ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΣΤΟΝ ΑΕΤΟ ΤΗΣ ΚΑΡΥΣΤΟΥ ΤΟ ΕΤΟΣ 1925
Στον Αετό της Καρύστου μας διηγήθηκαν και το εξής:
Λίγα χρόνια μετά την αλλαγή του Πατρίου εορτολογίου με το παπικό, ο Ευάγγελος Μακρής από τον Αετό της Καρύστου με τον γυιό του τον Χρήστο ετοιμάσθηκαν την ήμέρα της μνήμης του Αγίου Προφήτη Ηλία ν' ανέβουν στο βουνό για ξύλα. Το χωριό τους τότε, όπως και σήμερα, ήταν διαιρεμένο σε Νεοημερολογίτες καί Παλαιοημερολογίτες. Η γυναίκα του γερο - Μακρή ακολουθούσε χωριστά από τον άνδρα της το Πάτριο εορτολόγιο και εκκλησιαζόταν στην Αγία Μαύρα. —Μη πας, άνδρα μου, τέτοια μέρα πού' ναι σήμερα για ξύλα ... τον παρακαλούσε. Αλλά ο γέρο Μακρής πού να την ακούση! Καβάλισαν τα μουλάρια τους κι' ανέβηκαν στις Καστανιές στο βουνό ''Όχι''.
Εκεί έκοψαν ξύλα και κατά το μεσημέρι ετοιμάσθηκαν να τα φορτώσουν. Ξαφνικά, τότε βλέπουν μπροστά τους ένα λευκογένη Γέροντα με ολοφώτεινο το γλυκό Του πρόσωπο. —Τι κάνετε εκεί παιδιά μου; τους ρωτά με αυστηρή φωνή. —Ξύλα κόψαμε, Γέροντα, και τα φορτώνουμε για να φύγουμε, απάντησε ο γέρο - Μακρής. Μα μια τέτοια μέρα δουλεύουν; τους ξαναρωτά ο Γέροντας. —Και τί μέρα είναι σήμερα Γέροντα;... —Σήμερα, παιδιά μου, είναι του Προφήτη Ηλία... και, ξαφνικά χάθηκε από τα μάτια τους, όπως ξαφνικά είχε παρουσιαστεί. Τότε κατάλαβαν ότι ο Γέροντας που είδαν και μίλησαν μαζί του, ήταν ο "'Αγιος Προφήτης Ηλίας.
Τρομαγμένοι γονάτισαν, έκαμαν το σταυρό τους και αφήνοντας τα ξύλα ανέβηκαν στα ζώα τους και έφυγαν. Φθάνοντας στο χωριό διηγήθηκαν στους συγχωριανούς τους ό,τι είδαν και άκουσαν. Από τότε ο γέρο - Μακρής και ο γυιός του ακολούθησαν το Πάτριο Εορτολόγιο μέχρι του θανάτου τους και ποτέ δέν χάλασαν γιορτινή ημέρα. Εύρισκαν δε, πάντοτε την ευκαιρία να διηγούνται το τί είδαν και άκουσαν την ημέρα εκείνη ώστε και οι νεώτεροι μέχρι σήμερα να το γνωρίζουν.
θαύμα του Αγίου Προφήτη Ηλία που έχει σχέση με το
Παπικό ημερολόγιο
έγινε στο Βελιγράδι της Σερβίας επί Πατριαρχείας του Ιεροσολύμων Παισίου (1643).
Το αναδημοσιεύομε ως έχει:
Ο ουν Παίσιος από Γιασίου ήλθεν εις Κωνσταντινούπολή, είτα εις Ανδριανούπολιν, Φιλιππούπολιν, Σόφιαν και Βελιγράδιον, εν ω όντος αυτού του Πατριάρχου Παισίου συνέβη γενέσθαι τοιούτον τι. Γυνή τις Ορθόδοξος, Λατινίδι γυναικί ζυμώσαι θελούση κατά την εικοστήν του Ιουλίου, εν η η του Ηλιού του Προφήτου εορτάζεται μνήμη είπε, σήμερον εστίν, η εορτή Ηλιού του Προφήτου και μη άπτου έργων. Η δε Λατινίς υπολαβούσα έφη, ότι δέκα παρήλθον ημέραι από της εορτής του Ηλιού του Προφήτου, και ούτως αμφότεραι αλλήλας εφιλονίκουν, ει άρα αι δέκα ήμέραι (σήμερα 13) καλώς προσετέθησαν υπό των Παπιστών, και ήρξατο η Λατινίς ζυμούν, και ω του θαύματος! μεταβέβλητο εν ταις χερσίν αυτής το φύραμα εις πέτραν, οίον εστί τό κισήριον, το κοινώς λεγόμενον πορί» (βλέπε Δοσιθέου Ιεροσολύμων βιβλίον ΙΒ' σελ. 1192 και Ιερό Πηδάλιο σελ. 27).
Το Θεοσημείον τούτο,
μας το διηθήθηκε το έτος 1976,
η αείμνηστος γερόντισσα Ζηνοβία Γεωργίου Σιδέρη,
η οποία ήταν αυτόπτης μάρτυς.
Εκοιμήθη η σεβαστή αυτή γερόντισσα σε ηλικίαν 102 ετών.
Εξ άλλου και άλλοι, αυτόπτες μάρτυρες μας είπαν για το θαύμα τούτο
που τό 1930 κατεθορήβησε την Κάρυστον και τα περίχωρά της.
Αλλά και ο τοπικός Τύπος, καθώς μία εφημερίδα των Αθηνών,
το "ΣΚΡΙΠ", το δημοσίευσαν.
Να τί μας διηγήθηκε η γερόντισσα Ζηνοβία:
'Ηταν Χριστούγεννα με το νέον ημερολόγιον. Εγώ ακόμη δεν ήμουν με το "παλιό". Πήγα να λειτουργηθώ την νύκτα στο Ναό του Αγίου Νικολάου, ο ναός ήταν γεμάτος. Εγώ έστεκα αριστερά κοντά σε μιά κολώνα. Από πάνω μου, στη κολώνα ήταν κρεμασμένη η εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος, δωρεά του Αντωνίου Λουμίδη από τον Πειραιά. Είχε ακόμη επάνω της το στεφάνι, από λουλούδια που την στόλισαν στη γιορτή του Αγίου με το νέον ημερολόγιον. 'Οταν ο π. Σίλας, που ήταν λειτουργός, άρχισε μετά την μικρά είσοδο, να θυμιατίζει και να ψάλλη το "Η γέννησίς Σου, Χριστέ ο Θεός ημών, ...." άρχισε η εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος να κτυπιέται στη κολώνα και έρριψε το λουλουδιένιο στεφάνι από πάνω της.
Ο κόσμος βλέποντας το Θεοσημείο τούτο τρόμαξε. Ο παπάς και οι ψάλται σταμάτησαν να ψάλλουν. Σε κάποια στιγμή κάποιος ή κάποια φώναξε: "Σήμερα είναι η γιορτή του Αγίου Σπυρίδωνος, με το παλιό! Ψάλλατε το τροπάριό του"! Οι ψάλται και ο παπάς "βουβάθηκαν". Τότε οι πιστοί, όλοι μαζί άρχισαν να ψάλλουν: "Της Συνόδου της πρώτης ανεδείχθης υπέρμαχος, και θαυματουργός ανεδείχθης, Θεοφόρε Σπυρίδων, πατήρ ημών,... " κ.λπ. "'Οσην ώραν εψάλλετο το απολυτίκιον του Αγίου, η Εικόνα του Αγίου άρχισε σιγά-σιγά να ηρεμή, έως ότου σταμάτησε να κτυπιέται...
Επίσης το σχετικό δημοσίευμα, την άλλην ημέρα, της τοπικής εφημερίδος "Η ΚΑΡΥΣΤΙΝΗ", της οποίας ο εκδότης κ. Σερέλης ήταν παρών επρόσθετε και τα εξής: "μία νεφέλη εκάλυπτε το πρόσωπον του Αγίου". Το σημείον αυτό διαδόθηκε σε όλη την Κάρυστον και τα περιχωρά της. Όλοι συζητούσαν και όλοι ευρίσκαν ότι οι άκολουθούντες το Πάτριον Εορτολόγιον έχουν δίκιο".
"Η ΚΑΡΥΣΤΙΝΗ" επίσης έγραφεν
ότι "την επαύριον η είκών έλειπεν εκ της θέσεώς της.
Πολλοί πιστεύουν εξ' επίτηδες αφηρέθη παρ' αγνώστων
μέχρι της στιγμής ταύτης ή διά να μη γίνεται
συζήτησις
περί της διαφοράς του ημερολογίου,
η οποία ήτο φυσικώς να γίνεται μεταξύ των Χριστιανών
καθ' ότι πλείστοι των κατοίκων των υπολοίπων 6-7 κοινοτήτων
ακολουθούν το παλαιόν ημερολόγιον.
Δικαίως όθεν η κοινωνία της Καρύστου διατελεί εν ιερά αγανακτήσει καί πιστεύει
ότι μερικοί ενήργησεν εκ πείσματος παίζοντες με τας θρησκευτικάς αντιλήψεις
και τας ιεράς εικόνας, αφού μέχρι της 29ης Δεκεμβρίου
παρ' όλην την δικαίαν απαίτησιν των κατοίκων,
η εικών δεν επανατοποθετήθη εις την θέσιν της".
Απόσπασμα από το ιστορικό ορθόδοξο περιοδικό
'' ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ ''
του αειμνήστου Μητροπολίτη Πενταπόλεως κ. Καλλιοπίου Γιαννακουλοπούλου
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Εισαγωγή στο μονοτονικό σύστημα, τίτλος και επιμέλεια κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου