώνται.''
Και,όπως γράφει και ο συγγραφέας του βιβλίου:
''Ουσιαστικά προβαίνουμε σε μια διακριτική ''ξενάγηση'' στον ανθώνα μιας εκπληκτικής μαρτυρίας,
η οποία περιέχει πληθύν οδυνηρών,αλλά και ενδόξων θαυμαστών στοιχείων και περιστατικών.''
Η ευχή και ευλογία του εν Αγίοις Πατρός ημών Γλυκερίου εκ Ρουμανίας του Ομολογητή
είη μετά πάντων ημών!
Γ. Δ. Δ.
Ο π. Γλυκέριος έφερε τραύμα στο πόδι του διαρκές, από το επεισόδιο του Ιουνίου του 1932 στο Ραντασένι, το οποίο κάποτε του προξενούσε αφόρητους πόνους. Όμως η Χάρις του Θεού τον ενδυνάμωνε παρηγορητικώς και θαυμαστώς,ώστε να δύναται να επιτελεί τα άκρως αναγκαία καθήκοντά του. Κάποιες φορές ο πόνος στο πόδι του ανακουφιζόταν κατά την διάρκεια της τελέσεως των Θείων Μυστηρίων.
Στην εορτή της Αγίας Παρασκευής της Επιβατινής,δευτέρα εορτή του Ναού στο Ραντασένι, ο Άγιος τελούσε τον Μέγα Εσπερινό της παραμονής και αισθάνθηκε δριμύ πόνο στο τραύμα του, ώστε να μην δύναται να εξέλθει με την Εικόνα της Αγίας κατά την διάρκεια της Λιτής.
Τότε προσέπεσε με δάκρυα και παρεκάλεσε θερμά την Αγία να του επιτρέψει να επιτελέσει τα πρέποντα και αμέσως ο πόνος του θαυματουργικά έπαυσε! Έτσι, μπόρεσε να τελέσει πανηγυρικά και την Θ. Λειτουργία της επομένης,προς τιμήν της μεγάλης θαυματουργού Αγίας και προστάτιδος της Μολδαβίας.
Άλλοτε, παρέμενε κλινήρης εντελώς αδύναμος να πατήσει το τραυματισμένο πόδι του. Στην κατάστασή του εκείνη ήλθε ένας άντρας και του εμήνυσε, να σπεύσει επειγόντως να κοινωνήσει μια γυναίκα περασμένης ηλικίας, η οποία ήταν ετοιμοθάνατη. Ο Άγιος προσπάθησε να σηκωθεί, αλλά ήταν ολοφάνερο,ότι δεν ηδύνατο να πατήσει το προβληματικό του πόδι.
Έτσι ο απεσταλμένος έφυγε. Όμως επέστρεψε σε λίγο και πάλι και ανήγγειλε, ότι η γυναίκα εχειροτέρευσε και επρόκειτο να αποβιώσει εντός ολίγου! Εν τούτοις,και πάλι ο Άγιος, παρά την προσπάθειά του ήταν αδύνατο να πατήσει το πονεμένο πόδι του. Όταν έμεινε μόνος εβασανίζετο από το δίλημμα περί του τί θα έπρεπε να πράξει,ώστε η γυναίκα να μην πεθάνει χωρίς την Θεία Κοινωνία.
Τότε προσπάθησε να ανασηκωθεί και πάλι και, ω των θαυμάσιών Σου Χριστέ Βασιλεύ! ο πόνος έπαυσε! Μετέβη γρήγορα στον Ναό, ετοίμασε τα χρειώδη και περπάτησε χωρίς καμμία δυσκολία περί τα δύο χλμ. και περισσότερο, μέχρι την οικεία της ετοιμοθάνατου, την οποίαν πρόλαβε και ευλαβώς εκοινώνησε. Μόλις δε επέστρεψε στο κατάλυμά του, αμέσως ο πόνος του ποδιού του τον κατέλαβε και πάλι τον έριξε στο κρεβάτι!
Μετά πάροδον ενός μόλις τετάρτου της ώρας, άκουσε τον κτύπο της καμπάνας του Ναού, που ανήγγειλε την κοίμηση της γυναικός, την οποία είχε μεταβεί θαυματουργικά για να κοινωνήσει!... Πραγματικά, τα κρίματα του Θεού είναι ''άβυσος πολλή''!... Και όμως, ο Αγώνας συνεχιζόταν και ο ''Πρωταγωνιστής'', ο εκλεκτός δούλος του Θεού π. Γλυκέριος, ο ως θανατούμενος και ζων και αγωνιζόμενος, έπρεπε να επιλαμβάνεται και να σπεύδει, όπου τον καλούσαν οι ανάγκες.
Την εποχή εκείνη, ενώ ο Άγιος τελούσε την Πανήγυρι των Αγίων Αποστόλων στο Ραντασένι, έμαθε για κάποια τραγικά συμβάντα στο χωριό Τοπορέστι της περιοχής Βάσλουι. Εκεί οι χωρικοί εργαζόντουσαν για την ανοικοδόμηση Ναού του Πατρίου, αλλά η αστυνομία έσπευσε να τους εμποδίσει. Οι πιστοί αντιστάθηκαν και οι αστυνομικοί αρχικά υποχώρησαν. Όμως μετά από λίγο επέστρεψαν και άνοιξαν πυρ (!) κατά των αμάχων, με αποτέλεσμα να φονευθούν επί τόπου τρεις αθώοι άνδρες και μία γυναίκα!
Ο Άγιος, μόλις τελείωσε η Θ. Λειτουργία στο Ραντασένι, όπως ήταν φορεμένος τα άμφιά του,μαζί και με άλλους κληρικούς και πλήθος λαού, μετέβησαν εν είδει Λιτανείας στην πόλη Φελτιτσένι, για να διαμαρτυρηθούν στους υπεύθυνους για όσα φρικτά συνέβησαν στο Τοπορέστι. Ο δε τοπικός πρωτοπρεσβύτερος του Νέου Ημερολογίου,ενώπιον εκείνου του εντυπωσιακού θεάματος, έσπευσε έντρομος στην αστυνομία και ζήτησε να επέμβει ο στρατός (!!),για να διαλύσει τους επικίνδυνους διαδηλωτάς!
Όμως,η αστυνομία στην περίπτωση εκείνη,συνεπώς φερομένη,δεν πείραξε τους πιστούς υπό τον π.Γλυκέριο,άκουσε την διαμαρτυρία τους και έτσι εκείνοι επέστρεψαν στο Ραντασένι για την εόρτιο τράπεζα!...
Αξίζει επίσης να αναφερθεί και το φρικτό περιστατικό τον Μάιο του 1935, όταν οι διώκτες επέδραμαν κατά της νεοσύστατου τότε Ανδρώας Μονής της Αγίας Τριάδος στην Κούκουβα, όπου πέντε πιστοί του Πατρίου Ημερολογίου, οι οποίοι μάλιστα ερρίφθησαν σε πηγάδι και ετραυματίσθησαν έτεροι είκοσι οκτώ, ώστε να εμπλουτισθούν οι σελίδες του νέου ομολογιακού Μαρτυρολόγιου του 20αιώνος!...
Μετά την εορτή των Αρχαγγέλλων του 1935, ο π.Γλυκέριος απεφάσισε να κατέλθει στην Ελλάδα, μαζί με τον ελληνομαθή Ρουμάνο Αγιορείτη π. Γυμνάσιο, προκειμένου να συναντήσουν τους Αρχιερείς του Πατρίου και να τους παρακαλέσουν να βοηθήσουν τους ομόφρονας Ορθοδόξους Χριστιανούς στην χώρα τους.
Όπως προαναφέραμε,αυτή η επιθυμία σιγόκαιε μέσα στην ευλογημένη ψυχή του Αγωνιστού π. Γλυκερίου,
ο οποίος ήθελε πάση θυσία,το εν Ρουμανία Ακαινοτόμητον Πλήρωμα των πιστών του Πατρίου Ημερολογίου να οργανωθεί,
προς επιτέλεσιν της ιεράς αποστολής του υπέρ των Πατρώων Παραδόσεων.
Όπως στην Ελλάδα η ύπαρξις Αρχιερέων στον Αγώνα υπέρ αναστηλώσεως
των διασαλευθέντων δεν εσήμαινε δημιουργία σχίσματος,για την πρόκληση του οποίου
βαρύνονται οι Καινοτόμοι,
αλλά έναρξη καλού και νομίμου Εκκλησιαστικού Αγώνος Αληθείας, έτσι και στην Ρουμανία,
το αποτειχισθέν Ποίμνιο των Ορθοδόξων δεν απέβλεπε στην εμβάθυνση της διαστάσεως με τους Νεοημερολογίτας,
αλλά στην επαναφορά και στερέωση της νομίμου και θεαρέστου Τάξεως της Εκκλησίας,
η οποία καταπατήθηκε ασυνέτως χάριν εγκοσμίων ή φιλαιρετικών επιδιώξεων και προσανατολισμών.
Η Εκκλησιομάχος αίρεσις του Οικουμενισμού,θα έπρεπε να αντιμετωπισθεί Εκκλησιαστικώς,
Εκκλησιοπρεπώς και Εκκλησιοτίμως.
Επί τη εορτή του Αγίου Γλυκερίου του Ομολογητή στην Ι. Μ. Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Σλατιοάρα της Ρουμανίας
Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου