Ὁ μακαριστὸς π. Ἰωάννης Ρωμανίδης ἔζησε τὸν 20ὸ αἰῶνα, ἀφοῦ ἐκοιμήθη τὸ 2001, στὴν ἀρχὴ τοῦ 21ου αἰῶνα, καὶ ἀντιμετώπισε ὅλα τὰ προβλήματα τῆς ἐποχῆς του μέσα ἀπὸ τὴν Ἐμπειρικὴ Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας. Ἀκριβῶς, ἐπειδὴ στηρίχθηκε στὴν Θεολογία τῶν Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι δὲν ὁμιλοῦν περὶ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ γιὰ τὸν Θεό, γι᾿ αὐτὸ καὶ εἶχε ἀποκτήσει μιὰ πνευματικὴ εὐαισθησία νὰ διαβλέπη τὰ προβλήματα ποὺ ὑπάρχουν σὲ κάθε ἐποχὴ καὶ χρειάζονται νὰ ἀντιμετωπισθοῦν ἀπὸ τοὺς ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας. Ἀναφερόμενος στὸ ποιὲς προκλήσεις θὰ κληθῆ νὰ ἀντιμετωπίση ἡ Ἐκκλησία στὸ μέλλον, καὶ ἐννοοῦσε βασικὰ τὸν 21ο αἰῶνα, δηλαδὴ τὴν ἐποχή μας, ἔλεγε ὅτι θὰ εἶναι τρεῖς: Πρώτη πρόκληση θὰ εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός, ὁ ὁποῖος συγχέει τὴν Θεολογία τῶν Προφητῶν, Ἀποστόλων καὶ Πατέρων μὲ τὴν θεολογία τῶν φιλοσόφων καὶ στοχαστῶν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἐπικρατῆ ἕνας συγκρητισμός. Δεύτερη πρόκληση θὰ εἶναι ἡ ἀναζήτηση ἀπὸ ὅλους τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων... Τρίτη πρόκληση θὰ εἶναι ἡ σχέση μεταξὺ Θεολογίας καὶ ἐπιστήμης... Ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης, μὲ τὴν θεολογικὴ γνώση ποὺ εἶχε καὶ τὴν Προφητικὴ Θεολογία ποὺ ἐξέφραζε, συνέλαβε τὶς προκλήσεις ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία στὶς ἡμέρες μας. Πράγματι, ὅλα τὰ σύγχρονα προβλήματα ποὺ προκαλοῦν τὴν Ἐκκλησία, προέρχονται ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό, τὴν θεοποίηση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καὶ τὴν σύγκρουση μεταξὺ Πίστεως καὶ ἰατρικῆς ἐπιστήμης. Καί, φυσικά, ἡ Ἐκκλησία ἔχει πρόβλημα ἀπὸ Χριστιανούς, Κληρικοὺς καὶ Μοναχοὺς [ἀλλὰ καὶ λαϊκούς], ποὺ δὲν μποροῦν νὰ διακρίνουν τὴν ὀρθόδοξη θεολογικὴ γνώση ἀπὸ τὴν σύγχυση ποὺ προκαλοῦν ὁ συγκρητικὸς Οἰκουμενισμός, ἡ θεοποίηση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καὶ τὰ σύγχρονα ἐπιστημονικὰ ἐπιτεύγματα. Γι᾿ αὐτό, περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη φορὰ σήμερα χρειαζόμαστε Κληρικούς, Μοναχοὺς καὶ Θεολόγους [καὶ λαϊκούς], ποὺ νὰ ἔχουν ἀφ᾿ ἑνὸς μὲν «γρήγορον νοῦν, σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν», ἀφ᾿ ἑτέρου δὲ νὰ γνωρίζουν τὰ δεδομένα τῆς σύγχρονης ἐποχῆς, τῆς κοινωνίας καὶ τῆς ἐπιστήμης, προκειμένου νὰ διακρίνουν τὸ κτιστὸ ἀπὸ τὸ ἄκτιστο, τὸ θεϊκὸ ἀπὸ τὸ δαιμονικό, τὴν πνευματικὴ ὑγεία ἀπὸ τὴν παράνοια καὶ τὸν φανατισμό. Χρειαζόμαστε ἀνθρώπους ποὺ νὰ μετέχουν τῆς καθαρτικῆς φωτιστικῆς καὶ θεοποιοῦ ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ ταυτόχρονα, ὅπως ἔκαναν οἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, νὰ γνωρίζουν καὶ τὰ δεδομένα τῆς ἐποχῆς μας, γιὰ νὰ καθοδηγοῦν μὲ νηφαλιότητα καὶ ψυχραιμία τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Ὅταν δὲν ὑπάρχουν τέτοια πατερικὰ ἀναστήματα, ἀλλὰ ἐπικρατοῦν μονομερεῖς καὶ φανατισμένοι ἄνθρωποι, τότε θὰ πρέπει νὰ ἔχουμε περισσότερη ἐμπιστοσύνη στὰ θεσμικὰ ὄργανα τῆς Ἐκκλησίας, τὶς Συνοδικὲς Ἐπιτροπὲς καὶ τὶς Συνοδικὲς ἀποφάσεις γιὰ νὰ ἀποφεύγωνται οἱ συγχύσεις καὶ τὰ σχίσματα.
Ὁ Ἐρανιστὴς
† ὁ Μητροπολίτης Κυπριανὸς 20.2.2022 ἐκ. ἡμ.,
† Πάντων τῶν ἐν ἀσκήσει λαμψάντων Ὁσίων
† Ἁγίου Λέοντος Ἐπισκόπου Κατάνης
Ιερά Μητρόπολη Ωρωπού και Φυλής
της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου