Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης (1871-1935):
Ο Μασώνος μοιχεπιβάτης του Οικουμενκού Θρόνου,
ο τεκτονικός ομόφρονας του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου,
ο μεταρρυθμιστής του Εορτολογίου που θέσπισε η Α΄Οικουμενική Σύνοδος,
ο διώκτης του Αγίου Νεκταρίου και εγκαινιαστής του σατανικού Οικουμενισμού στην Ελλάδα.
Ο άνθρωπος,
που καθ' ομολογίαν του ιδίου στον αείμνηστο π. Φιλόθεο Ζερβάκο:
''Έσχισε την Εκκλησία στα δύο''....
Τά "Πάτρια" προσφέρουν εις τούς άναγνώστας τά "Χρονικά πρό καί κατά τήν δημιουργίαν τοΰ ήμερολογιακοΰ σχίσματος" μέ πλήρη ιστορικά στοιχεία. Ό άναγνώστης θά διαπίστωση, ότι όλαι αί άναστατώσεις εις τήν ’Εκκλησίαν τά 60 τελευταία έτη προεκλήθησαν άπό τάς επεμβάσεις τών αύτοαποκαλουμένων "Δημοκρατικών" ή "προοδευτικών" δυνάμεων τής Πατρίδος μας, αί όποίαι '''κυβερνούσαν" μέ δικτακτορικάς τάσεις. Άπόδειξις, ότι τό νέον ήμερολόγιον έφηρμόσθη μέ στρατιωτικόν νόμον ύπό τών διαφημιζομένων "Πατέρων τής Δημοκρατίας", Πλαστήρα-Παπαναστασίου, άφοϋ προηγουμένως "έτσιθελικά" έπέβαλλον εις τήν Ελληνικήν ’Ορθοδοξίαν τούς "εκλεκτούς" των. Εις τόν Οικουμενικόν θρόνον, τόν Μελέτιον Μεταξάκην καί εις τήν ’Αρχιεπισκοπήν τών ’Αθηνών, τόν Χρυσόστομον Παπαδόπουλον, ερήμην των 'Ιεραρχιών τοΰ Οικουμενικού θρόνου καί τής ’Εκκλησίας τής 'Ελλάδος, παρά τάς έκκρεμούσας έναντίον αύτών Δογματικάς καί Κανονικάς κατηγορίας.
Επίσης άπό τού έτους 1922 μέχρι τοΰ 1935, αί έναλασσόμεναι "Δημοκρατικαί" Κυβερνήσεις, έκτός όλίγων έξαιρέσεων, περιφρονούντες τήν θρησκευτικήν έλευθερίαν τοΰ άτόμου καί "έν όνόματι αύτής" έδιωξαν,προπηλάκησαν, έξώρισαν, έκτύπησαν μέχρι θανάτου και έπέβαλλον μυρίους άλλους βασανισμούς είς τούς πιστούς των 'Ιερών Παραδόσεων. Τί νά είπωμεν διά τόν πρό 30ετίας (1951), φοβερόν και άντιχριστιανεκόν διωγμόν των Γ.Ο.Χ. ύπό τής "Δημοκραττκής" Κυβερνήσεως Σοφ. Βενεζέλου-Γ. Παπανδρέου, κατ’ έντολήν τοϋ τότε Άρχ/που ’Αθηνών Σπυρίδωνος Βλάχου, άξιου διαδόχου τοϋ άρχισχισματικοϋ Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου; Τά δεινοπαθήματα τών Γ.Ο.Χ ύπό τών σχισματικών νεοημερολογητών κατά τόν διωγμόν 1951-53,είναι γνωστά και νωπά άκόμη. Θά πρέπει νά χαίρονται οι σημερινοί άπόγονοι τών διωκτών αύτών, διότι τό παπικόν τους έορτολόγιον "στηρίζεται" είς διώξεις Κληρικών καί Λαϊκών, είς κρημνίσματα ’Ιερών Ναών καί Μονών, εις βιαίους άποσχηματισμούς καί "ξυρίσματα" εύλαβών 'Ιερέων, Μοναχών, είς τά δάκρυα καί εις τούς πόνους διωκωμένων Πιστών.
Ο εύλαβής, Μοναχός Άγεορείτης, ό π. Αρσένιος Τσεροζίδης, είς επιστολήν του (1978), μεταξύ τών άλλων μάς γράφει: " Ό π. Άρσένιος Κοττέας πήγε είς τόν Πάγκαλον τό 1926, ό όποιος δέν ήθελε να τόν δεχθή, ήτανε κατά τών Μοναχών. "Εβαλε άνθρώπους νά μεσετεύσουν στή γυναίκα τοϋ Παγκάλου καί ούτω τόν έδέχθη μέ άγριον ύφος. -Τι θέλεις καλόγερε; τόν έρώτησε. -Διατί μέ αύτό τό ΰφος μοϋ φέρεσαι; τοϋ άπάντησε ό π. Άρσένιος. Έν συνεχείς τοϋ άράδειασε" τά "τρωτά" του, τά όποια έγνώρεζε μόνον ό ίδιος και άμέσως μαλάκωσε... -Τί θέλεις Γέροντα; τοϋ λέγει. -Νά έπαναφέρης τό παλαιόν ήμερολόγειον!
Τότε ό Δικτάκτωρ Πάγκαλος σηκώθηκε καί τοϋ είπε κατηγορηματεκά: ''Έάν σήμερον επαναφέρω τό παλαιόν ήμερολόγεον, αύριον θά είμαι νεκρός!'' Ό "φοβερός” Δικτάκτωρ Πάγκαλος "έφοβήθη" διά τήν ζωήν του, εάν θά έπανέφερε τό Πάτριον Εορτολόγιον! Διότι, ώς έχει άποδειχθή, και, ώς έν συνεχείς εις τά όσα γράφομεν θά τό διαπιστώση ό αναγνώστης, οι δράσται του έκκλησιαστικού πραξικοπήματος τού έτους 1924, "πολιτικοί'' καί Ρασσοφόροι, ήσαν πράγματι όργανα "σκοτεινών" δυνάμεων. Καί σήμερον περιτράνως άποδεικνΰεται, ότι ήσαν "πρόδρομοι" τής παναιρέσεως του Οίκουμενισμοΰ, οί όποιοι σύρουν τήν Ελληνικήν Ορθοδοξίαν άλυσοδεμένη μέ τάς συνεχείς καινοτομίας των, όπισθεν τού έωσφορικού άρματος τού Πάπα τής Ρώμης!
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
TOΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ
Τήν 11ην Σεπτεμβρίου 1922, μετά τήν κατάρρευσιν του Μικρασιατικού μετώπου, έγένετο "έπανάστασις" εις τόν Στρατόν, ύπό τών Συνταγματαρχών Γονατά - Πλαστήρα - Γαρδίκα - Κοιμήση -Παγκάλου καί άλλων. Τήν 14ην Σεπτεμβρίου 1922, ή Α. Μ. ό Βασιλεύς Κωνσταντίνος ό Στρατηλάτης, δι’ έπιστολής του πρός τόν Πρωθυπουργόν Ν. Τριανταφυλλάκον, παρητήθη τοΰ θρόνου καθ’ ότι, ώς έγραφε, ''ή έπί τοΰ θρόνου παραμονή μου, κωλύει τούς ισχυρούς φίλους μας άπο τού νά συντρέξωσιν άποτελεσματικώς τήν 'Ελλάδα. Καίτοι δέν συμμερίζομαι ποσώς τήν άντίληψιν ταύτην, έν τούτοις βλέπων, ότι ή σφαλερά αύτη γνώμη τής μερίδος ταύτης άγει τήν Χώραν εις έμφύλιον ρήξεν και θεωρών, ότι ό άλληλοσπαραγμός θά είναι τό έσχατον καί τελευταΐον πλήνμα κατά τής Ελλάδος, άπεφάσισα πρός άποφυγήν αύτοΰ, νά θυσιάσω έαυτόν καί νά παραιτηθώ, καί παραιτούμαι".
Τήν ιδίαν ήμέραν έξεδόθη ''Διάγγελμα" Αυτού, πρός τόν 'Ελληνικόν Λαόν. Τήν ίδιαν έπίσης ήμέραν, έγένετο εις τά ’Ανάκτορα ή όρκομωσία τού νέου Βασιλέως Γεωργίου Β’, ένώπιον τού 'Υπουργείου τοΰ Νικ. Τριαντάφυλλάκου. Τήν 29ην Σεπτεμβρίου 1922, "διωρίσθη" ύπό τής έπαναστατικής ’Επιτροπής πολιτική Κυβέρνησις, ύπό τόν Σωτ. Κροκυδά μέ Υπουργόν Παιδείας καί 'Εκκλησιαστικών τον Ί. Σιώτην. Πρώτη ένέργεια τού Υπουργού τών ’Εκκλησιαστικών Σιώτη ήτο μέ Βασιλικόν Διάταγμα νά "έξαφανίση" τήν ύπ’άριθ. 1983/29-12-1921 καθαιρετικήν άπόφασιν τής Ίεράς Συνόδου τής ’Εκκλησίας τής 'Ελλάδος "κατά τού πρ. Κυτίου καί παρανόμου καί άντικανονικοΰ πρ. Μητροπολίτου ’Αθηνών Μελετίου Μεταξάκη". Ό Μελέτιος Μεταξάκης είχεν έκλεγή τήν 25ην Νοεμβρίου 1921, Οικουμενικός Πατριάρχης "έλέω Βενιζελικών" καί μέ τήν ψήφον 14 μόνον Μητροπολιτών, έναντι 41 άντιδρώντων Μητροπολιτών τοΰ Οικουμενικού θρόνου''.
'Ητο δέ έπιστήθιος φίλος και συνεργάτης των Πρωτεργατών της "έπαναστάσεως". Τήν 14ην ’Οκτωβρίου 1922, ό 'Υπουργός Ι. Σιώτης έδήλωσε εις τάς έφημερίδας: "τέσσαροι τρόποι ύπάρχουν διά τήν άπομάκρυνσιν τοΰ Μητροπολίτου θεοκλήτου, α) Νά παραιτηθή οίκειοθελώς. β) Νά παυθή διά Β.Δ. γ) Νά τοΰ ύποδειχθή νά παραιτηθή διά λόγους υγείας, μέ τήν βεβαίωσιν, ότι θά λαμβάνη τόν μισθόν τοΰ Μητροπολίτου, καί δ). Νά μεταχειρισθή βίαν κατ’αύτοϋ. Τό ’Υπουργείον θά έκλέξη έναν των μέσων τούτων άναλόγως τής στάσεως του κ. θεοκλήτου".(6). Ό Μητροπολίτης ’Αθηνών θεόκλητος Μηνόπουλος άδιαφορών διά τάς άπειλάς τής "έπαναστάσεως", έζήτησε άπο τήν Ί. Σύνοδον "τρίμηνον άδειαν" τήν όποίαν καί έλαβεν. Ή δοτή Κυβέρνησις των έπαναστατών βιαζομένη νά έπικρατήση καί εις τήν ’Εκκλησίαν, διά των φίλων της,''έξεβίαζε" τήν Ίεράν Σύνοδον νά παραιτηθή! Τήν 16ην ’Οκτωβρίου αί έφημερίδες έγραφον:
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ ΕΙΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΙΝ
Καί τοϋτο, ίνα τό έπαναστατικό Καθεστώς έκδικηθή τούς Συνοδικούς πού καθήρεσαν τόν Μελέτιον Μεταξάκην. Έγραφον δέ αί έφημερίδες: "Ή σημερινή ’Ιερά Σύνοδος έκδώσασα, τήν κατά τοΰ Πατριάρχου καταδικαστικήν άπόφασιν δέν δύναται νά παραμείνη, κατάς τάς αντιλήψεις του 'Υπουργείου. Επειδή,όμως ύφίσταται είδικός νόμος, ό όποιος δέν έπιτρέπει τήν παραίτησιν τής Ί. Συνόδου, τό Ύπουργεϊον τής Παιδείας θά προκαλέση Νομοθετικόν Διάταγμα, διά τοΰ όποίου θά καταρνεΐται ό νόμος!". Τήν 20ήν 'Οκτωβρίου 1922 έδημοσιεύθησαν εις τάς έφημερίδας δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας, ό όποίος απειλούσε τόν Μητροπολίτην ’Αθηνών θεόκλητον, ότι, έάν δέν παραιτηθή, θά εύρεθή εις τήν δυσάρεστον θέσιν νά άνακαλέση τό Β.Δ. τής 16ης Νοεμβρίου 1920, διά τοΰ όποίου άνεκαλεϊτο ή καθαίρεσις του κ. θεοκλήτου. Ή έν λόγω "καθαίρεσις" έγένετο ύπό του Μελετίου Μεταξάκη, "έκλεγέντος" Μητροπολίτου ’Αθηνών τόν Νοέμβριον τοΰ 1917 "στερρώς έχομένου τής Βενιζελικής ιδεολογίας!". Τήν 2αν Δεκεμβρίου 1922, όλαι αί ’Αθηναϊκοί έφημερίδες μέ έντυπωσιακούς τίτλους άνέφερον:
Ο ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ΜΗΝΟΠΟΥΛΟΣ
’Εγεννήθη έν Τριπόλει το 1848. 'Η οίκογένειά του κατήγετο έκ τοϋ ήρωικοΰ Σουλίου. ’Εξελέγην ’Επίσκοπος Σπάρτης. Μετά τον θάνατον του ’Αθηνών Προκοπίου, έξελέγην όμοφώνως την 4 Νοεμβρίου 1901, Μητροπολίτης Αθηνών. Ήτο αυστηρότατος, ώς προς τάς χευροτονίας καί ανύψωσε το Μοναχικον Πολίτευμα περιορίσας μοναχούς καί ’Ιερομονάχους είς τάς Μονάς των. ’Εξεδιώχθη άπο τούς έπαναστάτας καύ άπέθανε είς την Μ. Πετράκη το έτος 1931, γεμάτος πικρίαν δι’όσα κακά έκαμε είς την ’Εκκλησίαν, ο μοιχοεπιβάτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος!
Η ΚΑΘΑΙΡΕΣΙΣ ΤΗΣ IΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
Εγραφον δέ ότι, "έντός τής ημέρας δημοσιεύεται Νομοθετικόν Διάταγμα τής καθαιρέσεως τοΰ Μητροπολίτου ’Αθηνών κ. θεοκλήτου καί τής παύσεως τής Ίεράς Συνόδου". Τήν ίδίαν ήμέραν διωρίζεται νέα Σύνοδος, άπετελουμένη έκ των Μητροπολιτών: α) Φαναριού καί θεσσαλιώτιδος Εύθυμίου, β)Δημητριάδος Γερμανού, γ) Σύρου,Τήνου Αθανασίου, δ) Ναυπακτίας ’Αμβροσίου καί ε) Τρίκκης Πολυκάρπου, τών τριών τελευταίων φίλα προσκειμένων είς τήν έπανάστασιν. Ή νέα 'Ιερά Σύνοδος, κατ’έντολήν τής έπαναστάσεως άνεγνώρισε τόν Πατριάρχην Μελέτιον Μεταξάκιν, δι’έπιστολής της τήν 16ην Δεκεμβρίου 1922 καί άποκατέστησε τάς σχέσεις μετ' αύτόν. Ό Μεταξάκης πλήρης χαράς "έκδικεϊται", τονίζοντας εις απαντητικόν τηλεγράφημά του: "άντευχόμεθα, όπως ή άδελφή έν Έλλάδι ’Εκκλησία, έπανευροΰσα τόν δρόμον τών Ιερών Κανόνων (!) βαδίση τούτον άπροσκόπτως εις δόξαν Χριστού''. Τήν 12ην Δεκεμβρίου 1922, συνεκροτήθη σύσκεψις εις τό Πολιτικόν Γραφεϊον τής έπαναστάσεως, τής όποιας μετέσχε ό Αρχηγός τής έπαναστάσεως Νικ. Πλαστήρας, ό Πρωθυπουργός Γονατάς Στυλ., οί Υπουργοί Σιώτης, Ρέντης καί Σιδέρης, καθώς καί άλλοι Κυβερνητικοί παράγοντες, οί όποιοι άπεφάσισαν, έρήμην τής Ίεράς Συνόδου, τήν πλήρωση όκτώ Μητροπόλεων μέ νέους Μητροπολίτας.
Πρός τούτο έδόθησαν όδηγίαι πρός τήν πλειοφηφίαν τής Συνόδου διά τά πρόσωπα, τά όποία έπρεπε νά περιληφθοΰν εις τό "τριπρόσωπον" δι’ έκάστην Μητρόπολιν. Ή 'Ιερά Σύνοδος συνελθοΰσα τήν 16ην Δεκεμβρίου 1922 πρότεινε τό "τριπρόσωπον" δι’ έκάστην Μητρόπολιν. Εκ τών 24 προταθέντων Κληρικών, ή έπανάστασις, άγνοήσασα τόν Βασιλέα, έδιάλεξε τούς ίδικούς της φίλους. Παράδειγμα: Διά τήν Ί. Μητρόπολιν Κέρκυρας καί Παξών τό "τριπρόσωπον" ήτο: α) Άρχιμ. Θεολόγος Παρασκευαίδης, β) Άρχιμ. ’Ιγνάτιος Γιαννακόπουλος, καί γ) Διάκονος Άθηναγόρας Σπύρου. Ή έπανάστασις παραβλέψασα τήν σειράν έπιτυχίας εις φήφους, ένέκρινε τόν έκλεκτόν της, τόν Άθηναγόραν Σπύρου, τόν μετέπειτα ’Αμερικής καί κακή τη ''μοίρα'' γενόμενον άργότερον Οικουμενικόν Πατριάρχην. Μεταξύ τών όκτώ, πού έξελέγησαν ήσαν έπίσης καί ό Κορινθίας Δαμασκηνός, ό γενόμενος κατόπιν Άρχ/πος καί Άντιβασιλεύς, ό Ηλείας ’Αντώνιος, ό καθαιρεθείς μετά τήν Κατοχήν έπί κομμουνισμού καί ό νεωτεριστής Καρυστίας Παντελεήμων Φωστίνης. Τήν 26ην Δεκεμβρίου 1922, διά Ν.Δ. διωρίζεται ύπό τής έπαναστάσεως "Μείζων 'Ιερά Σύνοδος" μέ 18 Μέλη, ήτοι, τών 5 Μελών τής Ί. Συνόδου, τών 8 νέων (!) Μητροπολιτών καί έτέρων 5 Μητροπολιτών. Έκ τών 18 Μητροπολιτών-Μελών της Ί. Μείζονος Συνόδου, οί 14 ήσαν φίλοι τής έπαναστάσεως.
Τήν 26ην Δεκεμβρίου 1922, διά Β.Δ. διωρίζεται Τοποτηρητής της Μητροπόλεως ’Αθηνών, ό τιτουλάριος έπίσκοπος Ταλαντίου 'Ιερόθεος. Ή έπανάστασις βιαζομένη νά άντικαταστήση τό ίσχύον Ίουλιανόν ήμερολόγιον, μέ τό Γρηγοριανόν (Παπικόν), τοιοΰτον διώρισε ειδικήν πρός τούτο ’Επιτροπήν, όπως μελετήσει τούτο καί άναλόγως "είσηγηθή" εις αυτήν. Ή ’Επιτροπή αύτή άπετελεϊτο άπό τούς Γ. Ν. Κοφινά, υπουργόν τών Οικονομικών, Δ. Αίγινήτην, Διευθ. τού 'Αστεροσκοπείου ’Αθηνών, Άρχιμ. Χρυσόστομον Παπαδόπουλον Καθηγητήν Πανεπιστημίου, Π. Τσιτσεκλή δικηγόρον καί, Άμίλκα Άλεβιζάτον Καθηγητήν Πανεπιστημίου. Ή ’Επιτροπή αυτή συνέταξεν "Έκθεσιν" τήν 16ην Ιανουάριου 1923,τήν όποίαν ύπέβαλλεν προς τό 'Υπουργικόν Συμβούλιον, εις τήν όποιαν, ώς προς τήν 'Εκκλησίαν άναφέρει τά έξείς: «Λαβόντες ύπ’ οψιν, ότι ή Έκκλησία τής Ελλάδος, ώς καί αί λοιποί ’Ορθόδοξοι Αυτοκέφαλοι Έκκλησίαι, ως καί Ανεξάρτητοι έσωτερικώς είναι, όμως εκτενώς συνδεδεμέναι πρός άλλήλας καί ηνωμένοι διά της ’Αρχής τής πνευματικής ένότητος τής Έκκλησίας, άποτελοΰσι μίαν καί μόνην τήν ’Ορθόδοξον Έκκληοίαν, καί συνεπώς ούδεμία τούτων δύναται νά χωρισθή τών λοιπών καί όποδεχθή νέον ήμερολόγιον...!
Μελέτιος Μεταξάκης
Η επιφανεστέρα -κατά τούς Νεοημερολογίτας- έκκλησιαστική μορφή!...
Επίσκοπος Κιτίου.
Μητροπολίτης Αθηνών,
’Αρχιεπίσκοπος ’Αμερικής ,
Οικουμενικος Πατριάρχης και...
Πατριάρχης ’Αλεξανδρείας" !...
Άξιος εργάτης τής Μασωνίας και των Αιρέσεων!
Από τον Έκτο Τόμο του τριμηνιαίου, Ορθοδόξου περιοδικού
''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ''
του αειμνήστου Μητροπολίτη Πενταπόλεως κ. Καλλιοπίου Γιαννακουλοπούλου.
Πειραιεύς 1984
Επιμέλεια κειμένου ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου