Υπήρχε ένας βασιλέας που είχε έναν πονηρό γυιο.
Μη έχοντας ελπίδα, ότι θα άλλαζε προς το καλύτερο, τον κατεδίκασε σε θάνατο.
Του έδωσε διορία ένα μήνα για να προετοιμασθεί.
Ο μήνας πέρασε και ο πατέρας κάλεσε τον γυιο του.
Προς έκπληξίν του είδε, ότι ο νεαρός ήταν φανερά αλλαγμένος: το πρόσωπό του αδύνατο
και στεγνό και όλο του το σώμα σαν βασανισμένο...
''Πώς έγινε αυτή η μεταλλαγή σε σένα γιε μου;'', ερώτησε ο πατέρας;
''Πατέρα μου και κύριέ μου'', απάντησε ο γυιος, ''πώς μπορούσα να μην αλλάξω,
όταν κάθε ημέρα που περνούσε με έφερνε πιο κοντά στο θάνατο;''.
''Πολύ καλά γυιε μου'', παρατήρησε ο βασιλεύς, ''αφού έχεις έλθει πλέον στις αισθήσεις σου,
θα σε συγχωρήσω.
Όμως, θα πρέπει να διατηρήσεις αυτή την άγρυπνη ψυχική διάθεση για το υπόλοιπο της ζωής σου''.
''Πατέρα'', απάντησε ο γυιος, ''αυτό είναι αδύνατον.
Πώς μπορώ να αντιμετωπίσω τις αμέτρητες προκλήσεις και πειρασμούς;''.
Τότε ο βασιλεύς παράγγειλε να φέρουν ένα βάζο γεμάτο λάδι και είπε στον γυιο του: ''Πάρε αυτό το βάζο και μετέφερέ το, διασχίζοντας όλους τους δρόμους της πόλεως. Θα σε ακολουθούν δύο στρατιώτες με κοφτερά ξίφη. Αν χύσεις έστω και μια σταγόνα λαδιού, θα σου πάρουν το κεφάλι''.
Ο γυιος υπάκουσε. Με σιγανά και προσεκτικά βήματα, περπάτησε απ΄όλες τις οδούς, ενώ οι στρατιώτες τον ακολουθούσαν και δεν έχυσε ούτε μια σταγόνα. Όταν επέστρεψε στο κάστρο, ο πατέρας ερώτησε: ''Τί είδες λοιπόν γυιε μου, καθώς προχωρούσες στη πόλη;''. ''Δεν είδα τίποτε...'', απάντησε ο γυιος. ''Τί εννοείς τίποτε...;'', ερώτησε ο βασιλεύς. ''Σήμερα είναι εορτινή ημέρα΄θα έπρεπε να είχες ίδει τα παραπήγματα με όλα τα είδη των εκθεμάτων, τις άμαξες, τους ανθρώπους, τα ζώα...''.
Δεν παρετήρησα τίποτε από όλα αυτά'', είπε ο γυιος, ''όλη μου η προσοχή ήταν συγκεντρωμένη στο λάδι μέσα στο βάζο. Φοβόμουν μήπως ρίξω καμία σταγόνα και έτσι χάσω την ζωή μου''. ''Πολύ καλά γυιε μου'', είπε ο βασιλεύς. ''Κράτησε αυτό το μάθημα στον νου σου για το υπόλοιπο της ζωής σου. Να είσαι άγρυπνος για την ψυχή σου, όπως ήσουν σήμερα για το λάδι στο βάζο.
Απομάκρυνε τη σκέψη σου από αυτό που θα παρέλθει και συγκέντρωσέ την σε εκείνο, που θα παραμείνει αιωνίως. Θα ακολουθήσαι, όχι από οπλισμένους στρατιώτες, αλλά από τον θάνατο στον οποίο πλησιάζουμε όλο και πιο κοντά την κάθε μέρα που περνά.
Να είσαι πολύ προσεκτικός στην διαφύλαξη της ψυχής σου από όλους τους καταστρεπτικούς πειρασμούς''. Ο γυιος άκουσε τον πατέρα του και έζησε ευτυχισμένα. ''Γρηγορείτε, στήκετε εν τη πίστει, ανδρίζεσθε, κραταιούσθε'' (Α' Κορινθ. ιστ' 13).
Ο Απόστολος Παύλος δίδει στους Χριστιανούς αυτήν την σπουδαία συμβουλή, για να τους καταστήσει προσεκτικούς στον κίνδυνο του κόσμου τούτου, να τους παροτρύνει σε συνεχή εξέταση των καρδιών τους, διότι δίχως αυτήν, μπορεί κανείς εύκολα να αμαυρώσει την καθαρότητα και να σβήσει την φλόγα της πίστεως και να στραφεί απαρατήρητα προς το μέρος του πονηρού και της απιστίας.
Όπως ακριβώς έχουμε μια βασιλική μέριμνα να προσέχουμε για κάθε τι που είναι βλαβερό στη φυσική μας υγεία, έτσι και η πνευματική μας μέριμνα θα πρέπει να είναι άγρυπνη σε κάθε τι βλαβερό στην πνευματική μας ζωή και στην εργασία της πίστεως και σωτηρίας.
Έτσι, προσεκτικά και παρατηρητικά εκτίμησε τις εωτερικές σου επιδράσεις: είναι από τον Θεό ή από το πνεύμα του πονηρού; Φυλάξου από τους πειρασμούς του κόσμου τούτου και των κοσμικών ανθρώπων΄φυλάξου από τους κρυφούς, εσωτερικούς πειρασμούς, που προέρχονται από το πνεύμα της αδιαφορίας και απροσεξίας στην προσευχή, από την εξασθένηση της Χριστιανικής Αγάπης.
Αν στρέψουμε την προσοχή μας στον νου μας, παρατηρούμε χείμαρρο διαδοχικών σκέψεων και ιδεών. Αυτός ο χείμαρρος είναι αδιάκοπος΄τρέχει οπουδήποτε και κάθε στιγμή: στο σπίτι, στην εκκλησία, στην εργασία, όταν διαβάζουμε, όταν συζητούμε. Καλείται συνήθως ''σκέψις'', γράφει ο Επίσκοπος Θεοφάνης ο Έγκλειστος, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια διαταραχή του νου, ένας διασκορπισμός, μια έλλειψις συγκεντρώσεως και προσοχής. Το ίδιο συμβαίνει και με την καρδιά. Έχεις ποτέ παρατηρήσει την ζωή της καρδιάς;
Προσπάθησε έστω και για λίγο και θα διαπιστώσεις περίπου τα εξής: -κάτι δυσάρεστο συμβαίνει, και συ εκνευρίζεσαι΄ -κάποια ατυχία έρχεται, και συ λυπείσαι΄ -βλέπεις κάποιον που αντιπαθείς και εμφανίζεται μέσα σου εχθρότητα΄ -συναντάς κάποιον της τάξεώς σου, ο οποίος τώρα σε ξεπερνά στην κοινωνική διαβάθμιση, και αρχίζεις να τον ζηλεύεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου