+ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ ΚΕΡΤΕΖΗΣ - ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ (1845 - 1927)
Το έτος 1924,
όταν εφηρμόσθη το επάρατον ημερολογιακόν σχίσμα,
ήτο 79 ετών ο αείμνηστος Ιερεύς παπα - Σπυρίδων Οικονόμου
και συνεφημέρευεν εις τον Ιερόν Ναόν Γεννήσεως της Θεοτόκου Κερτέζης Καλαβρύτων,
μετά του νεωτέρου του παπα - Δημήτρη Νικολάου.
Από χρόνια η σεβαστή πρεσβυτέρα του Αγγελική είχεν αναπαυθεί εν Κυρίω,
ζούσε με την οικογένειαν του μοναδικού του υιού Γεωργίου.
Είχε και άλλα τρία κορίτσια παντρεμένα,
που και αυτά ζούσαν εις το χωριό του.
Δεσπότης τότε εις την Επισκοπήν Αιγιαλείας και Καλαβρύτων ήτο ο Τιμόθεος, προσωπικός φίλος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου. Αρχάς Μαρτίου του 1924, οι δύο εφημέριοι της Κερτέζης έλαβον εγκύκλιον του Επισκόπου του Τιμοθέου, με την εντολήν, όπως η Κυριακή της 10ης Μαρτίου γίνει Κυριακή 23 Μαρτίου ''πηδώντας'' δέκα - τρεις ημέρας ολοκλήρους! Την εγκύκλιον αυτήν εδιάβασαν οι δύο εφημέριοι, εις το γραφείον του Ναού. -Αυτό, εγώ δεν το δέχομαι! είπε με αποφασιστικότητα ο σεβάσμιος Γέροντας παπα - Σπυρίδων Οικονόμου εις τον συνεφημέριόν του. -Και δεν φοβάσαι τον Δεσπότη; ήτο η απάντησις του παπα - Δημήτρη. Όχι! Δεν εφοβήθη τον Δεπότη Τιμόθεον. Το ''πειθαρχείν Θεώ, μάλλον δε ανθρώποις'' του Αποστόλου Παύλου εγένετο έκτοτε το σύνθημα του παπα - Σπυρίδωνος. Και ούτε μίαν ώραν δεν εόρτασε με το παπικόν ή νέον ημερολόγιον.
Ως εκ τούτου εχωρίσθη από τον συνεφημέριόν του παπα - Δημήτρη, ο οποίος υπετάχθη εις το ημερολογιακόν σχίσμα. Ήρχισε να λειτουργεί εις τον έτερον Ιερόν Ναόν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, εις το Νεκροταφείον του χωριού. Το παράδειγμα και την ηρωικήν Ορθόδοξον αντίστασιν του σεβασμίου ασπρομάλλη γέροντος παπα - Σπυρίδωνος ακολούθησε η πλειοψηφία των κατοίκων της Κερτέζης. Ημέραν με την ημέραν άδειαζε ο ενοριακός Ναός κι εγέμιζε από πιστούς των Πατρίων Παραδόσεων, ο Ναός του Νεκροταφείου. Αυτό, ως ήτο επόμενον, δεν άρεσε εις τον πρώην συνεφημέριόν του. ''Έβλεπε ότι απεμονώνετο από τους πρώην ενορίτας συγχωριανούς του, και επί πλέον έχανε και τα τυχερά... του! Κατήγγειλε τον παπα - Σπυρίδωνα εις τον Δεσπότη Τιμόθεο ''επί... διαιρέσει''!
Ο Δεσπότης Τιμόθεος εκάλεσεν επειγόντως εις απολογίαν τον γέροντα παπα - Σπυρίδωνα Οικονόμου εις το Επισκοπείον του εις τα Καλάβρυτα. Εκεί, αφού κατ' αρχήν προσπάθησε να τον ''διαφωτίσει'' δια τον ''στραβό δρόμο'' που επήρε, κατόπιν με αυστηρότητα αλλά και με απειλάς, του ζήτησε να υποταχθεί εις την ''απόφασιν της Εκκλησίας''. Ο σεβαστός Γέροντας, όσην ώραν ομιλούσε ο Δεσπότης του, απάντησε λακονικότατα: Στα γεράματά μου, Δέσποτα άγιε, φράγγος δεν γίνομαι! Ένα ολόκληρον έτος εξακολουθούσεν έκτοτε να λειτουργεί ανενόχλητος εις τον Ναόν του Νεκροταφείου. Την ορθόδοξον αυτήν στάσιν, έναντι του νέου ημερολογίου, του παπα - Οικονόμου και των πιστών συγχωριανών του, άρχισαν να μιμούνται πολλοί κάτοικοι των γύρω χωρίων. Πολλοί ήσαν εκείνοι που εις τας μεγάλας εορτάς, κατά το Πάτριον Εορτολόγιον, ήρχοντο δια να εξομολογηθούν και να εκκλησιασθούν εις τον Ναόν του Νεκροταφείου, όπου λειτουργούσε ο παπα - Οικονόμου.
Αλλά και πολλοί ήσαν και οι Ιερείς των γύρω χωρίων, που επικροτούσαν την στάσιν του παπα - Οικονόμου, αλλά δια τον φόβον του Δεσπότη δεν εκδηλώνοντο. Η κατάστασις αυτή του χωρίου Κέρτεζη ανησυχούσε τρομερά τον Δεσπότη Τιμόθεον. Εφοβείτο επέκτασι του ''κακού'' και εις τα γύρω χωριά. Εξάλλου αρκετές σκοτούρες είχε και με παρόμοια προβλήματα με μερικούς Καλογήρους δυο Μονών της περιφερείας του. Με απόφασιν, λοιπόν, Επισκοπικού Δικαστηρίου, τιμώρισε τον παπα - Σπυρίδωνα Οικονόμου εις αργίαν! Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον παπα - Σπυρίδωνα να συνεχίζει να λειτουργεί με το ''παλιό'' και να κηρύττει εμμονήν εις τα Πάτρια. Τούτο ηνάγκασε τον Τιμόθεον να παραπέμψει εις το Συνοδικόν Δικαστήριον εις τας Αθήνας. Και ο γερο Οικονόμου, παρά τα γηρατεά του -81 ετών- έκαμε το κουραστικό, δια την εποχήν, ταξίδι, επήγε εις τας Αθήνας.
Ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος και οι Συνοδικοί, αφού του εξήγησαν τους λόγους που ''επεβάλλετο'' η ρύθμισις του ημερολογίου, τέλος του ζήτησαν να υποταχθεί εις την απόφασιν της Εκκλησίας δια να μην χάσει την ψυχήν του! Όταν οι Συνοδικοί τον κάλεσαν να απολογηθεί, ο γέροντας παπα - Σπυρίδων απελογήθη λακονικότατα: -Μα, για να μη χάσω την ψηχήν μου, άγιοι Συνοδικοί, δεν απαρνιέμαι το Πάτριον Εορτολόγιον των Αγίων Πατέρων μου. Μετά απ' αυτή την ολιγόλογη, αλλά απολογία ομολογητού, το Συνοδικόν Δικαστήριον εξέδωκε αμέσως την απόφασιν: - ''Καθαίρεσις και εξορία εις την Ιεράν Μονήν των Αγίων Ταξιαρχών Αιγιαλείας''. Αυτή ήτο η πληρωμή των 50κοντα και πλέον ετών ιερατικής σταδιοδρομίας ως Εφημερίου Κερτέζης - Καλαβρύτων! Τον χώριζαν, γέρον - άνθρωπον 81 ετών, από τα παιδιά του και τα εγγόνια του, το σπιτικό του, το χωριό του και προ πάντων του απαγόρευαν να λειτουργεί!
Κι αυτός ο Λατινόφρων Ιωάννης Βέκκος κυριολεκτικώς θα εζήλευε μίαν τοιαύτη σαδιστική απόφαση των αγίων Συνοδικών του 1927. Χωροφύλακες συνόδευσαν τον Γέροντα εις τον τόπον της εξορίας του. Η πίκρα του και η στεναχώρια του ήτο μεγάλη. Άρχισε να μη τρώει κανονικά και πολλάκις τον εύρισκαν με το προσευχητάρι εις το χέρι να κλαίει. Ο ηγούμενος τον λυπήθηκε και παρεκάλεσε τον Δεσπότη να μεταθέσει την εξορία του παπα - Σπυρίδωνα εις την Μονήν της Λαύρας των Καλαβρύτων που ήτο πλησιέστερα του χωρίου του. Και εκεί το ίδιο έγινε. Κάθε τόσον έβλεπον οι μοναχοί τον Γέροντα να πηγαίνει εις ένα βράχο, κι από εκεί να ''αγναντεύει'' ώρες ολόκληρες το χωριό του. Η τροφή του κι εδώ λιγόστευε από την πολλή του στεναχώρια, κι άρχισε να τον καταβάλλει. Ο ηγούμενος φοβήθηκε μην πάθει κακό, και κάλεσε τα παιδιά του και τον επήραν. Εις το χωριό του που τον πήγαν, έπεσε βαριά άρρωστος εις το κρεβάτι. Τους πιστούς ενορίτας που τον επεσκέπτοντο δια να πάρουν την ευχήν του, τους νουθετούσε να παραμείνουν πιστοί εις το Πάτριον Εορτολόγιον.
Άφησε εντολή, όταν κοιμηθεί εν Κυρίω, να τον κηδεύσει Ιερεύς με το Πάτριον Εορτολόγιον. Εν μέσω των παιδιών του και των εγγόνων του και των πιστών ενοριτών του, ένα βράδυ του Μαρτίου του έτους 1927 και εις ηλικίαν 82 ετών, άφησε την ψυχήν του εις χείρας του γλυκητάτου και στεφανοδότου Ιησού, που πλέον 50κοντα ετών υπηρέτησε εις το Ιερόν θυσιαστήριον. Μόλις εξεψύχησε εκτύπησαν πένθιμα την μεγάλην καμπάνα του Καθεδρικού Ναού του χωρίου, η οποία ερράγισε! Αυτό το είχε προείπει, όταν εζούσε ο παπα - Σπυρίδων, ως μας εβεβαίωσαν γεροντότεροι κάτοικοι της Κερτέζης. Την κηδείαν του έψαλον επτά Ιερείς, φίλοι και πνευματικοπαίδια του παπα - Σπυρίδωνα από τα γύρω χωριά, που εθαύμαζον την αξιοζήλευτον ομολογίαν του αειμνήστου Γέροντος. Τον έθαψαν δίπλα εις το αγαπημένο του εκκλησάκι του Νεκροταφείου, που τα δυο τελευταία χρόνια της ζωής του εγένετο το ορμητήριόν του δια την Ορθόδοξον αντίστασίν του κατά του ημερολογιακού σχίσματος. Ακόμη οι γεροντότεροι κάτοικοι της Κερτέζης ενθυμούνται με πολλή αγάπη τον αείμνηστον Ομολογητήν Γέροντα.
Και ως μας είπον, τοιούτος άξιος Λειτουργός του Υψίστου, φιλακόλουθος, ελεήμων, διδακτικός και προ πάντων ζηλωτής, ως απεδείχθη μέχρι θανάτου δεν ξαναφάνηκε εις το χωριό τους. Το ορθόδοξο ξεκίνημα του παπα - Σπυρίδωνα είχε και έχει και συνέχεια εις την Κάρτεζη των Καλαβρύτων.
Τα ''Πάτρια'' θα έχουν την ευκαιρίαν εις άλλα δημοσιεύματα
να παρουσιάσουν τους όντως ηρωικούς αγώνες των Γ.Ο.Χ της Ελλάδος.
Τα ''Πάτρια'' δημοσιεύοντα τα ολίγα αυτά στοιχεία,
πιστεύουν ότι προσφέρουν ένα ελάχιστον φόρον τιμής και μνημόσυνον
εις τον αφανή μέχρι σήμερον Γέροντα αγωνιστήν παπα - Σπυρίδωνα Οικονόμου,
του οποίου η μνήμη θα είναι αιωνία!
Εισαγωγή στο διαδίκτυο στο μονοτονικό σύστημα, τίτλος και επιμέλεια κειμένου
ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ.
Απόσπασμα εκ του ιστορικού, ορθοδόξου περιοδικού
''ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ''
του αειμνήστου Επισκόπου Πενταπόλεως κ. Καλλιοπίου Γιαννακουλοπούλου
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών.
Τόμος Ε', σελίδες 87 - 92.
Πειραιεύς 1978.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου